whahaha die doosje! zeg... je stelt de vraag aan hellie, maar ik ben 11 jaar geleden met een burn out lange tijd uit de roulatie geweest, en nadat ik eenmaal thuis kwam, knopen begon door te hakken maar vooral rust vond deed dat mijn humeur juist goed en begon ik mezelf weer te voelen, vrolijke maar vaak afwisselend. rust geeft ruimte doosje, twijfel niet aan jezelf doordat je grapjes hebt gemaakt. das jouw manier van relativeren maar zegt niets over hoe het met jou is....
Dank jullie!! haha doosje niks meer aan doen??? Dat zit de laatste dagen ook heel erg in mijn hoofd...gewoon omdat het blijft hangen nu en iedereen me echt staat aan te kijken als ik zeg dat ik er nog 12 kilo af wil hebben... maar goed heb nu 2 weken de tijd genomen om even weer iets meer te eten (wel gezond) om zo mijn verbranding weer een opdonder te geven en dan zie ik wel weer. Enne die afwas wordt inmiddels door "onze turk" gedaan hihi (denk dat ik hier deze opmerking wel kan maken en anders sorry...)
Ja ze hebben echt wel dezelfde trekken maar hebben daarnaast toch ook echt een eigen uiterlijk (bijna duopenotti Tim is zo bleek en Stijn heeft een tintje)
Leuke foto Citroen en staat je goed! En Doosje, mijn voornaamste klachten waren extreme vermoeidheid en heel emotioneel zijn. En dan niet dat ik de hele dag liep te huilen, maar wel erg prikkelbaar, snel huilen, snel boos, maar tussendoor ook gewoon vrolijk. Moe opstaan en na het ontbijten met de kinderen alweer helemaal afgebrand zijn, geen energie voor wat dan ook... Ik moet zeggen dat dit bij mij wel vrij vlug alweer wat beter ging. Ik ben nog steeds niet de oude hoor, maar het gaat de goede kant op. Heel belangrijk: tijd voor jezelf maken en veel leuke dingen doen. Ik houd bijv van lezen, dus waar ik eerder twee uur ging poetsen, ga ik nu een uurtje poetsen en daarna lekker op de bank zitten met een boekje..
Doosje, je humeur heb je in ieder geval nog!! Hahaha, de afwas... Citroen, GAAF!!!! Echt heel erg mooi en ik vind dat je er helemaal top uitziet hoor. Als het op een gegeven moment niet meer hard gaat, moet je ook bedenken dat je al zoveel afgevallen bent en op een gegeven moment ook op een "eigen" gewicht zit wat past bij jou. En idd, wat een mooi mannetje is Tim! Hellie, wat knap dat je dat kan... maar dat is mss juist wel het punt waardoor je dan toch teveel doet om alsmaar bezig te blijven met zorgen, huishouden en werken.... Maar je moet wel even goed de knop dan omzetten en je gedachten ook bij je boek kunnen houden. (ik zeg dit, omdat ik het ook wel eens probeer...maar ondertussen tussen de regels door gelijk bedenk wat ik daarna of eigenlijk ipv het lezen allemaal had kunnen doen....) Snoet, jee...die Anna... kindjes kunnen toch dingen opnemen he... Hopelijk kan je haar duidelijk maken dat ze gewoon goed is zoals ze is! En hier gaat het gelukkig weer wat beter met Sven! Hij begint weer wat te eten, maar het drinken loopt nog steeds niet over... Maar het begin is er gelukkig weer. En vanavond een ongelukje met Senne en het strijkijzer.....Ik was net klaar met strijken, zet het strijkijzer op het aanrecht (normaal zet ik die dus verder erop bij de kookplaat). Maar harteman zei dat hij de schaar nog moest opruimen..... (wat ik normaal niet had gevraagd, omdat het eerste wat hij morgen weer doet, is die schaar pakken om plaatjes weer uit te knippen) en jahoor...komt hij ineens heel beteuterd vanuit de keuken,wijzend naar zijn kin.....Was hij met zijn kin net op het puntje van de strijkbout gekomen....ondertussen had hij natuurlijk al gelijk de blaar kapot gekrabd..... Heb het eerst gekoeld en toen nertsolie opgedaan...zo zie je maar weer...een ongelukje is zo gebeurd.
he gatver, er dient zich weer een luier aan. Ik denk dat ik vanmiddag maar eens begin met zindelijkheid.
Doosje, succes!!! Of nog even wachten tot het voorjaar, dan kunnen ze lekker in hun onderbroekje gewoon lopen. Of ik kreeg ooit ook een tip om een onderbroekje onder de luier aan te doen...dan voelt het ook viezer aan. (maar ik heb dat nooit gedaan, omdat het idee om elke keer een hoop poep uit een onderbroek te moeten vissen niet zo'n fris idee vond hahahaha)
Ah wat sneu voor Senne met dat strijkijzer, heeft hij er veel last van? Doosje hoe is het gegaan? Nou mijn ego is weer gestreeld hoor, we hebben Tim en Stijn vroeg in de middag al naar de oppas gebracht zodat we vanmiddag ook nog even lekker ongestoord konden shoppen en zijn ook nog gaan lunchen, vraag ik daar aan 2 (niet onaantrekkelijke) mannen of de stoel vrij is, zegt hij ja hoor tuurlijk....maar je mag ook hier bij komen zitten.. hahahaha. Toen we later in een winkel stonden zei Luc ineens, had je nou sjans met de mannen? Haha ik dacht dat hij het gevolgd had maar dus niet helemaal... Nou zo maar weer eens optutten en lekker sushi gaan eten!
Citroen, die heb je in de pocket!!! hahahaha Veel plezier vanavond en geniet met zijn tweetjes! Senne heeft nu een kost op zijn kin zitten, maar dat doet gelukkig geen zeer meer... Was hij vanavond nog met Niek buiten..krijgt hij een tennisbal tegen zijn oog. Heeft de pechweek wat betreft zijn gezicht geloof ik. Sven eet weer!!!!!!!!!!!! Vandaag lekker zijn brood en ontbijtkoekje gegeten en wat meer gedronken. Hij krijgt zijn streken ook weer helemaal terug en hij lacht weer. Werd tijd ook na vijf lange dagen..
Citroen, leuk toch! En heerlijk sushi! Hartediefje, fijn dat Sven weer eet en dat het weer wat beter met hem gaat. En gelukkig heeft Senne minder last van de brandwond. Doosje, zindelijkheidstraining wacht ik nog even mee. Bij Jari gebeurde dat ook pas na zijn tweede jaar en die was zo droog, zowel overdag als 's nachts. Ik denk dat ik er tegen de zomer mee ga beginnen... Maar die poepbroeken zijn idd verschrikkelijk, moet Finn ook regelmatig omkleden omdat de luiers de hoeveelheid niet trekken
Hartediefje, fijn dat het weer beter gaat. Wat kan dat dan lang duren, hè? Dan is het dus heel erg mindfull om te proberen 'in het moment te blijven' (kan ik ook niet, hoor). Als je van tevoren zou weten dat het vijf dagen zou duren, zou het allemaal niet zo erg zijn, maar de onzekerheid van de situatie werkt mij althans altijd zo op de zenuwen. Citroentje, je ziet er goed uit! Ik heb je bij de meeting niet gezien, maar op deze foto straal je helemaal. Super, zeg. Hellie, fijn dat het stapje voor stapje beter gaat. Je bent er volgens mij ook heel bewust mee bezig. Doosje, lekker dat je nog geen druk hebt vanuit je werk. Anders had je afgelopen donderdag alweer moeten beginnen. Humor als verdedigingsmechanisme herken ik héél goed! Boaz is denk ik nu al zindelijk, toch? Ik had het voor komende donderdag ingepland. Snoet, 'toen ik weer thuis was'? Misschien heel privé, maar ben je opgenomen geweest? In mijn directe familie zijn drie mensen opgenomen geweest, in mijn schoonfamilie één, een vriendin van me ook. Heavy, hoor. Shadow, lijkt me niet onverstandig om te wachten totdat jij ook een baan hebt. Wel moeilijk, als je echt al zin in een tweede hebt! Hier loopt alles eigenlijk best op rolletjes: Noa is supervrolijk, kent waanzinnig veel woordjes, dreutelt fijn een beetje rond, slaapt bijna elke ochtend tot kwart voor zes zonder ondebrekingen 's nachts, poept zich een ongeluk, eet zich dus ook ongans en zit prima in haar vel. Ik (dus) ook! Afgelopen maandag was ze wel op de crèche knetterhard van een trapje afgevallen, de leidster had haar niet gezien en had het hekje opengedaan... Ondertandjes helemaal heen en weer geweest in haar kaak, boventandje een stukje af en bloeden! We 'moesten' van ze naar de tandarts om er even naar te laten kijken. Die kon natuurlijk niets, maar zei wel dat het een flinke knal was geweest. Als er een ontsteking bijkwam, moest er een tandje uit, maar na drie dagen was er al zo goed als niets meer te zien! Lachen: vorige week gingen we zwemmen, staat er een jongetje naast ons te wachten bij de glijbaan en die zegt opeens: 'Hé kleine Noa!' Zit hij bij haar in de groep (er is ook een 'grote Noah', een jongetje van bijna vier). Ga je naar het zwembad, komt je dreumes een bekende tegen! En we hebben net een grotere autostoel gekocht. Noa past nog steeds in de maxicosi, maar ik vind het heel zwaar worden om ruim negen kilo over de gordel heen te tillen. Ze heeft er nog niet ingezeten, ben benieuwd wat ze ervan vindt. En fietsen, ik fiets me een ongeluk. Heerlijk, dat heb ik in Zweden zó gemist. Noa geniet zich ook helemaal te pletter, dan is er genoeg te zien en zit ze naar auto's te wijzen en liedjes voor zich uit te zingen. Gisteren op kraambezoek geweest en ik weet nu voor het eerst in mijn leven wat rammelende eierstokken zijn... Maar het gaat nu absoluut niet, ik slik nog medicijnen waarbij je niet zwanger mag worden en mijn man moet ook nog van de klap bijkomen, dus dat duurt zeker nog een jaar voordat we er überhaupt over na gaan denken. Raar gevoel, hoor, ik had het echt nog nooit gehad. En de zon schijnt hier
O ja, nog een vraagje: ik vind een spijkerjurkje zo leuk, alleen die hangen altijd zo los om het middel (bij Noa althans). Er zitten wel lusjes aan waar je iets doorheen kunt doen, maar kun je iniemienie riempjes of sjaaltjes o.i.d. kopen en waar?
Kvinna, wat klink jij heerlijk positief!!! Geweldig dat je zo goed in je vel zit en wat knap van Noa dat ze al zoveel kan zeggen. En nog in de maxicosi???? Jee, dan is het maar een fijn meisje hoor. (hahaha, mijn kereltje zit al vanaf 8 mnd in de grotere autostoel!) En kriebelende eierstokken... wat een apart gevoel he hahahaha... ze zijn ook zo lief, die ieniemienie mensjes. Maar wie weet gaat het jaar heel snel om! Wat schrikken dat Noa zo gevallen is... zielig, moet ze vast wel flink pijn aan hebben gehad. En tja..een ongelukje zit in een klein hoekje, maar ik vind persoonlijk op een kdv dat ze juist op zulke dingen heel erg moeten letten en juist goed moeten uitkijken bij deuren/traphekjes en rondkruipende dreumessen.
Goed om te horen Kvinna!! Wat fijn dat het allemaal lekker en vooral vrolijk loopt Die eierstokken ken ik heel goed hoor. Gaat ook niet meer weg haha. Voor sjaaltjes en riempjes zou ik naar de H&M of naar de Zara gaan, die hebben dat wel. W.b. zindelijkheid: wanneer leer je kinderen dat eigenlijk? Was wel grappig, want ik had het hier neergezet en daarna had Boaz gepoept. Dus ik die luier verschonen en hem daarna verteld dat als ie moet poepen dat het op de wc moet, waar mama en papa ook zitten. Zet ik 'm neer op de grond, loopt ie zelf naar de wc en gaat daar stil staan en zegt 'poepen?'. Dus tja, toen heb ik z'n broekje en rompertje uitgedaan en hem eens op de pot gezet. Hij vond het maar vreemd hahaha! Kwam ook niets uit uiteraard, maar het was een goed teken! Nu nog eens uitzoeken waar ik zo'n kinderbril vandaan haal.
Doosje, ik heb toen voor Senne zo'n verkleiner met opstapje gekocht! Daar kunnen ze dan zelf ook opklimmen en zich vasthouden. Wel moet je even kijken of het in de wc past, want beneden paste het bij ons niet hahaha...dus toen heb ik hem voor in de douche gebruikt. Potjes/wc-stoeltjes - online bestellen - babywalz Wij hebben de Keter kids Bij Senne was het pas laat dat hij naar de wc ging, maar toen deed hij ook gelijk alles erop. Hij wilde graag met de geurspray aan de gang...dus toen gezegd dat hij daar op mocht drukken als hij op de wc ging poepen en jahoor... meteen gelukt! (maar toen was hij ook al 3) Ik had zoiets..het komt wel als ze er aan toe zijn, anders blijf je bezig met trainen. Maar ik geloof dat ik nu met Sven ook wel iets meer ga proberen om het voor elkaar te krijgen.
anna was bijna 2 toen ze interesse kreeg in plassen op de wc. dat ging heel snel goed maar wel met easy up luierbroekje (poepen liet even op zich wachten.) interesse stortte in toen ik met zwangersschapverlof ging en heb geen druk gezet. en idd zomers in blootje, bikini aan, potje in de buurt en in jan 2011 zegt ze: ik ben geen baby meer wil geen luier aan en was toen dag en nacht zindelijk van een op andere moment. dat was 3 maanden voor ze 3 werd ik heb in de beide wc's brilverkleiners van de hema hangen. haakje aan de muur waar ze op kunnen, ikea kruk (of prenatal kruk, is zelfde maar wel duurder) het komt zoals het komt en niets mee om aan de slag te gaan wanneer ze interesse krijgen. en juigen en zingen wanneer het lukt!
nee kvinna, ik ben niet opgenomen geweest. mijn burnout kwam ten toon nadat ik weer eens grote ruzie met mijn toenmalige vechtgenoot had gehad (en dat was niet alleen met woorden helaas) ben ik op de trein gestapt naar mijn ouders en een week lang geslapen en tranen met tuiten gehuild ik heb me ziek gemeld en ben knopen gaan doorhakken. en de regie van mijn leven terug in handen gaan nemen stap voor stap.
En zieke nr 2 heeft zich gemeld....Senne met 39.7 vanmiddag opgehaald van school. Die is nu dus thuis. Stoot Nurofen erin en ik geloof dat hij al wat opknapt. (hij had het zoooo koud zei hij en dan weer warm...maar een uurtje later hoor ik hem er niet meer over) Sven is weer opgeknapt, eet weer alles en drinkt ook weer wat meer. En een mijlpaal!!! Ik heb boven de slaapkamers allemaal gepoets, gezogen en de bedden verschoond en dat terwijl Sven gewoon rond me heen lekker liep te dreutelen zonder te zeuren!!! Eindelijk het gevoel dat er eens wat uit mijn handen komt terwijl de kleine boef wakker is.