...en dan heb ik het niet over de baby aan het eind. Heel leuk, maar niet waar ik naar zoek. Zwangere vrouwen kan je in allerlei variaties vinden, de een is verslaafd en de ander heeft het na dag 1 al gehad ongeveer... om maar even in extremen te spreken. Ik ben zelf niet een groot fan van zwanger zijn. Het kost me eigenlijk weinig moeite, weinig kwaaltjes etc etc, maak me allemaal niet zo druk... maar zal blij zijn wanneer de kleine er straks weer uit is. Er zijn wel dingen die ik echt als voordeel zie tijdens een zwangerschap, in de trant van het niet ongesteld worden wat ik erg prettig vind. Wat vinden jullie prettig aan de zwangerschap?
schopjes van de kleine, prachtige buik om mee te pronken, het gevoel dat je iets heel bijzonders mee mag maken.. ik ben er dus zoeen die het geweldig vind hihi
Wat niet?! Oke, de extreme misselijkheid van mijn dochter was wat minder, maar verder vind ik het heerlijk. De eerste paar weken zijn wel zwaat k*t (2 miskramen dus doodsbang), maar de tijd erna vind ik geweldig. Je groeiende buik en het heerlijke gevoel van een bewegend kindje.
De zwangerschap valt mij zwaar, maar nog vind ik alles eraan mooi en geweldig! De schopjes, de beginnende buik, het bijzondere dat er een kindje in mij groeit, ja, dat alles vind ik gewoon super.
Ik begin het nu pas leuk te vinden! Ook door de bewegingen en de dikke buik! Maar vond er eerst eigenlijk niet zoveel aan... En dan elke keer de opmerking: geniet er maar van! Dan dacht ik: hoe dan??? Haha, maar nu vind ik het wel leuk en voel ik me ook echt zwanger en trots!
Idd de bewegingen van het kindje. En nu, mijn dochtertje doet zo lief af en toe. Mij een koekje oid geven en dat is dan voor de baby, buik aaien etc, etc.
Naast het bovengenoemde; *de extra aandacht van je man/vriendinnen/familie *de kleine baby cadeautjes die je al krijgt van fam.vriendinnen *je naderende verlof van werk *er wordt voor je opgestaan in de bus etc. *het wordt je vergeven als je kattig/chago bent *je haar is mooi dik en glanzend *ja nagels groeien snel Ik vond zwanger zijn ook niet t leukste wat is er, maar heb er op mijn manier wel van genoten. Vind het met name "gewoon" bijzonder dat ik het mee MOCHT en KAN maken.. En tsja het gaat om te eindproduct uiteindelijk!
nu op t einde begin ik de schopjes ineens heel bijzonder te vinden! verder ben ik ook niet zo'n fan van zwanger zijn (understatement...) Ik zal echt heel blij zijn als ik weer in mijn eentje in mijn lichaam zit en weer buiten een rondje kan lopen zonder pijn en zonder onmiddelijk buiten adem te raken. Wel ben ik blij verrast door de zorgzaamheid van mijn man. Hij doet uitzonderlijk zijn best om het mij zo prettig mogelijk te maken.
Tsja, eh... Ik heb ook een supermakkelijke zwangerschap. Heb een erg bescheiden buikje. Er is nog niemand voor me opgestaan, hoewel ik al 38 weken ben Ik vind zwanger zijn niet erg, maar vind het ook niet zo boeiend. Het had van mij ook de helft vd tijd mogen duren De eerste 20 weken? Nergens voor nodig Dus wat vind ik fijn? Toch wel de bewegingen voelen. Niet ongesteld worden idd! Ik heb nu verlof en dat vind ik toch ook wel heel fijn... Ik vind het fijn dat ik mijn schoonouders zo gelukkig kan maken, maar dat is meer het vooruitzicht op een kleinkind dan mijn zwangerschap... Eh.... Ik vind het fijn dat mijn maag minder ruimte heeft waardoor ik nu helemaal niet hoef op te letten op wat ik eet! Ik zit na een paar happen toch vol
Zwanger zijn is ook niet zo m'n ding eerlijk gezegd, vooral het dik worden valt me zwaar, niet alleen de kilo's maar ook de daarbij horende klachten, niet leuk. Wat is wel leuk: - Shoppen voor de baby! - Bewegingen in je buik, bijzonder om mee te mogen maken. - Nu al zin in.. VERLOF!!
Het gevoel van een geheimpje hebben voor de buitenwereld als je het zelf nog maar net weet en dan het moment dat je het van de daken mag, kan en wil schreeuwen!!
het hele idee dat je een leventje in je hebt groeien de misselijkheid en moeheid zijn (momenteel) goed op te vangen met de gedachte dat het voor een 'goed doel' is. ik kijk uit naar het moment dat ik het begin te vernemen als het beweegt het kijken naar baby-spul vind ik ook heerlijk om te doen de kamer in gedachten in blijven richten op allerlei verschillende manieren, heerlijk
Wat niet! Ik geniet overal van, die groeiende buik, de bewegingen, hoe mijn kleding nu staat, opmerken dat je met een week alweer gegroeid bent, de extra aandacht van je omgeving... ik kan me ook helemaal niet voorstellen dat ik het 'zat' ben op het einde. Heb alleen wat last van mijn stuitje soms en wordt snel misselijk in de auto, maar als dat het enige is...
dat mn boobies eindelijk op boobies lijken het wegdromen van hoe hih/zij zal zijn. het bewegen de intieme band tussen jou en de baby
Ik vind het geweldig en voel me echt vereerd dat ik dit mee mag maken. Zo heel vanzelfsprekend is het allemaal niet! Vind de extra aandacht ook leuk, de interesse voor ons Ukkie van anderen. Vind mijn lief ook zo lief, hij is heel zorgzaam en praat ook tegen mn buik Kan soms zo genieten van het feit alleen al dat er iets moois in mij groeit. Heb er nu al zo'n zin in dat ik Uk ga voelen!!
Van mij zul je nooit horen dat zwanger zijn vanzelfsprekend is hoor... maar de beleving als je eenmaal zwanger bent kan wel heel erg van persoon tot persoon verschillen. Ook als je niet zomaar even zwanger bent geworden. In dit rijtje kan ik me wel vinden idd: *de extra aandacht van je man/vriendinnen/familie *de kleine baby cadeautjes die je al krijgt van fam.vriendinnen *je naderende verlof van werk *er wordt voor je opgestaan in de bus etc. *het wordt je vergeven als je kattig/chago bent zeker die laatste En ik vind het ook wel heel bijzonder persoonlijk om de kleine te voelen. Dat geeft altijd een lach op mijn gezicht. Maar de harde buiken, het ineens benauwd krijgen etc... dat kan ik echt wel allemaal missen (al probeer ik er niet te veel over te klagen hoor... want het hoort er helaas allemaal bij).
Na de best wel heftige en pijnlijke bevalling van mijn zoon zei ik al: doe mij maar nog 10 zulke bevallingen en geen zwangerschap meer. Toch zijn er natuurlijk dingen waar ik ook van geniet: -idd de bewegingen, van het vlindergevoel tot de voetballers schoppen in mijn ribben. -je hoort ineens bij een 'clubje' je kan je beter inleven in andere zwangeren. Je hebt een duidelijke rol, namelijk het (zorg)dragen van je kind. -de echo's. Je kind, het wonder, zien bewegen, zwaaien, slapen en het hartje horen kloppen. En ik was altijd enorm trots op mijn buikje, kan niet wachten dat ie weer groeit
Ik vind er echt geen klap aan... Sterker nog, ik vind het verschrikkelijk! En dan heb ik het over zwanger ZIJN... Dus niet over het feit dat we een kind gaan krijgen, want daar zie ik (weer) enorm naar uit! Redenen; - ik word gek van de hormonen, ben mezelf helemaal kwijt! - ik zit echt niet op extra aandacht te wachten, doe maar zoals je gewoon ook tegen me doet! - waarom 9, NEGEN!!, maanden?? Zoals iemand al zei; die eerste 20 weken mogen van mij over geslagen worden! Ik ben er dus zo een die zich afvraagt waarom al die andere vrouwen het zo geweldig vinden! Natuurlijk is het geschop van de baby 'speciaal', maar om daar helemaal euforisch van te raken? En nu is het nog leuk, maar wacht maar tot je straks met beurse ribben loopt Oh, en sorry dames, maar dit topic kwam even precies op tijd! Heb een flinke dip, even m'n frustratie kwijt
Ik vind de eerste 20 weken van een zwangerschap ook niet echt bijzonder. Omdat de zwangerschap voor mij dan nog niet leeft; ik heb nog geen buik, weet niet, of het een jongetje of meisje is en ben me nog niet (erg) bewust van de bewegingen van de baby. Vond de baby hebben veel gelukzaliger dan het zwanger zijn. Ik zei nog tegen mijn man: nou als ik had geweten/gerealiseerd dat dit in mijn buik zat, dan had ik Veeeeel rustiger aan gedaan en voorzichtiger geweest. Onzin natuurlijk En pronken met je buik heb ik ook niks mee. Ik denk ook niet als ik een zwangere vrouw zie: wat mooi of wat bijzonder... Heb er gewoon niks mee. Hoe bijzonder de zwangerschap voor de desbetreffende vrouw ook is, ik zeg altijd maar: zwanger worden/zwanger zijn is een bijzonder gewone gebeurtenis.