Meiden, even een vraagje. Ik heb net de verloskundige gebeld. Hartstikke leuk. Ze vroeg (natuurlijk) of we al hadden nagedacht over pre-nataal onderzoek (nekplooimeting en dergelijke). Nu ben ik daar niet over uit. Ze stuurt me informatie op, wat ik dan rustig door kan lezen, samen met een verwijsbrief voor een termijn echo. Ik had de indruk dat ze zelf het niet heel erg nodig vond. Ze zei dat de gemiddelde kans op een kindje met Down syndroom 1:250 was op mijn leeftijd. Ze zei letterlijk: Je moet dus eigenlijk 250 kindjes krijgen, om kans te hebben er 1 met down te krijgen. En, zei ze, pin je niet vast dat je het MOET doen omdat je "al" 37 bent. Als ik besluit om het wel te laten doen, kan ik beter een termijnecho met ongeveer 8 weken doen, als ik het niet doe met 10 weken. Meningen? Ervaringen? Zijn er meiden die het NIET hebben laten doen? Ik vind het heel lastig. Want, wat doe ik als de uitslag niet goed is?
Ik denk dat je in eerste instantie moet bespreken met je partner, wat je zou doen als uit onderzoek zou blijken dat je een kindje met down krijgt. Als je dat samen helder hebt, is het makkelijker om te beslissen of je de onderzoeken wil. Bij ons bieden ze het niet aan denk ik, omdat ik nog geen 36 ben, maar als ze het wel aanbieden zou ik de nekplooimeting wel doen. Dit mede omdat we een dochter hebben met een autistische aandoening en het bij ons in de familie voorkomt (geen down, maar andere aandoeningen).
Ik denk dat dat de eerste vraag is die jij en je partner voor jullie zelf moet beantwoorden Liesben : wat doe ik als de uitslag niet goed is? Als je antwoord daarop 'niks' is, dan hoef je dus eigenlijk al geen nekplooimeting of vlokkentest/vruchtwaterpunctie te laten doen. Ik denk dat je trouwens iets niet goed hebt begrepen, want met 8 weken doen ze nog geen nekplooimeting hoor. Dat is later, als ik het me nog goed herinner rond 11 weken. Wij hebben de nekplooimeting laten doen. Ik was 40 toen ik zwanger raakte, iets ouder dan jij dus waarmee de kans op Down best snel stijgt. We kregen uit de combinatietest (is de som van nekplooi + bloedtest + mijn leeftijd) een kans van 1:720. Voor mij een hele mooie uitslag en we zijn niet verder gegaan met een vruchtwaterpunctie. Was de kansberekening slecht geweest, dan hadden we dat wel gedaan want daarmee weet je het zeker. En als ons kindje Down zou hebben gehad dan hadden we rationeel het besluit gemaakt om het af te laten breken (emotioneel is een heel ander verhaal natuurlijk).
Nee, ze zei dat het beter was om al eerder een termijnecho te laten maken, zodat ALS ze de nekplooimeting doen (met 11-12 weken) ze in ieder geval zeker weten hoe ver je bent. Zo vertelde ze het tenminste. En jullie hebben gelijk, ik moet dit natuurlijk in 1e instantie met mijn partner bespreken, en dat hebben we ook al gedaan, alleen zijn we er nog niet uit. Dus ik zou graag meerdere meningen/ervaringen willen horen.
Voordat mijn vorige post verkeerd wordt uitgelegd Ik zou trouwens de nekplooimeting willen doen om vantevoren er rekening mee te kunnen houden dat het mogelijk een aandoening zou kunnen hebben. Bij ons is een kindje met down ook welkom!
Ik had hem niet verkeerd begrepen hoor! Ik denk ook niet dat ik bij een (sterk) verhoogde kans een abortus zou laten doen. Mijn idee is echter, dat het een kansberekening is. Dus als ik dan een iets verhoogde kans zou hebben (wat niets hoeft te betekenen), wil ik dan alsnog een vlokkentest of iets dergelijks? Dat zijn dan wel weer onderzoeken waar risico's aanzitten. Kortom, is het de stress waard? Nou ja, we hebben iets om over na te denken in de sneeuw komende week
Liesben, ik was 36 toen ik zwanger raakte en ben nu 37. Wij hebben die onderzoeken niet laten doen omdat de kans dat je een gezond kindje krijgt veel groter is en we hadden geen zin in al die onderzoeken en gedoe. Ik ga er van uit dat alles goed is en als t niet goed is dan zien we t dan wel weer. Heb trouwens wel echo gehad met 8 weken maar dan zie je nog niet veel hoor alleen een vruchtzakje en we hebben toen ook geen hartje gehoord of gezien, wel hebben ze het vruchtje toen gemeten en dat was goed (1,6 cm). pas met 11 weken hebben we echt een hartje gehoord en gezien en zag je dat het al echt op een mensje begon te lijken.
Ha Liesben. Wij hebben besloten om de onderzoeken niet te doen. Dit kindje is voor ons een hele mooie verrassing (waar we altijd op hebben gehoopt, maarniet meer hadden verwacht) en voor onszelf hebben we besloten, dat het niet minder welkom is als het niet aan onze verwachtingen voldoet. Nu heb ik eerder al eens zoiets gezegd en toen betrok iemand dat op de eigen situatie, dus ik benadruk maar even, dat dit is wat WIJ zouden doen en als een ander iets anders besluit, is dat natuurlijk goed. Met de 20 weken echo kunnen we grote afwijkingen ook zien en daarnaast: een punctie geeft géén garanties. Ik ken voorbeelden genoeg van kinderen ( komt door mijn werk) waar onderzoeken goed waren, maar kinderen toch van alles mankeerden.
Ik zou ook nooit zeggen : Ja maar die of die zei.... Nee, ik ben gewoon op zoek naar argumenten voor en tegen, puur om mijn eigen standpunt te kunnen nemen. Moeilijk hoor, nu neig ik nog naar: Niet doen. Gewoon omdat alleen een nekplooimeting weinig zegt, en ik niet weet of ik verder onderzoek zal laten doen mocht blijken dat er een verhoogd risico is. Maar ja. Zoals ik al zei, veel om over na te denken en te filosoferen in de sneeuw straks *Gaat weer verder met tas inpakken*
Liesben, ik hoop dat je dit nog leest: heel veel plezier op je wintersport! Lekker gaan genieten! Op je vraag kan ik geen antwoord geven, heb er wel over na zitten denken wat wij zouden doen, maar ik heb echt geen idee! Denk dat ik het niet zou doen met zo'n mooie kansberekening! Koffieleutje, ik zal morgen de Margriet kopen! Annna, wat wordt het spannend nu! Voor het geval het nu ineens zover is, wil ik je alvast een hele voorspoedige bevalling wensen! En sterkte morgen in het ziekenhuis met je moeder! Benthe & Giegel: roze deze ronde, deal?! Ik duim voor jullie! Coto, hoe is de operatie verlopen, is er al nieuws? Ik hoop dat alles goed is gegaan! Denk aan jullie! Het geeft me wel hoop dat jullie allemaal zeggen dat de kansen nog niet verkeken zijn, was er eigenlijk beetje boel van uitgegaan dat die witter-dan-wit test aangaf dat het toch niks zou worden....had toch het idee als het wel raak was, ik op zijn minst een ieniemienie streepje moest zien! Verder ben ik vanmorgen bij de arts geweest voor mijn been. Ik moet naar de neuroloog voor een MRI scan, want het kan zijn dat het terug is, het kan een beschadiging aan mijn zenuw zijn maar het kan ook een beknelling zijn door littekenweefsel. Dat er iets mis is is in ieder geval duidelijk, want geen gevoel meer vanaf enkel en krachtuitval. Ik heb tot het ziekenhuisbezoek pijnmedicatie voorgeschreven gekregen; Diclofenac. Heb het toen toch maar even over onze zwangerschapswens gehad....ik mag ze gewoon gebruiken, maar zodra menstruatie uitblijft moet ik testen en blijk ik roze, moet ik ermee stoppen en dan kijken we hoe verder. Voor nu kan het geen kwaad en het is echt een paardenmiddel, dus ik ben er echt blij mee! Je wordt zo moe van constante pijn...
*Anna: super, met jullie eigen boot, zijn jullie nog de grote plas overgestoken? Mijn vriend heeft in 99 de plas naar Brazilië overgestoken met nog iemand anders in een Collin Archer, van net 9 meter. Ik ben hem toen op gaan halen daar. Hij heeft ontezettend mooie beelden en video daarvan. Oh ja, heel veel sterkte en geluk de komende weken! Dat alles op rolletjes mag lopen! *Liesbeth: TOen ik vorig jaar zwanger was, heb ik het ook met mijn partner overlegd, ik word al naar alsik aan vruchtwaterpunctie denk, ik neem aan dat die proeven hier allemaal idem zijn, en ik zou met een nekplooimeting genoegen nemen. Waarschijnlijk kan ik pas echt zeggen hoe en wat, als ik zwanger ben en bijna zover ben voor die onderzoeken. Ik vind het geen gemakkelijk onderwerp. Ik wens je voor nu een fijne vakantie!
Liesben ik heb geen nekplooi meting of combi test laten doen toen ik zwanger was van Reinier. Ik was toen 38jr en ik heb een gezonde zoon dus leeftijd wil niet zeggen dat je een kindje met een down syndroom krijgt. Neem de tijd om er rustig over na te denken. Enne veel plezier in de sneeuw
Beste meiden, Ik ben hier niet meer zoveel merk ik, omdat ik het niet zo bij houd, en ook een beetje omdat ik nog niet zo vertrouwd ben met alle nieuwe namen Wilde toch even iets laten horen. Hier alles wel, verbouwing schiet redelijk op, bijna het hele huis is nu gestuuct, en enkele kamers zijn al (deels) geverfd. Kachelpijp is geïnstalleerd, serredak besteld (duurt nog 8 weken, helaas!), opslag gereserveerd, en we hebben zelfs een vakantietje geboekt om in elk geval een weekje uit te rusten voordat ik aan mijn nieuwe baan begin. De verhuizing is dan vast nog niet helemaal afgerond, maar we hopen dan wel min of meer over te zijn in een bewoonbaar huis. Er moet nog wel veel gebeuren in met name de badkamer, en we hebben ook nog steeds geen wc! (plassen bij mijn zusje, die dichtbij woont...) En de hele houten vloer moet nog (zelf) gelegd worden. Verder gaat het goed, zit weer spannend vlak voor nod, geen idee, heb niet optimaal geklust, maar temp is nog wel erg hoog. Hoop iedereen okee hier,
Meiden, Ik weet niet of ik nog inlog voor mijn vakantie, misschien morgenochtend nog even. Maar toch. Maar vanaf deze plaats wil ik alle wachtenden veel geluk toe wensen. Ik duim voor jullie! Coto sterkte met hubbie! Annna: wie weet lees ik wel geboortenieuws als ik terugkom. Spannend! Sorry voor alles wat ik vergeten ben, maar ik ben nu eenmaal een zeef momenteel.
Liesben, wij hebben destijds die onderzoeken niet laten doen omdat wij, net als Hellen, beslist niet van plan waren om bij afwijkingen de zwangerschap af te laten breken. fijne vakantie hè! Veronika, je hebt in ieder geval meer dan voldoende afleiding om die wachtweken door te komen en dat je hier niet meer zoveel komt ach, misschien vind je in dat andere topic ook gewoon wat meer aansluiting, kan toch? vrijheid, blijheid hoor! Bebek, jemig moet je nu dan niet gewoon plat!? ik heb zelf op neurologie/neurochirurgie gewerkt, en mensen met dit soort klachten moesten acuut platte bedrust krijgen en meestal kwam er dan ook binnen zeer korte tijd een operatie achteraan!
Ik was er toch nog even, kon als gewoonlijk niet meer slapen Gisterenavond nog even met lief gesproken. Waarschijnlijk besluiten we om geen onderzoek te laten doen (dus ook geen nekplooimeting, want zo'n uitslag zegt me helemaal weinig). Maar we gaan er deze vakantie nog eens over nadenken, de verloskundige zou nog informatie opsturen die we bij terugkomst kunnen lezen, en dan de week na de vakantie zou ik de vk vertellen wat we doen. Bedankt iedereen die haar mening gaf. Tot over een weekje!
GOEDE REIS LIESBEN! En niet te veel denken hoor,maar genieten van elkaar! Je eerstvolgende reis is dan al met jullie 3tjes .leuk he!
Wij hebben bij beide zwangerschappen wel een combinatietest gedaan. De uitslagen waren beide keren heel goed en de kans dat ik een miskraam zou krijgen als ik een punctie zou laten doen zou dus groter zijn dan de kans dat we een kind met downsyndroom zouden krijgen. We hebben het dus zo gelaten verder. Als de uitslag niet goed zou zijn had ik wel een punctie laten doen. Maar ik denk dat zo'n kansberekening alleen zin heeft als je er ook daadwerkelijk over denkt het kind niet te houden als de uitslag niet goed blijkt te zijn. En dat is een keuze die je alleen samen kan maken.