Wat naar dat je je zo voelt Suzanne..het lijkt me wel logisch dat je zo weinig vertrouwen hebt, als je eenmaal een miskraam gehad hebt is een zwangerschap nooit meer vanzelfsprekend he... Spanning erbij is dan wel het laatste waar je op zit te wachten. Misschien kan je het hier wel een beetje van je af schrijven. Je mag ook altijd een PB schrijven hoor! En over het confronteren van de NOG niet zwangeren, dat heeft geloof ik toch nogal wat teweeg gebracht bij verschillende mensen? Ik denk persoonlijk dat iedereen die (net)zwanger is niet het gevoel hoeft te hebben zich in te houden om de gevoelens van de mensen bij wie het nog niet is gelukt te sparen. Ik denk dat beide gevoelens best naast elkaar kunnen bestaan. Het is logisch dat het soms heel erg moeilijk is om te zien dat anderen zwanger raken terwijl je zelf ook zo graag wil. Je komt het overal om je heen ook tegen en dat kan heel moeilijk zijn. Maar ik denk zolang er begrip voor die gevoelens is en er gewoon erkent wordt dat het normaal is om soms jaloers te zijn, als dat gevoel er gewoon ook mag zijn, en ook geuit mag worden.. Dan hoeft niemand zich aangevallen te voelen en kan het toch gewoon naast elkaar bestaan? Ik denk dat als het mensen echt teveel wordt ze er op een gegeven moment zelf voor kiezen even wat minder op het forum te komen omdat dat beter is voor hun gemoedsrust. Maar de wanhoop die het elke maand met zich meebrengt mag er ook zijn vind ik. Ik voel me daar persoonlijk in elk geval niet door aangevallen of schuldig omdat ik wel zwanger ben. Denk ook niet dat het de bedoeling is van mensen bij wie het nog niet is gelukt om de zwangeren dit gevoel te geven maar het is wel belangrijk dat ze dit gevoel ook hier kwijt kunnen, vind ik tenminste hoor..
Giegel en suus ik begrijp jullie allebei heel goed, de een die steeds weer geconfronteerd wordt elke maand met de duiveltjes, hun verdriet, hun onzekerheid en de zwangeren die dolgelukkig zijn, hier heel veel over willen praten over hun geluk, hun angsten ed. We zijn er voor elkaar meiden, daarom voor ieder die het nodig heeft.
Suus... meissie toch... Wéét je.. het is ook niet allemaal rozegeur en maneschijn.. zwangerzijn niet... en al helemaal niet na mk ... Hormonen gieren door je lijf.. dat maakt álles anders .. Ik weet dat ik iig geen 'lekkertje' ben als ik zwanger ben.. humeurig, huilbuien.. honds- en hondsmoe... en dan ook nog de zorgen over of het allemaal wel goed gaat... Dus hoe graag ik het ook wil, weer een pukje in mijn buik, ik 'weet' dat ik een paar roerige maanden tegemoet ga qua humeur enzo .. Dus voel je niet gegeneerd sluit maar aan bij de GROUPDIGIHUG! van Coto en kom hier maar gewoon 'klagen' hoor! Enne..wat mij betreft lekker laten staan die banner! *knuffel* Coto... hmm.. even niet vertroeteld worden dus ... en een zieke man... *ochgerme* Nou ja.. als hij maar weer opgeknapt is als jij 'openknapt' Lotuss... jaaaa... paard is zó fijn... ik geniet er echt elke dag van dat ik die luxe mee mag maken.. hoewel het natuurlijk ook zorgen met zich meebrengt en bákken tijd en niet te vergeten geld kost! Giegel: Spannend hoor... ik kan me voorstellen dat je het soms gewoon even niet ziet zitten... maar de wonderen zijn de wereld nog láng niet uit hoor.. hou moed! Hier wordt aan jullie gedacht! *knuffel*
Hey 'Leut" Hoe voel jij je als verse zwangere? Bij jou wel rozegeur en maneschijn of 'lekker' beroerd?
Ik vind zeker dat er ruimte moet zijn voor mensen om te zeggen,dat ze het naar of confronterend vinden dat anderen wel zwanger zijn.Dat is heel belangrijk.Het grappige is ,dat ik nu net zelf hetzelfde reageer als mijn schoonzus,die wel zwanger was en ik niet....en ik een blog had geschreven over dat ik zo gehuild had bij mijn HSG,omdat iedereen maar zwanger was om me heen(dat was ook zo,wel 3!) en zij zich doordat ik dat schreef aangevallen voelde en ik daar eigenlijk een beetje boos om werd,omdat ik vond dat het niks met haar te maken had en alles met mij. En nu reageer ik net zo als zij toen deed Beetje stom is het wel van mij.
Giegel de artsen ( 2 onafhankelijke) hebben mij een slagingspercentage van 1 % per maand, 12 % kans dat ik na 1 jaar zwanger zou zijn. De wonderen zijn dus de wereld nog niet uit.
o jee Suzanne, wat een toestand. ik begrijp je heel goed.denk dat als ik weer zwanger mocht raken ik dat ook zou hebben, die spanning. maar ja, als het niet goed mocht zitten doe je daar toch weinig aan. En ik denk, ook in het belang van jullie relatie, dat je je man beter niet steeds moet confronteren met je angst, want je zegt het al, hij heeft het veel te druk nu en kan dat er niet bij hebben. Heb je echt niet iemand waar je een beetje leuke dingen buitenshuis mee kan gaan doen zodat je niet constant tussen 4 muren je angst aan het voeden bent? Ik denk dat als je dat zou doen je je beter gaat voelen en verdwijnt de angst misschien wat meer naar de achtergrond. En, ik heb het al eerder gezegd, kun jij niet een vroege echo krijgen, ik weet niet of je bij de gynaecoloog loopt? Ik hoor vaak dat vrouwen die al meerdere miskramen hebben gehad dat kunnen krijgen. En wat Giegel ook al zegt, je moet je niet aangevallen voelen, want wat er gezegd is is niet persoonlijk bedoeld, maar is gewoon een uiting van de frustraties waar de 'al lang wachtenden' op het moment mee zitten. dus inderdaad, laat die banner lekker staan! ik hoop dat je hier iets aan hebt. en verder moet je hier gewoon alles komen spuien wat je dwars zit, want hier heb je altijd een luisterend oor!
Hier volgt een egobericht Ik heb een ongelooflijke rotnacht achter de rug, geen oog dicht gegdaan. Ik heb al last van een trage stoelgang maar het is nu helemaal feest. Was al een een week niet geweest, wel steeds krampen etc. Ik drink veel, eet volkoren, vezels, activia en weet ik wat nog meer, drink me een omgeluk, loop met de hond, doe lopend mijn boodschappen. Gisteravond moest ik echt nodig maar helaas het was al helemaal ingedikt en ik kon me met geen mogelijkheid ontlasten. Het zweet brak me uit, werd misselijk en heb zo vannacht elk half uur op het toilet gezeten maar helaas het lukte maar tot een bep. punt. Meiden wat was ik bang........ En dan duren die nachten zo verschrikkelijk lang en zijn zo beangstigend. Om 8 uur vanmorgen bij de huisarts waar ik een clysma heb gehad met het gewenste resultaat, een pijnlijke ervaring, voel me nog steeds niet lekker. Normaal gebruik ik Waipiti en dat helpt prima maar dat mag ik nu absoluut niet meer gebruiken. Vanmiddag belt de huisarts me op om te bespreken hoe we dit voortaan kunnen voorkomen. Einde egobericht ******
Helemaal niet stom hoor Suzanne! Een kinderwens is zo sterk en zo naar als het dan lang duurt en iedereen zwanger lijkt te raken om je heen.. Als je dan eindelijk zwanger bent spelen er ook weer allerlei gevoelens mee die je gewoon heel graag kwijt wil. Logisch dat dat wel eens tegenstrijdig is aan elkaar toch? Fijn dat je je weer wat beter voelt!
@Koffieleutje.....nou daar mag je met recht een egobericht over schrijven.Wat een ellende!Maar hoe gaat dat nu verder dan?Als het zo blijft?Je kunt moeilijk elke week een klysma krijgen lijkt mij..... @Nefertary.......mijn man maakt zich zelfstandig net zo druk als ik. Dus we hebben net ook in een kort telefoongesprekje er een beetje een graoje van gemaakt en besloten dat iig een van ons er in moet gaan geloven,anders komt het niet goed de komende weken. Wat dat andere mensen zien betreft...ik heb een hersenziekte,waardoor ik best snel moe ben en reizen voor mij echt een uitputtingsslag is en al mijn familie en vrienden wonen wat verder weg.Dat is normaal al een drama,maar ik ben nu extra moe.Vrijdag ga ik wel lekker naar mijn mama.Voor zover het gaat zie ik zoveel mogelijk mensen.Maar kwa energie ben ik bang,dat het strakjes Suus en de baby wordt en er niet veel ruimte gaat zijn voor socializen.Wat ik niet erg vind hoor....in normale situaties vind ik het niet erg om wat vaker alleen te zijn.
Ik blijf het zeggen, maar wat ik van dit topic zo ontzettend fijn vind is dat eigenijk alles wel bespreekbaar is. Verdriet en geluk liggen in de weg naar zwanger worden altijd erg dicht naast elkaar. Dat blijkt nu ook wel weer nu (gelukkig) de een na de ander weer een mooie positieve test in handen heeft. Helaas blijft er altijd een groepje over bij wie het weer niet is gelukt en dat kan heel pijnlijk en confronterend zijn. Want ook al gun je het een ander nog zo, zelf wil je ook zo graag. Een dikke digiknuf voor alle wachtenden en ik hoop en duim dat de al wat langer wachtenden onder ons nu ook snel roze mogen zijn.
Suzanne, sterkte, je angst is zeer herkenbaar. Heb de eerste 12 weken van m'n laatste zwangerschap ook (sorrie voor de uitdrukking) 7 kleuren str*nt gescheten van angst dat het weer mis zou gaan. Hopelijk zul ook jij achteraf zeggen dat die eerste 12 weken toch best nog wel snel zijn gegaan Coto, getsie, je mannetje ziek. Natuurlijk wil jij nu zo op het laatst alleen maar zwanger willen zijn en klagen over je kwaaltjes en niet tegen een verkouden en grieperige man aankijken. Hopelijk knapt hij snel weer op. Koffieleutje, dat klinkt niet lekker, zo'n verstopping. Heb zelf ook regelmatig last van verstopping, ook dusdanig dat ik er misselijk van word en het zweet me aan alle kanten uitbreekt. Ook hier veel vezels, veel drinken, wandelen, wat kan een mens er nog meer aan doen. Hoop dat je er niet al te veel last van zult hebben in je zwangerschap. Nefertary, Alyssa is nog niet op het KDV geweest. Ze gaat er normaliter maandagmiddag en donderdagmiddag heen. Morgen wil ik haar nog even thuishouden zodat ze even kan aansterken en niet meteen weer van alles oploopt. Nienke, tot een half jaar geleden ging Alyssa ook niet naar het KDV en was tot die tijd ook amper ziek. Helaas is dat nu even anders. Maar goed, het zal vast wel weer een keertje beter gaan.
Nog even een buddyberichtje, heb nl bericht teruggehad van Anna: Hoi, het moederen bevalt PRIMA, maar ik heb ook een dochter uit duizenden. Drinkt goed, huilt niet veel en houdt van kroelen en dat doen we dan ook veel. Groetjes, Anna Einde buddybericht.
Hey lekker, ik digi-knuffel even mee hoor. Zwanger/niet-zwanger het brengt allebei veel emoties met zich mee. Er over praten (of schrijven in dit geval) kan al een hele opluchting zijn. Schuldig voelen of jaloers, het mag allebei vind ik. Hoe meer je je gevoelens kunt uiten, des te duidelijker is het voor iedereen. Koffieleutje wat een verhaal meid. Ik kan me voorstellen dat je daar niet happy van wordt, zeker niet nu je beebje aan het groeien is. Sterkte ermee! En Suzanne wens ik ook heel veel sterkte. Ik weet niet hoe het voelt, maar het lijkt me allemaal erg dubbel. Ook ik heb door ziekte erg weinig energie en moet daarom veel rusten. Soms wordt ik er gek van en voel me een oud wijf, maar ach ... over het algemeen ben ik gewoon blij dat ik redelijk gezond ben
Inez.. dank voor het buddybericht... fijn om te lezen! Leut.. wat een ellende.. pfff... het klinkt alsof je er alles aan doet.. en dan nog zo'n drama... Er zijn toch ook middeltjes die je wèl mag nemen tijdens zwangerschap? Ik weet bijvoorbeeld van lactulosesiroop enMetamucil (klik beiden voor bijsluitertekst) dat het zonder bezwaar tijdens zwangerschap gebruikt mag worden!
Suzanne en Desmo, jullie ook al problemen met de 'energiehuishouding'? Vervelend is dat he? Zelf heb ik daar ook helaas ervaring mee, met weinig energie hebben. Kunnen jullie wel 'gewoon' werken nog? Heb indertijd nog in een WAO-procedure gezeten, maar had de pech om bijna volledig te worden goedgekeurd. Als ik de energie niet had om naast m'n werk m'n huishouden ed te doen dat was erg vervelend, maar daar moest ik dan maar iemand voor in dienst nemen. Op m'n vraag of die persoon dan ook maar m'n hobby's moest beoefenen werd geen antwoord gegeven. Buiten dat ik chronisch moe ben ben ik wel redelijk gezond, tenminste daar ga ik maar vanuit tot het tegendeel is bewezen.
Klopt, ik heb ook ruim een jaar in de WAO gezeten en werd vervolgens voor 15% afgekeurd. Daar kan je dus niks mee en uiteindelijk ben ik weer gewoon gaan werken. Ik werk nu 32 uur in de week en dat is redelijk uit te houden. In het weekend en 's avonds kan ik niet teveel plannen en voor het huishoudelijke werk hebben we een hulp. Daarnaast ben ik gezegend met een overactieve man die me veel werk in huis uit handen neemt. Mocht ik ooit nog zwanger raken dan ga ik waarschijnlijk helemaal stoppen met werken. Dan maar wat minder uit eten en nieuwe kleren. De gezondheid staat voorop.
Nou een heel gesprek gehad met de huisarts, ik mag geen pilletjes o.i.d gebruiken, klisma`s mag ik ook niet meer hebben is voorlopig uit den boze. Ook geen pilletjes van een natuurwinkel, dit kan allemaal een miskraam veroorzaken De darmkrampen kunnen dan nl in je baarmoeder overgaan zo legde hij het uit. Ik moet s`ochtends beginnen met yoghurt met muesli en daarbij 2 flinke grote eetlepels zemelen. Verder schrijft hij lactulose voor om het soepel te houden. Ik moet nog meer gaan drinken en zo toch maar aanklooien, nou hopelijk heeft het het gewenste effect. Inez wat een fijn bericht om te horen van ons verse moederke Coto beterschap met je mannetje !
Nou, dat zou ik echt fantastisch vinden! Wat lief dat je dat wilt doen! Graag! Wanneer Heb je gegevens van me nodig? Let me know!