@ Jippie gecondoleerd meis.... net nu je het zo niet kan gebruiken (en het verlies van een huisdier kan je nooit gebruiken....) Duim ook voor je hoor!!!!! GO JIPPIE EITJES GO!!!! @ Sas Nee meis, bah het zit niet mee... maar het is net wat Knuffel zegt denk ik als hij niet goed genoeg was geweest hadden ze vast geen tp gedaan...... Ik duim meis en heel hard ook! @Kat in de zak! Nee die heeft Sas man niet hoor! Sasman heeft een hele lieve vrouw die er alles aan doet om zijn dromen waar te maken..... en daarin zichzelf nog wel eens voorbij loopt! Ik snap dat je het miss soms zo voelt, maar denk dat het meer komt omdat je er zelf zo weinig mee kunt en het voor niet in de hand hebt! Maar een kat in de zak ben je zeker niet!!!! @ Elba zo te lezen ga je een moeilijke afsluitperiode te gemoed! Ik hoop en duim heel hard dat het je gaat helpen en dat je snel zw mag zijn! @ de rest dikke knuffel!
Ik heb het op dit moment gewoon moeilijk. Dit hele proces zorgt ervoor dat ik er hier op mijn werk geestelijk niet ben (waardoor de bergen werk steeds groter worden), daarnaast wil mijn directeur (ook beetje vriendin) dat ik mezelf extern meer profileer i.p.v. achter mijn computer te zitten. En ze heeft ook het volste recht om dat van mij te verlangen aangezien ik aangenomen ben op mijn universitaire titel. Maar op dit moment ben ik hard bezig mijn hoofd boven water te houden en zorgt al dat gepush van haar er alleen maar voor dat ik me nog schuldiger voel. Moet wel eerlijk zeggen dat ik in betere tijden er ook niet zo van hou om mezelf te profileren. Op dit moment beetje een vicieuze cirkel. Ik doe hier weinig, bergen werk groeien, daar voel ik me schuldig over, kan me er niet toe zetten om aan die bergen werk te beginnen en zo worden de bergen en mijn schuldgevoel steeds groter....
Meid toch... dit is niet de tijd om jezelf te pushen. Jij bent belangrijker dan je werk en als je niet een beetje lief voor jezelf bent zit je straks overspannen of depressief thuis. Je directeur kan wel van alles willen, maar dat zit er op dit moment gewoon niet in. Als ze inderdaad een beetje vriendin van je is dan begrijpt ze dat. Maar als ze het niet begrijpt moet je dat bij haar laten en toch voor jezelf kiezen. Je bent het waard!!! Zo te horen zit je heel dicht tegen een burnout aan en zou je nu eigenlijk een time-out moeten hebben. Dat schuldgevoel is onterecht. Jij hebt er niet voor gekozen om het zo zwaar te hebben. Je cijfert jezelf weg, tegenover sasseman en tegenover het werk en waarschijnlijk ook tegenover de rest van je omgeving. Hallo, waar blijf jij dan? Jij bent waardevol, ook als het eens wat minder met je gaat.
Ja dat vrees ik ook soms dat ik dan ineens thuis kom te zitten. Maar ik vind het van de andere kant ook zo'n aanstelleritis van mezelf. Ik ben niet ziek, ik voel me niet ziek, waarom kan ik me dan niet vermannen en gewoon mijn werk doen? Waarom dwaal ik de hele tijd af? Thuis heb ik dat niet, maar daar ben ik wel altijd fysiek bezig met klusjes, koken, schoonmaken, in de tuin werken...... Ik heb nu natuurlijk voor de acute stressklachten die coach in afwachting van de wachtlijst psycholoog. Denk wel dat het goed is om met haar te gaan praten. Ik MOET altijd veel van mezelf en als ik dat allemaal niet doe voel ik me schuldig. Schuldig dat ik zit te luieren, dat ik Sasseman geen vader maak, dat ik mijn ouders geen grootouders maak, dat ik niet goed genoeg functioneer op mijn werk.....
Lieve Sas, Je bent een gedreven mens! Maar ook voor een gedreven mens houdt het een keer (even) op! Wees waakzaam meis.... En voel je niet schuldig! Je hebt je eigen lichaam niet in de hand en doet zo je best! En dan voor al je best om anderen gelukkig te zien! Maar jij dan?? De hele wereld draait niet alleen om anderen en werk! Het draait in de eerste plaats om jou! het wordt tijd dat je tijd neemt voor jezelf.... en nee dan mag je je niet schuldig voelen.... zonder jou zal het werk niet afkomen! Zonder jou wordt sasseman geen papa en je ouders geen groot ouders! (klinkt hard sorry daarvoor) Maar voor dat ben jij nodig! Al voelt het miss nu even niet zo.... Je bent zo'n lieve meid en verdiendt he allemaal zo.... maar zonder jou verandert er niks meis.... neem wat tijd voor jezelf.... en dan ook echt voor jezelf.... er is niemand die er wat aan heeft als jij jezelf voor bij loopt met het risico dat je het straks helemaal niet meer ziet zitten....... *hele dikke knuff*
lieve sas, zit gewoon met tranen voor jou dit te lezen. je bent, volgens mij, echt een hele lieve meid, die te veel aan anderen denkt....neem tijd voor jezelf, dat heb je nu echt nodig. eerst alles op een rijtje krijgen. alex' reactie was ook mijn eerste reactie, je zit tegen overspannen en burn out aan... let je op jezelf....
Hoi meiden, Heb me net geregistreerd en heb net zitten lezen en herken zoveel. Dus kom met jullie meekletsen. Saskia, wat rot voor je Ik ken het probleem maar al te goed, werkdruk. Maar je moet wel goed op jezelf passen. Zoals Alexandra ook al zegt, jij bent belangrijker dan je werk. Ik zal later wat mee over mezelf vertellen maar nu niet zo'n goed moment! Rustig aan!
Hallo Jordan, welkom hier! Eigenlijk hoor ik hier zelf niet meer (want zwanger) maar ik fungeer als hoopgevend voorbeeld.
Lieve Sas, ik schrik wel een beetje van je reactie, ik geloof ook dat nu wel de tijd is om even heel hard op die noodrem te gaan staan!! Probeer jezelf weer terug te vinden. Het is niet niks wat je allemaal voor de kiezen hebt. Ik ben zelf best een bikkel, maar erg geschrokken van wat dit allemaal overhoop haalt, hoe erg het is om erachter te komen dat je niet zomaar kinderen mag krijgen, echt je bent geen mietje! Ga eerst opzoek naar jezelf, je bent even de weg kwijt, zoek steun/hulp bij professional ga praten, janken wees boos, verdrietig, teleurgesteld, laat het allemaal toe! Je werk komt dan later weer. Zoals ze zeggen in het vliegtuig, eerst je eigen zuurstofmasker op, dan alleen kan je anderen helpen! Zet em op meis!
Bedankt voor het duimen, het heeft succes gehad! Ben super blij, vandaar even een nieuw vakje. Er zijn 11 eicellen gevonden!!! De punctie was niet fijn, maar wel te doen. Vooral mijn linker eierstokje was pijnlijk. Wel fijn die pijnstilling, zadat net even de scherpe randjes eraf zijn. Lopen valt wel tegen, vooral het strekken v/d buik doet pijn. Zolang ik stil zit heb ik geen pijn. Donderdag bij goede bevruchting TP! JOEHOE! Welkom Jordan, vertel maar wat over jezelf hoor, het komt nooit uit, blij en verdietig nieuw blijft door elkaar lopen hier. Maar nieuwsgierig zijn we wel een beetje... (Of moet ik nu voor mezelf spreken)
Jippie, wat GOED!!!!!!!! Toch een beter aantal dan ze dachten van de week..Valt dat even mee. "Fijn" dat de punctie te doen was, vooral lekker stil zitten vandaag dan maar En dan donderdag terugplaatsing. Spannend...Gaan we weer verder met duimen dat ze zich allemaal goed laten bevruchten.. Super meis...
Wauw, dat is een heel mooi resultaat! Nu hopen dat er een hoop berucht raken. Wanneer hoor je dat? Doe lekker rustig aan vandaag. Je kan tevreden zijn. Heerlijk! Fijn ook dat de punctie goed te doen was.
Jippiejee: wat een mooi aantal!!! En wat super dat de pijn van de punctie is meegevallen. Nu rustig aan en jezelf vertroetelen of je door Jippieman laten vertroetelen. Jordan: welkom.
Weet je als ik mijn eigen posts zo zwart op wit zie staan schrik ik ook wel een beetje. Meestal zet ik voor de buitenwereld de glimlach op mijn gezicht, maak zelf alvast maar een geintje over dat het weer niet gelukt is en probeer door te gaan. Ik denk dat ik moet concluderen dat dat toch voor mij niet werkt en dat het goed is dat ik op de wachtlijst bij de psycholoog sta.....
Lieve meiden in ieder geval bedankt voor jullie warme reacties maar ook voor de spiegel die jullie me even hebben voorgehouden...
Het is ook niet niks wat je doormaakt, dus je mag je zo voelen. Alleen goed dat je het nu zelf onder ogen ziet, en hulp zoekt.. Dikke knuffel!!!!!!!!
Wat fijn dat ze 11 eicellen hebben gevonden! Spannend weekje zo! Maar oké, komt 'ie. Ik ben 30 plus (nog even en ik ben 31) en al 9 jaar samen met mijn (inmiddels alweer 4,5 jaar) man. We hebben eigenlijk nooit iets gedaan om NIET zwanger te worden en ik slik al 11 jaar de pil niet meer. Ik heb 2 aangetoonde VMK gehad en 1x een MK na bijna 12 weken. Verder gebeurt er helemaal niets. De laatste 3 jaar zijn we echt gericht bezig maar helaas ook zonder resultaat dus sinds afgelopen december lopen we bij de gyn. Allebei onderzocht (ik d.m.v. kijkoperatie waarbij ze in mijn buik hebben gekeken of er geen verkleving o.i.d. zaten en waarbij ze ook mijn eileiders en eierstokken hebben doorgespoten met de jullie vast wel bekende blauwe vloeistof, heerlijk geslapen, niets van gemerkt alleen de dagen er na haha) maar alles lijkt helemaal top in orde. Vreemd dus. We hebben nu nog een half jaar gekregen (nu nog 4 maanden van over) om het te proberen met ovulatietesten maar als ik dit zonder succes is gaan we de IUI in. Half jaar zonder hormonen, half jaar met en als er dan nog niets is dan gaan we de IVF in. Hard aan het hopen nu dus. Had 3 maart een positieve ovulatietest dus zijn gelijk aan de arbeit gegaan (was trouwens al 11 dagen na de 1ste dag van mijn laatste menstuatie) dus nu moet ik vrijdag (liever niet natuurlijk) ongesteld worden. Ik had gelezen dat ovulatie testen ook hCG oppikken en die had ik nog dus vanmorgen, ongeduldig als ik ben, een ovulatietest geprobeerd maar die was negatief. Ik moet dus gewoon rustig afwachten wat er gebeurt En vanaf nu kom dus gezellig met jullie meepraten!
@Jordan Wat laten ze jullie lang aanmodderen! Bij welk zkh lopen jullie? Doorgaans word er na zo'n lange tijd niet gewacht met vruchtbaarheidsbehandelingen en IUI word eigenlijk nooit een jaar lang gedaan. (Bij mijn zkh 3x IUI zonder hormonen, 3x met.) Als ik jou was zou ik ook even bij een ander zkh gaan informeren. Ben je ook getest op antistoffen e.d.? Blijkbaar is zwanger blijven bij jou vooral een probleem. (Maar het kan ook dikke pech zijn natuurlijk.) Anyways, gezellig dat je hier komt meekletsen!