Hoi, Wanneer hebben jullie het aan ouders verteld? Mijn man kwam zojuist met het idee om vanavond tegen mijn ouders te gaan vertellen. Aangezien ik mij behoorlijk druk kan maken :-$ of alles wel goed is (mezelf gek maken) Vond hij het wel een goed idee om het te vertellen aangezien ik een hele goede band met ze heb en mijn moeder mij dan misschien ook wat gerust kan stellen. Ik heb kwaadaardige kanker gehad en sinds iets meer als een jaar kankervrij, wil ze graag goed nieuws vertellen. Maar nu vind ik het weer spannend om te vertellen...... vinden ze het wel leuk etc?! Wanneer hebben jullie het verteld en vonden jullie het ook spannend?
Ik vond het superspannend om het aan mijn ouders te vertellen.. Inderdaad omdat ik me druk zat te maken over of zij het allemaal niet te snel zouden vinden en alles, maar mijn zorgen waren echt voor niets. Ze snapten het niet gelijk (hadden een klein joggingbroekje voor ze gekocht), maar toen ze het doorhadden en het nieuws eenmaal geland was vonden ze het fantastisch. Logisch ook wel, het zijn je ouders Wij hebben het ook met 5, 6 weken verteld. Waarom ook niet? Als het mis zou gaan kunnen ze je ook goed steunen. Heel veel plezier meis! Enneh.. Gefeliciteerd met je zwangerschap! Fantastisch voor je na zo'n heftige gebeurtenis. Spannend, maar ook heel erg mooi. Ook al ken ik je niet, ik ben blij voor je!
ik heb het met een week of 7 verteld bij m'n eerste zwangerschap, omdat we samen op vakantie waren en ik mijn gedrag een beetje moest aanpassen en met een week of 8 bij de tweede, na de eerste echo. Vond het spannend omdat het zo'n groot ding leek, maar het was vooral leuk. En bij de eerste zwangerschap: fijn om op familie terug te kunnen vallen toen het mis ging.
Wij hebben het in een later stadium verteld, na goede echo's. Bij de eerste met 12 weken, bij de tweede pas bij 15-16 weken..... maar dat had ook te maken met wat "leuke" dingen. We hebben het nl als verjaardagscadeau gegeven en mn vader een vervroegd cadeau. Mn moeder werd 60 (toen verteld) en ik was uitgerekend op mn vaders 60e verjaardag. Diezelfde week werd mn schoonmoeder 75 en hebben we het tijdens familieweekend verteld, Bij de derde hebben we het met 11 weken verteld(op de verjaardag van mn vriend), helaas is dat minder goed afgelopen. MOet wel zeggen dat we bij de derde wel spanning hadden hoor, was vrij snel na de tweede en we zaten financieel niet bepaald lekker. Maar het werd heel goed opgepakt.
Ik vond het super spannend om het aan mijn moeder te vertellen, wij hebben een heel goede band. Maar heb het pas gedaan met 12 weken. Mede omdat ik het niet via de telefoon wou vertellen en ik in Spanje woon maar vooral ook omdat ik toch onzeker was en eerst zekerheid wou. En ik moet zeggen, ik vond het geheim houden van die eerste 12 weken niet echt moeilijk en eigenlijk wel ook een beetje stiekem leuk...
Wij hebben het mijn ouders een uurtje na de positieve test verteld ongeveer! Haha, ze vierden hun trouwdag en we hebben ze toen bloemen gegeven met een kaartje er aan, liefs van vriend, mij en ... Ze waren echt super blij! Achteraf was ik toen nog geen vier weken zwanger. Mijn schoonouders hebben we het een dag later verteld.
Ik heb het mijn ouders binnen een paar uur na positieve test verteld. Wij hebben een hele goede band met mijn ouders en daarnaast zouden we een dagje met ze weg en zou ik het niet eens geheim kunnen (en willen) houden. Mijn schoonouders hebben we het binnen een week verteld.
Hier met 5-6 weken. Ze wonen niet in de buurt, dus we moesten even wachten tot we weer bij ze langs kwamen. Dus het 1e moment na de test dat ik ze echt zag. mijn zusje heb ik wel direct gebeld (goede band mee).
Ik heb het met 4-5 weken verteld. Ik had een verhoogde kans dat het in de begin weken mis kom gaan. Ik vond het dan ook een fijn idee dat mocht dit gebeuren ik erover kon praten. Mijn broer/zus hebben we het pas verteld met 8 weken, na de eerste goede echo. En ja, wij vonden het ook heel spannend .
Wij hebben de 1e echo afgewacht dus met 7weken ongv hebben wij het verteld aan de ouders. De rest van de familie/buiten wereld na 3 maanden.
Wij hebben het met 10 weken verteld. Toen hadden we een mooie echofoto om te laten zien en klopte het hartje goed en zag het er verder allemaal goed uit.
Wij hebben de eerste vroege echo afgewacht en het toen verteld. Ik zou het de volgende keer precies zo doen. Wat een bijzonder moment en een mooie foto's heb ik als herinnering! Mijn moeder heeft Alzheimer en gaat sterk achteruit, maar de blik in haar ogen op het moment dat ze hoorde dat ze oma zou worden pakt niemand mij nog af! Helaas is het helemaal misgegaan maar wat heb ik veel steun aan ze. Heel veel plezier en geniet van het moment! Het is zo bijzonder om je ouders zo blij te zien!
Ohh pff wat vond ik t spannend!!!! Verteld na vroege echp maar al hadden we pas met week 11 een echo gehad had ik niet gewacht al zou er evt iets niet goed zijn wil je toch ook met je moeder praten? Bij ons wisten ze totaal niet dat we er mee bezig waren en heb mijn moeder nog nooit zo lelijk gezien zo erg ze in shock was whaha me vader trouwens ook hoor echt te grappig
Oh en Loes lekker vanavond vertellen joh!!! Ben je ook van de spanning af en natuurlijk vinden ze t leuk vooral na alles wat je hebt meegemaakt! Veel plezier!
Bedankt voor alle reacties. Ik heb mijn man gesproken en we gaan vanavond naar ze toe Heb al een boekje gekocht: Opa & Oma boek. Ik ben benieuwd, erg zenuwachtig!
Komt goed....snap jouw zenuwen, toch een spannend moment niet? Maar in ieder geval gaan jullie een mooie en bijzondere avond tegemoet...vast en zeker dat opa en oma in spe heel blij zijn met jullie nieuws.
Wij hebben het de (schoon)ouders met 8+1 verteld, de dag na de eerste echo. Omdat ik qua figuur echt een grassprieten ben had ik toen al echt een darmenbuikje en ik wist het zelf vanaf 4 weken dus toen hadden we het lang genoeg geheimgehouden vond ik
Wij vertellen het vanavond, mits onze echo zo direct er goed goed uitziet, en ons Lima goed gegroeid is! (echo 6+4 ivm bloedverlies liet al kloppend hartje zien) Ik weet niet wat ik spannender vind, die echo, of mijn vader vertellen dat hij voor t eerst opa gaat worden (zijn grote wens...)
Wij hebben het met 6 weken verteld, ik was zo bang dat ze het aan me zouden zien of merken. En ik wilde het zo graag vertellen!! En wat waren ze blij! Eerst wilde ik wachten op de eerste goede echo, maar ach, als het fout was gegaan dan had ik hun steun ook hard nodig gehad.