Hoi Alex, heb net je petitie getekent. Snap niet waarmee het kabinet bezig is. Er worden toch steeds minder kinderen geboren.
En ik voel me ook nog eens heel erg bezwaard t.o.v. mijn werk. Zo ga je nooit naar ziekenhuis zo heb je een strippenkaart. In de 11 jaar dat ik hier werk nooit ziek geweest of vaak naar HA geweest, en nu aan de lopende band. Voel me zo schuldig dat ik voor het gynaecologie gedeelte maar vrij neem tenzij het 's morgens vroeg bloed prikken of echo is. Voor het maagdarmgebeuren neem ik geen vrij alhoewel ik die dag voor de colonoscopie (de laxeerdag J) wel vrij neem. En dan kan ik me ook al niet concentreren op mijn werk, dus vaak blijf ik veel meer uren op kantoor dan ik schrijf om dat weer te compenseren. Zoals nu
Ik heb bij de laatste miskraam best veel kaarten gekregen, niet van familie, dat dan weer niet, maar juist van moeders van de vriendjes en vriendinnetjes van mijn kids.. Ontzettend mooie teksten erop waar ik dan weer om moest huilen, maar das juist goed... Kraamvisites doe ik ook niet meer, en kan ook niet gespeeld blij doen bij een bekende met kinderwagen....
Nou zeg, wat bot! Als ik een kind krijg hoeven ze ook niet te komen hoor. Die mensen die er niet voor me zijn als ik het zwaar heb, hoeven ook niet te komen als ik het goed heb. Ik weet nu heel goed wat ik heb aan de mensen om me heen, wie er 'echt' zijn en wie niet. Ik heb een paar heeeele lieve vrienden die er door dik en dun voor me zijn (ook i.v.m. mijn chronische depressie) en daarvan weet ik dat het nooit kapot gaat. Eén ervan is ook zwanger (na 6 jaar!) en bij haar heb ik er helemaal geen moeite mee. Ik verheug me er zelfs op dat ze straks een kindje krijgt. Bij mijn stiefzusje ben ik ook niet op kraamvisite geweest, en dat begreep ze heel erg goed. Ik heb haar kindje pas gezien toen die een maand oud was of zo. Dit lag dan ook wel extra gevoelig omdat zij zwanger raakte net na mijn curretage.
Saskia, ook dat bezwaar richting werk kan ik me voorstellen, aan de andere kant, je hebt er niet om gevraagd om de MMM in te moeten. Je had het zelf ook liever anders gezien.... Mijn zus is zwanger, en we liepen redelijk gelijk op. Ik kreeg toen een grote mond van haar dat ik niet zo zenuwachtig meer moest zijn, ik had toch al drie goede echo's gehad, en zij mocht wel zenuwachtig zijn en blij zijn dat ze het hartje had gehoord, want ze was de afgelopen paar weken zo misselijk geweest... Dat heb ik dus al drie keer drie maanden doorstaan zonder resultaat. Nu spreken we elkaar dus al een maand niet meer, want, dat denk ik, ze snapt niets van mijn pijn na de miskraam...
Helaas is familie vaak vreselijk onbegripvol. Ik heb ook het contact met mijn vader verbroken omdat hij werkelijk niets van mijn gevoel snapt en er bovendien toch al nooit voor me is geweest. Mijn moeder was vroeger altijd degene aan wie ik emotionele steun had, maar zij is inmiddels al jaren geleden overleden. Een warme hechte familie is mij onbekend en misschien is juist daarom mijn kinderwens des te groter.
WAt bot mvl echt ongelofelijk. Dat dat bestaat. Ik vind na een maand nog steeds kraamvisite. Top dat je toen bent gegaan Alex. Ik heb dat ook bij sommige vind ik het niet zo erg en bij andere juist weer wel.
Pfff, goed zo, das alvast goed nieuws, dat wachten op uitslag is minder erg. Nu allemaal hard duimen voor een goede uitslag...
En ze probeert ook geen contact met je op te nemen? Ik zou, ook al heb ik gelukkig nog nooit een miskraam gehad, mijn zus toch graag willen steunen bij haar verdriet.
Nee, heb haar een mail gestuurd met allerlei uitleg over waarom..Daarna nooit meer enig reactie. Moet zeggen dat ik de eerste dagen zelf geen contact met haar wilde. Was zo van de wereld dat ik dat toen niet aankon. Dus telefoon laten gaan, maar wel die mail gestuurd.
Uitslag was ok! Deze maand toch nog 2x bloedprikken voor progestron De papa van Dewi heeft een afspraak bij de uroloog, er zaten nog te veel witte bloedcellen in zijn zaad... Als mijn progestron weer niet goed is kan ik clomid krijgen om een eisprong op te wekken. Ik moet dan alleen wel eerst afgevallen zijn :x:x:x:x:x:x:x:x
Daarom ben ik des te blijer met een paar goede vrienden om me heen, die ook blijven vragen hoe het gaat en niet na 1 keer er al mee klaar zijn... En jullie natuurlijk, heerlijk om hier met meiden te praten die allemaal enigzins in hetzelfde schuitje zitten..
@saskia: yep, maandag de eerste follikelmeting. En dan hopen dat m'n ei niet meer zo lang op zich laat wachten. Maar ik verwacht dat die pas 't weekend daarna komt. Zou wel handig zijn met de IUI, want dan is manlief vrij. (wel zo fijn voor de donatie, hihi) @elba; ik had helemaal geen tempkaarten, en de gyn vroeg daar niet eens naar. Die deed meteen testen regelen, voor mij en voor manlief. En follikelmetingen, samenlevingsadvies, dat soort dingen. De gynaecologen zijn echt SUPER hier! Alle 4! @mamavandewi: wat fijn dat de uitslag goed was! Maar waarom moet je eerst afgevallen zijn? @familie; ik ben echt blij dat ik een hele hechte familie heb. Maar goed, nadat mijn broer en mijn zus zijn gestorven, en mijn moeder zo ziek is geweest, zijn we ons er ter degen van bewust dat het allemaal ERG fragiel is. Natuurlijk hebben we ooit nog wel onenigheid enzo, maar over het algemeen zijn we echt heel close, en daar ben ik echt blij mee!