Tuurlijk, zwanger zijn is niet altijd leuk. Kwaaltjes, onzekerheden en soms ergere dingen komen voor. Maar waar ik nu even benieuwd naar ben, wat vinden jullie leuk dingen in je zwangerschap? Ik moet soms al lachen om ons kleintje. Over het algemeen wordt gezegd dat als je zelf actief bent, je baby'tje slaapt en als je rustig zit, je baby'tje actief wordt. Nu ben ik net over de helft en de bewegingen van ons kleintje zijn nog niet erg duidelijk voor mij. Wat ik soms wel merk, vind ik grappig: Gisteravond heb ik lekker lui op de bank voetbal zitten kijken en de hele tijd ons baby'tje niet gevoeld. Prima. Daarna wilde ik nog even de vaatwasser uitruimen en toen ging hij of zij toch tekeer! Haha, nu al tegendraads! Andere mensen met leuke verhalen?
Nog niet...na een vroeggeboorte en 2 miskramen zit ik echt te wachten op die tijd dat alles wat leuker begint te worden.
die van ons schopt af en toe tegen de hond als hij bij me komt liggen. en als zijn vader hem wil voelen....stopt ie!!! hij heeft em nog maar 1 keer gevoeld terwijl zijn moeder (oma) hem wel al heeft kunnen voelen. Ergens ook wel handig, want t schijnt dat papa straks de kleine dan ook makkelijk stil/rustig krijgt. en als ik nu bijvoorbeeld last heb van em met eten omdat hij te hoog ligt, legt papa zijn hand erop en meneertje zakt zodat ik kan eten.
Heerlijk is dat he De bewegingen en schopjes van ons meisje vind ik ook het mooiste aan de hele zwangerschap. De gedachte dat er gewoon een klein mensje in me aan het groeien is, dat is zo bijzonder. Wat ik ook leuk vind aan zwanger zijn is alle voorbereidingen die je treft voor de komst van de baby. Kleertjes uitzoeken, kamertje inrichten enz.
hier lach ik vaak om als ze de hik heeft vind ik gewoon grappig als me buik in een vast ritme op en neer gaat.en ook de kinderkamer inrichten en de dingetjes kopen voor der
Hahaha precies hetzelfde als bij ons. Opa kon de kleine voelen schoppen maar als vaders zijn hand op de buik legde.... Absolute stilte.... In het begin baalde ik daar wel wat van. Dan schoot ik in de lach om de harde schoppen legde mijn man zijn hand op mijn buik en het was rustig. Maar op den duur was het wel gemakkelk als de kleine me uit mijn slaap hield legde mijn man zijn hand op mijn buik en rust... Aaaah heerlk kon ik slapen. Nu maakt het niet meer uit en schopt de kleine ook goed als mijn man zijn hand op mijn buik legt. Wat ik echt grappig vind is dat als ik in de auto zit de kleine altijd actief wordt. Niet altijd even handig als zijn voet dan mijn ribben heeft gevonden. In het begin deed hij dit alleen als ik met de radio mee zong. Volgens manlief komt dat door mijn mindere zangkwaliteit. Ik heb echter gehoord dat de kleine tevrede is als hij veel beweegt. Dus heb ik in iedergeval een persoon die mijn zangkunsten wel op prijs stelt.
Hij gaat stil liggen als papa dichtbij komt. De hond mag niet tegen me aan liggen Als ik mijn ogen open doe smorgens, draait hij zich nog een keertje lekker om.
Op nr. 1 staat absoluut het bewegen. Zo bijzonder dat er gewoon een klein levend wezentje in je buik groeit waar jij straks de verantwoordelijkheid over draagt. Andere leuke dingen: ik heb opeens een hele egale huid zonder uitslag. Ik hoef m'n buik niet meer in te houden. Mensen zijn al 2 x voor me opgestaan in een overvolle trein. "Betaald" verlof is heerlijk. Ik eet wat meer/let wat minder op m'n eten. Ik vind zwangerschapsyoga heel erg leuk. Tenslotte het fantaseren over het feit dat je straks je kindje in je armen hebt geeft een gelukzalig gevoel.
Tot op heden vind ik het best wel heel erg pittig . Ik ben gewoon niet mezelf en de kwaaltjes zijn beperkend en uitputtend. Het was dan ook een flinke opsteker toen ik de kleine met 9 weken op de echo te zien kreeg. Wat een cadeautje was dat! Dat grote koppie en die geestige armpjes en beentjes... Ik kan dan ook niet wachten tot de volgende check-up, waarbij ik het hartje te horen krijg... Ik leef echt naar die momenten toe, want zoals ik al zei... Pfff... Ik vind het nogal heftig!
Ik vind er ook niet veel aan hoor Erken dat ook wel voor jezelf, want als je denkt dat je zwanger zijn géwéldig moet vinden, dan wordt het een lange zit! Maar de eerste 12 weken zijn ook heel pittig. Straks ga je als het goed is een trimester tegemoet waarin je je beter voelt én waarin je de baby gaat voelen, dan hoop ik dat je het minder pittig vindt.
Als mijn dochter met haar billetjes heen en weer wiebelde de laaste weken. Ze lag met haar kont richting me buikwand en ik had daar een enorme billen bobbel! Nu voel ik de baby sinds week 14 echt heel duidelijk, het is zo cuuute... Ik ben goed ziek nog op dit moment, maar dat maakt echt alles goed.
Haha, dat heb ik nu ook!!! Vind het soms ook wel eens irritant want als ie zich uitrekt geeft dat wel een vervelend gevoel...
Ja dat rekken is nietzo lekker als ze zo liggen he, heel herkenbaar. Ik moest ook met 41 weken voor een ctg zat der kont steeds in de weg waardoor dat apparaatje er steeds afgleed, haha..
ik geniet het meeste van de bewegingen van de kleine dat het naar mijn hand toekomt als ik deze op mijn buik leg de kat is al eens weggetrapt, de honden ook. als papa de hand op de buik legt is het ook hier rustig, inderdaad erg makkelijk als je wilt slapen. of tijdens/na het eten. ik lach ook als ik mijn buik zie bewegen. soms zie je echt een bobbel zich verplaatsen van links naar rechts. of je ziet eerst een schopje recht en dan een paar tellen later links het shoppen voor de kleine. ondanks dat ik alles nu wel in huis heb, blijft ik wel graag naar kleertjes kijken. of knuffeltjes. of speelgoed. het even in de babykamer zitten en dan dagdromen hoe het is als de kleine er straks is is ook een nieuwe hobby geworden van me. als ik de kleine van vrienden vast heb zit ik volgens de rest ook helemaal te glunderen (mijn man is trouwens niet anders). oh en het zien hoe mijn man nu langzaam iets begint te krijgen van 'kom er maar uit, je hebt nu lang genoeg bij mama gezeten, ik wil je ook ontmoeten'
Zoals bijna iedereen al zegt, de bewegingen zijn geweldig! Echt grappig hoe mijn buik beweegt soms. Verder vind ik het ook erg leuk hoe mijn vriend en ik er samen mee bezig zijn. Hij kan helemaal smelten als hij de kleine voelt, of als we shoppen voor kleertjes en andere spullen. Echt leuk om te zien hoe zo'n grote stoere kerel helemaal week kan worden
Natuurlijk zijn de beweginegn van dat kleintje in mij ontzettend leuk en ook dat het zo hard kan groeien in mij... Wat ik zelf een erg leuk moment vond was dat papa vorige week beebje heeft gevoeld zonder dat ik hem/haar zelf voelde! Hahah mn vriend vertelde dat hij toen hij een keer niet kon slapen tegen mij aan is komen liggen en dat beebje dus ontzettend aan het bewegen was maar dat ik sliep. Dat vond ik wel grappig omdat het 9 van de 10x zo is dat als hij hem/haar kan voelen ik dat natuurlijk ook doe! xxx
oh zoveel . Leuk topic. In het begin was ik niet echt in de 'gloria'. Het was zo onwerkelijk en ik was vreselijk moe en duizelig steeds. Ik was niet iemand die elke maand testte. Mijn test was of de ongesteldheid kwam of niet. Daar begint meteen al het eerste leuke verhaal. Ik ben heel regelmatig qua cyclus. Mijn ongesteldheid verloopt ook altijd zo: 1 dag bloed, 1 dag helemaal niets, 4 dagen rode hel. In februari kreeg ik 1 dag bloed. De tweede dag niets en daarna niet meer bij stilgestaan. Twee weken later werd ik me toch steeds duizelig in de supermarkt :O. Nog steeds kwartje niet gevallen. Uiteindelijk ging ik terugdenken 'heb ik eigenlijk wel mijn ongesteldheid gehad'. Naar de KV geracet, test gehaald op toilet gaan zitten en ja hoor. Zwanger. Ik naar mijn lief gelopen, die zat te gamen, test gegeven, hij kijkt vraagt wat het is dus ik zeg 'we worden vader en moeder'. Hij ging gewoon weer verder met gamen . Ook hem drong niet niet door. Nog een test gehaald. Weer gedaan. Nog steeds zwanger. Hij vader en moeder in Griekenland gebeld. Binnen 10 minuten wist het hele dorp het daar . Ik mijn moeder gebeld. Binnen 10 minuten wist de hele kerk het . En wij? Wij konden nog steeds niet geloven dat we echt vader en moeder gingen worden. Daarna vooral veel moe geweest en duizelig. Dat trok op 12 weken wel wat weg en kwam met 14 weken weer terug. Met zo'n 18 weken was het nagenoeg weg. Op 14 mei hebben we haar voor het eerst gevoeld. Ja, het is een haar . Omdat ze heel dicht bij mijn schaambeen lag te trappelen kon mijn lief haar ook voelen. Wat een mooi moment was dat. Daar hebben we samen een hele tijd van liggen genieten. En vanaf dat moment voel ik haar dagelijks. Zo is ze onrustig bij voetbal weten we inmiddels. Wordt ze nijdig als ik op mijn zij lig . En als ik in beweging kom dan vindt ze het leuk om tegen het verkeer in te lopen wat voor mij het lopen heel erg raar maakt . En natuurlijk elke keer weer dat we haar op de echo zien. Zoveel mooie en prachtige momenten. Die zal ik mijn levenlang in mijn hart meedragen .
Ik vergeet overigens dat mijn vriend haar kon horen voor ik haar kon voelen. Sindsdien lag ie dagelijks met zijn hoofd op mijn buik . Vaders kunnen watjes zijn hoor .
ik vind het heerlijk dat ik mn buik niet meer hoef in te houden, heb mezelf nog nooit zo mooi gevoeld!! Geniet ook van de twijfels of het nu wel of niet de baby is wat ik voel... Dat zal met een paar weekjes wel duidelijker worden, maar nu is het nog zo spannend (mijn placenta ligt voor, dus moet nog even geduld hebben) Wat verder ECHT leuk is, is dat we vandaag de 20 weken echo hebben gehad, en alles zag er mooi uit, geen gekke dingen gezien! Ik weet wel dat het geen garantie is, maar ik vind het een hele mooie tussenstand!!! Ben zo trots op mn beebje!!! Bekijk bijlage 255782
Ik geniet en ben dankbaar voor het feit dat ik uberhaupt zwanger ben. Eerste 14 weken moe en misselijk maar nu voel ik me redelijk!,