Aaaaaah Miek, wat een heerlijk ventje zeg! Helemaal in love! Inderdaad duidelijk te zien zeg dat geel en wat een fantastisch kleurtje van de lamp.
Wat een mooi mannetje is Boaz! En ik zie ook fotos van een heerlijk dametje met echte paardenstaart, zoet hoor!
Hoi prisley, Ik ben Simi, inmiddels 35 en sinds anderhalf jaar aan het proberen zwanger te raken, helaas nog geen positief resultaat. Wij hebben 2 poezenkinderen die het dan maar af en toe moeten ontgelden en platgeknuffeld worden Lange tijd geen kinderwens gehad (beiden) maar op mijn 32e begon het bij mij te kriebelen en een jaartje later was mijn vriendje ook overstag. Dus vandaar dat ik ook op dit forum terechtkwam. Veel succes en ik duim voor je dat er morgen geen duivels komen! Liefs, simi
Mieke: aaaah wat is Boaz moooooi! -zwijmel- En Moontje: Tessa is ook een schatje zeg! Wat lief die "kiekeboe" ! Prisley: welkom hier! klets gezellig mee! Ik word dit jaar ook 35. Werk in het ziekenhuis. Ben een kleine twee jaar geleden gestopt met de pil en nu 33 weken zwanger van onze eerste. Heerlijke en spannende tijd. Hoop dat het voor jullie ook snel zover mag zijn! liefs, Wanna
Ja he hij is leuk! Mijn vriendje zei vanavond ook zo lief... ben zo dop op hem, hihihi. Heb trouwens een super mooie ring van hem gekregen voor de hele periode van zwangerschap en geboorte. Het heeft zoveel impact op hem gehad. Verhaal volgt echt nog wel. Prisley, welkom! Ik ben Mieke, 36 (bijna 37) en ben okt. '06 gestopt met de prikpil. In juni '07 kwam mijn mensturatie weer opgang en vorig jaar mei waren we zwanger, verwekt op onze vakantie in Athene, vandaar dat Boaz zijn 2e naam Apollo is. Soof, Wanna en Pooh het gaat voor jullie nu ook snel he. Ik moet zeggen, tot nu toe mis ik mijn dikke buik (nog) niet. Ben gelukkig al 10 kg kwijt en heb alleen nog een slap buikie Verder gaat het redelijk, niet te veel doen achter elkaar en genoeg pauze nemen. Boaz is echt zo'n heerlijk zoet mannetje, huilt bijna niet, eet als een veelvraat en slaapt goed.
Wanna ik kan me voorstellen dat dit een bijzondere tijd voor je moet zijn, wachten is nooit leuk, maar wachten op de geborte van jullie eerste is wel heel speciaal natuurlijk. Simi ik herken het geknuffel met huisdieren als zijnde surrogaat-kinderen Ik neig er ook naar om alle dieren hier plat te knuffelen wanneer ik overloop van gevoelens die ik niet kwijt lijk te kunnen. Leuk dat Boaz vernoemd is naar de plek waar hij ontstaan is, daarnaast vind ik het ook nog eens heel mooi klinken :j
GOEDEMORGEN Wat is BOAZ een heerlijk ventje! Mieke, waar komt de naam Boaz eigenlijk vandaan? Ja en die Tessa, die blijft ook echt schattig Hier begint het zwaar te worden, ik moet echt rustig aan doen. Al 2 dagen op pad geweest voor baby en booschappen en dan heb ik echt flink pijn Ben ook vrij veel dizzie! Bloeddruk was gisteren 100/60 en vanmorgen weer bloed laten prikken omdat ik ook veel dorst heb Ja mams wordt een oud wijf!
@all ,bloeddruk nog steeds 140/90, acceptabel zegt ze. Urine schoon. Moet maandag terug komen, waarschijnlijk 2x per week nu! Rustig houden, niet te lang op pad gaan en hoef niet volledige bedrust!
Soof heb even gegoogled. De naam Boaz betekent "In Hem is kracht". Boaz komt in de Bijbel voor. * Boaz is een van de hoofdfiguren in het Boek Ruth in het Oude Testament van de Bijbel. Boaz was een vermogend familielid van Naomi, via de kant van haar man Elimelech. Hij was zelfs haar losser. Wanneer Ruth met haar schoonmoeder Naomi terugkomt uit Moab gaat ze aren rapen op de akker van Boaz. Boaz raakt bevriend met Ruth en trouwt zelfs later met haar. Zo worden de bezitting van Elimelech, die Naomi had verkocht voor ze naar Moab trok, weer van haar. Boaz en Ruth krijgen een zoon: Obed, vader van Isaï en grootvader van Koning David. * Boaz is ook de naam van de linker koperen zuil in de Tempel van Salomo, die opgesteld waren bij de voorhal van de hoofdzaal. De naam is waarschijnlijk een afkorting van een opschrift wat ongeveer zo luidde: "In de Heer is kracht". De rechter zuil heette Jachin. Niet dat we daar in eerste instantie naar hebben gekeken hoor. Het kwam gewoon op die naam en we vonden hem gelijk beiden helemaal goed, dus niet meer verder gedacht. Apollo: Apollon (Oudgrieks: Ἀπόλλων / Apóllôn, of Ἀπέλλων / Apéllôn) was een van de belangrijkste godheden, die in de Griekse mythologie voorkomen. Van alle goden was zijn eredienst de meest algemeen verspreide onder het Griekse volk en genoot er het hoogste aanzien. Onder de verlatiniseerde naam Apollo raakte hij bekend in Rome. De oudste afbeeldingen van Christus verraden een verwantschap met de iconografie van Apollo als schone goddelijke jongeling. Phoibos Apollon wordt hij gewoonlijk door de Griekse dichters genoemd, en zij maken zeer dikwijls melding van hem, want hij heeft zulk een overwegende invloed gekregen op het ganse leven, op de Oud-Griekse godsdienst, het staatsbestuur en de gewoonten van de Grieken, dat men hem beschouwen kan als de leidsman van het Griekse volk op de weg van de beschaving en ontwikkeling. Apollon wordt dan ook wel eens als de vertegenwoordiger van rationele schoonheid en orde beschouwd, de tegenhanger van Dionysos die dan voor de emotionele roes instaat, als tegenpool in de mens.
Hihihih dank voor de uitleg, maar zo bedoel ik het niet. Het is niet echt een alledaagse naam dus vroeg ik me af hoe jaar op komt zeg maar. Wel een erg mooie betekenis vindt ik, dat belooft wat voor de toekomst
Hihihih dank voor de uitleg, maar zo bedoel ik het niet. Het is niet echt een alledaagse naam dus vroeg ik me af hoe jaar op komt zeg maar. Wel een erg mooie betekenis vindt ik, dat belooft wat voor de toekomst
zo, heb net een uurtje visite gehad van een vriendin met dochtertje. ben gelijk kapot. ga nu effe wat eten en slapen!
Goed aan en om jezelf denken hoor poohbear! Hopelijk kun je je goed ontspannen om weer wat op te laden.
Bevallingsverhaal! Woensdag 11 februari om 05.15 uur voelde ik een stootje vocht beneden komen Ik dacht nog, he verlies ik nu urine? Maar al gauw viel het kwartje en bedacht ik me dat het wel eens vruchtwater kon zijn. Heb toen Sandor wakker gemaakt en gezegd dat mijn vliezen waarschijnlijk waren gebroken. Ik snel rennen naar het toilet met 2 handen er onder om het vocht op te vangen. Op het toilet had ik al een potje klaar staan om wat vruchtwater op te vangen zodat ik kon zien of het helder was of juist misschien groen/bruining. Sandor was helemaal in de war en dacht dat het al later was en ging naar beneden koffie zetten, hahaha die dacht dat zijn werkdag gewoon begon, ondanks dat hij wel realiseerde dat mijn vliezen gebroken waren. Ik zei hem dat hij gerust nog wel even kon gaan slapen want als je vliezen breken wil het nog niet zeggen dat het meteen al doorzet, nou dat heb ik dus geweten! Na een half uurtje kwamen de weeën al lekker op gang, zelfs al om de 5 min. en hielden een minuut aan. Na een uurtje geklokt te hebben heb ik de verloskundige gebeld. Zij was hier om 08.00 uur en toen bleek ik 2 cm ontsluiting te hebben. Ze zou haar dienst overdragen aan haar collega en deze zou dan om 11.00 uur weer even langs komen om te kijken hoe het ging. Om 09.15 uur heb ik Sandor laten bellen aangezien de weeën zo erg werden dat ik ze moeilijk kon weg puffen en een beetje in paniek raakte van de pijn. Om 09.45 uur heb ik geschreeuwd dat hij nogmaals moest bellen want ik kreeg al persdrang en ik hield het niet meer! Ze was er toen om 10.00 uur. Ik bleek toen al op 8 cm ontsluiting te zitten en ik kon hiermee niet meer naar het ziekenhuis, wat we dus wel de bedoeling was. De kraamhulp werd ingeschakeld om te assisiteren en alles werd in de slaapkamer gereed gemaakt voor de bevalling. Toen bleek dat Boaz is het vruchtwater gepoept had en werd er besloten dat we toch hals over kop naar het ziekenhuis moesten. Dat zag ik eigenlijk helemaal niet zitten gezien de heftige weeën met persdrang. Ik stuntelig en weeën tegenhoudend 3 trappen in huis af, de laatste 2 heb ik echt heel hard tussen een wee door gerend. Gelukkig had Sandor alles al in de auto gezet en konden we meteen wegrijden. Rit van 15 min. die natuurlijk heel lang leek en waarbij natuurlijk ook nog eens alle stoplichten op rood stonden. Bij de eerstehulp aangekomen een rolstoel gepakt, heft een vpk die buiten stond te roken mij naar binnen gereden en Sandor de auto geparkeerd, snel met de lift naar boven. Boven gekomen hield ik het niet meer en kwam er een oerkreet naar buiten waarop alle vpks in de buurt om de hoek keken wie daar aan kwam, hihihi. De verloskamer was al gereed gemaakt en de betreffende mensen stonden al klaar. Ik kon gelijk gaan liggen (was nog in pyjama). Er werd een infuus voor wee opwekkers aangesloten want door de reis en alle commotie waren deze wat afgenomen in kracht en die kracht hadden we natuurlijk wel nodig voor het persen. Na een uur te hebben geperst kwam Boaz er nog steeds niet uit. Hij lag een beetje scheef en aangezien ik steeds meer uitgeput raakte en geen kracht genoeg meer had om het zelf te doen werd besloten een knip te zetten. Ze hebben dit in een wee eerst verdoofd en toen de knip gezet. Toen nog 1x persen en daar was hij. Hij werd meteen op mijn borst gelegd en papa mocht de navelstreng doorknippen. Daarna begon er weer een nieuwe ellende. De placenta wilde er niet uit. Hiervoor kreeg ik dus weer nieuwe wee opwekkers om weer wat meer te kunnen persen. Maar nog steeds geen beweging in de placenta. Na bijna een uur (moet binnen een uur er uit komen) werd al besloten dat ik naar de OK moest en onder narcose moest. Maar gelukkig kwam nog net daarvoor de placenta er in delen uit. Er bleef dus een stuk achter welke weer heel moeilijk naar buiten kwam. Er werd maar op mijn buik gedrukt om het naar buiten te krijgen, dit was echt heel erg pijnlijk. Maar uiteindelijk is het toch gelukt. Door het niet losraken van de placenta en het inknippen en wat aders die geraakt waren heb ik dus 2 liter bloed verloren. Sandor heft het gezien en werd helemaal gek van binnen hoe ik er bij lag. Het hechten duurde dan ook een uur, maar alles werd goed verdoofd, maar het bleef toch heel vervelend. Inmiddels had ik ook al een tweede infuus gekregen met vocht. Mijn hb was gezakt van 8,1 naar 4,8. We waren beiden echt helemaal kapot, Sandor van alle indrukken, wat er met mij allemaal gebeurt was en het feit dat hij niks kon doen. Toen hij s avonds laat thuis kwam, kwamen alle emoties in hem los en heeft hij even in zijn eentje een potje zitten janken. Uiteindelijk heb ik over het algemeen natuurlijk best een snelle bevalling gehad, bij elkaar 9 uur, maar ik vond de ontsluitings weeën echt hel! Die kon ik gewoon absoluut niet opvangen omdat ze zo ontzettend snel kwam en bleven komen. Ik werd er gewoon echt door overvallen. Ik mocht de eerste 24 uur geen borstvoeding geven aangezien ik bloedstollingsmedicatie had gekregen. Maar Boaz is wel meteen even aangelegd voor ik die medicatie kreeg zodat hij even van mijn borst geproefd had. Dan het vervolg van het hele verhaal. Die avond werd er al geconstateerd dat hij wat onregelmatig ademhaalde en heel vlug. En na 24 uur werd hij gelig en ook dat hielden ze dus goed in de gaten. Na een dag of 2 werd het geel zo erg dat de de kinderartsen hadden besloten dat hij onder de lamp moest op de NICU afdeling van het VU. Wat eigenlijk best een schok was aangezien ik eigenlijk vrijdag wel naar huis zou mogen. Later die middag zijn Sandor en Ik naar de afdeling gegaan om ons mannetje te bezoeken. Maar aangezien we totaal niet wisten wat we konden verwachten schrokken we enorm hoe hij er bij lag en daar kwamen die kraamtranen dus weer. Ook Sandor liet het toe, we waren erg verdrietig. Dat kwam ook omdat hij aan de monitor lag en een infuus had gekregenDe kinderarts kwam naar ons toe om uitleg te geven. Ze bleken een hart- en long echo gemaakt te hebben. Met zijn hart was gelukkig alles goed, maar hij bleek vocht in zijn longetjes te hebben. Gelukkig was dit niet heel ernstig en zou het lichaam dit van zelf moeten oplossen. Hij lag daar onder de lamp, met een soort zonnebrilmaskertje op en alleen in zijn luiertje. Onder de lanm is het ongeveer 37 graden, net als in de baarmoeder. Na de uitleg van de kinderarts waren we gelukkig weer wat gerustgesteld. De redden waarom hij zo snel geel is gaan zien (stijging van de billiburine) was dat onze bloedgroepen met elkaar botsten. Ik heb O+ en hij heeft de bloedgroep van zijn papa en dus A+. O+ wil A+ verdringen. Dit kan in diverse gradaties gebeuren en kan best zo erg zijn dat zijn bloedcellen worden afgebroken waardoor hij een volledige bloedtransfusie nodig zou hebben zodat A+ O+ zou worden.Gelukkig was dit niet het geval bij hem, maar dit veroorzaakte dus wel de stijging van de billie. Hij is dus iedere dag geprikt in zijn hieldje om de waarde van de billie in de gaten te houden op stijging of daling. Goed toen dat allemaal achter de rug was, ik weer in mijn bed lag en Sandor naar huis was, kreeg ik weer de kinderarts op bezoek. Er werd ons even medegedeeld dat we werden overgeplaatst naar een ander ziekenhuis het was inmiddels 20.00 uur. Er moest plaats gemaakt worden op de NICU voor een spoedgeval, een kindje wat te vroeg geboren zou worden met allerlei afwijkingen. Logisch natuurlijk en daar hadden we ook alle begrip voor. Maar het tijdstip was wel even heel vervelend. Er werd mij verteld dat ze hadden geinformeerd voor een plekje in het Andreas Lucas ziekenhuis en dat ze daar laten over terug gebeld zouden worden of er plek was. Door mijn hele hormoonhuishouding heb ik er niet echt tegenin kunnen gaan, maar Sandor wilde absoluut niet dat we daar heen gingen door eigen slechte ervaringen van vroeger, maar dat bleek allemaal een stuk verbetert te zijn, helemaal de couveuse afdeling waar Boaz kwam te liggen. Al met al is Boaz daar per speciale ambulance naar toe vervoerd en waren we daar rond een uur of 01.30 uur. Zijn we naar de couveuse afdeling gegaan en hebben we hem daar nog even gezien. Hij lag al weer onder de lamp. Ik lag zo rond 02.30 eindelijk in bed en kon wat slapen. Om het verhaal verder maar wat in te korten . Hij heeft verder 2x 24 uur onder de lamp gelegen en weer na wat bloedtesten bleek zijn billie waardes mooi gedaald en was het maandag tijd om naar huis te gaan. Ik wil nog wel even zeggen dat de couveuse afdeling in het Lucas ziekenhuis echt fantastisch is! Al met al heb ik de bevalling eingelijk als heel slecht ervaren, ook al zit je op een gegeven moment in een roes. Voorlopig even niet dus. En eerst maar eens even lekker saampjes als gezinnetje van en met elkaar genieten.
Dat is een ingrijpend verhaal zeg! Maar gelukkig hebben jullie er een zeer mooi mannetje aan overgehouden, dat het nu prima doet (toch?). Het genieten hebben jullie echt wel verdiend nu.