nin0, ik had het op de andere lijst al even gezegd, maar nogmaals ontzettend gefeliciteerd met deze wel zeer onverwachte wending! Super! Natas, je bent alweer moed aan het verzamelen zie ik. Fijn. Het komt wel goed hoor. Oktober is gewoon jouw maand niet joh, november is veeeel beter! Ja Annna, gelukkig is er veel herkenning hier. Voel ik iets...Wat betekent dat dan?... Tot en met zelf in mijn eigen borsten prikken of ik wat voel hahaha, nouja, dat doe ik dus niet meer, maar het is voorgekomen hoor. Sabrina, waar staan die dozen ik kom eraan.... Vandaag was ik vrij omdat het herfstvakantie is. En ik heb mijn zoontje vandaag bij mijn moeder gebracht voor een paar daagjes. Best wel lekker eventjes hoor, want hij is 7 en voor je t weet staat hij achter je met je mee te lezen achter de computer...hahaha. Nee hoor ik mis m altijd erg, maar hij is altijd graag bij oma en ik weet nog hoe graag ik vroeger bij mijn oma ging logeren. En ik heb de afleiding gevonden die ik zocht. Nieuwe schoenen voor mijn zoontje Chris en een nieuwe tas voor mama. Ik ben niet zo'n wilde shopper, maar af en toe is het gewoon ff lekker. Een aanrader voor een ieder die vindt dat zij het nu even verdiend dus. Liefs, Lientje
Lientje je hebt gelijk! Shoppen kan soms helpen. Ik heb vorige week ook veel gekocht, niet eens veel uitgegeven, maar wel veel gekocht. Nou had ik ook nog maar 3 broeken die me pasten, waarvan 1 zomerbroek. het mocht dus echt wel eens een keertje. Afgelopen jaar had ik ook echt weinig gekocht, veel bikiniweer. (mr ook niet gewerkt) Jezelf verwennen is goed! Of het nou kleren chocola, een boek of een dagje vrij is.
Cindy en Nino ... meiden, GEFELICITEERD En Cindy, dat genieten gaat echt nog wel komen meid, het is helemaal niet gek dat het nu nog allemaal een beetje spannend en eng is. Het vertrouwen moet beetje bij beetje groeien.
Natas, daar gaan we weer naar de volgende ronde. Dat deze ronde maar veel roze mag opleveren. Alle meiden die nog moeten testen, ik duim voor jullie. Er moeten toch nog een paar +testjes uitkomen hoor!
ik ga mijn best doen.....maar voor als nog weinig symptomen.....ik wacht af...meer kan ik niet doen...oh ja...alvast voor shoppen?...... Lientje...de dozen staan dus in WIllemstad, Curacao.....wanneer kan ik je verwachten.. ?
Sabrina, Wil ook wel helpen met de dozen. Wil vooral wel op Curacao zijn. Hoeft het dan niet te lang te duren zodat er ook nog tijd is voor het strand? ook hier nog weinig tekenen, dat maakt het een stuk makkelijker om niet gek te worden. Groetjes, Anna
Wat mij betreft kom ik met het eerste vliegtuig eraan! Wauw, daar zou ik nou echt zin in hebben, zelfs al moest ik alle dagen verhuizen. Maarja, back to reality. Het zit er niet in voorlopig ben ik bang. Misschien leuk als contrast: ik heb vanmorgen voor het eerst mijn autoruit moeten krabben want die was stijf bevroren. Vooralsnog houden we op deze manier contact Sabrina. Liefs, Lientje
En hier is het dus ook wachten geblazen. Ik voel eigenlijk niks bijzonders, terwijl ik vorige maand voor het eerst echt van alles voelde. Het enige opvallende was een paar dagen geleden een hele felle steek in mijn onderbuik, een beetje als een wee. En verder ongikrampen zoals ik die normaal 1 dag voor NOD krijg als het WOD is. Die heb ik al 3 dagen met enige regelmaat de hele dag dag door en ook altijd bij het plassen. We zullen wel zien. Lientje
Hé Lientje, hier gaat-ie ok. Morgen is mijn NOD (of WOD). Geen idee welke kant het opgaat. Wel wat dingen die je als klachtjes zou kunnen aanmerken, maar niet zodanig dat ik denk "dat kan wel eens raak zijn". Vandaag een beetje een gevoel alsof de wel eens zouden kunnen komen, maar nog geen bloed te zien en ook mijn temp was vanochtend hoog. Komend weekend oppassen op 4 neefjes en nichtjes. Komt niet goed uit als ik dan juist zwaar ongi ben ... dus mag ik please please please zwanger zijn?
Het opkrabbelen lukt niet hier al te best....... de teleurstelling van het feit dat het deze maand niet is gelukt gaat wel, maar ik kan de angst maar niet van me afschudden dat het misschien nooit zal lukken. Die angst is deels gebaseerd op feiten, op de gemiddelde cijfers die nou eenmaal op je 40ste niet rooskleurig zijn. Daartegenover staan feiten dat het veel vrouwen wel lukt om zwanger te raken en te voldragen op latere leeftijd, en dat ik de 1ste keer snel zwanger raakte is ook een opsteker. Qua rationeel denken is het dus ongeveer gelijk, al tolt mijn hoofd van het éen naar het ander. Maar de angst is ook voor een deel emotioneel en gevoelsmatig. Dat zit in elke vezel en in elke porie van mijn lijf, dat schrikbeeld verlamt me bijna letterlijk, beheerst mijn hele dag. Ik probeer de hele tijd positief op mezelf in te praten maar het ZIT er gewoon, ik krijg het niet weg. Met een gevoel alsof elk moment de wereld in kan storten kom ik de dag nauwelijks door.
@Marieke: Vier kids? Wauw dat wordt een druk weekend. Ik duim dat je geen last krijgt van de ! @Natas: Ik begrijp je helemaal hoor, geloof me. Vorige week was ik immers degene die geschrokken was van de statistieken bij dat baby programma. Vanaf 38 jaar heb je nog maar een kwart van je vruchtbaarheid over... Pfff. Het is helemaal niet gek dat we wel eens twijfelen en dat we bang zijn dat het niet gaat lukken. Sterker nog, bij een aantal van ons ZAL het nooit gaan lukken, want statistieken komen niet uit de lucht vallen. MAAAAR, bij een heleboel vrouwen lukt het wel. Soms met behulp van de gyn. Ze weten en kunnen immers steeds meer. En dat we minder vruchtbaar zijn mag dan zo zijn, maar dat betekent volgens mij niet dat het bij 3 kwart niet lukt. Het betekent alleen maar dat het tot 4 keer langer kan duren dan bij de jonge blommen. Het is maar hoe je statistieken leest toch? Dat zou dan weer betekenen dat wij geduldiger moeten zijn dan ons lief is en gelukkig kunnen we elkaar daarin steunen hier. We komen er wel hoor Natas, zeker weten. Misschien alleen niet zo snel als we graag zouden willen. Liefs, Lientje
Dat is zo Lientje, en fijn weer even te lezen! Het vervelende is alleen dat mijn angst verder gaat dan het rationele, en daar kan ik moeilijk bij. Dat moet wel heel snel want ik functioneer voor geen meter. Morgen gelukkig weer een vrije dag, maar b.v. op kantoor kan wat mij betreft iedereen m'n rug op en het interesseert me geen biet. Ik kan met een knoop in m'n maag maar aan 1 ding denken...... En ik wil me niet zo voelen. Of het nou wel of niet gaat lukken, ik wil niet nu maandenlang zo door het leven strompelen. Sterker nog, dat hou ik niet eens vol. Bij jou nog geen leuk symptoompje, iets van een zwangerschapsverschijnsel of zo?
Natas, het gaat echt goedkomen meid. Je bent in ieder geval al weer een stap de goede richting in. Je weet, dat je je niet zo wilt blijven voelen. Het zal niet vanzelf gaan en ook niet over 1 nacht ijs, maar de eerste stap is hiermee wel gezet.
ik citeer ff zo Lientje: Sterker nog, bij een aantal van ons ZAL het nooit gaan lukken, want statistieken komen niet uit de lucht vallen. MAAAAR, bij een heleboel vrouwen lukt het wel. Soms met behulp van de gyn. Ze weten en kunnen immers steeds meer. En dat we minder vruchtbaar zijn mag dan zo zijn, maar dat betekent volgens mij niet dat het bij 3 kwart niet lukt. Het betekent alleen maar dat het tot 4 keer langer kan duren dan bij de jonge blommen. Het is maar hoe je statistieken leest toch? Dat zou dan weer betekenen dat wij geduldiger moeten zijn dan ons lief is en gelukkig kunnen we elkaar daarin steunen hier. We komen er wel hoor Natas, zeker weten. Misschien alleen niet zo snel als we graag zouden willen. " Wat ontzettend goed geschreven!...en wat mij betreft berust dit geheel op waarheid... Natas: zou het leven voor jou zonder zwangerschap ondragelijk worden? Of durf je hier nog niet over na te denken....wellicht (dat hielp mij) dat relativeren en misschien wel een beetje baggatalideren de druk een beetje kan wegnemen, zodat je weer openstaat voor afleiding zoals werk etc. Hier nog bitter weinig sympomen......
Ik ga naar de volgende ronde, ben nog niet ongi maar heb net negatief getest Had het verwacht na al die miserie die veel te veel stress heeft gegeven, stress is ook niet een goed gegeven als je zwanger wil geraken.
Nog niet zwangeren, heel veel succes. Geef de moed niet op. Er komen steeds meer oudere moeders bij hoor! Ik weet nu sinds maandag dat ik zwanger ben en probeer mezelf niet gek te maken met onzekerheid (ging de laatste keer drie keer mis), maar het is o zo moeilijk. Ik ben natuurlijk heel blij, maar net als voor je gaat testen let ik nu ook op elk pijntje, of ik wel misselijk ben of ga worden, of mijn borsten wel genoeg pijn doen. De vorige keer heb ik me geloof ik helemaal gekgemaakt en was ik nog elke dag aan het temperaturen, maar ik weet dat het allemaal niet meehelpt, want ook toen het misging was mijn temp. goed en had ik last van mijn borsten. Ik hoop snel nog meer zwangeren te zien en duim voor jullie allemaal. Wel fijn zo'n forum om onze gevoelen met elkaar te delen.