Ok, dit zal waarschijnlijk heel idioot klinken, maar ik heb net mijn baas aan de telefoon gehad en mag volgende week maar een paar uur werken op therapeutische basis.. en vind het afschuwelijk! Ben verleden week maandag uit het ziekenhuis ontslagen, was 5 dagen daarvoor opgenomen met een onderdruk van 110. Gelukkig waren alle bloedwaardes goed maar heb wel andere medicijnen gekregen (methyldopa, 3X500). verleden week om de twee dagen op controle geweest en alles ziet er nu goed uit, bloeddruk goed (120-85), baby doet het goed.. heb aan gyn gevraagt en die zei dat ik echt niet hoefde te stoppen met werken, moest maar even kijken.. Maar mijn baas wil geen risico lopen.. werk in het voorgezet onderwijs en werkte voordat ik opgenomen werd 4 dagen van half 9 tot 4 en een halve dag.. woon trouwens een uur van mijn werk af, dus tel er elke dag maar twee uur bij op.. mijn normale dag begon om half zes en was dan weer rond half 6 thuis... En ok, ik snap dat dat veel is, maar nu mag ik volgende week maar een paar uurtjes op therapeutische basis werken.. Ik denk dat ik veel meer aan kan, voel me toch goed.. mijn vriend heeft gezegd dat ie bij me weggaat als ik weer volledig ga werken, hij zei het als luchtig grapje, maar ik weet dat hij het meent.. Moet nog 4 weken en dan verlof.. en ik voel me nu al nutteloos, hoe erg kun je zijn?? X
Als ik heel eerlijk ben, moet ik je vriend (ok, weggaan is een beetje overdreven) en je baas wel een beetje gelijk geven... Ben je niet bang dat je je zelf een beetje overschat? Ik zou in jou plaats gewoon voor die paar uurtjes gaan en op je werk kijken hoe het gaat. Kun je wat langer blijven dan doe je dat, vind je het teveel ga je naar huis. Het is immers nog maar voor een paar weken. Rotgevoel is dat hè? Dat "nutteloos" thuiszitten... Ik had dat bij mijn vorige zwangerschap ook... Van 4 dagen per week werken had ik ineens zeeën van vrije tijd toen mijn verlof begon... Ik wist van gekkigheid niet wat ik moest gaan doen...
Goed dat je baas een beetje op je let . Je werkgever heeft natuurlijk liever dat je minder uren werkt tot aan je verlof, dan dat je nu fulltime aan de slag gaat en na twee dagen weer uitvalt. Je hebt niet voor niets in het ziekenhuis gelegen en het hartstikke fijn dat het goed gaat, maar dat moet ook wel zo blijven! Ik snap het wel hoor, ik kijk erg uit naar mijn verlof en tegelijkertijd ben ik heel erg bang dat ik me ontzettend ga vervelen . Ik werk fulltime en dan ineens heb ik geen doel meer om voor op te staan (zo voelt het althans nu). Dus ik verzin nu alvast wat projectjes. We gaan een nieuwe vloer leggen (nou ja, ik ga aanwijzingen geven, ik ga natuurlijk niet op m'n knieën die vloer zelf leggen, kan nu al niet eens normaal bukken ). Ik ben van plan een muur in de slaapkamer te schilderen. Dit huis hier moet schoon, de kleertjes moet ik allemaal nog wassen en wie weet heb ik wel behoefte aan een uurtje slaap elke middag. En voor de rest ga ik denk ik maar veel taarten bakken, ik ben nl. gek op koken (en eten ). Oh, en ik ben net een abonnement bij de bieb genomen!
Haha meestal lees je alleen het omgekeerde: meiden die ziek, zwak en misselijk zijn en bazen die willen dat er gewerkt wordt Ik zou gewoon lekker rustig aan doen. Als je het forceert, lig je straks weer plat en dan voel je je niet alleen nutteloos, maar ook nog eens schuldig. Het zijn maar 4 weken.
Ik heb ook steeds een veel te hoge bloeddruk, maar voel me prima. Toch is je rust houden heel erg belangrijk. Ook al voel je je goed, je kindje loopt wel risico's. Ik zou jezelf echt even in acht nemen hoor!