Kvinna : idd die infuusnaalden vind ik ook vreselijk, ik heb dus aan m'n rechterhand een blauwe plek overgehouden omdat ze geprobeerd hebben daar te zetten en dat niet gelukt is, terwijl ik v.t. voren had aangegeven jongens prik nou links! Maar nee. Toch 2x proberen he. Zucht. Idd die trombosevloeistof brandt als de ziekte... Doosje : wel fijn nu toch dat doosjeman beseft dat hij toch een tweede wil, da's toch een positief iets. Balen joh dat het wrs toch mis is... en joh je bent niet oud! Ik word in januari 37 en ook wij gaan dan pas voor een tweede, ik zal waarschijnlijk 38 zijn of met een beetje pech zelfs 39 voor er een tweede is. Oh da's wel heel fijn zo'n telefoontje zeg. Prettig dat ze even de tijd voor je namen, kun je je verhaal tenminste kwijt. Oei, wel eng zeg dat je auto niet meer wou! Ben benieuwd wat het nou geweest is... Ik ben ook wel een emo-eter denk ik, pff. M.b.t. schreeuwend kind : jemig zeg, praat me er niet van. De driftbuien zijn niet van de lucht man man. Net wat diefje zegt ik heb ook al tegen Marcel gezegd volgens mij is het o.a. ook pure frustratie, omdat ze niet altijd duidelijk kunnen maken hoe en wat, het praten gaat hier nog niet zo, ze kan wel wat zeggen natuurlijk en kan ook meestal heel goed duidelijk maken wat ze wil maar als ze bijv. aan tafel zit en iets wil kan ze het niet zeggen, alleen aanwijzen, en ja wij weten natuurlijk ook niet altijd wat ze aanwijst, wat weer voor frustratie zorgt. Zou wel fijn zijn als ze binnenkort wat meer gaat zeggen maar ach, alles op z'n tijd. Citroen : leuk een buro! Wel fijn dat hij nu zijn eigen plekje heeft idd. M.b.t. peuterspeelzaal wij hebben Valerie ook ingeschreven, hopelijk is er vanaf januari plaats. Haha zo zie je maar, kun je je druk maken van te voren maar uiteindelijk gaan ze gewoon spelen . Hartediefje : Ook jij aan de opknap van een slaapkamer, leuk . Komt vast wel goed dat je iets vindt wat kan qua financiën . Spuiten gaat op zich wel goed nu als de huid verdoofd is pff. Oei kan ik me voorstellen dat je dat eng vond, die hormonen spuiten. Brrr. Hey glimmie! Hoe is het met jullie? Pff hier was het afgelopen nacht drama. Marcel heeft op een gegeven moment Valerie boos uit haar kamer gehaald, bij mij in bed gedumpt en zelf beneden gaan slapen. Ik weet niet hoe lang het geduurd heeft maar uiteindelijk zijn we met z'n 2 in slaap gevallen. Kan er alleen niet tegen dat Marcel altijd zo boos reageert naar mij toe, net of ik er wat aan kan doen. Op een gegeven moment moest ik er uit van hem want "ja er zijn hier ook mensen die willen slapen" dus ik heb er boos achter aan gezegd "ja, en er zijn hier ook mensen die geopereerd zijn :x" kon ik verdorie met m'n gipsbeen uit bed strompelen om naar haar te gaan, ben bijna onderuit gegaan :x omdat ik zo slaapdronken was en ik dan helemaal niet uit de voeten kan :x dus je kan je voorstellen dat ik behoorlijk pissig was. En ook de manier waarop hij reageert verder, zo ontzettend gefrustreerd, bah. Ik heb schoonma bij de drogist druppels laten halen voor haar waarmee ze hopelijk vannacht kan slapen. Het zijn bach-bloesem druppels, ze heeft gezegd hoe oud ze is dus hopelijk mag ze ze ook hebben, er zit nl. geen bijsluiter bij. Dus geen middagslaap gisteren hielp ook niet aan het doorslapen... Even een vraag voor de mama's met oudere kinderen, hoe oud waren die toen het middagslaapje er af ging? Ik vind 1 jaar 9 maanden nl. wel erg vroeg voor geen middagslaap meer..
Thanx Glim!!! Hoe is het met je?????????? en jij ook dank voor de lieve woorden Shadow! Ik herken je verhaaltje over Valerie idd hihi. Dan ga ik nu weer op de bank, want volgens mij krijg ik griep.
Ik wil trouwens graag even m'n frustratie kwijt... alweer richting schoonmoeder. Begrijp me niet verkeerd hoor 't is een lief mens en ze helpt me heel erg veel nu ik met m'n been zit, wat ik ontzettend waardeer maar ik wil toch een paar dingen kwijt. Nu is het zo dat ze nogal eens wat dingen verkeerd zegt, ja hoe moet ik het uitleggen, dingen door elkaar haalt zeg maar, bijv. Marcel z'n naam en die van z'n broer omdraaien enzo. Nu gebeurt het ook regelmatig dat als ze tegen Valerie praat en het over haar zelf heeft ze dan mama zegt ipv oma, nu ben ik daar pas heel boos om geworden omdat ik het bleef corrigeren meerdere keren op een dag en ik was dat zo ontzettend beu. Ze doet het niet expres maar als ik het iedere keer corrigeer let daar dan op :x! Marcel vond het flauwekul dat ik er wat van zei (zei ie ook toen we bij hun waren en zij en schoonpa het dus hoorden, hij zei dat ik me niet aan moest stellen) maar hallo, wie is nu de mama :x? Heb toen ook gezegd "doe effe normaal zeg, ik zit ergens mee waar ik van baal ik heb het al honderd keer aangegeven en dan wordt er nog niks mee gedaan, maar ja daar mag schijnbaar niks van gezegd worden :x. IK ben haar moeder, NIET zij!!". Heb al eens eerder gezegd waar het hart van vol is.. maar daar kreeg ik geen reactie op. Het steekt me gewoon dat ze dit doet. Wat het nog erger maakt is het feit dat Valerie naar haar rent als er wat is, als ze wat wil wat niet mag of als ze zich zeer doet ofzo. Als oma er is, is mama uit beeld verdwenen. En daar baal ik gewoon van. Valerie kan er niets aan doen maar ik blijf tegen m'n schoonma zeggen, IK ben de mama, en niet zij :x! En dat wil ik helemaal niet hoeven zeggen, ik ben het beu!! Eerlijk gezegd ben ik blij dat ze nu naar huis is en ik weer eventjes alleen met m'n meissie ben. Tuurlijk weet ik dat alle kids naar de oma rennen maar gewoon de combinatie van dit al doet me gewoon zeer. Het is wel zo dat ze probeert te stimuleren dat Valerie naar mij gaat maar ja je weet hoe kids zijn. Heb gewoon het gevoel, en nu helemaal nu ik met m'n been zit en niet veel met haar kan doen, dat ik m'n meissie kwijt raak op deze manier .. Het is zelfs zo geweest een tijd geleden dat ik gezegd heb dat als het op deze manier doorgaat dat Valerie steeds meer naar haar gaat trekken er gewoon niet meer opgepast wordt. Klaar ermee. Ja en dat wil ik natuurlijk ook niet, ik wil Valerie haar oma ook weer niet ontnemen.. Ik vind dit gewoon erg moeilijk, voel me boos en verdrietig hierom, ik wil m'n meissie niet kwijt!!
Shadow, ik heb een vraag je aan je (en die is juist bedoeld om te helpen, niet om je af te kraken): Waarom ga je de strijd met haar aan? De strijd heb je toch sowieso al gewonnen? Valerie is jouw kind, houdt het meest van jou (en rent natuurlijk naar oma, want daar mag ze veel meer van) en blijft van jou. So what als ze zich vergist. Waarom kan je er niet om lachen?
Shadow, ik kan me sommige dingen voorstellen dat je je daar aan ergert. Dat oma dan zegt Mama over haarzelf, vind ik een beetje raar.... Maar ik ben net als doosje van mening dat je niet teveel een strijd met haar aan moet gaan. Want Valerie weet donders goed wie haar mama is en wie haar oma. En ik vind het juist geweldig om te zien hoe kleintjes zo hangen aan opa en oma. (ik ben opgegroeid met een opa en oma te ver weg om echt een band mee te hebben en geniet op en top als ik zie hoe mijn mannetjes zo verbonden zijn met alle opa's en oma's). Ik denk hoe meer jij er tegenin gaat, hoe meer Valerie juist naar oma zal trekken. Want die kleintjes merken heel goed jouw gemoedstoestand aan en gaan dan toch eerder naar de persoon die "vrolijker" tegen hun doet. Jouw meisje, blijft echt wel jouw meisje hoor! Een mama gevoel zit er gewoon in bij zo'n klein mensje. Als het er op aankomt, is mama toch echt de belangrijkste persoon (als je in ieder geval in een normale situatie zit en een normale omgang met je kindje hebt). Probeer voor jezelf anders dingen op te schrijven waar je mee zit en probeer anders een keer een gesprek met oma te hebben, waarbij je gewoon rustig aangeeft wat jouw angst is. Geen verwijten, een normaal gesprek. Want hoe is Valerie in de normale dag tegenover jou als jullie thuis zijn? Probeer je niet te druk te maken, het is en blijft jouw meisje!!!
nou ja, als Valerie al tegen oma mama gaat zeggen en haar eigen mama negeert... en als ik met haar bezig wil met een boekje ofzo dat ze dan dat boekje uit m'n handen trekt en naar oma loopt.. lijkt me wel duidelijk waarom ik er een hekel aan heb dat oma dat doet. Ja snap ik dat ze naar de persoon met de meest vrolijke gemoedstoestand gaat maar ook al doe ik hele dagen vrolijk tegen haar dan trekt ze nog naar oma ipv mij. Leuk is anders. Sorry, even een korte post, ik update straks meer.
even een hele andere vraag, hoe oud is oma en zijn er niet meer steekjes die vallen? en idd hoe groter jou (begrijpelijke) punt is hoe meer jij diegene bent die de nadruk en dus de aandacht er op legt bespreek het een smet marcel op het moment dat er niemand is en jij en hij rustig zijn, ook voor hem geld bloed kruipt waar het niet gaan kan, wat valerie betreft waarom ben je bang haar kwijt te raken? jij bent diegene die voor haar zorgt, er voor haar is en ws geniet ze gewoon vcan oma. vb: coen zegt papa tegen mij en mama tegen oma, waarom omdat het taal technisch nog niet altijd door heeft maar.... als er ellende is zowel de driftbuien als de tranen die getroost moeten worden ben ik als mama de nr 1 ook wil hij graag bij me op schoot, knuffelen en stoeien en gek doen, nou dan noemt hij me soms papa en soms meme of mama maar voor hem ben ik gewoon ik, zijn veilige haven, die niet alleen lief is maar ook de veiligheid van grenzen en troost bied. vraag is, wat triggert schoonmama eigenlijk bij jou en hoe komt dat (los van valerie) waar zit jou allergie? en wat kan jij er aan veranderen? of je een goede mama bent hangt niet af van hoe valerie tegen je is......toch?
Snoet : oma is ergens half 60 geloof ik, weet het niet precies. Er vallen niet meer steekjes, ze verwisselt wel vaker namen etc. maar dat doet ze al heel lang. Dus dementie oid is het niet. Heb gisteren een gesprek gehad met Marcel hier over, gewoon op een rustige toon en m'n zorgen uitgesproken. We hebben goed kunnen praten en hij begreep me ook goed. Maar hij zei ook dat verwisselen daar verbeter ik haar al 30 jaar mee dat ze m'n broer en mij de namen verwisselt. En ze doet het nog steeds. Ze kan er niks aan doen (ik heb daar persoonlijk m'n twijfels bij maar goed). Nee misschien niet maar vervelend is het wel. Ik vind het gewoon echt niet leuk dat Valerie haar mama noemt. Meis kan er niks aan doen weet ik ook wel en het zal ook heus wel komen omdat het taaltechnisch nog niet goed zit. Snap ik ook wel. Hij zei ook ik kom weleens op een kdv (voor z'n werk) en die kinderen daar noemen me ook allemaal papa. Nou ja weet je wat het is als er ellende is, driftbuien tranen omdat ze valt oid rent ze ook altijd naar oma. En mama negeert ze. Valerie is niet zo'n knuffelaar, ze heeft wel haar momenten dat ze graag bij me op schoot zit en stoeit enzo maar dan wel als ik alleen met haar ben, als oma hier is zit ze daar. Als ik met haar bij m'n ouders ben zit ze wel weer wat meer bij me. Ik weet niet wat dat is, ik kan me zo ontzettend ergeren aan m'n schoonma. Op de een of andere manier irriteert ze me ontzettend af en toe. Terwijl het gewoon een lief mens is die me zeker nu erg veel helpt, waar ik ook erg blij mee ben en ook heel erg waardeer, wat ik ook tegen haar gezegd heb. Dus ik laat ook heus wel merken dat ik blij met haar ben. Ik weet ook niet wat ik er aan kan veranderen dat ze me zo irriteert en eerlijk gezegd ook niet of ik dat wel wil. Nee is ook wel zo dat het niet afhangt van hoe Valerie tegen me is of ik een goede mama ben of niet, weet ik wel, maar omdat ze zo naar oma trekt, en omdat ik nu heel weinig met haar kan doen geeft me gewoon het gevoel dat ik haar kwijt raak en dat wil ik niet. Ik baal ook gewoon van dat stomme been ik kan geen kant op dat stomme gips zit in de weg en ik kan met Valerie niet spelen zoals ik dat wil. Voor ik in het gips zat waren we hele dagen met z'n tweetjes, gingen we fietsen wandelen spelen, kinderboerderij samen ijsje eten en noem het maar op. En nu kan ik gewoon niet zoveel meer. En ik merk dat daardoor Valerie wat meer afstand van me gaat nemen en da's niet leuk...
@Doosje nog ziek geworden of is het toch meegevallen? Hoe voel je je nu? Het is idd wel zo dat het maar beter is dat het vruchtje wordt afgestoten omdat het eigenlijk altijd met een reden gebeurt (zo vroeg) maar het blijft klote! @Shadow pff schoonmoeders...je krijgt ze er gewoon bij... Ik kan je helaas niet zoveel tips gegeven, heb zelf ook niet zo'n goede relatie met schoonmoeder en probeer ook altijd maar daar niet zoveel aandacht aan te besteden maar soms ontploft het gewoon even door iets wat ze doet (of juist niet doet...grrr zoals nu haha) We zullen het ermee moeten doen... En morgen is dan eindelijk de grote dag dat er een knoop wordt doorgehakt...nouja eigenlijk gelegd haha (snappen jullie hem?) Verder hier wat strubelingen rondom ons heen maar kan daar verder niet zoveel mee al heb ik wel het gevoel er middenin te zitten.. beetje vaag maar meelezers....
Ohja @Doosje, 23 okt mag ik meekijken in de OK. 3 okt is er een beroepeninformatietoer in het ziekenhuis en daar ga ik ook naartoe. Geen nieuws verder dus...
Gaaf Citroen!! Toch erg leuk dat je dat in het vooruitzicht hebt en vooral: dat je het gewoon maar even doet. Erg stoer. Shadow, ik snap je verhaal en ergenissen hoor. Ik lees ook dat er extra frustratie is omdat je niet zo mobiel bent als normaal (door je been) en dat irriteert natuurlijk. Dan loopt je planning in de soep en kan je niet doen wat je wilt doen. Toch is het misschien goed om eens na te gaan op de momenten waarop je je irriteert aan je schoonmoeder, waaraan je je dan precies irriteert. Dat kan je eens in kaart brengen wat het nou precies is. Dat wil niet zeggen dat je irritaties overgaan, maar misschien wel dat je het wat kan relativeren voor jezelf. Leuk trouwens dat jij zoveel met Valerie bent!
@Shadow Wat vervelend dat je dat gevoel hebt. Kan me voorstellen dat zeker omdat je minder mobiel bent je het gevoel hebt haar te verliezen aan je schoonmoeder... Dat gaat toch niet gebeuren!! Jij bent en blijft het belangrijkste in haar leventje!! Mijn moeder kan dat ook zo goed doen.... namen door elkaar halen... Soms zegt ze de naam van haar jongste zus tegen mij of bij mijn broertje de naam van haar vriend etc.... Ik haal soms de naam van mijn man en Stijn door elkaar.... zelfs de naam van Stijn en onze vogel Echt zonder gein!! Ik merk wel dat als ik daar last van heb het drukker in mijn leven is.... dus dan kan ik me minder goed focussen etc Sterkte in ieder geval en probeer je niet te druk te maken... @Hier Nou mijn man heeft zoals het er nu uit ziet een nieuwe baan. het gaat om een detacherings bureau die eerst een opdracht binnen gaat halen voor hem en dan kan hij daar beginnen aan een jaar contract. De arbeidsvoorwaarden zijn stukken beter en ook zijn studie etc wordt volledig vergoed!! Nu maar hopen dat hij snel een opdracht binnen krijgt (wat ze wel verwachten)
Oké nu wil ik even gillen..... Luc heeft zijn vader gevraagd vandaag met hem mee te rijden, zouden opa en oma om 14 uur hier zijn..staan ze al om half 1 aan de deur...stelt Luc maar voor om naar het park te gaan met Tim, komen ze net binnen hoor ik dat oma zo hier blijft....das nou net waar ik zin in heb zeg.....
shadow, ik heb in 2009 3 weken in zh gelegen en daarvoor 3 weken (bijna letterlijk) doodziek geweest mijn schoonmoeder kwam dan ook om anna en zij moest niets meer van me weten ook na de ziekenhuisopname was dat, dat trok ook weer bij, en... hier zie ik ook tussen snoeteman en mij momenten dat kids naar mij trekken en kids periodes naar hem trekken.... ik heb dan de "ellende" en snoeteman de knuffels en aandacht... misschien helpt het als je valerie wat losser laat, en haar de keuze laat zij voelt ook jou spanning, misschien vind ze het beklemmend... maar echt jij bent mama... die vind je lief en heel vaak stom... (en als ze 16 is helemaal!)