Hallo allemaal, ik hoop dat iemand dit herkent. Sinds dat ik 6 weken zwanger ben, voel ik me heel naar. Ik spuugde vrij veel, maar na medicijnen spuug ik nog maar 2 x op een dag. Bij mijn dochter spuugde ik veel meer, maar kon ik wel door werken (heb me toen 2 x een paar dagen ziek gemeld). Nu kan ik dus niks meer. Als ik iets te lang sta (brood smeren, douchen) wordt ik helemaal licht in mijn hoofd en ben ik bang dat ik flauw val. Lezen lukt niet en dit is de eerste keer dat ik weer eens achter de laptop zit. Ik lig dus bijna de hele dag op bed. Mijn man heeft nu tijdelijk zorgverlof. De huisarts heeft me naar de gyneacoloog gestuurd en die vertelde dat ik niet tegen het zwangerschapshormoon kan. Er is verder niks aan te doen.... Hopelijk wordt het met 12 weken minder (mijn moeder heeft het 7 maanden gehad bij mij), maar dat duurt nog zo lang... Alles gaat aan mij voorbij, en zie mijn dochtertje maar heel weinig. Wie herkent dit en heeft tips?? liefs
Ow meid ik herken dit zelf niet maar heb het wel zien gebeuren in mijn omgeving, wat zal je je soms eenzaam en rot voelen onder dit alles en dan heb je ook nog dat spugen erbij de hele tijd. Ik kan je geen tips geven maar wel een hart onder de riem steken. Dikke knuffel!
dank je wel! Dus je herkent dit uit je omgeving? Ik hoor zulke verhalen dus nooit, en voel me daarom echt een beetje een mietje. Ik weet gelukkig beter, bij mijn vorige zwabgerschap werkte ik tot 34 weken 50 uur in de week (niet altijd verstandig) en na de keizersnee was ik heel snel weer op de been (ook niet heel verstandig). Ik weet van mijzelf dat ik een doorzetter ben, maar nu..... Ik hoop dat iemand nog reageert die het herkent...
Ja, ik herken het!!! :d haha... Ik moest ook heel veel overgeven in het begin zeker tot week 13/14. Door al dat overgeven word je gewoon zwak en kan je op het laast inderdaad niks meer. Ik was ook nog is te eigenwijs om naar de dokter te gaan dus ben heel wat afgevallen. Het enige wat hielp bij mij tegen de misselijkheid en het overgeven was zo min mogelijk doen en heel veel op bed blijven. Toen ik 14 weken was begon het langzaam af te nemen en sinds 16 weken voel ik me kippie lekker. Ik herken hoe jeje nu voelt, ik voelde me ook een zielepiet en een zwakkeling. Hier was ook niemand in de directe omgeving die het ook had gehad, dus ik had echt het idee dat me vriend zoiets had van wat een aansteller! Maar niet denken dat dat zo is hoor meid, gewoon doen wat je lichaam aangeeft nu. Sinds ik 16 weken ben en me dus beter voel ben ik langzaam aan gaan sterken, ben nogsteeds velen kilo's lichter dan voor ik zwanger raakte. Maar de momenten waarbij ik me echt slap voel komen steeds minder vaak voor sinds ik niet meer overgeef. Het is een lange tijd ik weet het, maar als het eenmaal over is ben je alles zo weer vergeten en geniet je 100% van je zwangerschap. Beterschap!
bedankt voor je reactie! Ben ik niet de enige... Maar weet je wat zo gek is, ik spuug nog maar 1 keer op een dag! En ik ben nu al iets langer beneden, maar kan gewoon niet lang staan. Als ik mijn dochter een schone luier wil geven, krijg ik van die prikken in mijn hoofd en tintelingen in mijn arm en benen, ben dan echt bang dat ik flauw val. Het kan dus niet echt van het overgeven komen.. Hoop echt dat ik over een paar weken me beter voel. Mijn man heeft niet zo lang zorgverlof meer, en weet echt niet hoe we het daarna moeten doen....
Ik had dit ook en het is pas sinds een week dat ik echt een beetje aangesterkt ben eigenlijk. Ik kon vorige week nog de straat hier uitlopen naar een winkel toe en dan gewoon moeten gaan zitten op me hurken in de winkel, zo slap was ik nog terwijl ik al een paar weken niet overgegeven heb. Een zwangerschap vraagt best veel van je lichaam en als je dan ook nog is regelmatig overgeeft, zelfs 1 keer per dag, eist dat best veel van je lichaam. Probeer een multi vitamine voor zwangeren te slikken elke dag. Anders verschoon jeje dochter op bed, zodat je kan blijven zitten. Lijkt me een hele lastige situatie zo met een klein kindje erbij. Probeer niet veel staand te doen zolang jeje nog zo flauw voelt. Liefs
Ja hoor, heel herkenbaar! Ben ook echt doodziek geweest, hele dagen op bed gelegen, veel spugen, flauwvallen (hele lage bloeddruk) en totaal geen energie. Heb een week of 6 emesafene gehad en met 18 weken was het bij mij zo goed als over. Nu gelukkig nergens meer last van gehad, maar het is zo erg geweest dat ik me echt afvroeg waar ik aan begonnen was en gezegd heb dat dit de eerste en de laatste zou zijn. (ben inmiddels weer van gedachte veranderd hoor!) Sterkte meid!
klinkt inderdaad of jij in combinatie met het spugen ook een lage bloeddruk heb, ik spuugde niet maar had ook van 6-8 weken zo;'n lage bloeddruk dat ik wankelde op mijn benen en dus mijn zoonje niet mocht tillen en zo veel mogenlijk rust thuis.
Tegen een lage bloeddruk wil een kom lekkere zoute bouillon trouwens wel eens helpen! (als je die binnen kan houden natuurlijk, dat was bij mij helaas niet het geval!) Verder gaf de verloskundige mij de tip om kauwgom te kauwen, omdat er op die manier bloed naar je hoofd gepompt wordt. Nu heb ik er ook nog veel last van en moet gewoon zorgen dat ik niet te lang sta/ergens moet wachten en als dat we het geval is, er een bankje dichtbij is, zodat ik optijd kan gaan zitten. Is erg lastig, maar helaas niet zoveel aan te doen.
drop (dubbelzoutjes), boillon, lakristal helpt allemaaltegen lage bloeddruk ik had elke dag zo'n boillontje van cup a soup..
Maar drop mag je niet teveel van hebben he! Een paar dropjes op een dag zal vast geen kwaad kunnen, maar zou er geen zakken vol van verslinden
Ik heb het bij mijn vorige zwangerschap gehad, helaas t/m het einde misselijk en aan het braken geweest.. Je voelt je idd ellendig. Spugen, duizelig, misselijk, energieloos.. Geen pretje dus!!
dat is omdat het je bloeddruk verhoogt en als jij dus een lage bloedruk hebt mag je rustig 10 a 20 dopjes op een dag als ie echt heel laag is he. ik moest van de vk en gyn. min. 10 dropjes op een dag, aangezien alleen boillon bij mij niet genoeg was mijn bloeddruk was op zijn laagst 90-45 (dan functioneer je niet meer )...en schommelde naar 100-55.. nu nog 120-60..ondanks een lichaam die het heel zwaar vind, zodra mijn bloeddruk stijgt dan gaan ze actie ondernemen.. aangezien die pas als allerlaatste reageert. bij colin steeg ie 140-80 en ik zou 2 dagen laten dus ingeleid worden.. al kwam ons mannetje dus de dag na die controle zelf..
bedankt voor alle reacties! Ben ik toch niet de enige! Volgens mijn huisarts was er niks mis met mijn bloeddruk... Donderdag moet ik naar de vk, en dan zal ze wel weer meten... Hoe hebben jullie het geregeld op je werk? Mochten jullie zo lang thuisblijven? Had een van jullie er ook al een kleintje bij lopen? Want ik hoopte eigenlijk dat het met 12 weken beter zou zijn... Maar als ik jullie verhalen lees kan het wel langer duren, en ik zou niet weten hoe we dat hier thuis moeten doen... Bedankt voor alle tips!!
Ik heb me met 7 weken ziekgemeld en tot 18 weken thuisgebleven. Als het niet gaat, dan gaat het niet, je kan beter voor jezelf en je kindje kiezen! Als ze het er op je werk niet mee eens zijn, is het hun probleem, niet de jouwe
zoethout(wortel) is dat.. pas bij 1,5 a 2 gram per dag kan het teveel voor de kleine zijn .. dat is heeeeeeeeeeel veeel drop..hihi maar goed waarschijnlijk is het haar bloeddruk niet, dus maakt eigenlijk niet uit.