Hoi, ik ben nieuw hier, dus weet niet zeker of ik hier goed zit met mijn post. Ik zit momenteel even behoorlijk gigantisch in de stress.... Ik ben 25 jaar, heb een (wajong)uitkering en heb sinds 1,5 maand een relatie met een geweldige man. Hij is een stuk ouder dan ik ben en heeft een relatie van 14 jaar achter de rug (2 jaar geleden afgebroken). Nu is het allemaal geweldig en leuk en romantisch en vooral wordt er ook best regelmatig geklust. Nu is dat opzich geen probleem, want ik zit aan de pil... Maar ik ben laatst te laat begonnen met de pil (zeg maar gerust een week) en was net 3 dagen weer aan het slikken. Ik weet het: dom dom dom... De zwemvestjes lagen gewoon op het nachtkastje klaar voor gebruik, maar uiteindelijk zijn ze dus niet gebruikt... Nu zit ik dus met een enorme angst dat ik zwanger ben. Ik heb vorige week donderdag mijn laatste pil gehad en zou eigenlijk zondag al feestweek moeten hebben. Nu weet ik: het is nog maar maandag, dus het kan nog komen... Maar op de een of andere manier kan ik het maar niet loslaten. Het beste kan ik natuurlijk het beste een testje halen en mezelf van de onzekerheid afhelpen, maar ik durf gewoon niet... Wat nou als ik zwanger ben.... Zoals ik al zei: hij is een stuk ouder dan ik (zeg maar gerust 19 jaar). We hebben het wel al een beetje over kids gehad en ik heb hem ook goed duidelijk gemaakt dat als hij zonder zwemvestjes "de grote overtocht" wil doen en dan toch raakschiet (ondanks mijn pilgebruik), het "probleem" dan niet alleen van mij is... Hij zegt dan wel elke keer "tuurlijk" enzo, maar het komt elke keer ter sprake terwijl we al hevig aan het klussen zijn, dus de hormoontjes hebben het dan overgenomen uiteraard Maar nu zit ik dus gewoon echt in angst. Wat nou als ik zwanger ben.. Ik ben zelf absoluut tegen abortus, dus die "optie" is er gewoon niet. Maar wat te doen als ik nou wel zwanger ben..? Hoe moet ik het hem vertellen... Iemand ervaring met groot leeftijdsverschil en zo'n korte relatie? (of één van beide)
Tja het enige wat je antwoord kan geven is toch echt een test kopen en doe dat nou maar gewoon anders zit je jezelf alleen maar op te vreten! Ik ben op dit moment ook in verwachting van mijn stuk oudere vriend, nu anderhalf jaar een relatie. Wij verschillen 17 jaar maar hij heeft nog nooit eerder een lange relatie gehad en ook nog geen andere kinderen. Wij zijn in ieder geval super happy!!
Nou, ik geloof dat ik net de langste 5 minuten van mijn leven heb meegemaakt... Maar het is (gelukkig op dit moment) bij 1 streepje gebleven. Mijn menstruatie is nog steeds niet begonnen, maar dat kan natuurlijk ook van de stress komen. Ik denk dat we de aankomende tijd maar wel met overall gaan klussen, want ik denk niet dat ik nog een keer deze stress aankan de aankomende tijd.... Zit nu alleen nog ff met de vraag: moet ik em vertellen dat ik test heb gedaan? Of moet ik het gewoon voor mezelf houden?
Zou ik een beetje luchtig over doen. Zo van, ik ben nu 2 dagen overtijd, ik dacht ik zal eens testen, want je weet maar nooit Of je zegt niks, ik vind het niet zo een big deal.
Ik zou als ik jou was er eens met hem over praten als jullie gewoon lekker op de bank zitten. Want zijn antwoord op jou verhaal van ondanks de pil er altijd toch een kans is zwanger te raken van ja "tuurlijk" is natuurlijk vrij vaag. Vertel aan hem gewoon jou dromen , wel of geen kinderwens, wanneer je dit graag zou willen ect ect. Ook is jullie relatie nog erg pril dit mag prima tegen elkaar gezegd worden en ontstaan er ook geen nare situaties in de toekomst! Mijn vriend is trouwens ook ruim 11 jaar ouder dan ikzelf ben.
Gelukkig voor jou meis... Succes met je relatie en nu toch wel voor de zekerheid een regenjasje gebruiken
Gelukkig voor je... maar ook gewoon de pil innemen... wie vergeet er nu een week de pil als je niet zwanger wilt worden. Ik hoop dat je er iets van geleerd hebt, want het was nu niet bepaald een volwassen actie. Ik zou het er wel met hem over hebben, hij zal er dan ook wat van opsteken. Plus wellicht krijg je dan meer zijn wensen terug. klinkt in mijn oren namelijk meer een man die nu lekker aan het feesten is en niet echt met zijn gedachten bij een langdurige relatie zit. Ik kan het fout hebben, hoop voor je dat ik fout zit. PS: het kon natuurlijk alleen ook zijn schuld zijn als hij ervan wist dat je een week te laat met de pil begonnen was. Had je dit verteld?