Mijn jongste zoontje huilt altijd als hij naar bed gaat. Hij heeft sinds 3 weken medicijnen tegen verborgen reflux en sindsdien huilt hij praktisch nooit, behalve als hij naar bed gaat (in de box huilt hij dus ook niet!). Ik hanteer als een paar weken een vast bedritueel. Het begint al als ik hem op bed neerleg om hem zijn slaapzak aan te trekken. Dan betrekt zijn gezicht en begint hij te jammeren (en soms is het dan al flink huilen geblazen). Vervolgens leg ik hem in zijn wiegje (op zijn buik), daar begint hij harder te huilen. Pas na een aantal seconden kan ik hem de speen geven (eerder pakt hij hem niet) en dan wordt hij rustig. Ik zing dan nog een liedje ("slaap kindje slaap") terwijl ik hem zachtjes streel en ik zet daarna een kort muziekje aan. Dan is hij inmiddels alweer rustig en dan loop ik dus weg. 's Avonds masseer ik hem eerst even voordat hij in zijn pyjama en slaapzak gaat. Goed, geen groot probleem hoor Maar ik vind het toch een beetje sneu dat hij het blijkbaar niet leuk vindt om naar bed te gaan? Zijn er mensen die dit herkennen? Groeien ze hier overheen? Zo ja, hoe snel? Zijn er tips? Ik probeer alles zo relaxed mogelijk te doen. Ik neurie zachtjes, probeer zo zachtjes mogelijk zijn slaapzak aan te doen, etc.
Hey... daar was ik weer, haha! Volgens mij hebben sommige kindjes het gewoon nodig om even te jammeren. Siem doet dat ook altijd. Je zegt dat zodra hij ligt na eventjes wel rustig wordt, dat betekent dat hij zich wel overgeeft aan zijn slaap. Ik heb ook een vast bedritueel en Siem moppert dan ook wel, maar je merkt dat het meer van moeheid is dan dat hij pijn heeft ofzo. Hij huilt de ene keer harder dan de ander, maar zodra hij lekker ligt valt hij (meestal) wel in slaap! Goed dat je een vast ritueel aanhoudt, dat schept al veel duidelijkheid! Liefs
Ja mijn dochtertje moest ook altijd huilen met naar bed gaan. Soms meteen soms na een paar minuten. Ik had net als jij een vast ritueel en doe dat nog steeds. Maar rond de 4.5 maand huilt ze bijna nooit meer. Is soms nog steeds een vreemde gewaarwording dat ik niet 1 of 2 keer terug moet, of soms was het jengelen en dan liet ik het even. Ik ben niks anders gaan doen, maar ineens was het over, dus ik denk dat ze er wel overheen kunnen groeien ja.
Bedankt voor de reacties! Goed om te horen leonizzie dat jouw dochtertje er overheen is gegroeid, en nog vrij snel ook. Ik hoop dat mijn zoontje het tegen die tijd ook niet meer nodig heeft. Ik vind het altijd zo sneu, net was hij echt overstuur namelijk. Toen heb ik nog eventjes met hem rondgelopen in de slaapkamer en hem zachtjes getroost. Arm humpie, gelukkig werd hij snel stil. We moeten trouwens ook vaak nog wel 1 of 2 keer terug om hem opnieuw de speen te geven. Dan valt hij echt in slaap. Daarna moeten we overdags ook nog regelmatig heen en weer, maar dat komt denk ik door de verborgen reflux (de opkomende melk pest hem dan steeds weer wakker zeg maar).
Heel herkenbaar. Aaron heeft dit gedaan tot een maand of 5. Daarna ging het heel lang goed. Pas toen hij mobiel werd en ging staan e.d. moesten we hem weer even boos laten worden om te gaan slapen. Nu soms nog.
Ons mannetje huilt / jammert ook geregeld als we hem naar bed brengen. Soms verkrampt hij al helemaal als we met hem de trap oplopen, omdat hij weet wat er komen gaat. Bij ons gebeurt dit vooral als we al wat laat zijn met hem naar bed brengen. (Maar ja: te vroeg is ook niet goed, dan laat hij zich wel naar bed brengen, maar begint hij te huilen zodra hij een paar minuten op bed ligt.)
Dat heb ik ook al eens geprobeerd en dan gaat hij wel rustiger naar bed. Maar hij ligt dan met grote ogen wakker te zijn in bed en gaat dan inderdaad een paar minuten later alsnog huilen.
hey yukl Aiden heeft ook reflux en ging altijd krijsen als hij naar bed moest, dat kwam natuurlijk omdat hij dan plat lag en extra veel last had van de reflux. Sinds we verdikte voeding gebruiken en zijn bed schuin staat ( doe jij dat ook al?) gaat het een stuk beter. Maar....eerste weken ook altijd huilen geblazen. Volgens de dokter zou dat kunnen komen omdat hij het bed associeert met pijn en ongemak. Dat ging langzaam over. Misschien dat P dat ook heeft? Misschien kun je ook nog proberen om iets bij hem te leggen dat jou geur heeft en om zijn bedje voor te verwarmen. Dan is het allemaal iets vertrouwder door jouw geur en de warmte?
Hier huilt Irem nog altijd als ik haar slaapzak aantrek en haar slaapliedje begin te zingen. Soms is ze na de helft van het slaapliedje stil (soms ook niet) maar zodra ik haar in bed lig begint ze eigenlijk altijd weer te huilen en moet ik haar even kalmeren. Ze wil gewoon liever gezellig wakker blijven maar goed, dat gaat niet!
Daar zou hij met de juiste medicatie geen last van mogen hebben. Als je denkt dat hij echt wakker wordt van de pijn zou ik met je kinderarts overleggen over de medicatie, want dat hoort niet. Irem wordt ook zeer regelmatig wakker 's nachts, helaas, maar niet van de pijn van reflux.
T. doet dat eigenlijk alleen als hij juist heel moe is.. Dan doe ik hem zijn slaapzak aan en begint hij al te piepen. Of hij is een bui dat hij bij mama of papa wil zijn maar wel heel moe is, dat is wel rot. Want dan is hij echt overstuur maar eigenlijk ook moe. Lastig.. Slapen is eerst toegeven aan de vermoeidheid, het ene kind kan dat beter dan de ander. L. was daar ook niet zo'n held in terwijl T. over het algemeen niet huilt bij het naar bed brengen.
Ik heb niet het idee dat het hem pijn doet, want hij huilt dan niet. Ik zie hem vooral woelen en soms opent hij zijn ogen. 8 van de 10 keer slaapt hij dan zelf weer verder, maar regelmatig lukt hem dat dit en dan gaat hij dus uiteindelijk jammeren/huilen. Ik heb het wel tegen de kinderarts gezegd dat hij ondanks de medicijnen nog steeds (alleen overdags) onrustig slaapt, maar zij zei dat dat waarschijnlijk nog steeds door de opkomende voeding komt en dat hij daar overheen moet groeien. Door de medicijnen doet het hem geen pijn meer, maar het blijft irritant zeg maar. @ maja: ja mijn T. () is daar ook goed in, die huilde nooit als ik hem op bed legde. En ging daarna altijd zoet slapen.
hier hetzelfde verhaal. tis altijd een gevecht dat slapen. ik merk dat ie moe word en dan hou ik hem op een manier vast hoe hij zeg maar bij mij slaapt. nou dan begint ie gelijk tegen te stribbelen maar als ik hem gewoon laat zitten gaat ie ook huilen. en dan be ik hem 20 min aan het wiegen en hij weegt 10 kilo dus dat is erg zwaar. als ik hem in zn box leg = huilen. in zijn bed = huilen. in het grote bed = huilen. dus ja hier is het eigenlijk nooit goed. alleen blijft het hier meestal niet bij 'gewoon' huilen. als ik hem laat jammeren in zn bed eindigt het meestal in een kind wat helemaal overstuur is en huilt met tranen dus haal ik hem er weer uit. en dan slaapt ie dus wel. soms wel 2 uur, bij mij dus. in zn bed hooguit 10 min-30 min en dan is ie weer klaar wakker. en wat kan meneer lekker driftig & chago zijn als ie moe is tips voor jou.. ja ik zou ze zelf ook wel willen
oja trouwens.. s'nachts & s'avonds na de laatste voeding doet ie het hier niet. net of ie een klok heeft ofzo . hij krijgt zn voeding, en ik leg hem in zn bed. die ene keer half slapend, de andere keer klaarwakker. ik doe het licht uit en hij & ik gaan slapen (hij ligt op onze kamer, en mn vriend gaat altijd later naar bed). en ook al is ie dan klaarwakker dan slaapt ie ineens wel zonder huilen of iets
Hoi, Hier gaat dat ook zo. Vroeg mij ook al af hoe lang dat zo blijft... 's ochtends na de voeding slaapt ze nog even zonder gemopper, 's middags als ik haar op bed leg na de voeding is het altijd even gemopper, soms huilen, soms alleen een beetje mopperen/jengelen, soms meteen, soms pas na een paar minuten. Ook als ze in de namiddag nog een klein dutje doet jengelt ze eerst even. Na de voeding 's avonds van 18.30/19.00 is het geen probleem, laat ze zich zonder morren in bed leggen en slaapt ze. ook de laatste voeding en de nachtvoeding zijn geen probleem, slaapt zonder problemen verder... Heel apart. Ik doe ook altijd hetzelfde met naar bed brengen; heel relaxed, wiegen, neurien, in slaapzakje leggen, kusje, aai over haar bolletje en dan loop ik weg. Ik hoop dat ze er ook over heen groeit... We zullen het wel zien. Misschien hoort het er inderdaad wel bij. Die kleintje krijgen natuurlijk heel veel prikkels overdag en die moeten ze wel weer verwerken natuurlijk... Succes! Groetjes!