Shadow, mooie buik. Nog even volhouden en dan mag je mét nieuwe spruit naar huis! Brenda, wat vermoeiend, twee kinderen die een paar keer wakker worden 's nachts. Sterkte daarmee. Citroentje, lijkt het met Stijn wat beter te gaan? Had hij echt last van reflux en niet van koemelkallergie?
Hoi, Bij deze: ik ben er weer.... Al een tijdje hoor, maar niet echt de tijd en energie gehad om te reageren. Met Caitlynn gaat alles prima, ze eet goed, groeit goed en is een geschenkje uit de hemel...... Ik ben van borstvoeding overgestapt op volledig kolven en voeden met de fles, omdat ik het niet voor elkaar kreeg om Caitlynn goed aan te leggen en wij allebei helemaal overstuur raakte als ik het bleef proberen. Het voeden is nu leuk en gezellig en dat is een hele opluchting. Verder moet ik zeggen dat het me allemaal erg tegengevallen is. De bevalling was zwaar, het hele verhaal zal ik jullie besparen, tenzij jullie het echt willen lezen... wil de meiden die nog moeten bevallen niet afschrikken..... Ik zal ff wat foto's spammen... Vanaf nu ga ik ook weer wat regelmatiger reageren, mits ik de tijd heb. Groetjes, Elleke en Caitlynn
Voor diegenen die nog moeten bevallen, weet van te voren zeker dat je dit wilt lezen, het is niet prettig...... Mijn bevallingsverhaal Op woensdag 3 november mocht ik mij om 07.30 melden in het ziekenhuis. Ik kreeg eerst een ctg en om 08.30 is de eerste keer gel ingebracht. Het lange wachten kon beginnen. Manlief is die dag gewoon gaan werken, ik had ook geen zin om een zenuwachtige vent om me heen te hebben, dus vond ik het wel best. Ik heb me lekker vermaakt met boeken en tv. Om 14.00 uur is voor de tweede keer gel ingebracht, de eerste keer had helemaal niets opgeleverd. Ik ben daarna nog gewoon mobiel geweest en heb nog wat rondgelopen. Na 19.00 begonnen eigenlijk de weeën een beetje door te zetten, had het gevoel dat er wat ging gebeuren. Dit duurde nog tot 20.45, toen zijn mijn vliezen gebroken. Het duurde ff voordat de vk kwam om te controleren of dat echt zo was. Om 23.00 uur heb ik een pijnstiller injectie gehad in mijn been. Ik had niet echt het gevoel dat ik het niet aan zou kunnen, maar wilde wel proberen een beetje te slapen. Manlief is toen naar huis gegaan om een paar uurtjes slaap te pakken. Nou, ik heb een uurtje ofzo geslapen en toen gingen de weeën echt doorzetten. Ik heb bijna een uur in bad doorgebracht, maar vond dat niet echt een opluchting, had heel veel moeite om in bad de weeën weg te puffen. Om 3.45 heb ik manlief laten bellen, ik wilde hem in de buurt hebben Hij was er rond 4.15 en toen begon de volgende wachtronde. Rond 5.00 kreeg ik de optie van nog een injectie of een ruggeprik, de vk vond dat het te langzaam ging en wilde mij wat meer laten ontspannen. Ik heb gekozen voor de ruggeprik, hoewel ik dat eigenlijk niet wilde, maar als ik de injectie zou krijgen, zou ik daarna niets meer krijgen. De ruggeprik is rond 06.00 uur gezet, ik heb er niets van gemerkt, zo netjes is het gedaan. Eenmaal terug op de verloskamer kreeg ik ook nog weeënversterkers. Deze gingen vrij snel hun werk doen en rong 10.00 had ik 6 cm ontsluiting. Hier begint eigenlijk mijn horrorverhaal, dus als je dat niet wilt weten, moet je ff een stukkie overslaan .. Rond 10.30 had ik het gevoel dat de pijn van de weeën erger werd en door mijn ruggeprik heen kwam. Rond 10.45 heb ik aangegeven aan de stagiaire vk dat ik het gevoel had dat mijn lichaam aangaf te moeten persen. Zij gaf toen aan dat dat eigenlijk nog niet kon, maar dat ze de vk zou roepen. Het was niet om uit te houden. Ik wist niet wat ik van persweeën moest verwachten, maar op dat moment dus wel. Ik heb een aantal keer aangegeven dat het niet ging en op een gegeven moment kon ik dus echt niet meer ontspannen en wegpuffen. Ik heb geloof ik echt de hele verdieping bij elkaar geschreeuwd. Pas om 11.15 kwam de vk kijken, nadat de stagiaire al een keer of 4 naar haar toe was gegaan om te zeggen dat het niet meer ging. Mijn verdoving van de ruggeprik stond op max en alles kwam er gewoon doorheen. Toen de vk kwam heeft zij getoucheerd en bleek ik dus inderdaad volledige ontsluiting te hebben. Ik mocht dus eindelijk gaan meepersen, na 22 minuten persen is Caitlynn geboren. Ik ben uit voorzorg geknipt, omdat ze bang was dat ik zou inscheuren, maar daar heb ik verder niets van gemerkt. Achteraf gezien, nu ik er met een aantal mensen over gepraat heb gaat het wel beter, maar ik geef eerlijk toe dat ik nachtmerries gehad heb van mijn bevalling. Nu ik het ook nog van me afgeschreven heb, zal het nog wel beter gaan. Ik zeg alleen heel eerlijk: Ik doe dit nooit meer. Ik wil, niet dat ik verwacht dat het nog een keer gaat gebeuren hoor, een volgende keer een geplande keizersnee ofzo, want dit is voor mij echt een enorm trauma geweest. Zo, het is wat langer geworden dan ik eigenlijk bedoeld had, maar het lucht wel op. Groetjes, Elleke
Wat een heftig verhaal. Ik heb een stortbevalling gehad, hierdoor was een ruggeprik niet mogelijk! Ik zal je de details besparen! En, ik heb het nog een keer gedaan. Wel in overleg ingeleid, omdat ik bang was niet op tijd te zijn....... Ik was geestelijk nu wel meer voorbereid en dit heeft me wel iets geholpen... Sterkte met verwerken, het kost wat tijd! Maar komt echt goed, lukt dit niet, zoek hulp he! dikke knuffffffffff
jeetje idd wat een heftig verhaal Elleke. Kan me voorstellen dat het traumatische is geweest voor je. Wat Brenda zeg: zoek hulp als je dit niet alleen kan verwerken, want anders krijg je er later echt nog last van. Heel veel sterkte!
@ doglover: sorry dat ik het zeg, maar wat een *piep* van een verloskundige zeg! :x elke keer moest je zo lang op haar wachten en pas na 4 keer waarschuwen van de stagaire komt ze es langs :x ik denk als ze de noodkreten eens serieuzer had genomen dat jij er nu geen nachtmerries aan over had gehouden.
Bedankt voor jullie lieve reacties. Het feit dat ik het heb opgeschreven, heeft wel geholpen. Was overigens ook wel op advies van de kraam en mijn eigen verloskundige. Ook ben ik er heel open over en als mensen vragen hoe de bevalling was, ben ik ook eerlijk. Dat helpt ook. Groetjes, Elleke
Mooie foto's Elleke! En je hebt idd een heftige bevalling gehad...wat een verhaal zeg en wat een verloskundige!! Ik merk bij mezelf ook dat er over praten en het opschrijven helpt om alles een plekje te geven maar het duurt echt wel een tijd en geef het ook die tijd en zoek op tijd hulp als je denkt dat het niet gaat lukken! Sterkte en een dikke knuffel!
Hoi meiden, Hier snel een berichtje van mij! Onze mooie zoon Sven Jamee is geboren op 12-11-10 om 13.35. De keizersnee is goed gegaan. Heb alleen zaterdag een hele slechte dag gehad, omdat echt heel mijn lichaam zeer deed...ik kon niet liggen, zitten of staan... echt erg. Maar gisteren is het ineens zoveel verbeterd en ik voel me nu echt heel erg goed. Na de operatie moest ik alleen wel heel lang op de recovery blijven, omdat mijn bloeddruk niet snel genoeg omhoog ging..had dus weer een bloeddrukdaling, maar omdat ik vantevoren medicijnen daarvoor had gehad, voelde ik me niet slecht. Maar het moest wel stabiel zijn voor ik naar harteman en mijn kleine man kon... dus om tien voor half vijf was ik pas terug op de kamer. Daar zat mijn kleine hartemannetje die bij opa en oma was ook al op me te wachten. OOOO, wat was ik in tranen zeg... wat een trots om 2 prachtige mannetjes nu te hebben. Maar goed... Sven is echt een heel rustig mannetje, hij moet alleen nog goed leren drinken, want dat gaat nog niet echt goed... maar hij houdt zijn melk nu wel goed binnen, maar is heel snel moe na het drinken en zit nog maar op gemiddeld 20 cc per keer... We gaan toch maar de wieg op onze kamer zetten voor de zekerheid, omdat hij daarnet toch even bleef hangen in het teruggeven van wat melk.... Ik ga proberen een foto te plaatsen, maar zit nu even op de laptop van mijn man. Snoet, je hebt al even niet gepost...GO FOR IT!!!!!!
oh hartdiefje....wat gaaaf. wat een mooi mannetje. gefeliciteerd meid!!!!!! hoop dat de pijn van de ks meevalt.! snoet? ben je al bevallen? oh ik ben zo nieuwsgierig.... gaat alles ok? kom je even posten als je kan?
@Hartediefje wat een mooi mannetje! Gefeliciteerd! Idd Snoet.....je houd ons wel in spanning hoor haha
he citroentje......snoet moet nu toch echt aan het bevallen zijn of is bevallen. het is anders niks dat ze hier 2 dagen niet is geweest... oh ik hoop zo dat alles goed gaat. ik heb meegelezen met je stijn en hoop zo dat alles nu wat beter mag gaan. hoe gaat het met jou en je zoontje?
oooooooow hartedief...je doet je naam eer aan..hahah wat een droppie zeg..en wat een leuke naam....van harte meid...nu lekker gennieten. snoet....tja die ligt denk ook heerlijk te genieten van d'r kleine stoere mannetje...dat moet haast nu wel.ben benieuwd naar haar verhaal.
Jeetje Eleke, wat een nare bevalling. Zo te lezen was het wel een heel erg lakse verloskundige, erg hoor. Fijn dat je erover kunt praten en dat dat oplucht, ik hoop dat je er een beetje snel overheen komt. Wel gefeliciteerd natuurlijk! Hartediefje, wat geweldig dat alles goed is verlopen (afgezien van je bloeddrukdaling en één dag vreselijke pijn). Wat heerlijk om nu twee mooie mannetjes te hebben. Gefeliciteerd!