Ben een dagje niet geweest, dus heb veel bij te lezen. Maar ik wil Miss Daantje alvast veel succes wensen...!
Natas, jammer dat de thee niet het gehoopte effect geeft. Wellicht gaat de bloeddruk uiteindelijk vanzelf nog weer een stukje omhoog. Meestal stijgt hij later in de zwangerschap vanzelf weer. Zolang ik geen gekke dingen doe gaat het alemaal best goed met de energie. Al moet ik zeggen, dat soms mijn handen echt jeuken om wat dingen aan te pakken om zo mijn mannetje te ontlasten. Helaas weet ik uit ervaring dat ik dat beter niet kan doen omdat ik dan echt een vette terugslag krijg en daardoor ook niks met Alyssa kan gaan doen. Met Alyssa gaat het nog steeds prima. Ze begrijpt het principe van het strafmatje uitstekend en we hebben het bijna niet nodig. Het is zo fijn dat haar driftbuien van een paar per dag zijn gereduceerd naar hooguit een paar per week. Ik ben zelf nu ook een heel stuk rustiger en ook bijzonder trots op mezelf omdat ik de circel heb doorbroken en niet m'n moeder achterna ben gegaan, zoals zij haar moeder achterna is gegaan en zij haar moeder, enz. enz. Mijn moeder kon altijd vreselijk schreeuwen en liet haar handjes nogal makkelijk wapperen als het haar niet zinde. Het is OK om een keertje boos te worden op je kind als het streken uithaalt of niet luistert, maar de manier waarop m'n moeder dat oploste was bepaald niet om over naar huis te schrijven. Helaas had zij ook een slecht voorbeeld meegekregen van huis uit, maar in mijn ogen is dat geen excuus.
MissDaantje, wat vervelend dat je zo ontzettend moe bent van de decapeptyl. Hoop echt voor jullie dat je hier niet lang mee bezig hoeft en dat je snel in het roze bent.
Inez, het is ook heel moeilijk. En qua aanpak is ieder kind ook weer anders. Bij de bevers merk ik dat je sommige kinderen juist bijna overdreven moet belonen als ze iets goeds doen omdat ze als je ze 'straft' ze dat totaal niet erg blijken te vinden of juist door het lint gaan. Mijn moeder heeft me gelukkig nooit geslagen. Ze vertelde dat ze 1 keer die neiging had toen ik nadat ik herhaaldelijk gewaarschuwd was toch de hele badkamer onder geverft had met nagellak... Als we in de stad liepen en ik wilde een ijsje dan was vaak 1 blik voldoende en als ik door jengelde dan pakte ze me bij de bovenarm en zei alleen maar En nu is het afgelopen voornaam, achternaam. Nou dan was het menes hoor Ik hoop dat ik later ook dat overwicht heb
Ik hoop dat wanneer ik straks zeg: 'Anne-Jasmijn... nú is het afgelopen!', mijn dochter (die we normaal gesproken gewoon Jasmijn noemen...) ook weet dat het menens is! Heel handig, zo'n dubbele voornaam...
Hoi miss Daantje, ook van mij heel veel succes. Inez1, Ja nog een paar daagjes, maar verwacht eigenlijk niks. Valt het ook niet tegen. Hoe oud is je dochtertje eigenlijk? Wat rot dat je zo moe bent. Sterkte, wel fijn dat je man zo veel begrip voor je heefd. Probeer het toch maar over je heen te laten komen. Ook al valt dat soms allemaal niet mee.
Ja lola dat helpt meestal wel hoor. Als mijn moeder me met voor en achternaam benoemde of als mevrouw met achternaam dan wist ik genoeg en zat ik al bijna op mijn kamer. Wat trouwens voor een enigkind totaal geen straf is maar goed. Ik werd dan ook vaak "vergeten" want dan was ik gewoon lekker in mijn eigen wereldje aan het spelen en mijn moeder druk dus wisten we na een tijdje beide niet meer wat er nu aan de hand was
@ Benthe: Gefeliciteerd met je nieuwe baan! @ Annna: ik las net dat je temp nu omhoog is. Dat geeft de burger moed, want ik wordt er zo onderhand wat simpel van bij mij. Hier is de verwarring compleet in ieder geval. Ben in ieder geval overgestapt op 2 x per dag ovu-testen (nadeel is dat ik niet meer naar het toilet ga op kantoor voordat ik naar huis rijdt en als je echt nodig moet, is het een verrekt lange rit ). Gisterenochtend was het streepje iets meer zichtbaar en gisterenavond had ik een duidelijk streep. Manlief en ik hebben wat gesteggeld over de dikte van die streep, ik vond 'm niet hetzelfde als de controle streep, maar manlief vond dat die streep dus wel hetzelfde was. We klussen wel "braaf" door in ieder geval, daar zal het niet aan gaan liggen. Ik dacht dus dat de ovu-test vanochtend dus vet positief zou moeten zijn .... niet dus. Een heel licht streepje. Zo snel al weer weg dus? De temperatuur gaat echter niet helemaal mee met de uitslagen van de test. Na de zakker van eergisteren naar 36.1, had ik gisteren 36.4 en vanochtend 36.5. Nog niet eens boven mijn hoogste temp van de afgelopen weken. Aangezien ik gisteren dacht dat mijn baarmoeder er zowat uit zou floepen als ik mijn benen niet bij elkaar hield (als ik liep dan voelde het net of ie aan elastiekjes hing. Ik voelde 't echt iedere stap) , neem ik nu maar gewoon aan dat het ei gelegd is gisteren avond/vannacht. Ergens ben ik er eigelijk niet helemaal gerust op, ik ga ook nog maar ff door met testen. Je weet nooit. Pffff - nooit geweten dat het zo'n wetenschap kon zijn zeg Grtz, Suzanne
Hier ook hoor. Mijn moeder noemt mij altijd Suus, maar zodra "Suzanne" over d'r lippen kwam, of als ze echt des duivels was ... voornaam-doopnaam-achternaam (de hele riedel!), dan was het goed mis. Nog steeds doet ze dat hoor, als ze het niet eens is met mij ... Grtz Suzanne
@Strijkkraal: ik heb weleens gelezen dat je een ovu-test elke dag op hetzelfde tijdstip moet uitvoeren en dan het liefst NIET met ochtendurine.......misschien een tip?
een temperatuurstijging van 0,3, dat kan heel goed samenhangen met een eisprong. Bij mij was het ook altijd eerst 0,3 en richting NOD ging het 0,5, 0,6 hoger om vervolgens weer te zakken 1 dag voor mijn ongesteldheid. Hoewel de laatste keer mijn temperatuur een paar dagen voor mijn NOD weer daalde tot voor mijn eisprong en daarna weer steeg. Heel gek, maar ik bleek dus wel zwanger te zijn.
Beele, ons dochtertje is in februari 2 jaar geworden. Hele leuke leeftijd. Ze begrijpt steeds meer en kletst je lekker de oren van je kop. Heerlijk.
Hoi iedereen, Ben 35 en wil zwanger worden. Ik ben 1x zwanger geweest toen ik 33 was (was 1x de pil vergeten), maar dat is helaas fout gegaan. Na heel veel verdriet verwerken, durven we het nu weer aan. Misschien niet zo handig dat ik er lang mee heb gewacht, want ik ben natuurlijk al 35! Ik ben toch echt wel bang dat het te laat is. Ik ben nu in ronde 3 en nu voor het eerst begonnen met ovu-testen (heb een heel assortiment). Ik zit nu op dag 14 van mijn cyclus, ben niet heel regelmatig ongi. Heb nu wel wat vruchtbaarheidsslijm (denk ik, want het is doorzichtig en draderig. We gaan dus nu flink aan de klus. Of is het beter om te wachten. De ovutesten zijn niet heel erg doorslaggevend. Wie heeft er een advies: zaadjes opsparen tot positieve ovutest of nu alvast maar beginnen? gr, Kaat
Hoi Kaat ik vind 35 jaar nog lekker jong! Op die leeftijd heb ik probleemloos mijn jongste zoon gekregen. Fijne zwangerschap, telde snel aan, dus Kaat maak je niet al te veel zorgen. En trouwens welkom hier! Succes. Groetjes Beele.
Dank je wel. Heb echt niet het idee dat 35 jaar echt jong is.......! maar natuurlijk wel leuk om te horen! Ik weet niet hoe het komt, maar ik voel gewoon dat het deze ronde gaat lukken......heb er helemaal geen reden voor, maar ben in een optimistische stemming. Ach, positief zijn is altijd goed, laten we hopen dat er ook iets positiefs uit gaat komen. gr, Kaat
Oke, dan zal ik vanavond mijn lieffie maar eens flink lief aankijken. Geklust gaat er worden, dat is Hij wil het ook heel graag en is er altijd klaar voor als ik dat ook ben (wel zo prettig). Dank voor je reactie, Kaat
Dank je voor de reacties......Tja dat is wel zo dat de stemmingen nogal wisselend zijn, maar........ik was de vorige rondes juist helemaal niet positief en toch 35. Nu ben ik nog steeds 35 en juist wel heel erg positief. Ik heb dat 35 jaar alleen eigenlijk door anderen laten aanpraten. Ik ben van mening dat je beter "later" en kind kunt krijgen als je er dan pas klaar voor bent dan jong als je er niet klaar voor bent. Natuurlijk is dat voor iedereen anders. Ik ben er denk ik nu pas klaar voor. Dan hoop ik natuurlijk wel dat het ook echt gaat lukken. Ik houd jullie op de hoogte. groeten, Catelijnje