@Wendy, wat verschrikkelijk dat brugada syndroom wat je vriend heeft! Hopelijk kunnen ze er wat aan doen. Nou ziet alles er weer heel anders uit zeg. Dat je woorden krijgt ook over deze situaties is heel gewoon lijkt mij, dit maakt je kijk op het leven ook weer anders. Alvast succes bij pgd@brussel X
Wendy, wat heftig allemaal. Wat moet jij ongelooflijk geschrokken zijn, toen je je vriend vond. Maar ik begrijp ook een heel kordaat optreden. Wat een toestanden ... Blij dat het dan zo is afgelopen gezien de omstandigheden... Een pacemaker, fijn dat die mogelijkheden er zijn voor je vriend. Maar ik kan me zo voorstellen dat je je leven wel wat anders had voorgesteld op nog zo'n jonge leeftijd... Ik ben erg benieuwd naar jullie pgd-traject. Waarom in Brussel? Zijn ze daar gespecialiseerder ... of gewoon praktisch, is het dichtbij? Dat er spanningen zijn, dat hoor je wel vaker in zulke bijzondere omstandigheden. Iedereen gaat toch anders om met emoties. Ik kan me zo voorstellen dat jouw vriend misschien nu vooral met zijn eigen gezondheid bezig is... En dat jij, heel begrijpelijk, ook weer verder kijkt voor wat betreft het gezond zwanger worden. Denk je echt dat hij bang is voor het hormonen spuiten en hoe jij daarop reageert? Of kan er iets anders hem dwars zitten? Kan ook gewoon angst zijn met betrekking tot zijn eigen gezondheid. Ik had gelezen dat je een berichtje over pgd geplaatst hebt, nog geen reacties. Ik kan me voorstellen dat jij vooral nu wel behoefte hebt aan ervaringsverhalen!
Hallo, Ik voel me een inbreken in jullie club, maar zou het fijn vinden als ik af en toe mee mag babbelen. Ben 33 jaar en al bijna 6 jaar bezig voor ons eerste kind. Helaas verloopt het allemaal niet vlekkeloos. We geven ons zelf nog 1 jaar en dan geven we het op. Dus 2012 moet het wel worden!!! Groetjes Hopes
Hopes en Andrea welkom in ons cluppie! @Hopes, wat naar dat het niet wil lukken, je wil zo graag en als het niet lukt is het zo verdrietig.... Hopelijk zal je dit jaar meer geluk hebben! @Andrea, Gefeliciteerd!
@ Andrea; gefeliciteerd en welkom bij ons clubje @ Hopes; 7x IUI en al 6 jaar bezig... jeetje, dat is een hele tijd... Komen jullie niet in aanmerking voor IVF? Of hebben jullie ervoor gekozen om dat niet te doen? Heel veel succes dit jaar!! Wij gaan in juni beginnen met IUI en in september met IVF (mocht het dan nog niet gelukt zijn) ik vind het wel spannend. Stiekem hoop ik natuurlijk dat dit allemaal niet nodig zal zijn Mijn eisprong is ondertussen al geweest, nu maar weer afwachten. Gelukkig heb ik wel wat afleiding deze keer, het is namelijk bijna carnaval!!
Wij hebben dan eindelijk het eindgesprek gehad. Er zijn verder geen bijzonderheden gevonden. Alleen uit het bloedonderzoek is dus gebleken dat ik een beetje een vertraagd schildklier had. Hiervoor krijg ik nu medicijnen. Het kost vaak wel een half jaar voordat je op een juiste docering zit, dus tot die tijd mogen we het nog lekker weer zelf proberen. Ik hoef i.i.g. niet aan de anticonceptie vanwege instellen op medicijnen. Als er in augustus nog geen zwangerschap is, mag ik terukomen voor IUI. Dus voor nu ben ik weer 'uit de medische malle molen'.
@mieps: we zijn pas na 4,5 jaar naar het ziekenhuis gegaan, we hadden zo de hoop dat het op de natuurlijk emanier ging lukken. Niet dus... In streekziekenhuis eerst mel clomid lopen prutsen voor een regelmatige eisprong. Daarna 6x IUI die niets hebben opgeleverd (ja, 8 kilo aangekomen door al die K. hormonen die ik moet spuiten). Nu doorgestuurd naar fertilitietscentrum. Willen ze weer drie keer IUI doen. Ik baal daar heel erg van, heb er totaal geen vertrouwen in, maar ik weet niet wat ik moet doen....
Jeetje Hopes, dat is dan echt balen ja.. In het ziekenhuis waar wij naartoe gaan beginnen ze met IVF na 3 jaar proberen. Vandaar dat wij in september mogen beginnen. Succes met de komende 3 IUI en weet dat je er niet alleen in staat! Wij bieden graag een luisterend oor! (of lezend oog... ) Hier is alles nog steeds rustig. Nog 10 dagen voordat ik kan gaan testen. Eerst hebben we carnaval daar heb ik erg veel zin in en het is tevens ook een goede afleiding om niet aan het testmoment de denken!
Hey meiden, ik ga me terugtrekken uit dit topic. Er wordt nagenoeg niet meer gereageerd, het is een beetje een stille dood aan het sterven. Ik heb me gevoegd bij het clubje van 35+ Zwaaaai!
@Hopes, heel lastig allemaal je hebt er alles voor over, en je bent dan toch bang dat de moeite weer voor niks is geweest..... Toch wens ik je heel veel succes! Ik hoop dat het echt voor je gaat lukken. @Mieps, nog een weekje wachten en dan testen spannend weer... Ik zal duimen. @Wendy, hoe is het nu?? Al een tijdje niets vernomen van je, hoop dat alles goed gaat! @Katja, jammer! Maar snap het wel.. Succes ook met zwanger worden! Hier alles goed, had na een jaar proberen (weet dat ik niet mag zeuren) ook de moed in de schoenen.... Dat komt ook door je omgeving, iedereen hoeft het maar 1 of 2x te proberen en ze zijn zwanger lijkt het wel..... Ik heb geen tips of trucs.. iedereen zei niet te veel mee bezig zijn, maar dat lukt niemand denk ik.. Je wilt het zo graag! Ik doe ook aan carnaval dit jaar! Heb er zin in.
hey dames.. gaat wel goed hoor.. probeer een beetje afleiding te vinden.. 1 maart is onze 1e intake voor pgd willen een stedentrip boeken dit voorjaar om ff weg te zijn maar wat is dat duur!!!!!!! xx
Hoi dames, ondanks het carnavalsgedruis, is bij mij nog alles rustig. Ik zit namelijk weer op het wachtbankje. Deze keer heb ik geen 'kwaaltjes' maar ja, dat hoeft ook helemaal niet, dus we houden gewoon hoop! @Wendy: Alvast succes en kijk ook eens op gasamen.nl of hotelspecials.nl wie weet zit er iets tussen. @Katja; jammer, maar ik snap het wel @Joy; Alaaf!!
Helaas pindakaas... nieuwe ronde, nieuwe kansen zullen we maar denken. Of; weer 1 maand dichter bij ons doel..! Tja, ik probeer er maar een positieve draai aan te geven, want het is weer zo ver. Woensdagochtend dacht ik het al te voelen, ik 'durfde' niet naar het toilet te gaan, en jawel hoor, mijn gevoel was juist; ongesteld. En niet zo'n beetje ook niet! baal, baal, baal.. :x Maar ja, een nieuwe maand dus ook weer een nieuwe kans. @Wendy; Alvast succes volgende week!
Jeetje, wat heb ik een enorme dip achter de rug.. zaterdag en zondag kon ik om het minste al gaan huilen en dat heb ik ook zeker gedaan.. Het moest er gewoon even uit denk ik. Ik had namelijk te horen gekregen dat een vriendin van mij weer bezig is voor nr 2. Bij nr 1 waren ze de 1e maand al aangeteld dus ik zat meteen in de stress dat dit nu weer het geval zou zijn. Dat zou dan betekenen dat in onze vriendengroep 6 vriendinnen al 2 kinderen hebben, een vriendin is hoogzwanger van nr1 en dan heb je er een paar die net een relatie hebben en 1 stel die geen kinderen wil. Met andere woorden; ik voelde me behoorlijk alleen aangezien het bij ons na meer dan 2 1/2 jaar nog steeds niet gelukt is. Ik had gewoon even een enorm baalmoment. Wat me wel opvalt is dat ik er deze keer langer over doe om uit dat dal te komen. Ik ben emotioneel wel weer op het juiste pad, maar voel me nog moe en alles behalve vrolijk. Elke dag wordt dat wel weer wat beter, maar toch... Ik moet me nu maar weer focussen op de volgende eisprong, die komt ook weer aardig dichtbij!
He Mieps, Ik snap dat je je klote voelt..... Vriendinnen van mij waren/zijn ook binnen 1 of 2 keer proberen zwanger. Het voelt dan zo oneerlijk omdat je zelf ook zo graag wil en dat het bij anderen zo makkelijk gaat.... Gelukkig voel je je al iets beter! Proberen niet aan anderen te denken en ga voor deze kans! XXX
hai meiden wij zijn erg teleurgesteld: hadden zo veel hoop op pgd, maar helaas, voor niets naar maastricht gereden, want daar zou onze 1e intake zijn. 1 uur een verhaal aangehoord bij een klinisch geneticus tot ze op het hoofdstuk`vergoedingen`kwam. pgd bij brugada wordt in nederland niet gedaan , maar wel in brussel. maar nu komt het :: omdat de nederlandse verzekering pgd niet vergoed in belgie moeten wij dus alles zelf betalen en dat kunnen wij niet, gaat om 11.000 euro alles bij elkaar. dus een flinke dip gehad. weer terug naar eigen cardioloog geweest en naar eigen gynaecoloog en alles nog eens besproken wat de mogelijkheden zijn. 1 we raken spontaan zwanger en kiezen voor vlokkentest om zeker te weten of onze baby het brugada heeft.. dan kiezen wat je met deze uitslag wil en kans op een miskraam door deze vlokkentest. wij willen de zwangerschap niet afbreken dus deze optie is niks voor ons. 2 zwanger worden en na de geboorte gelijk een hartfilmpje, baby de komende jaren onder controle houden en na een paar jaar een EFO onderzoek om te kijken of de ernstige ritmestoornis is op te wekken. over 2 weken moet mijn vriend weer een zaadonderzoek laten doen en dan weten we of het iui of ivf wordt.. daar willen we nog even op wachten en dan maar eens beslissingen nemen. er zijn dus nog mogelijkheden x