Eergisteren hebben we wat gegeten met het stel dat een MA heeft en nu wacht op een curettage. We waren met 3 stellen (die anderen weten er ook wel van) en er is echt geen woord over het misgaan van onze zwangerschappen gezegd. Ik heb ze nog wel gevraagd hoe het ging en ze sterkte gewenst. Maar ik kreeg geen reactie, ze zei dat alles wel goed ging... Ik heb van hen ook nooit wat gehoord toen wij in dezelfde situatie zaten 3 maanden geleden. Maar ik dacht dat dit misschien een gepsreksopening kon zijn. Ik kan er moeilijk mee overweg dat deze vrienden van mijn vriend zo ontzettend gesloten en afstandelijk zijn. Ik heb er alle respect voor dat ze dit niet uitgebreid met ons willen delen, maar om nou gezellig met zijn 6-en uit eten te gaan en er helemaal niets over te zeggen... Het onderwerp zat natuurlijk wel de hele tijd in ieders hoofd en iedereen was er een beetje opgelaten over... Nou, ik was blij in elk geval dat de avond over was en dat ik vrienden van een ander soort heb.
Ach Anna, wat een beladen avond zal dat zijn geweest. Natuurlijk hoef je het er niet de hele avond over te hebben, maar even belangstellend informeren over en weer kan toch geen kwaad?
INEZ! Gefeliciteerd joh! Die 3 weken en 6 dagen, is dat ech of al omgerekend? (sorry, soms malen die 2 extra weken die er bij worden geteld nogal door mijn hoofd heen). Daantje, een speciale prijs voor jou, wow! Annna een beladen etentje..... tja....... moeilijk voor alle partijen. Lientje, huilen om een bos rode rozen. Goed te lezen dat ik niet de enige jankerd ben Duitse Herders, wij hebben er ook 1 gehad, maar hij is al een aantal jaar geleden overleden. Fokster was van de Mettemaat, ergens in Gelderland geloof ik.
Nou zeg Anna, daar zou ik ook verdrietig van worden hoor! Vervelend he, als dat soort dingen gebeuren, ik heb ook altijd moeite met zulke dingen vooral omdat ik altijd wel naar iedereen belangstellend ben... Gelukkig maar dat jouw vrienden er wel voor je zijn, dat scheelt weer! Sterkte meis! Ik moet de foto nog even verkleinen en dan zal ik hem aan jullie laten zien. Waarschijnlijk straks en anders morgen. Veel liefs, Daantje
Inez gefeliciteerd, we zullen allemaal voor je duimen hoor! Daantje ook gefeliciteerd met je mooi prijs. Anna dat was dus niet echt een gezellig avondje uit eten, jammer dat sommige mensen zich niet zo goed kunnen uiten. Wel leuk allemaal hondensporters hier, ik heb geen herder maar een dobermann, nu hoor ik de herder mensen al denken geen hond voor de sport. Moet zeggen dat ik 2 geweldige honden heb gehad voor de sport, de ene leeft helaas niet meer, bijna 12 geworden hoor en haar zoon heb ik nog maar ik train niet meer, hij is 8,5 jaar maar wil nog altijd graag even een stukje appel lopen, dan is ie helemaal gek en superblij. Geniet vandaag alllemaal van het mooie weer!
Dank je Spirit. Mij zal je niet horen zeggen, dat dobers niet geschikt zijn voor de sport, heb menige dober heel goed appel zien lopen hoor. Neem een Deerhound, die houdt niet van appel. Die steken net als alle andere windhonden hun lange neus naar je uit als je ze roept. Die van ons luistert redelijk goed, houdt er op z'n tijd ook wel van om met het apportblok van de Mechelaar aan de haal te gaan. Na een paar rondjes over het veldje te hebben gescheurd komt hij hem triomfantelijk weer terugbrengen. Hij houdt het apport wel erg mietjesachtig vast hoor. Niet gewoon volop in z'n bek zoals het hoort, maar heel truttig op het dunste stukje tussen z'n tanden.
Ha Inez, Wat heb jij toch bijzondere dieren. Hoe zit het trouwens met je kat nu het raak is? Is die nog lekker bij je? En andere zwangerschapstekenen, heb je die ook al? Ik heb je er nog niet over gehoord of gelezen? Of heb je geprobeerd alle tekenen te negeren? Lientje, Jij bent echt lekker zwanger zeg. Huilen om een mooie bos rozen. Heb je je vriend/man al uitgelegd dat dit gedrag is wat hem komend jaar te wachten staat? Hij gaat je vanzelf wel beter begrijpen!
Heb wel wat kwaaltjes, maar ik heb inderdaad geprobeerd ze een beetje te negeren. Ben moe (maar tja, dat ben ik altijd wel), heb last van slapeloosheid, last van tepels en borsten, een beetje ongi-achtige buikpijn, af en toe een beetje last van zuur. Met die ongi-achtige buikpijn ben ik op zich wel blij. Die heb ik bij m'n eerste zwangerschap ook gehad en bij alle MK's eigenlijk niet. Dus ... wie weet.
@Anna: Jeetje wat vervelend zo'n avond, kan me goed voorstellen dat je je er erg ongemakkelijk bij voelde. Ik heb mijn man het boekje van Kluun gegeven: help ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt. Dat is echt heel komisch, maar toch ook wel informatief voor de man. Ben benieuwd wanneer hij erin gaat beginnen. @Inez: Ja die ongikrampjes heb ik ook al vanaf een week voor de nod. Ze worden eigenlijk nu pas wat minder frequent, maar ze zijn er nog steeds af en toe. Oh, ik vind het toch zo fijn voor je! Hier wel honden, geen sport. Ik heb wel een puppycursus met de jongste gedaan, maar dat was het. Wij hebben een Cane Corso en zijn zoon, die ontstaan is uit een stoeipartij met de buurhond, een golden retriever. De jongste lijkt uiterlijk heel veel op zijn vader, maar is wel veel socialer en slimmer dan hem. Zorro, de vader apporteert niet, durft niet te zwemmen, enz maar zijn zoon doet dat allemaal wel zonder enige moeite. Liefs, Lientje
Hier ook nog een keer Inez : gefeliciteerd!! Ik gun je zo ontzettend graag dat dit kindje over nog een week of 36 gezond en wel geboren wordt. Fijn dat je hier een goed gevoel bij hebt, en anders dan bij je MK's!
De Night of the Proms was gisteren weer erg leuk! Qua artiesten vond ik het ietsje minder dan vorig jaar. Kid Creole & The Coconuts was wel leuk, Direct was wel aardig, Macy Gray vond ik niets (zo stoned als een garnaal). Ook bij klassieke stukken en b.v. Land of Hope and Glory was alles 'lauwer' dan we gewend zijn. Maar de solo violist (ben z'n naam even kwijt) en Donna Summer maakten alles goed! En het was een leuke gewaarwording om het dit keer als VIP mee te maken. Al was het voor mij ook af en toe flink doorploeteren, blijkt een hele uitdaging om 250 man op tijd in een concertzaal te krijgen of om na afloopt niemand de bus te laten missen. Ik had alleen ontzettend veel last van 1 ding, ik bleef maar denken hoe ik er anders bij had gelopen, hoe ik er anders bij had gezeten als ik geen miskraam had gehad. Zo stom, maar het plopte om de haverklap gewoon omhoog. Voor de liefhebbers : hier staan wat foto's van onze hond Raisa, alias miepje, alias piepelientje, alias streepjeshond, alias béébie, alias importmuts, alias pluimstaart, alias namaakhond, alias pluizemuis http://img.photobucket.com/albums/v235/ ... che008.jpg http://img.photobucket.com/albums/v235/ ... gen013.jpg http://img.photobucket.com/albums/v235/ ... orl030.jpg http://img.photobucket.com/albums/v235/ ... orl032.jpg http://img.photobucket.com/albums/v235/ ... ier001.jpg http://img.photobucket.com/albums/v235/ ... en034b.jpg http://img.photobucket.com/albums/v235/ ... out005.jpg @ Daantje : super van die extra prijs joh, gefeliciteerd! Ben benieuwd naar die foto. @ Anna : pffff, wat een moeizaam etentje...... Bij mij wordt het genegeerd in Chris z'n familie. Verhaal van zijn oudste dochter kennen jullie, vorig weekend waren we bij zijn zus en is er ook geen woord over gezegd. Ik kan daar ook niet tegen. @ Lientje : ah, wat lief van de bos rozen! Krijgt ie daar hormoontraantjes voor terug, de arme
@Inez: van harte! Hoop zo dat het nu allemaal goed gaat na alle ellende die je hebt gehad! Pas goed op jezelf! Zo, het lijkt erop of die bejaardenborrel ook op een hondvriendelijke locatie moet worden gehouden, want die nemen we natuurlijk ook mee. Ik doe niet aan hondensport maar heb wel een grote donkerbruine sukkel op de bank liggen. Volgens de papieren is het een jachthond maar jagen doet ze alleen op etenswaren en helaas nog wel eens met succes. Verder is het hier nog steeds afwachten. Afgelopen week was heftig maar nu nog steeds een beetje bloedverlies, alsof het de laatste dagen van een normale ongi zijn. Klopt dit een beetje?
Natas, mooie foto's hoor, van Raisa. Fijn dat je uitje zo leuk is verlopen, op dat ene na dan. Ik kan het me zo ontzettend goed voorstellen meid, Dat zijn ook dingen die het afgelopen jaar bij de diverse gelegenheden door m'n hoofd zijn gegaan. Ben bang, dat dat ook niet zo van het ene op het andere moment voorbij zal zijn. Anna, tja, ik heb inderdaad wel bijzondere dieren, al zeg ik het zelf. We hebben ook een Afghaan gehad, die is een paar jaar geleden van ouderdom overleden. Een prachtige hond, megatrots. Die kon in het bos achter wat dan ook aangaan en als hij moe was, ging hij gewoon ergens in de struiken liggen tot hij uitgerust was. En wij maar roepen en zoeken. Onze kat zit nog steeds veel bij me in de buurt. En als het maar ff kan op schoot. Gek beest. Lastminutemama, dank je. ik hoop zelf ook dat het deze keer nu eens goed mag blijven gaan. Leuk te horen dat je ook een hond hebt. Hoop dat het met jou nu ook weer wat beter gaat. Het klinkt wel een beetje alsof je het ergste nu wel hebt gehad qua vloeien. Hoop voor je dat je cyclus zich snel herstelt, zodat je, wanneer je daar weer aan toe bent, de draad weer op kunt pakken.
Het is misschien wel logisch Inez, die gedachten bij van alles wat je doet, maar ook zo zonde want we zitten onszelf dan zo dwars....... maar ja, tegen te houden valt het ook niet.