Ik woon tussen Emmeloord en Lemmer, dus bijna op de grens van Friesland. Als er iets dichterbij is vind ik ook prima hoor, ik weet ook niet waar jullie allemaal wonen en hoeveel km naar Reeuwijk moeten rijden. Ik denk, laat anders eerst dit staan. Mocht ik wel kunnen komen, kunnen we misschien nog een andere plek afspreken.
@Desmo....wat lief van je!Ik gooi het hier wel even in de groep...ik denk niet dat Suusman het erg vindt als ik 's ochtends een paar uurtjes weg ben.Niet dat ie gaat zeggen,dat ik niet mag hoor maar hij vindt het ook fijn als ik er gewoon ben op zijn schaarse vrije dagen.Pffft,wat een gedoe he. Nog meer @Desmo.....ik vind zelf ook,dat ik me niet hoef te verontschuldigen eigenlijk,maar ja....en ik zit idd niet voor niets thuis.Was ook liever gezond geweest en aan het werk.Maar mensen denken gauw,dat je je wel kunt schikken aan hen,omdat je toch heel de dag thuis zit.En het reizen is ook een hele tijd wel goed gegaan,maar ja ,die mken hebben er wel ingehakt en ik ben al blij,dat ik elke ochtend wakker wordt en dan zin in de dag heb.Dat is ook wel eens anders geweest.Dat vind ik al winst....maar gezonde mensen vinden het pas winst als je alles kunt wat zij kunnen.Maar dat zul je wel herkennen,ben ik bang.Ben heel blij voor jou,dat het zoveel beter met je gaat en vind je sterk,dat je na je mk toch goed op de been blijft.(@Desmo nog steeds)
Wie gaat er dan ook zover weg wonen? Elke keer als ik mijn moestuintje sta te wateren moet ik aan jou denken.Dan denk ik..die zal ook wel denken....jij met je 3,5 krop sla ,terwijl ik hele akkers vol heb
Heel herkenbaar Suus, in mijn slechte periode heb ik regelmatig gehoopt dat ik een ernstige ziekte zou krijgen want dan zou mijn omgeving het tenminste snappen. Bovendien wilde ik erg graag dood dus dat was 2 vliegen in 1 klap. Verschrikkelijk maar dat doet die kutziekte met je En na mijn MK heb ik serieus even op de afgrond gestaan en een paar keer gedacht dat ik niet meer wilde leven. Maar ik heb nu zoveel steun en liefde van R. dat ik hem dat niet kan en wil aandoen. Dan ben ik even heel streng voor mezelf en ga vechten tegen de sombere gevoelens. Ik weet nu hoe ik kan vechten en het is weer gelukt. Het klinkt misschien wel sterk, maar dat is het lang niet altijd hoor. Pfff wat een verhaal weer op deze warme maandagavond
Ff voor de duidelijkheid: tijdens mijn ziekte kende ik R. nog niet maar was ik nog met mijn ex. Zo ... en nou heb ik het er wel weer genoeg over gehad
Ik wilde altijd graag iets wat je aan de buitenkant kan zien.... Ja gezellig zijn we op de maandagavond he Wat goed om te horen dat R. je zo steunt.Dat scheelt echt zoveel.Als je vecht (ook al gaat het niet altijd even lekker) dan vind ik je sterk hoor.Het is heel zwaar om tegen psychische ziektes te vechten en veel makkelijker om het op te geven en dat doe je niet.Dus respect van mij. Nu weer genoeg zware praat? Suusman is zo eindelijk weer thuis!jeej!
Tot vorig jaar maart woonde ik zelfs nog in Friesland, dus ik ben al een stukje dichterbij komen wonen. Lief dat je aan mij denkt als je in je moestuintje bezig bent, maar ik ben jaloers op jou hoor. Jij hebt sla uit eigen tuin en ikke niet, sla uit eigen tuin is de lekkerste die er is. Wij verbouwen voornamelijk aardappelen, maar ook wortelen, uien, plantuitjes, witlof, tarwe, gerst, suikerbieten en verhuren ook altijd een stuk voor een tulpenman. Foto's van tulpen hadden jullie al een keertje voorbij zien komen.
Yup genoeg zware praat voor een eeehhhh paar maanden? R. komt niet thuis dus ik mag vannacht alleen knorren. Heb ik gelukkig geen moeite mee hoewel het natuurlijk niet echt gezellie is Had eigenlijk gehoopt dat Bebek nog even online zou komen, ben zo benieuwd hoe het nu met haar is. Maar eigenlijk weet ik dat wel; die is bang en dat is logisch. Ik ga er mee stoppen voor vandaag meiden. Nog even lekker tv kijken in bed en dan morgen ... eeuuhh niks want ik ben vrij Weltrusten voor straks!
Sommige dingen herken ik ook heel erg in jullie verhaal suus en des. Ik heb ook een hele moeilijke periode gehad (zeg maar vanaf 1980 t/m eigenlijk 2006), schrik niet van de lange periode hoor. 2000 2 rechtzaken gehad en dan kom je er ook wel achter hoor wie je echte vrienden zijn. Nog 1 vriendin over en de rest durft mij niet meer aan te kijken. Nou, stik er dus ook maar lekker in. Tussen 2001-2006 was het al iets beter hoor, maar nog niet geweldig. 2006 heb ik mijn manneke leren kennen en gaat het heel wat beter met mij, nog wel wat moeilijke momenten hoor. Zal ik ook altijd blijven houden, maar ik heb nu iemand die mij begrijpt. Ook heb ik sinds 10 jaar fibromyalgie en sinds mijn 12e al een vorm van artrose, ach ja. Ook niet aan de buitenkant te zien, dus ik stelde mij ook altijd aan volgens anderen.
Jeetje....dikke knuf!Je had al eerder iets geschreven over een nare periode en wat naars wat je had meegemaakt,maar durfde er toen niet zo verder naar te vragen,omdat het toch een openbaar forum is....
Ja, aardappels, witlof, uien en wortelen eten we in ieder geval van eigen land. Heerlijk hoor, lekker aardappeltje wat niet in de winkel te koop is. Echt niet te vergelijken met de aardappelen wat jullie gewend zijn. Alleen eten we nu nog van vorig jaar, vanaf augustus weer nieuwe oogst. Dan proef je het verschil ook wel weer tussen oud en nieuw.
Geeft niet hoor, als je de echte dingen wat wil weten en ook de anderen. Wil het wel even sturen in een pb, want dit is nog niks hoor. Dan is het voor sommigen misschien ook wat makkelijker te begrijpen.
@Jomi,als je het zelf niet vervelend vindt om te vertellen,dan wil ik die pb wel graag.Vind het altijd fijn om meer over iemand te weten te komen.
Hier weer een berichtje van natas welke ze mij gisteren stuurde (gisteren lag het forum eruit en kon ik het niet plaatsen): Gaat inmiddels iets beter. Zijn na 3 dagen weer terug op de boot maar nog niet varen. Hebben allerlei medicatie mee maar het heeft tijd nodig.Ze eet en drinkt pietsie beter maar is nog maar minimaal. Ze is wat vrolijker maar nog niet zichzelf. Zit gelukkig nu wel opgaande lijn in. vrijdag moeten we terug zijn in de thuishaven. Zaterdag vliegen we. X Natas.