Kan me heel goed voorstellen dat je dan zenuwachtig bent. En we hoppen van het ene topic naar het andere, hahaha. Dus ook hier... ik hoop dat het er heel mooi uitziet van binnen. Ook ook voor jou, een dikke knuffel xx Houd moed, het gaat komen, ook voor jou is een klein beepje gepland.
Hahaha, daarom staat er bij mij ook Hoppend en hopend hartje! En voor jou geldt natuurlijk hetzelfde... Liefs, Daantje
misschien wel ff goed, heb je ff iets anders om aan te denken meestal gaat het andere dan ook zijn weg
Hi allemaal, ik sluit me even bij jullie aan en kan jullie positieve woorden goed gebruiken. Ik heb vanochtend negatief getest terwijl ik vrij zeker ervan was dat ik zwanger was. Ik had meer dan een week lang vreemde buikpijn, was erg moe en had gevoelige borsten. Maar helaas, dus. Nu bruine afscheiding en dat betekent bij mij meestal ongesteld worden. Ik ben erg verdrietig maar mijn vriend is er wel blij mee , niet met het feit dat ik verdrietig ben natuurlijk. Hij kan er nog niet officeel achter staan, maar denkt er wel over na omdat ik zo'n kinderwens heb en heeft de laatste keer 'gegokt' dat de kans zo klein was en we het gewoon konden doen. Ik beschouwde dat als een goed teken, maar dat klopt niet. Dus is nu de discussie/het onderwerp weer volop geopend. Ik voel me wel machteloos omdat ik hem zo graag wil overtuigen, maar weet niet hoe. Help....
jeetje meis, wat een klotegevoel moet je dat geven ! Ik leef met je mee vind het echt erg dat je je vriend zo moet zien te overtuigen, terwijl je zelf niets liever zou willen ! Snap dat je nu volop in discussie gaat met hem, en dat zijn moeilijke en emotionele tijden, ik ken ze... Zou willen dat ik je kon helpen, probeer het zo maar met troostende woorden van mijn kant, ik hoop dan ook dat deze aankomen bij je en je zullen helpen... Liefde overwint alles - en is de beste overtuigingsbron..
Hoi allemaal Ik geloof dat ik hier ook thuis hoor Ik ben nieuw hier. 36 jaar en al een hele poos bezig om zwanger te raken. Wil nog niet echt lukken. Maar we geven het niet op.
Hoi Wizzle Welkom hier ! Je bent hier inderdaad aan het juiste adres. Hoe lang ben je al bezig om zwanger te raken ? Enne....nooit opgeven hoor !
Hoi Mieke, naamgenoot en ook nog een beetje in het zelfde schuitje. Ik moet mijn vriend ook nog steeds overtuigen, tenminste hij denkt er wel overna maar is er nog niet volledig voor klaar. Wat ik erg jammer vind. Hoop dat hij er snel klaar voor is. We hebben eind van de maand een afspraak bij de gyn, mede omdat ik mezelf gewoon wil laten checken voordat we misschien wel een lange molen in gaan. En daarbij zal hij ook gecheckt gaan worden, wat hij niet zo erg vindt. Ik hoop dat hierdoor hij er nog meer over na gaat denken en het misschien zal veranderen. Sterkte hoor. Liefs
Hoi Mieke, spannend dat jullie naar de gyn gaan. ik heb het boek van Mariel Croon nu maar besteld. hebben we goede lektuur voor in de vakantie . sterkte en ik hou je op de hoogte!
Hoi Jippeltje en iedereen! Leuk topic. Ik ben inmiddels 37. Ik ben vorig jaar voor het eerst zwanger geraakt op mijn 36e. (was de liefde van mijn leven ook nog niet eerder tegengekomen) Het zwanger raken en de zwangerschap gingen voorspoedig. Wij hebben een prachtige dochter gekregen die inmiddels al weer zeven maanden oud is en langzaamaan beginnen we weer aan een tweede te denken. Dat wordt weer een hele spannende tijd. 8-[ Jippeltje en andere dames, ik hoop dat het voor jullie snel raak is!
Dat boek heb ik ook liggen, zwanger worden, toch? Leuk en mooi boek. Staat echt heel veel in. Fijne vakantie en geniet er van.
Is inderdaad een goed boek, vandaag nog doorheen gebladerd. De verhalen over ICSI spraken mij heel erg aan en hebben me geholpen. Ook het boek Eisprong heb ik en is prettig om gewoon eens te lezen. Ik kon alles op die manier goed relativeren. Liefs, Danielle
Hi Dames, kom toch meedoen met jullie omdat dit topic ontzettend aanspreekt en er ook weer eens "oudere" zwangeren tussen zitten Was een tijdje alleen lezer op dit forum omdat het me allemaal te veel werd Maar goed, ik ben dus ook zo'n laatbloeier en gelukkig wel al mama met 36. Geen probleem om zwanger te worden met 35 jaar, ronde 3 was het raak en zie de foto mijn lieve knulletje die in nov. al weer 5 jaar wordt. De 2de kinderwens heeft noodgedwongen moeten wachten vanwege ongeval en operatie. Maar toen ook weer ronde 3, 39 jaar was het weer raak. Maar eindigde in mk/ma, een traumatische ervaring want dit kindje was ook weer ontzettend welkom. Inmiddels bijna 41 en nog een vroege mk/innestelingsfout verder ben ik nog steeds niet zwanger Ik moet eerlijk toegeven, ondanks de mooie verhalen hier van de zwangere mama's, dat ik steeds minder hoop heb en heen en weer geslingerd word door twijfels Eigenlijk mag ik ook niet klagen want ik heb al een gezond kind en een leuk gezinnetje. Maar aan die ene kant weet ik ook hoe mooi het is om om zo'n kleintje in je buik te voelen en naderhand in je armen te hebben....... We hebben ons zelf nog tot juli 08 gegeven maar er minder aan denken of het wat uit je hoofd zetten lukt toch eigenlijk helemaal niet terwijl ik afleiding genoeg heb met mijn kleine knul Alle zwangere mama's van harte en mama's 2be heel veel succes gewenst liefs
ik zit weer even in een dipje. het bezoek aan de gyn verleden week heeft er ingehakt, en ik snap niet waarom het me nu allemaal al zo aangrijpt. superirritant. kan de hele tijd wel janken... dat boek, zwanger worden, wat is daar handig aan?
hi poema. bedoel je inhoudelijk of het boek op zich? ik heb het aangeschaft om er samen met mijn vriend in te kunnen lezen en wat concreter of dingen te praten. ik heb nu wel veel op het forum gelezen en zo, maar hij heeft dat natuurlijk niet. ik heb me nu voorgenomen om meer energie in onszelf en in hem en ons huis te gaan stoppen. en te proberen echt te vertellen wat mij bezighoudt. er schijnen verhalen ook in te staan voor/over twijfelaars, dus misschien voors en tegens, biologische klok etc. Op de site van mariel croon staat daar al het een en ander over. ik wilde nog even teruglezen over jouw bezoek aan de gyn voor ik zou antwoorden, maar dat ga ik nu zo doen. het lijkt me sowieso lastig om naar de gyn te gaan, omdat je je dan zo kwetsbaar kunt voelen. sterkte met je dip. kijk of je jezelf toestemming kunt geven om te huilen. soms lukt mij dat en scheelt het al een stuk. vooral als het om boos zijn gaat....
Oooooow, zenuwachtig! M'n gemiddelde cyclus is 29 dagen. Gisteren (dag 32) dacht ik dat m'n menstruatie toch aan het doorbreken was. Bruine afscheiding en een heel klein beetje rood. Maar daar is het tot op heden bij gebleven en zojuist vond ik eigenlijk dat m'n borsten er schrikbarend vol uit zien en dat m'n tepelhoven ook een stuk groter lijken. En nu durf ik niet te testen. En ik weet eigenlijk helemaal niet waarom niet. Ben ik nu bang dat ik wel zwanger ben (ik rekende op lang proberen en misschien helemaal niet lukken). Of ben ik bang dat ik niet zwanger ben? Ieks, ieks, ieks! Zometeen toch maar al m'n moed verzamelen en een predictortje halen. Liefs, Angelique
Lieve KIEK sorry voor het onderstaande, maar het MOET nu eenmaal ff: je gaat NU een test halen ! ben je helemaal mal ? DOEN - de symptomen zeggen het bijna al ! TESTEN TESTEN TESTEN en ik hoor graag van je SUCCES meis !