Ik vind het ontzettend jammer dat we het contact hier aan het verliezen zijn. Ik begrijp wel waarom en hoe dat gebeurt, maar ik mis jullie best wel! Pink, ze is toch al wat langer ziek? Veel sterkte en beterschap! Ah Duim toch, wou dat ik wat voor je kon doen Heb je geen gelegenheid om met je lief een weekendje weg te gaan of zo? Even uit de dagelijkse beslommeringen, lange wandelingen maken en erover praten, eten met een wijntje en misschien juist over heel andere dingen praten? Hier weer een ziek kind, Danique heeft vandaag 6x overgegeven, verhoging en belabberd. Zelfs 3 slokjes water kwamen er in een golf weer uit. Morgen maar weer iets met m'n werk regelen want ik denk niet dat ze naar het KDV kan. Arm moppie, ze was echt zielig. Gelukkig slaapt ze nu lekker.
Ik mis jullie al heel lang..eigenlijk al vanaf het begin van mijn zwangerschap. Ik heb het ook al verschillende malen gezegd, maar steeds zeiden jullie: dat komt wel weer. Inmiddels ben ik bang dat dat niet gebeurd. Pink, beterschap voor je meisje! Arm ding. Duim, ik hoop dat je het gesprek snel op gang hebt, knuffel! Arme Danique...beterschap!!
Ik moest er idd aan denken Lies dat jij het al eerder heb gezegd. Ik heb het eerder niet als zodanig ervaren, het was bij vlagen rustig hier maar trok toch altijd weer aan. Nu helaas niet....... Danique heeft vandaag nog een paar keer overgegeven en is een lamlendig vogeltje op de bank geweest, arm ding. Vanavond leek het iets beter te gaan, ze kreeg ook weer wat praatjes terug Maar ik laat voor morgen wel m'n zus komen (geen tante-dag morgen maar m'n zus is zo lief om haar vrije dag hieraan te spenderen) dat ik tenminste naar kantoor kan want daar is het zó ont-zet-tund druk, kreun.
**dames breek hier even in** voor diegene wat mij nog kennen in het topic rollatorgirls wil ik even mijn test schouwen!
Natas, het heeft natuurlijk te maken met Desmo en Ladouce die hier niet of nauwelijks meer meeschrijven, Bebek idem dito. Limmeke schrijft ook niet veel meer..Koffie heeft andere beslommeringen. Heel begrijpelijk allemaal, absoluut. Maar ik heb al eerder geschreven dat het mij best pijn doet, of heeft gedaan. Al die tijd deel je bijna lief en leed, en dan ineens zakt dat weg. Ik had nog de pech dat dat moment van wegzakken samenviel met mijn zwangerschap. De mensen met wie ik het meest wilde delen waren er toen ineens veel minder, althans zo voelde dat voor mij. Ook nu, na de geboorte, mis ik het kunnen delen. Maar ik teer nog op de heerlijke meeting bij mij thuis, dat ik ineens al mijn dinnetjes van hier op mijn bank zag zitten! Super vond ik dat, heel waardevol. Maar ik mis het gekakel hier, het delen van vreugde en verdriet, de "gezelligheid".
Zo ik kwam eens spieken of dit topic nog leeft maar zie dat het op sterven na dood is. Jammer maar begrijpelijk. Praktisch iedereen van de oude garde is zwanger en heeft een kind. Die paar die dat geluk niet hebben gehad zijn er denk ik wel klaar mee, afgezien van Bebek en misschien Duim. En als ik voor mezelf spreek: waarom zou ik mezelf pesten om dagelijks een site te openen waar alles draait om baby's en kinderen. De naam, de advertenties, de topics. Of ik nou wil of niet, terwijl ik dit typ knipperen rechts van me de rompertjes, speentjes, geboortekaartjes ... Dan kan ik wel zeggen daar kijk ik niet naar, maar dat gaat vanzelf. Bovendien lees ik toch hoofdzakelijk over de jullie kindjes. Wat ze al kunnen, dat ze ziek zijn, hoeveel ze wegen ... allemaal heel logisch als je moeder bent en zulke dingen graag deelt met andere moeders, alleen kan ik er niks (meer) mee. En misschien is het ook prima wanneer een periode wordt afgesloten. Het was intens en mooi en ik denk dat we erg veel steun aan elkaar hebben gehad maar nu is de koek blijkbaar op. Ik ben het met Liesben en Natas eens, ik denk niet dat het nog op zal leven. Het zij zo, c'est la vie.
Ik snap het ook wel hoor Des, dat schrijf ik ook. Het is allemaal zo begrijpelijk. Maar ik vind het jammer.
Jammer is het zeker maar ook begrijpelijk zoals al gezegd is. Ik kom hier lang niet zo vaak als ik zou willen. Maar tja ik kan vanalles opnoemen waarom maar ik denk dat het een natuurlijk proces is. Natuurlijk niet minder pijnlijk. Ik hoop dat dit topic nog niet gesloten wordt want dat is zo definitief. En ik kom hier nog steeds graag even spieken en en en en en eigenlijk wil ik jullie nog helemaal niet kwijt. (k't hormonen zit met tranen voelt als afscheid en daar kan ik niet tegen)
En ik begrijp het dus ook. Maar best wel even slikken Ik hoop toch echt wel dat we elkaar niet helemaal kwijt raken. Een beetje contact via Facebook houden, elkaar misschien weer es zien.
FB is ook eeeeeeeerrrrrrug rustig vind ik Lieve Des, tis heel begrijpelijk dat jij er niets meer mee kan, met schrijven hier terwijl de knipperende speentjes om je berichtje heen staan.. maar we hebben FB nog he!! Ik mis het gegein, het gerel, het slap geouwehoer dat soms over kids ging, maar ook heel vaak niet! dus Pink, tijd dat jij ook op mijn FB komt Enne, jullie hebben vrijwel allemaal mijn foonnr.. bellen mag altijd hoor! En ja, binnenkort keer afspreken ergens.. vind ik wel leuk...en dan Pink er ook bij Mijn wereldje is al zo klein, zou het jammer vinden als jullie daar ook nog uit verdwenen
Hi meiden Ook ik ben schuldig aan hier niet meer komen... Zit eigenlijk vooral nog op fb tussen de voedingen door via mijn mobiel... T is ook echt jammer dat dit aan t verdwijnen is maar door alle ellende van een aantal hier ook heel begrijpelijk.. Na mijn mk vind ik t ook niet fijn te lezen over zwangerschappen en babies enzo dus laat staan hoe t is voor Des, ladouce, bek en duim