slijmprop, ja nadat ik maandags getoucheerd was, verlies ik dinsdag en woensdag veel slijm, meteen beetje bloed. Donderdag avond begon het!!
Miepie en anderen; dilemma rondom BV of niet....zal een zeer persoonlijke keuze zijn. Maar kiezen voor FV is echt niet slechter en de binding met je kindje is ook niet minder. Myrthe en ik zijn dol op elkaar en ze heeft toch echt vanaf dag 1 FV gehad heb onbezorgd kunnen genieten van mijn kraamtijd en ook mijn man kon zijn steentje bijdragen en heeft hierdoor juist meer binding gekregen met zijn pasgeboren dochter. Tuurlijk zal BV qua samenstelling de beste voeding zijn, maar de FV van tegenwoordig komt erg dicht in de buurt. Ik heb er geen moment spijt van gehad dat ik geen BV heb gegeven en voel me absoluut geen slechtere moeder....
klinkt misschien heel stom zoals ik het nu vertel, maar ik hoop dat ik wel een tijdje borstvoeding kan geven, heb vanaf komende week geen inkomen meer en dat is dan het eerste verdiend voor ons !
Daffie, je hebt helemaal gelijk hoor! Ook Mini1 is een fv-kindje en ik ben sowieso geen 'zwaar-gelovige' als het gaat om bv omdat het alternatief in NL gewoon heel goed is evenals de kwaliteit van ons drinkwater. Het zijn vooral de hormonen in combinatie met het slaapgebrek die het me moeilijk maken om de knoop echt door te hakken alhoewel ik natuurlijk de keuze al heb gemaakt. Ik ben nu alleen heel erg bezig met hoe het beste af te bouwen. Miki: bereid je goed voor is het beste advies dat ik kan geven en laat je eventueel goed begeleiden in het begin door kraamhulp of ziekenhuispersoneel als je in het zh wil bevallen: een goed begin is het halve werk. En realiseer je dat bv echt niet 100% kosteloos is. Je moet goede bh's hebben, geschikte kleding, zoogcompressen, misschien wel een kolf en dan ook flesjes en toebehoren, misschien zalfjes of weet ik veel tegen kloven of andere ongemakken, enz.
oh ja, dat begrijp ik wel, maar hoop wel dat het lukt, ben wel zo nuchter dat ik echt weet dat het ook gewoon niet kan lukken
Miep, fijn dat het goed gaat met mini2 en dat mini1 een trotse grote zus is. BV: ik weet er alles van, geen keus kunnen maken door alle hormonen en de warboel in je hoofd. Je wilt je kindje het beste meegeven, maar zelf denk ik ook dat een blije mama net zo belangrijk is. De BV heeft er bij mij voor gezorgd dat ik de eerste 6 weken niet echt heb kunnen genieten, ik was alleen maar bezig met kolven/voeden. Ik dacht toen dat ik goed bezig was voor mijn kindje, maar dat was dus eigenlijk niet het geval. Ik was alleen maar moe en afwezig, niet echt een stalende kraamvrouw. Dusse...ik begrijp je beslissing helemaal. Afbouwen: geen idee hoe dat moet als je de beeb aanlegd, ik heb vanaf week 2 volledig gekolfd. Ik kon per keer minder lang kolven, en uiteindelijk liep de productie vanzelf terug. Maareh.......wij krijgen toch nog wel te horen hoe de bevalling is verlopen, toch?!. Brigit, geen idee hoe het zit met het slijm, maar het klinkt wel alsof er iets aan het gebueren is. Spannend hoor! ALL, ik ben nog steeds bezig met het zoeken naar een andere baan, en heb nu weer een geweldige vacature gevonden. Is op een gespecialiseerd medisch kinderdagverblijf, daar komen (ernstig) zieke kindjes. Dat is echt een droombaan, dus duimen jullie voor me dat het wat wordt!
Soof; He gelukkig maar 1 dag!! Hier is het aan het rommelen, ik weet niet goed wat ik er van moet denken. Gisteren om 20.15 uur ineens een wee. Daarna steeds weeen maar om het uur/half uur of 45 minuten. Is dus erg onregelmatig. En gisteren en vannacht aan de poeperietus. Ik moet zo naar de vk dus ben erg benieuwd wat ze gaat zeggen. Mij kennende zal het wel weer vals alarm zijn
MB, dat klinkt als DE baan voor jou. Ik ga heel hard duimen voor je. Brigit, je darmen maken zich vast leeg, dat is zeker al een teken. Mijn darmen leegden zich ook mooi even voor de geboorte. Dus wie weet. Sterkte en ik denk aan je.
Brigit, succes bij de VK. Ik ben heel benieuwd af ze gaat kijken of je al wat ontsluiting hebt... Klinkt wel goed allemaal, wie weet begint het gauw! MB, dat klinkt goed, ik zal duimen en heel hard voor je hopen dat je die baan krijgt! Miepie, hier ook een die erg nieuwschierig is naar jouw bevallingsverhaal . Ik geef je groot gelijk dat je overstapt op KV, Ik ben echt pro BV maar ik ben nog meer pro een ontspannen moeder. Ik vind dat je het hebt geprobeerd en als je je er dan niet 100% goed bij voelt is KV een heel goede 2e keuze hier in Nederland. (Ik ben er ook groot op geworden hoor ). Ik heb het geluk gehad dat ik een fantastische BV periode heb gehad dus ik zie de meerwaarde er zeker wel van. Voor mij was het een heel ontspannen en intiem moment zo samen met mijn kleine baby. Mijn geluk was ook dat Thom na 9 dagen al geen nachtvoeding meer vroeg dus ik kan van 23.00 tot 7.00 doorslapen en dat scheelt ook een heeeele boel! Ik hoop dat ook heel erg dat als ik ooit weer een baby krijg dat ik weer zo'n, fijne tijd BV kan geven maar mocht het om een of ander reden niet lukken zou ik ook overstappen naar KV. Het is me wel wat waard om BV te geven maar niet zoveel dat ik er geen lol meer in heb. Soof, fijn dat je weer beter bent! ik laat een dezer dagen even wat van me horen via de mail hoor, ben een beetje druk thuis .
Het kindje is ingedaald!!! Nog niet helemaal vast maar wel al ingedaald, ik ben zo blij. Nu hoef ik niet gelijk te gaan liggen mochten mijn vliezen breken. Moet wel gelijk vk bellen maar dat vind ik niet erg. De vk heeft helaas niet gekeken of ik al ontsluiting heb, omdat het zo onregelmatig is verwacht ze er nog niet heel veel van. Nou ja we wachten het af... Nu ga ik weer ff lekker mijn bed in, heb niet zoveel geslapen en gisternacht was ik ook al zo onrustig. Pff maar ukkie is ook zo druk. Ik hoop jullie gauw te kunnen vertellen of ik een zoon of dochter heb gekregen!!
MvT! Is niet erg, we hebben nog effe BRIGIT! Klinkt veelbelovend hoor, het zal niet lang meer duren. Ik heb die darmleging ook gehad, alleen kwam het er bij mij ook van boven uit. Heel fijn als je 5 uur gelden een broodje knoflooksaus met shoarma hebt gegeten IK ben weer boven Jan, ben met Rick naar grote speeltuin/kinderboerderij geweest en naar de Intratuin. Hij ligt nu heerlijk te slapen. Ik ga maar even poetsen hier
Hmm ok bij mij wil het er ook boven uit maar gelukkig is het nog niet gebeurt. Vanavond maar shoarma eten, ik hoor vaak van mensen dat ze bevallen zijn na een broodje shoarma Hebben jullie het ook zo koud, gatsie tijd voor een heerlijk zonnetje
Op veler verzoek mijn bevallingsverhaal (moest het nog even opschrijven hoor!) Woensdag 16 februari had ik een afspraak bij de verloskundige die me zou strippen als het kon. Ik was immers 40 weken en 5 dagen zwanger en er wel een beetje klaar mee. Baat het niet, dan schaadt het niet. De vk toucheerde eerst en had het goede nieuws dat de baarmoedermond al flink verweekt was en ik al een cm ontsluiting had; genoeg om te strippen. Dat was geen hele fijne ervaring (auwauw dus ) maar ik was wel blij dat het tenminste kon. Ik voelde niet meteen effect, behalve een zeurderig pijntje in mijn onderbuik toen ik terug liep naar huis. En een kleine teleurstelling dat het niet meteen in alle hevigheid los barstte. Maar die nacht kreeg ik toch wel flinke krampen waar ik wakker van lag. Zou het dan begonnen zijn? De teleurstelling was groot toen het die ochtend om 9 uur ineens klaar was met de krampen en er niks meer gebeurde. Loos alarm Vrijdag hadden we om 11 uur een afspraak in het zh omdat ik 41 weken zwanger was, om te kijken of de kleine het nog wel OK had in de buik. Eerst moest ik aan het ctg een halfuurtje en met de baby was alles prima, haar hartje sloeg mooi regelmatig. Een halfuurtje later kwam de gyn die nog even een echo maakte om te kijken hoe het stond met het vruchtwater. Dat bleek niet een overweldigende hoeveelheid meer te zijn en hij stelde voor om zaterdagochtend de inleiding te starten omdat de baby het weliswaar niet slecht had, maar ook geen baat meer zou hebben bij het langer verblijven in de buik. Voor de zekerheid werd ik nog even getoucheerd zodat hij zeker wist hoe ik ingeleid moest worden en of ik ontsluiting had. Dat was het geval, 2 a 3 cm al. Mooi zo, dat is winst, dacht ik. Wel was ook dit een onaangenaam onderzoek en de zeur in mijn buik bleef nu iets sterker aanwezig. Eenmaal in de auto had ik een eerste kramp. Rond 13 uur waren we thuis en toen kreeg ik nog een kramp. En nog één. En nog één. Niet super regelmatig, maar toch wel anders dan die van woensdagnacht. Nog even gedubd en gewogen en ik besloot mama te bellen die hier in de stad werkt en op Mini1 zou passen tijdens de bevalling. Om te vragen of ze na haar werk misschien toch even langs wilde komen; misschien was het wel vals alarm weer maar je weet maar nooit. Nog geen halfuur later stond ze voor de deur: haar collegas hadden haar weg gestuurd! En dat was maar goed ook want inmiddels ging het heel snel met de weeën, want dat waren het inmiddels wel geworden! Rond half 3 besloten we toch maar de verlos te bellen, ook al zat er nog geen regelmaat in de weeën, ze kwamen wel redelijk snel achter elkaar en werden steeds sterker. Gelukkig nam ze geen risico en kwam ze direct naar ons toe. Ik dacht nog: ik hoop dat ze niet voor niks komt en ik me zit aan te stellen. Maar één blik van haar op mij was genoeg: het is begonnen! Boven nog even getoucheerd en ja hoor, dikke 3 cm ontsluiting. Als ik nog die ruggenprik wilde, moesten we NU naar het ziekenhuis want het kon heel snel gaan. Om 16 uur waren we weer in het zh dat ik eerder die dag had verlaten met het vooruitzicht van een inleiding! Daar werd ik overgedragen aan de verlos van het ziekenhuis omdat ik die pijnstillingswens had. Om te bepalen of de ruggenprik verantwoord was, wilden ze een elektrode op het hoofdje van de kleine doen. Jeeee, wat deed dat zeer! En het lukte ze niet de eerste keer en ook de tweede keer niet, ik dacht nog: shit wat een prutsers zeg. Dat was geen goede binnenkomer! Dan maar weer aan het ctg. Ondertussen werden de weeën steeds sterker en sterker en had ik écht veel pijn. Het vooruitzicht naar de ruggenprik hield me op de been, maar dan ook echt net. Toen bleek de hartslag van de kleine weg te zakken tijdens weeën dus ik moest op mijn rechterzij gaan liggen en zo de weeën opvangen. Gelukkig bleek dit te helpen. Nu was het wachten op de anesthesist die moest komen, ze verwachtten hem rond 17 uur. Maar hij kwam maar niet en ik lag daar dood te gaan! Ik dacht steeds: zit die gast nou fokking koffie te drinken of hoe zit dat? (later, na de geboorte, zou mijn man zeggen: tja, het was wel even wachten op de anesthesist maar die zat natuurlijk ook geen koffie te drinken . En dat klopte, hij was op de OK al die tijd en kon niet weg ) Om 18 uur toen ik 5 cm ontsluiting had kwamen ze eieieieiendelijk binnen en toen was het ook snel gepiept. Eerst kreeg ik de verdoving en zei die kerel: dit prikt wel hoor. Ik zei: hallo, ik ben aan het bevallen hoor, zon prikje overleef ik nog wel. En inderdaad, ik voelde er bijna niks van en ook niet van het zetten van de ruggenprik zelf. De anesthesist liet misschien wel op zich wachten, maar hij was zeer kundig en binnen no-time voelde ik de rust over me heen komen toen de pijn langzaamaan weg zakte. Wel moest ik op mijn zij blijven liggen maar dat vond ik niet erg, ik was zooooo blij om geen pijn meer te hebben! De elektrode werd ook weer geplaatst en deze keer lukte het wel gelukkig. Al na een uur of anderhalf had ik volledige ontsluiting. Echt hulde voor alle vrouwen die zich kunnen overgeven aan de pijn, mij lukt het niet. Ik hield zelf de ontsluiting tegen door me tegen de pijn te verzetten. Op het moment dat ik door die ruggenprik ontspande, was het zo gepiept, zonder wee-opwekkers of wat dan ook. De prik werd uit gezet om de persweeën op te laten komen. Langzaam voelde ik de weeën terug komen, maar ze waren zeker niet zo pijnlijk en het was meer een druk van onderen. Dit herkende ik nog heel goed van de eerste bevalling en ik wist dat de persweeën waren begonnen. Die heb ik nog een hele tijd weg gezucht terwijl ik in mijn hoofd steeds bezig was met de volgende stap: wanneer zal ik kunnen persen? Ik wilde niet te vroeg aangeven omdat ik er een beetje tegenop zag en bang was dat als ik te vroeg zou beginnen, het persen heel lang zou duren. En van de eerste herinnerde ik me dat die persweeën op een gegeven moment echt onhoudbaar overweldigend werden en uit mijn tenen leken te komen en dat was nu nog zeker niet het geval. Dus ik bleef ze maar wegzuchten. Net na 21.30 uur toch de verlos erbij geroepen om even te overleggen en die wist me te vertellen dat ik ontzettend klaar was om te gaan persen , de kleine kwam er al bijna zelf uit! Alles werd in gereedheid gebracht en om 21.49 begon ik te persen en om 21.55, na precies 41 weken zwangerschap haalde ik de kleine glibberige wurm er zelf uit en legde ik haar op mijn blote buik: het beste gevoel van de wereld! Hallo lieve kleine meid, welkom op deze wereld en in ons gezin!
Ooooooh, super zeg! Dat je haar zelf kon aanpakken!, wat fantastisch! Goed gedaan hoor meid! Supermommy!
Jeetje miepie dat je haar zelf op je buik hebt kunnen leggen!! Super!! En leuk je om het verhaal te lezen. Hihi ik ben heel benieuwd hoe mijn verhaal er uit gaat zien. Hier nog steeds niks, af en toe een wee maar daar zit best veel tijd tussen, dus verwacht nog even niks.
MIEPIE! Wat een mooie bevalling toch he! En haar zelf op je buik leggen, ik kreeg even een brok in mijn keel heel mooi geschreven het was wel het enige wat ik niet zelf wilde doen, leg maar gewoon op mijn buik maar ook dat was fantastisch......
Mooi moment he? Wat het mooi maakte voor mij ook, was dat het helemaal spontaan gebeurde, ik had die wens van tevoren niet maar de verlos riep: kijk dan, kijk dan, pak maar! Dus deed ik dat want ik moest naar haar luisteren had ze voor het persen al gezegd, gheghe Heel bijzonder.... Brigit, ben benieuwd wanneer het echt door gaat zetten bij je meid, spannend hoor!
miepie, wat een super verhaal!! Mooi hoor, krijg er kippevel van ! @brigit?? en zet het al door? @all, heb vandaag weer gewerkt. 1 oor zit nog dicht en mn holtes voel ik nog, maar heb geen paracetamol nodig gehad. Heb veel gezeten, dat was zalig!
Vannacht weer misselijk geweest en last van brandend maagzuur bleghh. WANNA ik heb medeleiden met je ga zo nog even slapen en dan vanmidaag werken. Heb de hele nacht wakker gelegen ben doodop, heb met baas overlegd en die vond het prima. Collegaatje zit dan vanmorgen even alleen, gaat prima.