Wannaaaaaaa...GEFELICIBABY MET JASPEEEEERRR!!!!! Je bent op mijn uitgerekende datum bevallen... Helaas hetzelfde als ik vorige keer: ik had ook ruim 12 uur weeen en een uitgerekte baarmoeder en toen werd uiteindelijk ook voor een keizersnee gekozen. Helaas niet zo romantisch allemaal maar ik hoop dat het snel beter gaat met jou en Jasper (al duurt herstel meestal wel even met een keizersnee) en dat je dan volop van hem kunt gaan genieten!!! Liefs, Daantje
Aaaach... Wanna van harte gefeliciteerd met de geboorte van Jasper! Prachtige naam en ik ben dan ook erg benieuwd naar de foto van deze ongetwijfeld prachtige jongen!!! ik hoop dat alles vlot op peil is en hij lekker bij je kan zijn. Ook hoop ik dat jij een vlot herstel hebt en gauw weer de oude bent! Heel veel geluk met z'n vieren!!!
Lieve Wanna en wanneman en smurf gefeliciteerd met Jasper! Daantje hopelijk volg jij snel. Hier even een update uit Portugal. lees nog wel vaak mee, maar het ontbreekt me gewoon aan tijd. Met onze Daan gaat het super, hij geniet momenteel erg van zijn zwembad, iedere dag wordt het volop gebruikt, hij lijkt al echt te beginnen met zwemmen is erg leuk om te zien. Met mij gaat het momenteel iets beter. het gaat tussen man en mij weer wat beter na een hele slechte periode. waarin ik 2 keer weg ben geweest en hij 1 keer. helaas is mijn oma 2 weken terug overleden op een zaterdag, ben niet terug gegaan daar ik er net weer was. lieve groetjes uit Portugal
Jaaaaaaaah, daar is hij dan eindelijk! Wanna/wannaman/grote smurf: gefeliciteerd met Jasper! Wanna, dikke knuffel voor jou!
Daffie, geweldig joh, ik duim door! Daantje, ik hoop ook dat je wanna snel mag volgen. Spannend hoor, het is echt aftellen. Sjors, heeee, leuk je hier weer te zien. Niet zo leuk om te lezen dat het tussen jou en je man niet goed gaat. Hopelijk kunnen jullie de draad weer oppakken met zijn 3-en. ALL, de dierentuin was een succes, vooral het oceanium vond Yfke prachtig. En lekker rustig doordeweeks, ideaal. Vandaag de 2e wendag op het kdv achter de rug, en dat was even een tranendal. Toen ik wegging barstte ze in huilen uit en stak dramatisch haar armpjes naar mij uit en toen brak ik. Heel suf, maar ik vond het zo sneu voor haar. Na een uurtje gebeld en bleek alles goed te gaan. Ze had zelfs 1 uurtje geslapen en goed gegeten, heel fijn. Ben trots op mijn kleine meisje.
Hey allemaal, Mieke, wat een tijden werk jij soms he? Trek je het nog een beetje, vind je het nog leuk? De drukke tijden gaan beginnen he? Daantje, ik had nog niet gereageerd op je terugkomst, leuk dat je er weer bent zo af en toe! Ik hoop dat je nu lekker ligt te puffen... Hey Sjors, een update uit Portugal! Klinkt als een heavy tijd die jij achter de rug hebt, ik hoop dat het beter gaat met jullie samen. MB, fijn dat Yfke het ondanks wat wen-perikelen goed doet op het kdv! Soof, voor jou een lage bloeddruk dus. Vervelend, ook dat je weinig menstrueert. All, de verhuizing is zeker een vooruitgang in ruimte voor iedereen! Maar niet alleen Mini moest haar plekje vinden, ook haar papa en mama . Het is toch een stressvolle bedoening he? Mijn man zit nu in een soort van coachingstraject en ik ben er nu al heel blij mee! Zij heeft hem namelijk doen inzien wat ik hem al bijna 2 jaar aan zijn verstand probeer te peuteren, namelijk dat het thuiswerken met de kindjes erbij niet kan op de manier waarop hij het nu doet. Hij heeft nu besloten zijn thuisblijfdag ook echt vrij te nemen en dus de telefoon en mail uit te zetten. Hoezee! En eens per maand neemt hij een dag vrij zonder kids en op een dag dat ik werk, gewoon voor zichzelf. Hij dacht steeds dat ik dat niet wilde omdat we er dan financieel flink op achteruit gaan. Maar ik wilde het niet omdat ik zeker wist dat hij alsnog zou gaan werken en dat vind ik wél zonde als hij loon inlevert (echt, hoe vaak ik dat niet zo heb gezegd, het leek wel of hij het niet wilde horen). Hij heeft nu beloofd op die dagen niet te werken. Altijd jammer dat het iemand van buiten is die dan wél tot hem doordringt maar soit, het is niet anders en het resultaat geldt... En zelf heb ik een beetje last van mezelf momenteel. Ik ben ongesteld (alweer) en die hormonen, pffff.... Word niet goed van mezelf, ik ben de hele tijd boos en chagrijnig. En ondanks dat ik zo vaak heb geroepen "nooit meer" begint het bij mij ineens alweer te kriebelen voor een derde kindje... Het voelt zo ondankbaar, alsof ik niet blij ben met mijn lieve Mini's. Ik vraag me ook af of de wens voor nóg een kindje er niet na een derde, vierde, vijfde, enz nog steeds zou zijn. OK, mijn leeftijd is natuurlijk gewoon beperkend, misschien dat ik daarom ook juist toch weer wat kriebeltjes voel. Het idee dat ik klaar zou zijn met kindjes krijgen maakt me gewoon een beetje verdrietig. Nou, hopen maar dat de hormonen me gauw weer met rust laten...
Hoi allemaal allereerst Wanna gefeliciteerd met je zoontje Jasper !!! super zeg dat hij er nu is Ook ik heb goed nieuws.... ik heb positief getest en ben dus zwanger !! Nog vol ongeloof maar zo ontzettend blij
Koetje, wat een super goed nieuws en wat snel. Gefeliciteerd!! Hier wat druk, spullen klaar zetten voor onze vakantie. Morgen vertrekken we naar Vlieland. En vanaf zondag ook beter weer YES!
Jemig koetje, wat een geluk heb jij meid! Alvast een voorzichtige felicitatie hoor!!! Ik hoop dat alles goed gaat en je gauw een mooie echo krijgt! Miepie, oef, en wil jouw man echt niet meer kinderen? Ik kan me goed voorstellen dat het kriebelt maar ja ik wilde dan ook altijd een groot gezin, ik denk dat he bij mij altijd wel zal blijven kriebelen (om aan te geven dat ik geen goede graadmeter ben).
Nou, druk ik op enter is mijn bericht weg . Gelukkig wel geplaatst! Mieke, ja het wordt beter weer en ik hoop dat je een super vakantie krijgt! Hoe lang blijven jullie daar?
Koetje, wow, wat een goed nieuws! Gefeliciteerd! Ik ben blij voor je dat het zo snel is gegaan zeg, spannend! Mieke, veel plezier en warmte gewenst in je vakantie op Vlieland! MvT, ik denk dat mijn man niet meer wil. Nee, eigenlijk weet ik dat wel zeker op dit moment. Ik weet niet of hij nog een zwangerschap van mij aankan (en dan dus met al twee kinderen) want zoals gezegd zijn de hormonen niet mijn beste vriendjes, of dat hij geen derde kind meer wil vanwege de drukte die hij nu al ervaart. Maar aan de andere kant weet je het gewoon nooit met hem. Voor mij voelt het gewoon nog een beetje onaf. Ik heb nooit een groot gezin gewild, ik wilde altijd twee kinderen. Tót Mini1 geboren werd, daarna leek 3 kindjes me erg fijn... Nou ja, het hoeft ook allemaal niet op stel en sprong besloten te worden, eerst even settelen hier en met mijn kleine meisjes. Wat vind jij een groot gezin dan, MvT? En wil je er nog voor proberen te gaan?
Koetje, van harte! En dat al bij de 2e poging, super zeg! Miep, goed nieuws, dat je man (met hulp van buitenaf) het licht heeft gezien. Zal jullie veel rust geven, en is ook leuk voor de meiden, dat papa op zijn pappa-dag ook echt een pappa is (volg je em nog). Joh, dat je nu al aan een 3e denkt. Moet eerlijk zeggen dat het bij mij ook wel kriebelt,maar ik zie zelf nog allerlei praktische bezwaren. Want trekken we dat financieel?, hoe moet dat met de ruimte in huis?, En als we moeten verhuizen, waar gaan we dan heen? En hoe moet dat dan met de opvang?, enz. enz. Ik word er weleens doodmoe van, zou soms willen dat mijn hormonen de overhand nemen. Mieke, heerlijk zeg, en het wordt idd prachtig weer, mazzelaar! Geniet ervan!
Miepie, tja, ik heb altijd wel graag 4 kinderen gewild. Dit uiteraard totaal afhankelijk van wat voor kinderen je dan krijgt. Stel dat ik een zorgenkindje zou krijgen, dan wil ik mijn aandacht aan dat kindje kunnen besteden. Dan zou ik niet zo gauw voor een volgende gaan. Maar stel dat ik allemaal 'Thomassen' zou krijgen... Ja, doe me er dan maar 4! . Ach nou ja, door de jaren heen is het me wel pijnlijk duidelijk geworden dat je een kind meestal niet op bestelling krijgt, ik kan me dan ook niet eens voorstellen hoe bijzonder het zou zijn als je besluit voor een kindje te gaan en dat die wens dan ook kort daarna werkelijkheid wordt. De kinderwens zal altijd blijven bestaan en zolang het voor mij lichamelijk verantwoord is zal ik het ook wel blijven proberen denk ik. Dus, je weet maar nooit! (ben bijna 33 dus volgens de medische wereld heb ik nog even )
Ik wil ook heel graag 3 kindertjes, maar als we in dit tempo doorgaan dan zie ik het somber in......... en ik zit ook niet te wachten op weer zo'n gezeik (sorry) met die eisprongen van mij! Vanmorgen weer fm gehad en hij is gesprongen. Het bm-slijmvlies was toch goed. Hij had wat dikker gemogen, maar het was wel in orde. Het gaat erom dat ze mooi 3 lagen zien en dat was goed en de middelste laag stond open. Maar ja we hebben zondag voor het laatst geklust dus heb geen goede hoop! 12 jul gesprek met een arts van de afdeling om nog eens alles te bespreken, ook vanwege mijn weinig menstrueren.
Koetje: van harte! Dat is wel heel snel gegaan zeg! Soof: wat zou het jammer zijn als je dit ei toch gemist hebt Maar als je ei vandaag weg was en zo dag heb je nog geklust, dan kan het nog zat! Rest: sorry dat ik niet overal op reageer! Op iPhone is meerdere zp's open hebben en gelijk reageren wat lastiger. Ons bevallingsverhaal: dinsdag om 16:30 heeft gynaecoloog de zesde ballon gecontroleerd. Die was er inderdaad uit, dus hij wilde toch kijken of hij ontsluiting kon vinden. De buitenkant van de baarmoedermond stond wel open, maar de binnenkant zat nog vrij dicht. Het stond ook nog zo hoog dat hij er nauwelijks bij kon. Na flink, heeeeel flink wroeten lukte het hem toch om bij de vliezen te komen en ze te breken. Meteen infuus met weeën stimulatie gekregen en dat kwam zo vlot op gang dat ze het al snel weer moesten afbouwen omdat het te hard ging. Om 19:30 had ik 5 cm ontsluiting, dus ik was erg blij. Weeën opvangen was wel pittig omdat er bijna geen pauze was. Twee uur later waren de weeën bij à onhoudbaar, maar zat ik nog maar op 5,5 cm. De weeën stimulatie moest dus omhoog, maar ik had zo'n pijn dat ik gevraagd heb om een ruggenprik. Helaas duurde het nog bijna anderhalf uur voor de anesthesist er was, wat een pijn! Toen de ruggeprik zat, bleek het kathetertje naar links in mijn rug te liggen, zodat ik in mijn rechterbuikhelft nog steeds weeën had die ik weg moest puffen. Na een half uur op mijn rechterzij zakte de vloeistof ook die kant uit en werd de pijn draaglijk. Nog niet over, dus nog paar keer bolus gehad, maar tegen middernacht was ik pijnvrij en dacht ik over een zalig verklaring van de anesthesist Weeën stimulatie flink verhoogd en om 3:00 nog steeds 5,5 cm Bovendien lag hij met zijn hoofdje verkeerd (wandbeenligging) en reageerde zijn hartslag ongunstig op de weeën. Stimulatie moest dus weer stop en ik moest op mijn linkerzij mijn eigen weeën hun werk laten doen. Nog anderhalf uur later nog steeds 5,5 cm en bij toucher tijdens wee kwam hij niet omlaag. Dus geen vorderende ontsluiting, eigen weeën te zwak en stimulatie niet mogelijk omdat Jasper dat niet trok. Daarom helaas om 5:00 alsnog keizersnede. Achteraf maar goed ook dus, omdat tijdens de ingreep bleek dat de baarmoeder op de plaats van het litteken erg dun was en bij weeën stimulatie makkelijk zou zijn gescheurd (daarom dus meteen te horen gekregen dat wij bij nieuwe kinderwens absoluut geen vaginale bevalling meer mogen nastreven) keizersnede zelf was langdurig omdat mijn blaas door de vorige KS wat verkleefd was. Bovendien was ik kotsmisselijk, zodat ik steeds mijn hoofd opzij moest draaien om te braken. Om 5:07 werd Jasper geboren! Heb hem niet meteen gezien omdat hij niet ademde. Duurde best even zei mijn man en ze hebben hem even met een kapje moeten bijblazen. Maar nu gaat het helemaal goed! Hij ligt lekker naast me en zaterdag mogen we waarschijnlijk naar huis Nou, mijn overheerlijke ziekenhuismaaltijd is gearriveerd, dus ik ga eens een hapje eten.
Jee meid, wat een verhaal. Ik heb het ademloos gelezen het lijkt me doodeng als je kindje niet direct ademt en wetende dat hij het daarbinnen toch wel moeilijk heeft gehad.... Ben enorm blij dat nu alles goed gaat, maar waarom mag je pas zaterdag naar huis? Vanwege je KS? TJa theoretisch kan mijn ei nog bevrucht zijn, maar zo desperate ben ik nog niet dat ik daar gewoon niet vanuit ga!
Inderdaad zaterdag pas naar huis vanwege de KS. Moet eerlijk zeggen dat ik ook nog vrij veel hulp nodig heb. Naar het toilet komen is een lange pijnlijke geschiedenis en bewegen valt niet mee. Maar ik weet ook van de vorige keer dat dat elke dag met sprongen vooruit zal gaan! Heb zelfs zitten dubben of ik niet zal vragen of ik morgenavond naar huis mag. Thuis slaap ik echt beter en de verpleging heeft het zo druk dat Hubert mij vandaag heeft geholpen met douchen (en dat kan thuis net zo goed) Fijn dat je relaxt met de timing van je ei om kunt gaan. Ik zei het ook vooral omdat 4 van mijn 5 zwangerschappen uit drie dagen oude zwemmers zijn ontstaan