Zeker spannend, M's eerste werkdag Lim! Ah gatver Ladouce, wat een pech dat je weer terug moet naar de kaakchirurg. Heel veel sterkte! Hai Jes, leuk weer een update van je te lezen! Wat de wens voor een 1ste of een 2de/3de/4de betreft, ik heb zelf ervaren dat dat anders is. Niet minder hevig, het verlangen is net zo groot, maar wel anders. Bij een 1ste is er nog niemand die jou mama noemt, je bent nog geen moeder, alles is nog leeg, nog geen kindje om te verzorgen en te knuffelen. Bij de wens voor een 2de is dat deel al vervuld maar maakt het zien van die 1ste, het ervaren hoe mooi het is, de wens voor een 2de heel intens. Mijn wens voor een 2de voelde heel hevig, net zo hevig als destijds voor de 1ste, maar dus anders. Minder schrijnend.
succes bij kaakchirurg ladouce! Wat natas zegt.. het verlangen kan net zo groot zijn als naar een 1e kindje.. alleen als je al kinderen hebt, doet het idd minder pijn de keren dat het niet lukt.. hoewel ik moet zeggen dat toen ik ging voor een 3e.. de pijn wel heel heftig was dat het niet meteen goed ging.. had andere man, en voelde zoo alsof ik faalde hem een kind te schenken.. terwijl ik wel wist, dat mijn lichaam het kon, had tenslotte 2 gezonde knullen.. zo, kinderen liggen in bed, oudsten zijn naar school, en kan gewoon een kopje koffie drinken.... zonder geklets gekwek of gebrul om me heen *slurpt snel der bakkie leeg voor er 1 wakker word of thuis komt* en kreeg sms van M net.. bevalt goed.. wow.. dat is iets wat ik hem nog niet heb horen zeggen bij die vorige 2 werkgevers... zou het dit keer goed gaan dan??
Ik vind dat jullie dat heel goed omschrijven; zo voel ik het ook. Want natuurlijk doet het feit dat je al mama bent heel veel. Dus anders! Maar wel heel intens. Fijn deze reacties!
Net was mijn zus op bezoek.. Goh, BBqen jullie? Ik: ja O nee, wij niet, want dat is erg ongezond, want als het vlees donkerbruin of zwart word, dan krijg je darmkanker. Goh, eet jij ontbijtkoek? Ik: ja O nee, wij wel, maar dan worden wel de donkerbruine randen eraf gesneden, zie bovenstaand Goh, eet jij bruine pannenkoeken? Ik ja, zie bovenstaande. Wat?? neemt P wel eens een slokje sinas? Ik: ja, als we niet snel genoeg zijn om glas weg te halen. O , mijn kinderen van 8 en 10 krijgen noooooooit frisdrank, voor hun tanden, weet je wel.. zij drinken water en soms carvannotwattess.. zucht
Oeps: dan lopen wij wel een heel groot risico: BBQ: ja Peperkoek: Ja: met rand. Sinas: Ja...maar pffff meestal carvacevitan Zou ik het er goed afbrengen met onze meiden???
Klinkt beetje belerend (en nogal angstig), Lim . Oudere of jongere zus? Ik hoop dat je kindjes nog even een tijdje stil zijn (gebleven), voor nog een rustig tweede bakkie. Jes, fijn dat jullie het zo leuk hebben gehad in Amsterdam. Het zal wel retedruk geweest zijn toen jullie er waren. Ik fietste met het warme weer wel door het Vondelpark en er was bijna geen doorkomen aan. Ladouce, ik hoop dat het nu okee is met je kaak en de kaakchirurg er niet al te veel aan heeft moeten doen. Sterkte met werken nog als je dat nog moet doen vanmiddag. Bekje is lekker verliefd vandaag op huis en beeb. (ik wil ook wel naam-pb-tje). Ik hoop dat je lief toch weer omslaat en jullie op korte termijn gewoon lekker kunnen wonen. En vandaaruit eventueel naar een koophuis uitkijken. Rot van je omotest gister trouwens. Is er nog een kansje dat ie verkleurt..? Dat zou toch mooi zijn. Ik duim nog even voor je! Lies lekker opgeruimd en logistiek verplaatst (kon je heel goed volgen hoor). Vandaag weer aan het werk? Natas ook al geen moederdagverwensels, Foei! Niet lief van de papa in kwestie. En zeker niet om dat je toch nog 'vers van de pers' bent . Gewoon papadag overslaan, puh. En jij ook Lim! (misschien merken ze dat niet eens ). Ik had gister een moeilijke en pijnlijke middag (moet aan verhalen van Natas en Des denken), maar wil er hier niet over schrijven. Niet echt een groot ding hoor, maar wel pijnlijk. Wie meer wil weten pb ik wel. Verder ben ik vanochtend naar een fantastische acupuncturiste geweest. Ben helemaal blij en enthousiast. Ik heb haar naam gekregen van degene waar ik zo'n moeite mee had (in ieder geval qua gang van zaken) en dit is echt een wereld van verschil. Ze neemt alle tijd, is heel vrolijk en energiek, vraagt je het hemd van het lijf, legt alles goed uit. Ik ben daar voor mijn gevoel wel twee uur geweest. Ze is behoorlijk gespecialiseerd op het gebied van vruchtbaarheid. Ik heb een heel uitgebreid en persoonlijk voedingsadvies gekregen (geen sinas, ontbijtkoek met randjes en BBQ ) en moet ook nog wat extra (andere) kruiden gaan slikken. Ik ben benieuwd .. Ik heb in ieder geval bij haar het gevoel dat ik 'waar voor mijn geld krijg'. Ik zit nu op haar advies met mijn voeten in een teiltje warm water want ik moet zeker geen kouwe voeten hebben. En dit moet ik elke avond doen, dus ik ga zo even zo'n flexibele grote teil bij de hema kopen. Vanavond weer werken. Helemaal geen zin nog, maar ik heb toch altijd weer een heel tevreden gevoel als ik het gedaan heb, dus dat hou ik maar in mijn achterhoofd. Verder heb ik nog behoorlijk last van mijn buik. Kan bijna geen druk of elastiek van een broek verdragen. Hij is ook nog steeds behoorlijk opgezet en de hechtingen trekken (er zit ook aan beide kanten een plooitje in de huid). Morgenmiddag worden ze eruit gehaald door de huisarts (althans arts in opleiding ). Ik durfde het niet zelf, want ze zitten op een hele gekke manier onderhuids genaaid. Vorige kon ik ze zo zelf losknippen en eruit trekken, maar hier begin ik maar niet zelf aan. Okee, ik ga lekker even naar buiten. Fijne middag en avond nog als ik niet meer inlog!
Even kort ego berichtje. Was goed foute boel bij kaakchirurg. Ze moest inderdaad nog een stukje kaakbot weghalen en de boel was al goed aan het ontsteken. (Ik vond gisteren al dat er een enorme putlucht uit m'n mond kwam). Ze heeft dus de boel opnieuw moeten verdoven, hechtingen eruit, boel schoonmaken, nieuwe hechtingen er weer in. Ikke in tranen omdat het en pijn deed, ik me alleen voelde en ik denk alle ellende van de afgelopen weken er dan op zo'n moment uit wil komen. Heb nu net even op bed gelegen maar ben er maar weer uit. Ben niet gaan werken want dat voelde toch niet echt lekker. Geef mezelf maar voldoende molletjes en als het goed is komt m'n lief vanavond weer thuis. Sorry, verder wel gelezen dat ik niet meer mag bbq-en en geen ontbijtkoek meer mag eten. Sinas drink ik toch al niet. Oh en geen pannenkoeken. Wat mag dan nog wel? Heeft je zus dat wel verteld. Trouwens bbq klopt wel, zwart vlees is niet goed maar dat eet ik ook echt niet op. Hier altijd mooie sappige stukjes vlees die alleen bruin zijn. Ik zie trouwens ook wel eens heel donker vlees bij mensen uit de koekenpan komen, mag dat wel dan? Leuk, Lim dat M. het fijn heeft, geeft voor jou ook rust. Duim, klinkt helemaal posi die acupunctuur. Ik voel je enthousiasme in je berichtje. En alvast succes met de hechtingen morgen. Brrrr. Jes, fijn dat jullie het leuk gehad hebben in A'dam. En Vondelpark is altijd leuk. Parken in elke willekeurige stad zijn altijd leuk vind ik persoonlijk. Tja over het wie de diepste shit heeft ga ik het niet hebben. Niet om lullig te doen maar als je het niet begrijpt dan houdt het voor mij een beetje op. Ik begrijp dat het verlangen naar een 2e, 3e of 4e kindje er ook is maar de pijn die wij als niet moeder hebben is mijns inziens toch iets anders dan de pijn die moeders hebben die het nog aan het proberen zijn voor een 2e, 3e of 4e kindje. Precies zoals Natas en Limmeke het omschrijven dus. En dat heeft niets te maken met een competitie wie het meest zielige is of zo. Want we en ik durf ook te spreken voor de andere meiden hier, zijn zeer zeker niet zielig.
Ladouce: Dit is nou precies wat ik bedoel. Ik heb gemerkt dat je dat eerder ook naar Salcia deed. Natuurlijk weet ik dat het voor jullie vele malen zwaarder is, het is absoluut niet zo dat ik dat niet begrijp, maar het helemaal snappen kan ik niet; dat schreef je zelf al eerder. Het verlangen naar uberhaupt een kind; dat heb ik maar heel even gekend. Van dichtbij heb ik mee gemaakt hoe moeilijk het is als een kinderwens niet makkelijk in vervulling gaat. IUI, IVF, ICSI....maar niet zelf. Dat niet. Ik weet niets van hormoonbehandelingen, puncties, terugplaatsingen en de laatste kans. Maar dat alles neemt mijn verdriet niet weg. Jij hebt jou verdriet, iedereen heeft hier zijn eigen verdriet en ik heb mijn eigen verdriet. Dit: en ik schrijf het maar eerlijk; dit soor opmerkingen zijn voor mij een rede om er mee te stoppen hier. Ik ben er echt boos over.
Jes, ik vind het heel jammer dat je dit zo opvat. En dat je boos wordt om mijn opmerkingen. Ik word persoonlijk namelijk niet zo snel meer boos. Alleen maar verdrietig. Want en dan zal ik je best nog bozer maken, vind dat je je zegeningen moet tellen. Je hebt 3 prachtige dochters!! Vergeet dat niet. Terwijl ik dit typ biggelen de tranen (alweer) over m'n wangen. Ik zou alles doen om met jou te ruilen. Ik vraag geen medelijden maar ik wil alleen dat mijn verdriet niet gebagataliseert wordt en op de grote hoop gesmeten wordt met een andere vorm van verdriet. Maar goed, blijkbaar maak ik jou met mijn opmerkingen kwaad. So be it. Ik begrijp alleen niet dat Limmeke, Natas en Koffie dit bijvoorbeeld niet hebben terwijl zei ook meerdere kindjes hebben. Misschien dat zij toch iets beter begrijpen wat ik bedoel.
Volgens mij; en dat is wel degelijk een verschil; is dat zij niet zwanger proberen te raken (toch; of heb ik iets gemist). Ik had juist geschreven dat ik vond dat zij het zo goed omschreven. Ik tel mijn zegeningen; iedere dag opnieuw. Iedere dag opnieuw zeg ik tegen mezelf dat ik blij mag zijn dat ik al drie meiden heb, en dat ben ik ook, heel gelukkig zelfs, maar wensen hou je altijd....en de mijne (of die van ons) is ook al meer dan 4 jaar aanwezig. En Correct me if i'm wrong: heb ik nooit maar dan ook nooit jouw verdriet gebaggataliseerd, maar heb wel het gevoel (en dat is wat me boos maakt) dat het andersom gebeurt. Ik heb absoluut niet de intentie hier iemand verdrietig te maken; ook jou niet!
Ik wil me er eigenlijk niet mee bemoeien maar doe het toch, misschien dat ik jou Jes iets duidelijker kan maken wat ladouce bedoelt. (en dat is niet om te stoken absoluut niet, want ik heb gewoon veel liever dat de meiden hier elkaar begrijpen) nee nu probeer ik idd niet zwanger te raken maar ruim 2 jaar geleden natuurlijk wel en bij mij ging ook maand na maand voorbij zonder succes. ik had echter wel 4 gezonde kinderen en dacht bij mezelf eigenlijk ben ik al een gezegend mens.... Mijn verlangen was groot maar ik kan me zo voorstellen dat iemand die het grote wonder nog niet heeft meegemaakt, alles aangrijpt om het maar te mogen voelen....Elke moederdag een vlijmscherpe pijn veroorzaakt, elke kinderwagen je de tranen in je ogen bezorgen....Dat verdriet is schrijnender, pijnlijker....Waarmee ik niet jouw verdriet wil bagatelliseren....
Koffie: Lief dit stukje; maar eigenlijk hoef je me dit niet uit te leggen. Ik voel hetzelfde als jij. Ik geloof ook oprecht dat wanneer je nog geen mama bent dit een allesoverstijgend verdriet is. Dat heb ik ook nooit betwist. Dat schreef ik vandaag ook nog. Maar zoals ook Limm en Natas het beschreven: anders, heel anders, niet minder intens; maar wellicht wel minder schrijnend.
Ik kom later even op jullie allemaal reageren, ben op het moment erg emotioneel... Ik heb vanmiddag mijn bijna-nichtje van 1 dag oud mogen zien, voelen en ruiken en bij de eerste aanblik brak ik al: enerzijds omdat ze prachtig is en zo eigen, anderzijds om mijn eigen verdriet. Ik heb in de keuken even een potje staan janken, daarna de knop omgedraaid en vrolijk lachend verder gegaan. Maar nu, thuis, komt al het verdriet eruit. Het geluk wat ik bij mijn bijna-zusje zie, dat kleine hoopje mens in je armen wat je eigen mag noemen, wat je samen hebt gemaakt....ik trek het ff niet Dus sorry dat ik even niet deelneem aan de discussie of verder op jullie reageer. Ik ben nog niet ongi, maar gezien mijn emoties zal het er vast aankomen, want zou niet weten waarom ik anders zo emo ben. Ik heb wel de eerste foto's van het poppie in mijn album gezet, voor de liefhebbers!
Lim en Natas en Koffie zijn allemaal een poos bezig geweest en hebben ook meerdere miskramen gehad. Nu zijn ze niet meer bezig om zwanger te raken inderdaad (voor zover ik weet ). Dat zal waarschijnlijk ook een bepaalde rust geven, lijkt me zo. Ik voel me wel verbonden met wat Ladouce en Koffie proberen uit te leggen. Waarschijnlijk ook vanuit mijn eigen persoonlijke situatie. Ik voel een hele hele hele Donkere Wolk boven mijn hoofd hangen als het gaat om de grote kans nooit maar dan ook nooit meer moeder te kunnen worden, terwijl de wens er mijn hele leven is geweest voor zover ik me kan herinneren. Het is dus ook een enorme confrontatie in deze periode met hoe mijn leven tot nu toe verlopen is. Er is nu de constante hoogspanning en druk als het gaat over 'Nu of Nooit meer'. Wij moeten nu veel geld gaan lenen om nog twee of drie kleine kansen te hebben (5 to 10%) om überhaupt nog een kindje te krijgen. Dit bij elkaar maakt inderdaad dat ik het soms moeilijker vind om me helemaal in te kunnen leven in jouw verdriet, Jes. Ik probeer het wel als ik dat bij mezelf bemerk. Dan realiseer ik me dat jullie ook al vier jaar bezig zijn en dat de wens voor een 4e dan wel heel groot voor jullie moet zijn. En dat het krijgen van een miskraam, als je zo lang bezig bent geweest, dan heel ingrijpend en verdrietig is .. Maar het blijft bij zulke verschillende persoonlijke situaties en omstandigheden dus inderdaad moeilijk om elkaar daar helemaal in te voelen en begrijpen. Het moet eigenlijk niet zo zijn dat we onze pijn en frustratie in de weegschaal gaan leggen, al voel ik daar soms wel de neiging toe, zoals nu ..
Lieve Bekje, Grote aai over je traantjes. Laat ze maar gaan. Ongesteld worden of niet, dit grote verdriet is er. Ik ga zo even kijken naar de foto's en daarna moet ik weg om te werken. Ik hoop dat jullie allemaal een fijne avond hebben en liefs voor ieder!
Duim dat heb je erg goed verwoord en ik kan me er volledig bij aansluiten. Toen ik bij Nats was, hebben we ook over dit onderwerp gesproken en zij kon het me ook goed uitleggen. Want ook ik kan me soms moeilijk inleven in het verdriet van degenen die al moeder zijn. Evenals Duim en Ladouce hangt ook hier de donkere wolk van kinderloos zijn en blijven boven ons hoofd. En dan sta je met lege handen, voor de rest van je leven.
Ach lieve Bebek, en je kijkt zo stralend verliefd naar het kleine meisje in je armen. Jouw verdriet is zo begrijpelijk en terecht, laat maar stromen die tranen.
Lieve Bekje ik schreef het al in mijn smsje....dikke knuf....Ik heb wel eens gedacht dat als ik jonger was geweest ik zo een zwik eicellen zou afstaan aan jullie hier en dat is geen dom gezwets