Wat heb ik in de tussentijd allemaal gedaan...? Het begon met de bruiloft van mijn zus. Ze trouwde op 6 juni in Siena (Italië) en dus vertrokken wij op 3 juni met sleurhut en al die kant op. Ik had van tevoren tegen de reis opgezien, maar die is gelukkig meegevallen. We hebben er op de heenreis 3 dagen over gedaan en dat vind ik zelf eigenlijk een dag teveel. De bruiloft was helemaal áf: mooi bruidspaar, mooie locatie(s) en mooi weer. Het had ook wel wat om 'op sjiek' door het Toscaanse Siena te wandelen, al zweette Lolaman dikke peentjes in zijn pak met ruim 30 graden en Emma op zijn arm. Gelukkig had ik een luchtige halterjurk aan... De dag na de bruiloft door naar een camping in de buurt voor de 'echte' vakantie. Die begon in eerste instantie slecht doordat we - een kwartier na aankomst, de caravan stond nog niet eens op z'n plek - een telefoontje van mijn schoonmoeder kregen. Ze hadden onze poes die ochtend dood in haar mandje gevonden. Lizzy - die in mei haar 17e verjaardag had gevierd - was al een paar weken aan het vermageren en ze liep wat stram. Maar verder was er niet veel aan haar te merken. Wel zeiden we tegen elkaar: 'Lizzy zal haar 18e verjaardag waarschijnlijk niet halen.' Maar het was geen moment in ons opgekomen dat het zó snel zou gaan... Op mijn verzoek hebben mijn schoonmoeder en schoonzus haar de dag erna laten cremeren. Het potje met haar as staat nu op de kast. Als de verbouwing achter de rug is willen we haar as uitstrooien op haar favoriete plekje in de tuin. Ik had erg dubbele gevoelens over haar dood. Aan de ene kant was ik blij dat ze een mooie dood (hoewel je je kunt afvragen wat er nu mooi is aan de dood...) en geen lijdensweg heeft gehad, maar andere kant had ik graag bij Lizzy willen zijn en haar crematie zelf willen regelen... Ondanks de slechte start hebben we verder een fijne vakantie gehad. Daags na onze aankomst is mijn moeder gekomen (gebracht door mijn zus en zwager) en zij is 5 dagen gebleven. Het was voor ons voor het eerst dat een ouder mee op vakantie was, maar het is allemaal goed bevallen. Het was niet alleen gezellig, maar ook handig om een paar extra ogen en handen te hebben . Nadat we zaterdags mijn moeder naar het vliegveld in Pisa hadden gebracht, hebben we nog een relaxed weekje met ons viertjes gehad. Op een bezoekje aan Florence en een karakteristiek dorpje in de buurt van de camping na, hebben we niet veel ondernomen. De meiden genoten zó van het zwembad, dat we niet veel anders konden doen dan iedere dag te gaan zwemmen . Nu was het ook een geweldig zwembad. Een flink lagunabad alleen voor de kleintje, waar het water nergens dieper was dan 30 centimeter. Met glijbanen, fonteintjes etc. Jasmijn en Emma zijn beiden echter waterratjes: geheel watervrij en nergens bang voor. Dus dat is ook leuk voor papa en mama. Eén dag voor vertrek begon het weer om te slaan en op de dag van vertrek regende het pijpenstelen in Noord- en Middel Italië en het zou voorlopig ook niet ophouden met regenen, dus we waren mooi op tijd weer weg... Thuis was de aannemer al met de aanbouw begonnen, de fundering lag er inmiddels al. Jasmijn en Emma waren dus net op tijd weer thuis om de eerste steen te kunnen leggen... Jasmijn:
Joh, goede 'score' hoor voor een kind van nog geen 4,5! Als ik eerlijk ben, heb ik uit jouw berichtjes over je kinderen ook nooit gemerkt dat je het vermoeden had, of ergens vond dat ze een beetje buitenbeentjes zouden zijn. Niet dat je dat niet zo kunt voelen. Maar in elk geval niet zo diep, dat je dat uit je berichtjes kunt opmaken. Ik lees altijd over gezellige en vrolijke meiden. Ben je trouwens al bij de juf en directeur geweest? Hinke, wat fijn om te horen lijkt me dat de KA zo tevreden was!
Joh, goede 'score' hoor voor een kind van nog geen 4,5! Als ik eerlijk ben, heb ik uit jouw berichtjes over je kinderen ook nooit gemerkt dat je het vermoeden had, of ergens vond dat ze een beetje buitenbeentjes zouden zijn. Niet dat je dat niet zo kunt voelen. Maar in elk geval niet zo diep, dat je dat uit je berichtjes kunt opmaken. Ik lees altijd over gezellige en vrolijke meiden. Ben je trouwens al bij de juf en directeur geweest? Hinke, wat fijn om te horen lijkt me dat de KA zo tevreden was! Jij nog even druk nu. Ik had er niet bij stil gestaan dat wij dit jaar het vroegste klaar zijn. Ik ben vandaag al lekker aan de vakantie begonnen. Jij nog even sterkte. Lola, wat leuk om weer wat van je en je dochters te horen! Mooie foto's. haha en die Emma blijft een heel kort en heel blond koppie houden he!? Lekker stoer! Ach als ze naar school gaat heeft ze vast lange blonde haren. De vakantie klinkt super! Gaaf ook zeg, de bruiloft in Siena. Hebben ze dus een speciale band mee! Ik heb een ruim jaar in Toscane gewoond en vond het fantastisch. Zeker als je daar niet hartje zomer bent is het erg lekker. Dat kinderzwembad lijkt mij ook heerlijk! Ik begin trouwens toch weer wat onzeker te zijn voor de echo morgen. Het is net of er zo veel vanaf hangt nu. Ik weet dat de kans heel groot is dat het wel goed gaat. Maar ik kan nog maar moeilijk aan het idee wennen dat het zomaar opeens wel goed gaat. Dan haal ik me ook weer in mijn hoofd dat dat de combinatietest misschien weer redenen tot zorgen zal geven... pfff wat kan je jezelf allemaal niet aan doen zeg!
Anna, moeilijk he? Om je niet teveel zorgen te maken en 'gewoon' te geloven dat het allemaal goed blijft gaan. Alvast heel veel succes voor de echo van morgen. Lola, klinkt als een heerlijke vakantie, maar wat naar dat de poes juist in jullie afwezigheid is gestorven. Natuurlijk had je liever zelf alles geregeld en bij haar geweest die laatste uurtjes. Prachtige foto's van je meiden zeg! Ze hebben het er maar druk mee, met al dat geklus. Anna, klopt hoor, ik heb het hier nooit over m'n zorgen over Alyssa gehad. Wat een heleboel dingen betreft gaat het gewoon ontzettend goed met haar. Het is een intelligent ding, alleen bekruipt dat gevoel me toch met enige regelmaat dat er iets is waar ik m'n vinger niet op kan leggen. Wie weet is het overbezorgdheid, aan de andere kant, m'n intuïtie heeft me eigenlijk nog nooit in de steek gelaten. Inmiddels heb ik de juf gesproken en zij snapt wel wat ik bedoel, maar deelt mijn zorgen niet. Zij heeft me het advies meegegeven om gewoon even aan te kijken hoe Alyssa het straks in haar nieuwe klas gaat doen en inmiddels heb ik besloten om dat advies op te volgen. Bovendien heeft Alyssa vanochtend even een paar uurtjes meegedraaid in de klas van haar nieuwe juf en ze vond het er erg leuk. Dat gevoel dat ze ergens toch een buitenbeentje is blijft, aan de andere kant zie ik toch wel verbetering in haar gedrag naar anderen toe. En dat is ook de reden dat ik nu toch heb besloten om het advies van de juf op te volgen om het nog even aan te kijken en om aan de bel te trekken zodra ik het gevoel heb dat het niet werkt zo.
Hai allemaal! Onze vakantie was de 1ste week niet goed, de 2de week wat beter. Toen we in het vliegtuig zaten merkten we een klein hoestje bij Danique, niks om wakker van te liggen. Op de boot werd ze in de loop van de 1ste week langzaam aan zieker. Hoest werd wat erger, verkouden, ging slechter eten, en heel heel hangerig. Helaas hadden we die eerste dagen ook een puist wind en lag de boot te stampen op hoge golven, dat vond ze niet fijn. Daarom zeilen naar beneden en op de motor in rechte lijn naar de bestemming van die avond. Het was op eieren lopen met Danique, alles wat we deden was fout. We konden onze vinger er niet precies opleggen wat er nou aan de hand was. Ze was niet helemaal lekker, maar niet zodanig dat ze echt ziek was. Was ze daar toch zo vreselijk hangerig en dreinerig van, of moest ze nog wennen aan de boot? Woensdag werd dat duidelijker, ze werd zieker. Ze wilde niet meer eten, nauwelijks meer drinken, verhoging en overgeven. ORS kregen we er niet in. Woensdagavond lagen we toevallig in een baai waar de mensen van de bootverhuur die avond ook lagen, die vertelden dat als we nog 1 baai verderop gingen we een goede taxi-aansluiting hadden naar de stad Marmaris met een heel goed internationaal priveziekenhuis. Donderdagochtend keken we het nog heel even aan, ze at en dronk een klein beetje...... na 10 minuten kwam dat er in golven weer uit. Meteen koers gezet naar de baai verderop, taxi was al geregeld door de reisorganisatie, om 15.00 waren we in het ZH waar ik alleen nog een slap vogeltje in mijn armen had. Sjonge, wat kan dat snel gaan! Afijn, kind daar natuurlijk meteen aan het infuus want uitgedroogd en glucosewaarde bleek zeer laag. Bloed- en urinetest werd afgenomen en een rontgenfoto gemaakt van haar borstkas omdat ik had verteld van het hoestje (wat ze donderdag niet meer had). Het bleek uiteindelijk (voor zover ik begreep van de vriendelijke doch moeilijk engels pratende arts) dat ze een infectie op de longen had, bronchitis, die via slikken in de mond en keel over was gegaan op de maag. Via infuus ook AB gekregen en middel tegen de misselijkheid. Uiteindelijk hebben we 2 dagen en nachten op een klein kamertje gebivakeerd met een kind aan een infuusdraadje die dat al heel snel zat was en continue zusters die aan haar kwamen plukken. Moest allemaal, was voor haar eigen bestwil, maar het waren lange lange dagen! Zaterdagmiddag kwamen we weer terug op de boot. Ze was nog niet helemaal de oude natuurlijk, we hadden ook nog medicijnen mee, dus zondag hebben we nog een rustdag gehouden en zijn niet gaan varen. Maandag begon ze weer op te knappen en zijn we weer een klein stukje gaan varen. Godzijdank was de wind toen ook minder hard (windkracht 7 vind ik echt niet leuk meer en al helemaal niet met een kind aan boord) en Danique kwam weer lekker in haar vel te zitten. Toen is Chris nog 2 dagen niet lekker geweest, hij heeft zich vol gepompt met paracetamol dus we hebben toen wel een klein beetje kunnen varen en nog een paar lekkere middagen gehad. Ik heb godzijdank ook goed nieuws : de ongi van de primolutkuur hield op tijd op en ik heb afgelopen vrijdag op dag 18 (voor mij een normale termijn) een positieve ovulatietest gehad. Dus m'n lijf heeft het gelukkig weer opgepakt, doei doei klote MK. Met Danique gaat het inmiddels weer prima wat de ziekte betreft. Wel is ze nog wat hangerig en 'zoekerig'. Ik denk dat ze nu stabiliteit nodig heeft, rust, vastigheid. Ze heeft de afgelopen 2 weken veel dingen meegemaakt, veel veranderingen, ze zoekt nu houvast.
Inez, ik kan me je angst voorstellen dat je kind misschien een buitenbeentje zal zijn goed voorstellen. Ben dat zelf vroeger ook geweest, ben heel veel gepest, en daar ligt mijn pijnpunt. Het zou me door mijn ziel snijden als Danique hetzelfde zou overkomen. Wel fijn om even een bevestiging te hebben van de juf. Hinke, wat fijn dat alles zo super goed gaat met je meisje! Lola, ah gatsie voor jou ook geen zorgenloze vakantie. Wat naar dat Lizzy is overleden en je er niet bij was. Heel verdrietig, nog sterkte!
Ik heb foto's van de 2de week vakantie in mijn fotoalbum gezet. Nou ja, vakantiefoto's....... meer een fotoshoot van Danique op lokatie
'He Natas, Wat een nare ervaring voor jullie alledrie zeg! Dat is wel een heel andere vakantie geworden dan ik jullie toegewenst had. Lijkt me vreselijk je kindje zo ziek te zien. (en dan ook nog op een boot die op dat moment niet comfortabel is) Eerlijk gezegd vind ik een muggenbult al te veel voor Yara. Gelukkig zijn kinderen niet zo pietluttig en willen ze vooral graag weer door met spelen en ontdekken. Zo ook Danique gelukkig. De hotelkamer was misschien wel klein, maar minder naargeestig dan ik me had voorgesteld, bij een ziekenhuis in Turkije. Gelukkig waren jullie vlakbij Marmaris.
Natas, ik denk dat je daarmee de spijker op de kop slaat en ook mijn gevoelige snaar hebt geraakt. Ook ik ben vroeger een buitenbeentje geweest, ben veel gepest en ik ben als de dood dat haar hetzelfde overkomt omdat ze ergens toch anders is dan andere kindjes. Het is inderdaad fijn om bevestiging te hebben gekregen van de juf. Wat ik ook erg fijn vind is, dat het Alyssa heel erg leuk lijkt om naar de spelletjesweek hier in de buurt. Lekker met andere kinderen spelen, enz. Wat dat betreft zien we dat ze best heel veel is veranderd het afgelopen jaar. Ik denk dat het tijd wordt om mijn angst overboord te gooien, al valt dat niet mee.
Klopt Anna, voor een (turks) ziekenhuis was dat een hele mooie kamer. Chris kon op die oranje stoel slapen (kon uitgevouwen worden) en ik bij Danique op bed. Zo konden we allebei blijven. Onze verzekering zal er ook heel blij mee zijn Hoe is je vakantie? En vooral, waren er nog meer uitslagen van je onderzoeken? Inez, Alyssa is hierin zeer zeker gegroeid het afgelopen jaar!
Natas, ik had het ergens anders ook al wel gezegd, maar wat een naar begin van jullie vakantie. Met je kind eindigen in een ziekenhuis in het buitenland. Brrrr. Gelukkig is ze inmiddels weer opgeknapt en hebben jullie, of in ieder geval Danique aan de foto's gezien toch nog best genoten. Anna, hoe is het nu met jou? Ook voor jou was het geen geweldig begin van de vakantie, ik hoop dat jullie inmiddels nog meer positieve berichten hebben gehoord.
Hè Natas, Wat naar! Zo'n vakantie wil je toch echt niet. Lijkt me echt verschrikkelijk, met je kleintje in een ZKH in het buitenland. Gelukkig is alles goed afgelopen! Is je man ook weer helemaal de oude? En je cyclus weer op de regel, dat is ook erg fijn! Ik blijf voor je duimen. Anna, begrijpelijk dat je toch opziet tegen een echo. Hoe was het trouwens? Dombo, ik snap het helemaal. Ook ik zou m'n schooltijd voor geen goud over willen doen. En dan hoop je toch voor je kind dat het anders gaat. Maar dat heb je toch niet in de hand. En er is ook vaak geen aanwijsbare reden te geven waarom een kind een buitenbeentje is, dat is juist het wrange. Als een kind echt "anders" is, wordt er juist aandacht aan besteed en dat kan goed uitpakken. Wel fijn dat de juf geen reden tot zorg ziet. En goed dat je het hebt uitgesproken. Lola, Wat een prachtige foto's van je kinderen. Stoere meiden hoor, mee helpen met bouwen . En dat haar van Emma, zou er jaloers om worden . Mariëlle heeft volgens onze kapper het haar van haar moeder geërfd en dat betekent: dik en stijl. Het laaste valt volgens mij mee, er zit wel wat slag in. Maar dik is het wel en eigenlijk moet het regelmatig flink uitgedund worden, net als mijn haar. En kapper is natuurlijk niet zo leuk.... Voor mij is het nu echt vakantie. Vandaag schandalig uitgeslapen, tot minstens tien uur, samen met dochterlief. Wel handig hoor, zo'n slaapkopje. Nou lag ze er de afgelopen dagen ook wel iets later in, zaterdag hebben we verjaardag van Koob gevierd (was vrijdag jarig). Maar ik besef wel dat ik echt bof dat ze niet om zeven uur staat te roepen (of nog eerder). Morgen gaat ze naar het kdv, ga ik eindelijk eens naar de sauna, ben ik wel aan toe. Vanmiddag hebben we trouwens een gesprek op het kdv, met haar mentor. Moet nog even een formuliertje invullen, over hoe ze het vindt. Volgens mij ben ik daar snel mee klaar, ze vermaakt zich prima daar, dus dat wordt goed, goed, goed
Heerlijk Hinke, lekker vakantie! Met Chris gaat het nog niet zo goed. Hij is vandaag wel aan het werk, onze vakantie is helaas afgelopen, maar hij voelt zich nog niet 100% en hoest nog veel. Er was niets te zien op de longfoto, donderdag gaat hij weer naar de HA.
Hinke, fijn he? Als je kind niet al om 7 uur staat te roepen dat het uit bed wil. Hier ook 2 van die apies die wat dat betreft erg makkelijk zijn. Nog gefeliciteerd met je mannetje trouwens. En lekker, morgen een dagje sauna. Veel plezier. Wat was het vanochtend heerlijk afgekoeld met die regen en wat is het nu al weer warm buiten. Ik hoop maar dat het morgen inderdaad even weer een dagje flink wat koeler is, daar ben ik wel weer aan toe. Vanochtend was ik nog even samen met Alyssa op de fiets naar de stad en naar de markt geweest. Ik hoopte voor de bui thuis te zijn, helaas pindakaas. Alyssa en ik zijn door en doornat geregend. Voor haar vond ik het wel een beetje sneu, want ze zat te bibberen van de kou, maar zelf vond ik het een heerlijke afkoeling.
Natas, sorrie, daar had ik helemaal overheen gelezen dat Chris ook niet lekker was. Voelt hij zich inmiddels al wel weer beter? En hoe vond Danique het om weer naar het KDV te gaan? Vanochtend zijn we wezen zwemmen bij het vriendinnetje van Alyssa. In eerste instantie vond ze het wel een beetje eng, maar uiteindelijk dobberde ze toch maar lekker in haar eentje (dwz zonder zich aan mama vast te klemmen) in het water. Ook Yelina had het helemaal naar haar zin. Die heeft dus totaal geen watervrees in tegenstelling tot haar zus. Daarna daar nog even brood gegeten, nog even gekletst en toen was het al weer ruimschoots tijd om naar huis te gaan. Time flies when you're having fun. Morgenochtend breng ik Alyssa naar oma voor een logeerpartijtje. Als ze het beiden volhouden halen we haar zaterdag weer op.
Inez, bij wie is het grootste instortrisico, oma of Alyssa? Chris voelt zich wel beter maar hoest nog. En dat hoesten heeft hij al een hele tijd in vlagen, vandaar dat er nu goed naar gekeken wordt. Danique vond het weer heel leuk op het KDV, ze rende dinsdagochtend gierend van het lachen op een vriendje af. Vandaag heeft ze verhoging gehad en was niet zo lekker, hebben ze haar eerder op bed gelegd. Vanmiddag ging wel weer.
Ik gok op oma! Goed dat er naar het hoestje van Chris wordt gekeken. Hoe is het nu met Danique? Misschien toch nog wat naweeën van haar ziekte in de vakantie? Wat een storm raasde er hier vanavond zeg en helaas pindakaas zijn er er niet zonder kleerscheuren afgekomen. 2 auto's met schade, een flink stuk hek om. Nog een geluk bij een ongeluk dat een ander stuk boom van de buurvrouw niet verder kwam dan ons windscherm en onze haag, 1 metertje verder en hij had bij Yelina in de slaapkamer gelegen. Brrrrr. Moet er niet aan denken. Verder veel takkenrommel in de tuin, maar da's alleen een kwestie van opruimen. Mogen we bij de buurvrouw in de wei gooien, aangezien het van haar boom afkomt. We zijn ook nog even op de fiets door de buurt gegaan. Complete bomen omgevallen en enkelen staan nog op omvallen. We hebben vaker flinke storm gehad en ook heftiger dan die van vanavond, alleen was dat meestal in het najaar en in de winter zonder blad uit de boom. Maar nu de bomen zo topzwaar zijn door al het blad vond ik het best wel eng. Gelukkig op blikschade na zijn we er verder goed vanaf gekomen.