Hi Kaley en Zico, wat een ontzettend vervelende berichten. Ik leef met jullie mee. Heel veel sterkte!
Zico en kaley wat ONTZETTEND ONTZETTEND verdrietig. Heb de laatste tijd niets geschreven, maar las wel mee en was blij te lezen dat het jullie beiden na zo'n lange periode gelukt is om zwanger te worden. Ik leef met jullie mee........
Hallo allemaal, Allereerst Zico en Kaley nogmaals heel veel sterkte meiden met jullie verlies! Neem rustig de tijd om dit te verwerken, het is ook niet niks! Dan zal ik me voor degene die me nog niet kennen even kort voorstellen. Ik ben dus Hartje1 en sinds vorig jaar (20) augustus gestopt met de pil om voor een beebje te gaan. Zes jaar geleden kwam ik mijn huidige vriend tegen, voor die tijd heel lang single geweest dus voor mij gold dat ik die kinderwens ook overboord had gegooid in mijn gedachten. Twee jaar geleden begon het bij mij erg te kriebelen, maar volgde toen in de avond uren een opleiding. We hebben toen afgesproken dat als dat klaar was we dan voor een kindje zouden gaan. Dus vorig jaar ben ik afgestudeerd en in augustus daarna dus gestopt met de pil. Helaas enorm veel last gehad van ontpillen, zo erg zelfs dat de mensen om me heen me regelmatig vroegen of ik wel zeker wist dat ik niet zwanger was. Hmmm....was het maar waar! Nu een jaar verder en er is nog steeds niets te bekennen wat op een zwangerschap lijkt Mijn vriend vind dat ik te ongeduldig ben en dat we echt nog niet zo lang bezig zijn, ook hebben we een behoorlijk zwaar jaar achter de rug. Maar goed, mijn klokje tikt steeds luider door. We hebben al afgesproken dat we niet de mmm in gaan, dat zien we beiden niet zitten. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat we niet heel graag een kindje zouden willen! Ik zou wel evt. medicatie willen slikken mocht blijken dat ik geen eisprong heb. Verder zullen we weinig doen. Sinds een half jaartje denk ik klets ik lekker mee met het 30+ topic, een aantal heb ik hier ook zien ronddolen. Misschien kan iemand me trouwens vertellen waarom er nu ineens twee dezelfde topics zijn? Niet dat ik het niet gezellig en zinvol vind om ook hier mee te kletsen hoor... Sorry meiden het is een beetje een lang verhaal geworden, hopelijk niet te lang. Vast tot gauw! groetjes hartje1
Over het waarom, geen idee Ik kom op dit forum nog maar net kijken hoor, ik lees nu mee met beide topics. Maar persoonlijk voel ik, voor wat betreft leeftijd, iets meer bij iemand van 36 dan iemand van 31, ik met mijn 40 lentes. Ook medisch gezien maakt het een groot verschil, ouder zijn dan 35. Dus ik vind het wel leuk dat er een apart 35+ topic is. Hoop dat het voor jou snel gaat lukken!
@Vlinder : Ik ben het met je eens hoor, de beslissing over testen is enorm lastige materie. En als er iets ontdekt wordt is het nog lastiger, zo niet onmogelijk. Maar wij laten dus wel de nekplooimeting doen, met indien nodig daarna een vruchtwaterpunctie. Ook de 20 weken echo ga ik laten doen. Ik weet dat ik geen absolute zekerheid kan krijgen en zal denk ik ook mijn hele zwangerschap er niet 100% gerust op zijn. Maar dit kleine stukje zekerheid is wel te krijgen, dat scheelt weer iets. Op mijn leeftijd vind ik het risico gewoon te groot.
@Zico en @Kaley, wat een verdriet, het is zo oneerlijk ff geen troostende woorden meer.....dit is zo moeilijk, het slijt wel maar zelf denk ik er nog elke dag aan, een enorm gemis zo'n gewenst kindje verliezen sterkte liefs
Misschien kan iemand me trouwens vertellen waarom er nu ineens twee dezelfde topics zijn? Niet dat ik het niet gezellig en zinvol vind om ook hier mee te kletsen hoor... Ik had gewoon zin en behoefte om deze topic aan te maken. 8) Zag niet zo gauw waar ik anders terecht kon, en dus maakte ik hem zelf. Hoop dat jullie daar ook blij mee zijn, maar uit jullie reacties te lezen , zijn jullie dat ook ! Hetzelfde als dat ik een vraag heb neergelegd over zwangerschap en diabetes type 1, daar heb ik overigens nog nix op gehoord...maar dat kon ik ook nergens vinden - dus maak ik hem zelf aan. Weet iemand hier iets meer over diabetes en zwangerschap ? Ik ben namelijk type 1, insuline afhankelijk en zou graag wat meer info hierover willen hebben t.o.v. zwangerschap en bevalling. THANKX meiden !
Voor Zico en Kaley, Te vreselijk voor woorden dit. Zo ontzettend jammer. Heel veel sterkte jullie allebei om dit te verwerken. Marjon
Zico, Kaley en ook Caruli...ook op deze topic wens ik jullie allemaal heel veel sterkte, knuffels, kracht en toch ook weer nieuwe hoop toe! :-# ale: Ik voel me trouwens thuis op beide topics, vooral omdat in de wetenschap een vrouw die zwanger wil worden als ouder wordt bestempeld zodra ze 30 is... L.L.O. ---> Lang Leve Ons! (ook even iets opbeurends) Liefs, Daantje
Hi, Ik ben vorige week 40 geworden en ook wij hebben nog een kinderwens. We zijn nu bijna een jaar bezig maar het wil maar niet lukken...
heel veel sterkte Kaley en Zico negatieve opmerkingen heb ik niet gehad eigenlijk, wel toen ik zwanger was en ik dat ging vertellen vorig jaar dat sommige mensen er van opkeken en voorzichtig vroegen of het gewenst was ? waarop ik heel gelukkig JA antwoordde het enige waar ik nu wel tegenaan loop als ik het erover heb is dat ze gelijk beginnen over ............ jawel: de testen! en verhoogde risico's want je bent al ouder he ? maar goed dat vind ik op zich niet erg, het is natuurlijk de realiteit ik zelf vermijd het eigenlijk liever om het erover te hebben (behalve hier natuurlijk) ik heb nu toch zoiets van eerst maar eens zien zwanger te raken weer en dan hou ik het toch nog steeds voor mezelf, zeker de eerste 3 maanden heb ik mezelf voorgenomen. Op 1 of andere manier heb ik nu heel sterk het gevoel van niemand mag het weten totdat ik weet dat het kindje veilig en gezond is, en dan pas ga ik het vertellen het heeft er ook heel veel mee te maken dat ik mezelf in bescherming wil nemen deze keer, herkennen jullie dat gevoel ook misschien?
na caruli, ben ik wel een beetje van slag geweest, nu nog meer naar nieuws. kaley en zico heel veel sterkte gewenst,.... hopelijk kunnen jullie het een plaatsje geven , wat de testen betreft,... de combitest was voor mij qua leeftijd en medisch gezien sowieso, negatief, ik zelf koos alleen vd vlokkentest, opdat ik het met 11 weken al kon doen en dan het down syndroom uit kon sluiten,... ik overwoog wel even de vruchtwaterpuntie, maar zag hier vanaf, omdat deze test pas na 15 weken gedaan zou worden , en de uitslag hiervan, nog minimaal 3 a 3 1/2 weken op zich zou laten wachten,.. (bij de vlokkentest was dit een dikke week, dus wist je het met 12 1/2 week) toen ik dus dacht oke, 15 plus 3,5 week is al 18,5 week,... dus mocht er iets mankeren ben je al zo ver weg,.... dus besloot ik de 20 weken echo maar af te wachten, opdat dit ong maar 1,5 week verschilde met de vruchtwaterpunctie, die weer een klein extra risicootje met zich mee bracht,.. ik dacht op dit moment, mocht het niet in orde zijn , ben ik maar 1 1/2 week verder als wanneer ik de vruchtwaterpuntie wel zou doen. dus nam ik het extra risico niet. gelukkig was de vlokkentest in orde en toen de 20 echo kwam en alles in orde bleek, mocht ik eindelijk echt vd zwangerschap gaan genieten. Op het moment vd testen heb ik wel getwijfelt of ik er goed aan deed, maar nu achteraf gezien, denk ik dat ik het zo weer zou doen.
ik kan je helemaal volgen Hope in je redenering over de testen, en denk dat ik het ook hetzelfde zou doen jij weet dus nu ook al of het een meisje of jongen is ? het is ook inderdaad niet alleen de eerste 3 maand die onzeker zijn, het zijn de eerste 20 weken , dat is best lang, maar dat is eigenlijk pas het startsein van "nu kan je gaan genieten" want tot die tijd kan er zoveel gebeuren gelukkig is bij jou alles goed!
Veel mensen in onze omgeving weten niet eens van onze kinderwens.. Dat willen we liever effe zo laten...lol Vandaar dat ik hier ook redelijk anoniem ben en effe wil blijven...You never know.... Denk dat er wel behoorlijk opgekeken word als we eenmaal zwanger zullen zijn.Als zovelen heb ik ook al jaren gezegd geen kids te willen,al was dat met m'n vorige partner.Toen was de situatie anders en wilde ik echt geen kids...Met mijn mannetje nu dus wel...Ik ken hem bijna 5 jaar en sinds een driekwartjaar begin op de één fo andere manier ineens een beebje-in-wording te leven... We hebben ook honden dus we denken dat het zeker reacties gaat oproepen als er een kleintje komt..hahahahaha..Zeker uit een bepaalde hoek van de familie...Maar goed,de laatste jaren al zoveel achter de kiezen..dit komt dan ook wel goed... Susi
ja dat wist ik met de uitslag vd vlokkentest meteen al, dus met 11/12 weekjes wist ik dat het een kereltje zou worden en idd gelukkig ging alles goed,.....goddank,..... maar tis idd steeds afschuiven,.. eerst denk je als die 3 maanden maar om zijn, dan hoop je geen syndroom, dan hoop je dat de vlokkentest geen schade heeft aangericht, dan denk je met de positieve uitslag te gaan genieten, maar houdt de hele tijd in je hoofd,....open ruggetje,...andere handicaps , dus dan idd nog niet genieten, dan zeg je weer, oke NA de echo van 20 weken,...en al was ik bang dat ik me dan weer ergens anders zorgen over zou gaan maken, het gebeurde niet, ik voelde meteen de opluchting, alle stress van 20 weken viel van me af en mocht ik echt gaan genieten,...... nu heb ik weer een ander streven,..een leuk streven, 16 aug een pretecho,....... ik ben zo benieuwd hoe mijn pikkie eruit zal zien @susi ik dacht ook bijzondere reakties te krijgen , gezien de leeftijd, maar ik krijg tot nu alleen maar geweldige reakties, een ieder die mij kent, is helemaal happy voor me, en iedereen heeft zoiets van ach , maak je niet druk 44 moet makkelijk kunnen haha maar ja dat kan ook niet anders, wanneer ik met zo'n big smile en een uitstraling van daar heb je mij,..vertel dat ik zwanger ben,.. haha hoeft nu trouwens niet meer, ze zien het nu vanuit de verte al daar komt bollie
@Hope-Het doet mij echt erg goed alle verhalen te lezen van de "ouderen"onder ons die zwanger willen worden... Vind het echt helemaal super als ik zelfs 44 lees....Dan voel ik mij met 36 zelfs jong...loll Leuk om zón topic te hebben waar je de leeftijdsbelevingen met het zwanger worden en zijn kan delen! Susi