Ha ladies, Benieuwd naar tips & ervaringen. Het gaat alleen niet om mezelf maar om een vriendin. Ze had 19 december, netjes volgens haar cyclus, een knaller van een ovulatietest & geklust & raak. Ze woont in het buitenland dus het is allemaal net ff anders. Met 11 weken heeft ze daar een echo gevraagd. Uitgerekende datum: 8 september. Met 19 weken heeft ze in Nederland een echo gehad bij een bevriende gynaecoloog. Die kwam toen eveneens uit op 8 september. In het land waar ze woont wordt de termijn bepaald met de 20-weken echo die daar standaard is. Daar kam 19 september uit. Dat is dus een dikke week later! Ze heeft dit aangekaart en er is overleg geweest, maar ze houden vast aan 19 september. Zelf heeft ze het gevoel dat ze nu al een dikke week overtijd is. Gister nog controle gehad, maar ze wilden nog niet toucheren. Zowel zij als ik zien risico's in onbedoeld te lang doorlopen (te weinig vruchtwater, slechtere placenta, gecompliceerde bevalling), maar het ziekenhuis blijft de 19e aanhouden. Herkennen jullie dergelijke verschillen tussen uitgerekende data en waar ze zelf op kan letten i.v.m. risico's met te lang doorlopen? Tuurlijk, meestal komt een kindje er wel op tijd uit, maar er zijn gevallen dat het niet goed gaat en dat wil niemand! Het ziekenhuis screent haar nog niet op die overtijd-signalen omdat ze niet van mening zijn dat ze al 41+2 zwanger is. Lastig!!
Tsja ze is gecontroleerd op alles neem ik aan? Dus echo, bloedruk, flowmeting? Ziet alles er goed uit en voelt ze de baby nog goed? Is dit land verder wel "westers" qua zorg?
Tsja lastig... Je kunt ze moeilijk dwingen. Is naar een andere gyn gaan voor een second opinion ofzo niet een idee? En anders maat bij neerleggen. Neem aan dat ze het kindje sowieso wel in de gaten zullen houden..
Ik ben een week vooruit gezet terwijl dat echt niet kan in mijn cyclus. Dus ik zal waarschijnlijk eerder "over tijd " gezet worden dan de werkelijke zwangerschapsduur kan zijn. Maar dat is dan gebaseerd op de groei van het kindje , en dat is volgens mij waar het om gaat. Je ziet zoveel verschillen in de (grootte van) kindjes, zeker naar mate de zwangerschap vordert dat het volgens mij meer gaat om de persoonlijke signalen dan de berekende of werkelijke zwangerschapsduur. Als de baby en haar gezondheid er verder goed uitzien lijkt niet ingrijpen me veiliger dan wel ingrijpen, zullen de artsen ook geen onnodig risico innemen toch? Of heeft ze ook geen goed gevoel bij de begeleiding?
Het is een inschatting vaak is week 43 ook wel veilig hoor zou me niet veel zorgen maken zolang de controlles goed zijn
Het is absoluut een Westers land waar de gezondheidszorg eigenlijk beter georganiseerd is dan hier. Second Opinion vond het ziekenhuis niet nodig (ander ziekenhuis is erg ver reizen). Blijft toch bijzonder dat de echo met 19 weken aangaf 8 sept (net als de 11weken) en een echo een week later ineens 19 september. Dan zou de baby zelfs gekrompen moeten zijn in die week (en met 6 DPO al een knaltest! De 11 weken echo zou dan dus 9,5 geweest zijn. Dat is op die termijn een enoooooorm verschil!) . Die 20wekenecho lijkt dus eerder een meetfout maar daar wil het ziekenhuis niet aan. Het is vooral voor haar erg frusterend omdat ze enorm toe is aan bevallen (wie niet, met ruim 41 weken...) en omdat ze dus op geen enkele manier meegaan in de optie dat de datum niet zou kunnen kloppen. De kwaliteit van de zorg is echt wel goed, maar de hele situatie is voor een hoogzwangere niet echt geruststellend.
'Second Opinion vond het ziekenhuis niet nodig' Dat is ook niet iets dat het ziekenhuis nodig moet vinden. Als ze er echt zoveel stress en angst om heeft zou ze dat wellicht toch moeten overwegen.
Mijn uitgerekende datum is met 10 weken vast gesteld op 11-11 met de 20 weken echo ligt het kindje een week voor. Met de groeiecho's idem ook een week voor op de uitgerekende datum. Dinsdag weer een groeiecho en dat elke 2 weken. Zolang het kindje het goed doet vind ik wel prima en maak me er niet zo druk om. Niet alleen het kindje word goed in de gaten gehouden maar ook het vruchtwater en de placenta. Zodra het minder goed gaat en het kindje komt in nood grijpen ze echt wel in
Ik woon in Frankrijk en ben hier 41 weken zwanger ipv 40. Je loopt hier dus ook als alles goed gaat nog een week langer. Ze laten haar echt niet lopen als het niet meer goed gaat. Ik neem aan dat dat toch goed in de gaten wordt gehouden.
Mijn dame wilde er pas bij 42 weken uit, maar ik had de dagen daarvoor steeds een wat hogere bloeddruk. Paar keer aan de ctg gelegen maar de baby deed het nog goed. Bij de bevalling bleek dat ze in het vruchtwater gepoept had, en na het doorknippen van de navelstreng zagen ze dat ze dit al een tijdje geleden had gedaan want die was helemaal tot het binnenste verkleurd van de poep.. Hou je bloeddruk dus goed in de gaten bij het overtijd lopen. Ik hoop dat je vriendin snel de baby in haar armen mag hebben!