Hallo lieve meiden, Wist niet precies waar ik dit onderwerp moest plaatsen maar hier leek mij wel prima... Als het verplaatst wordt, merk ik dit vanzelf wel Maar goed... Vandaag bij de gyn geweest en daar kregen we weer een groei-echo. Ik ben 34,6 weken en ik schrok wel weer even van de groei-echo. Hoofdje gaat steeds meer naar de bovenste lijn (dus boven gemiddeld) en beentje zitten gewoon op gemiddeld maar dan... Het buikje kwam na 2 maal meten uit op 40,2!!! Nou wordt ons meisje wel gehaald met 38 weken i.v.m. zwangerschapsdiabetes maar ik wil even weten of dit niet heel erg groot is?!?! Wie heeft er dus nog meer gehad dat het buikje 5 weken voor ligt op schema! En wat zijn de gevolgen bij een bevalling want ze zal nog wel even doorgroeien en ik moet nog 3 weekjes!!! Iedereen alvast bedankt voor jullie reacties! Liefs!
Ik weet er niet heel veel van af, maar je zegt al dat je zwangerschapssuiker hebt? dus dan is het daarvoor zo groot. Mijn vriendin heeft ook suiker en haar kindje had dit ook eendikke buikkie. haar kindje is met 34 weken geboren en was 3500 gram!
Ja dat het door de suiker komt, was mij inderdaad wel duidelijk maar ik vind een verschil van 5 weken wel erg groot! Maar zoals jij al zegt, je vriendin is met 34 weken bevallen... Is die kans groter dat je eerder bevalt omdat je lichaam zoiets heeft van: "Die is al zo groot dus die kan er nou wel uit" of zegt dat helemaal niets? Vraag me in ieder geval wel af hoe ik haar eruit ga krijgen als ze nog meer gaat groeien hihi... Leg naald en draad dan maar klaar
hahah leg naald en draad maar klaar! haha! Nou bij haar denk ik wel dat dat zo was! Haar vliezen waren al gebroken met 32 weken maar ze hebben het kunnen ''rekken'' tot 34 weken. Wel heel heftig hoor! het kindje was ook heel groot natuurlijk maar nog niet klaar om geboren te worden! Maar alles is goed gekomen en het is een echte beer! je zal nooit zeggendat hij zo te vroeg is geboren! Zei de gynn er zelf niks over??
Alleen dat ze dus aardig boven het gemiddelde zit maar verder niets... Had eigenlijk aan hun moeten vragen wat eventuele bijkomstigheden kunnen zijn maar ik hoop dat er gewoon nog meer meiden met zelfde ervaringen zijn die even willen reageren!!!
Bah wat naar. Het lijkt mij erg veel verschil: 5 weken..! Wat zei de gyn dan? Moeten ze het kindje nu niet nog eerder halen dan 38 weken? Veel succes en geluk!
Maar maak je niet druk over het buikje. Het is de grootte van het hoofdje dat telt. Als dat er maar uit is flubbert de rest van dat lijfje met dikke buik en al er ook wel uit.
hier zat rond 36 weken zijn buikje ook al op 42 weken. maar inderdaad het buikje is niet belangrijk.. het hoofdje (en de schouders!) is het belangrijkste, wat er uit moet dan. zat me ook wel een beetje zorgen te maken, maar goed hij is geboren en alles is helemaal goed zijn geboortegewicht was (met 39w0d) 4290 gram
Bedankt voor jullie reacties... Toch vind ik het wel een beetje eng. Mensen die mij hier kennen weten dat ik vaginisme heb en ik ben eigenlijk helemaal niet bang geweest voor de bevalling maar nu ik weet dat ze aan de grote kant is, word ik toch een beetje zenuwachtig... Mijn moeder en vriend denken trouwens dat ik die 38 weken niet eens ga redden. Ik heb af en toe ook zo mijn twijfels... Zou je een vroeggeboorte kunnen krijgen omdat je kindje voor je lichaam al "voldragen" lijkt? Snappen jullie wat ik bedoel? Liefs!
IK had geen zwangerschapsdiabetes maar wel erg grote kinderen. Mijn zoon werd met 36+3 geboren en was toen 4095 gram en lag tijdens groeiecho's behoorlijk voor op groei. Mijn dochter zat met 36 weken al boven het gemiddelde gewicht bij 42 weken. Ze is geboren met 38+3 en woog 5120 gram. Beide kindjes hebben een boven gemiddeld formaat hoofdje en zijn allebei erg snel geboren (eerste bevalling duurde 4,5 uur, tweede slechts 2 uur 22 min) IK zou me niet te druk maken meis. Je weet namelijk nooit hoe het loopt en ook niet of de groeiecho's kloppen. Bij mij was het zo dat het bevallen mijn lichaam zo overnam dat ik daar niets tegenin kon brengen.
Hoi! Ik snap je angsten, mijn zoon was bij 31 weken volgens de meting al op 35 weken en zijn hoofdje zat in de 'grotere hoofdjes' categorie...ik kreeg hele visioenen over mijn bevalling en hoe mijn kind er uit zou komen te zien. Uiteindelijk ben ik met 39 weken bevallen (spontaan) en heb ik een prachtige zoon in een paar uurtje op de wereld gezet, geen raar hoofd en 7,5 pond. Wel een knip maar dat lag daar echt niet aan, dat had anders ook gebeurd en die knip daar voel je niks van want dat doen ze tijden een wee. Bevallen (uitdrijving) op zich is niet zo erg, eerder een opluchting hoe gek dat ook klinkt. Het zijn die weeen die het 'lastig' maken zeg maar. Hoe dan ook, als je angstig blijft, leg je vragen dan neer bij de specialist, misschien kan hij/zij je medisch gerust stellen. Ik heb toen ook 2 weken in spanning gezeten voordat ik alles durfde uit te spreken en mijn angsten werden dan ook weggenomen door zo'n gesprek! Liefs Pisces