Ja, misschien is dat van Danique nu even een fase. Een groeispurt of zo, kan ook. Nou ja, we kijken het nog wel even aan. Ik ben het trouwens heluhmaal met Krummel eens, 7 uur is geen tijd op op te staan! Ik zou haar 's middags trouwens ook lekker slapen hoor zo lang ze nodig heeft. Als ze 's avonds op de gewone tijd ook nog maar in slaap valt en goede nachten maakt. Wat een drukte weer joh! Bijdehante opmerking van je meisje trouwens, waar halen ze die wijsheid toch vandaan? Hier was het vandaag tante-dag, normaliter werk ik op woensdagen maar vanwege kick-off op m'n werk morgen was ik vandaag vrij. Mooie gelegenheid voor m'n zus om er weer es met Danique op uit te gaan, had ze sinds de geboorte van Quinten niet meer gedaan op haar woensdagen. Ik had een leuk idee, een keer met de trein ergens naar toe! Danique heeft nog nooit in een trein gezeten...... en nu nog niet. Ze was bij het horen van het geluid in de hal al doodsbenauwd. Huilen huilen huilen, achteruit lopen, grote angstige ogen, paniek. Einde verhaal, m'n zus is maar naar Ballorig gereden om toch nog een leuk uitje te hebben. Danique reageert erg op geluiden en dit was een brug te ver blijkbaar. Morgen en overmorgen werken, 2 dagen kick-off, haleluja verhalen, beter beter meer meer, workshops, feessie, enzovoort. Jullie zien me daarna wel weer es verschijnen
@Natas: Oei, Quinten behoorlijk ziek geweest, lees ik. Gelukkig is hij weer de oude. Nu alleen nog lekker gaan doorslapen. Ik zou je graag lange ongestoorde nachten gunnen. Want dit kost enorm veel energie. Wat sneu dat Danique zo bang werd in de de stationshal. Succes met de kick off... @Dombo: Vervelend dat Alyssa niet helemaal werd goedgekeurd bij de schoolarts. Hopelijk valt het bij het vervolgonderzoek allemaal mee... @Hinke: Zwanger ? Of is de zwangerschapsdementie bij jou nooit helemaal over gegaan na de bevalling? Bij mij ook niet trouwens... @Liesben: Eelco heeft zijn draai op het kdv al gevonden geloof ik... Ik ben inmiddels begonnen bij mijn nieuwe werkgever. Het begon erg leuk afgelopen vrijdag, met een creative middag waarin we allemaal twee van vier kernwaarden van het bedrijf moesten visualiseren op twee canvas doeken. Gelukkig trok ik de twee makkelijkste: passie en samenwerken, dus daar kon ik wel wat mee. Mijn echte eerste werkdag verliep een stuk minder, omdat zowel mijn computer als het softwarepakket een hoop problemen hadden. Dinsdagochtend had ik daar ook nog last van, zodat ik 's middags pas het gevoel kreeg iets nuttigs te doen. Hopelijk zijn de problemen morgen allemaal verholpen en kan ik lekker aan de slag...
Zo, hier is het drukke leventje ook weer begonnen. (bleuh!) Na de vakantie ben ik weer aan het werk gegaan. Ik heb de directie wel verteld dat ik zal uitkijken naar een andere baan. Ik zit bij een groot schoolbestuur, dus als ik intern wil solliciteren, dan komt het altijd uit als ik ergens solliciteer. Die directieleden kennen elkaar allemaal. Het geeft wel een hele opluchting dat dat nu er uit is. Nu alleen nog maar hopen dat ik iets ga vinden wat past; bij mij en bij mijn werkuren. Ik heb nl nog een dag ouderschapsverlof. dwz ik heb een contract voor drie dagen, maar ik werk er maar 2 tot januari 2013. Het liefst wil ik dat ook wel zo houden. Ik las dat Eelco het voor iedereen goed doet. En vooral bij zijn mama. Ik las ook al dat hij al goed de aandacht wist te trekken wanneer mama in de buurt is wanneer hij in bed ligt. Het lijkt me een fijne geruststelling dat hij nu lekker de lijn volgt van het gemiddelde kind. En dat zijn hartje verder in orde is. Dat lijkt me zo vreselijk, zo'n serieuze dreiging. Vervelend dat Alyssa niet goedgekeurd is bij de schooldokter. Het kan ook erg ingrijpend zijn dat ze niet alles even goed hoort. Dat zou ook wel kunnen verklaren waarom ze lang liever alleen speelde etc. Het is moeilijk om daar achter te komen zo lang ze zo jong zijn. Ze zijn vaak zo graag Oostindisch doof. En inderdaad, soms ook zo vol van iets anders dat ze de rest van de wereld vergeten. Maar gehoorproblemen verstoren de ontwikkelingen zeker wel, dus ik zou daar zeker snel achteraan gaan en dan pas de ADD verder bekijken. Gaat er ook nog iets voor haar rug gebeuren? of zouden zooltjes dat ook kunnen verbeteren? Nou, niet lekker allemaal voor jullie. Er komt zo opeens best wel weer wat op je af. Het stelt me wel gerust dat veel van jullie meiden ook behoorlijk gevoelig zijn voor van alles. Vreemde geluiden, mislukte poeppogingen. Yara is ook aardig angstig voor veel dingen. (stofzuiger van de teletubbies, de zwarte kevermannetjes van Sesamstraat) Maar ook voor veel geluiden. Boren was ze lang panisch van, het geluid van afgerold tape toen we gingen verhuizen. Laatst viel de fiets toen ze achterop zat, dus dat was weer een nieuwe angst. Ze moest per se voorop, ipv in haar nieuwe stoeltje achterop. Maar gelukkig ging het ook al wel weer, na een paar keer weer op de fiets samen. ik benoem ook vaak dat ik het zo dapper vind dat ze het toch doet, of niet meer huilt, terwijl ze het wel eng vind. Deze week heb ik de meisjes samen in de fietskar gedaan vanwege de kou. Dat is ook wel erg gezellig en leuk nu. Lola, ik ben benieuwd hoe je baan gaat bevallen. Veel succes verder. Liesben, hoe beviel het werken jou zelf eigenlijk. Appart van het wegbrengen van Eelco? Zat je er al weer snel in? Of was je er niet bij met je gedachten. Alhoewel, in jouw werk kan dat vast ook niet. Wat een nare dagen hebben jullie met Quinten gehad Natas. En dan bedoel ik niet het niet doorslapen. Gelukkig is hij weer fit. Nu Danique nog helemaal fit zien te krijgen. Anders maar eens een bloedonderzoek er tegenaan gooien. Dat moet ik zelf eigenlijk ook nog steeds doen. Want hoewel het wel weer beter gaat, ben ik ook nog lang niet fit. Maar misschien is dat sowieso een utopie als je in de kleine kinderen zit. Toch ben ik nog steeds wel heel bij met het feit dat Linde naast me slaapt. Het voeden gaat vaak zo onnadenkend, dat ik de volgende dag niet eens kan navertellen of en hoe vaak ik gevoed heb. Volgende week wordt ze een onze kleine schat. Niet te geloven, vorig jaar zat ze nog in mijn dikke buik, wachtte ik in spanning af of ze nog spontaan voor de 41 weken zou komen. En nu is het al zo'n boefje weer.
Hinke, grappig dat kinderen soms feilloos aanvoelen wat jouw stemming is he? Krummel merkt blijkbaar heel goed dat mama iets te druk is! Lekker begin op je nieuwe baan Lola. Wat zijn we dan meteen om het hand he..als de computer het niet (goed) doet... Weet je wat je wil wat betreft werk Annna? Wil je in dezelfde "branche" of heel wat anders? Werken gaat langzaam wennen. maar het gevoel is dubbel. Ik vind mijn werk leuk, maar ik vind mijn kind leuker,, Maar ik weet ook dat ik niet gelukkig word van fulltime moeder zijn. Dus ik moet het tijd geven. Gelukkig kan ik het me niet veroorloven om niet geconcentreerd te zijn op mijn werk, en de dagen gaan best snel. Gisteren had Eelco zijn eerste hele dag op het KDV, en vlgs de leidster was dat zijn echte wendag Hij had het niet heel erg naar zijn zin...heeft zelfs bijna een hele fles uitgespuugd. En hij spuugt niet vaak...maar goed. Bij het ophalen en in zijn jasje doen kreeg ik een big smile. Dus het zal wet goed komen. Vandaag was hij een dagje bij zijn tante, die de hele dag met hem heeft gezongen, gespeeld en gewandeld...tussen zijn slaapjes door. Lekker relaxed dus. Ik vind wel dat je je kind op een werkdag veeeeeeel te weinig ziet...smorgens eventjes en savonds nog een klein uur. Thats it. Maar morgen weer vrij, dus dan haal ik het wel in
Lola, wat een start bij je nieuwe werkgever. Dat het morgen inderdaad maar soepeler mag gaan allemaal. Hinke, wat een drukte bij jullie zeg! En wat een heerlijk bijdehand krummeltje ... Natas, succes met de kick-off. Hoe gaat het nu verder met de nachten? Zit daar nog verdere verbetering in? Anna, hopelijk loop je snel tegen een andere leuke baan aan! Vervelend altijd als het niet helemaal lekker loopt. Liesben, werken is leuk, alleen jammer dat het zoveel vrije tijd en qualitytime met je kind kost.
Over kids en lawaai, erg herkenbaar. Alyssa heeft het ook niet echt op lawaaiïge dingen. Schrikt daar snel van, wordt er bang van. Je moet vooral niet met haar naar de WC bij IKEA, die handdrogers op de toiletten daar sch*t ze 7 kleuren str*nt voor. De toilettengroep bij haar klas hebben wc's die zelf doortrekken, doodeng vindt ze die. Ze plast nog liever in haar broek dan dat ze daar naar de WC gaat. Maandagmiddag ga ik met haar naar de HA, ben benieuwd wat daaruit gaat komen. Of ik een doorverwijzing ga krijgen. Zal vast wel. En eigenlijk wil ik ook wel iets van zooltjes voor haar, zeker als dat de pijn in haar voeten vermindert. Voor wat betreft haar rug, daar wordt momenteel nog niets mee gedaan. De schoolarts wilde dat eerst nog even aanzien. En ik zelf ook, aangezien ik haar nooit over rugpijn oid hoor. Ze moet ook niet alles tegelijk gaan krijgen, want dat trekt ze over het algemeen erg slecht. De komende tijd zal er genoeg gaan gebeuren voor haar. Naast waarschijnlijk de oorarts en iets van een podotherapeut zal ik nu ook haast zetten achter een bureau waar we voor haar terecht kunnen voor het ADD verhaal. Zelf ben ik nu uitbehandeld voor wat betreft de ADD en de gesprekken die ik had met een psych over een jeugdtrauma zijn nu ook afgerond en dat zit nu opvoedkundig ook niet meer in de weg. Dus nu is het tijd om met dochterlief aan de slag te gaan. Nu is ze helaas ziek, een (buik)griepje. Arm ding. Ik heb haar na de computerles van vanochtend mee naar huis genomen, ze keek zo beroerd uit haar ogen en had zo'n bleek snoetje ... Hopelijk voelt ze zich snel weer beter.
Ik heb 2 dagen kick-off overleefd. Hoop heen en weer geren naar dat vergaderlocatie/hotel hier in Almere, naar kdv voor voedingen, naar huis voor verkleden en voeding geven, vrijdagmiddag ook 2 uurtjes op kantoor en daarna weer terug, etcetera. Tis weer klaar voor een jaar Quinten wordt op dit moment gemiddeld 2x per nacht wakker. De nacht voor mijn kick-off begon was een rampnacht, ook 2x wakker maar heel lang en veel huilen. Anna, ik hoop dat je snel een andere baan vindt. Wat zoek je bij een nieuwe werkgever, wat voor verandering wil je? Jeetje, Linde alweer bijna 1! En Lola, kon je lekker aan het werk? Lies, het zou voor mij ook absoluut niet goed zijn om fulltime moeder en huisvrouw te zijn. Maar de keerzijde van werkdagen is idd dat je je kindje maar kort ziet. Moet wel zeggen dat ik hier minder last van heb naarmate de kinderen ouder worden. Dombo, beterschap voor Alyssa en veel succes maandag met haar bij de HA.
Dat was inderdaad een hoop heen en weer geren natas. En dan nu weekeinde en even lekker bijtanken voor zover mogelijk ... Alyssa is gelukkig weer opgeknapt.
Oei! iets te lang geleden dat ik heb geschreven en ik heb alles net doorgelezen (is lastig want de kleine heeft constant aandacht nodig), wat een ontwikkelingen!er weer veel veel gebeurd lees ik! @Natas ik lees over de drukte en kan me voorstellen dat je er doorheen zit ook wat slaap betreft...ik weet nog van vorig jaar dat ik nog veel voedingen gaf en dan een heel weekend workshops had en tussendoor (in de lunchpauze) terug moest voor de kleine, dat is zeker een geren en je rust krijg je zo niet...(en dan hebben wij er maar een). En dan nog een zo ziek kindje...lijkt mij best eng ook, die hoge koorts!gelukkig is dat helemaal goed gekomen...ik hoop vurig met je mee dat de nachten nu steeds beter gaan... @Liesben ja natuurlijk is werk ook leuk, maar ja, je mist veel van je kindje...ik denk dat het voor een mama altijd moeilijk is, de een heeft het er moeilijker mee dan de ander natuurlijk, maar ook ik heb het dit jaar rustiger aan gedaan omdat ik vorig jaar (ondanks de BV) toch veel het gevoel had dat ik iets miste...nu heb ik meer tijd met de kleine maar dat gaat me nu ineens een beetje benauwen haha! de middenweg is soms lastig...wat goed dat jullie mannetje zo goed ontwikkelt!trotse mama en terecht! @Lola hopelijk is de werkdag nu beter verlopen! @Dombo er staat jullie nu een hoop te wachten met jullie meisje! inderdaad een voor een, ze zal veel te verwerken hebben! en als een kindje al extra gevoelig is...ik begrijp dat jij zelf ook behandeld bent voor ADD. misschien dat je je meisje wat meer kan begrijpen en haar als mama beter kan begeleiden...gelukkig is ze weer beter! @Anna ook opzoek naar een andere baan! spannend allemaal...! hoop dat je gauw vindt wat je zoekt! en die vermoeidheid...zucht...ik herken het erg helaas...(met een kindje vind ik het al pittig!!!) bloedonderzoek is wel handig. bij mij was er een klein tekort aan ijzer. maar na drie maanden ijzer ben ik nog steeds doodop...hopelijk is het bij jou van tijdelijke aard!BV sloopt ook wel merk ik nu (pas)...afgezien van het feit dat het heel mooi is om te doen en het beste voor je kindje.
Hier is de vermoeidheid nu zo op de voorgrond (ben gisteren ook ongesteld geworden en ik heb daar al een week van tevoren heel veel last van...) dat ik geen fut had om ook maar iets anders te doen dan wat ik 'moest' doen...ik slik extra vitamine al een hele poos, heb lang haaruitval gehad en het lijkt sinds een week of twee al een stuk minder te zijn (mag ook wel want er is niet veel meer over van wat ik had) en ik ben geregeld in paniek over mn haar (droom er bijna dagelijks over,drama's in de badkamer) terwijl ik nooit een volle bos heb gehad maar wel makkelijk en lekker haar! ik voel me er echt ongelukkig door, terwijl ik ook wel weet dat er ergere dingen in de wereld zijn...waar maak je je druk over? vraag ik me weleens af, maar ik zie op t moment veel dingen helemaal zwart... ik ben weer begonnen met homeopathie wat me erg heeft geholpen in het verleden en toen ik al 4 maanden chronische koortslippen had. was er (na veel zalfjes-behandelingen) binnen twee weken vanaf! ik voelde me toen ook beter...maar eind mei begon mn energieniveau te dalen en mn haar ook weer uit te vallen. tot niet lang geleden dus...hoop dat ik mn dal heb gehad (ook psychisch) en dat ik het allemala wat zonniger ga inzien. zal ook wel te maken hebben met hoe het ging(gaat) in mn relatie. het is een gevecht al gaat het stukken beter nu. ik zie dat Stefanos echt z'n best doet om meer te doen en meer van mij uit handen te nemen...de hele sfeer is beter. we gaan relaxter met elkaar om en zijn meer met z'n drietjes. ook ik moet voor mezelf bepalen dat ik of hem moet nemen zoals hij is (met kleine veranderingen maar een mens kan niet veel veranderen dat weet ik) of kappen met de relatie, maar dat wil ik niet. daarvoor zijn we teveel voor elkaar gemaakt zeg maar! nee ik zie nu dat hij hard werkt aan de dingen die verbeterd kunnen worden en dat geeft mij ook meteen meer hoop! ik zit wel erg in dubio: of toch nog een tweede kindje (dat zegt mn gevoel heel erg!!!) maar dat is in onze situatie niet zo 'handig' (dat is dan verstandelijk) omdat onze relatie nu net weer beter gaat en een tweede toch ook voornamelijk op mijn schouders terecht zal komen...bovendien zetten we het plan naar NL te gaan echt door (ik hoop vanaf maart op banen te solliciteren en misschien wel docent drama banen maar die zijn er gewoon veel minder). met een dikke buik kan dat dus niet...maarrrr wanneer we goed en wel in NL zitten en ik een baan heb, dan is zwanger raken ook even niet handig omdat ik dan ook geen vast contract zal kunnen krijgen...bovendien wordt het dan fulltime werken, veel doen wat verzorging betreft en daarna met twee kindertjes...ik weet t allemaal niet! pfff dilemma...ik ben nu 39 dus heb ook niet meer ontzettend veel tijd...afijn, ik ben er nog niet uit. Stefanos vindt alles best, wel zwanger, niet, die neemt het leven zoals het is. hij is vroeger heel ziek geweest, was er bijna niet meer geweest, heeft geen zicht in een oog dus eigenlijk is hij gehandicapt...dat maakt het allemaal niet heel makkelijk, maar het gevoel blijft... ik hoop dat ik jullie niet al teveel vermoei met mijn lange verhaal maar merk dat het nogal speelt in mn leven. eerst maar even mezelf wat rust gunnen om minder meer energie te krijgen! ik zal weer wat vaker langskomen! fijne week allemaal!
Mukkie, ik kan niets over jouw dilemma zeggen maar wel dat ik blij ben dat ik destijds mijn gevoel heb gevolgd en mijn kinderwens nu is ingevuld. Wij zagen ook veel beren op de weg en het heeft niet veel gescheeld of we waren echt te laat geweest. Dat ik snel zwanger kon raken en nog 2 mooie kindjes heb mogen krijgen, op m'n 41ste en 44ste, is denk ik een uitzondering. Je leeftijd wordt een issue, daar is niet onderuit te komen. Probeer in jezelf te graven om te kijken waar je gevoel écht naar uitgaat. Veel succes en wijsheid!
Lastig hoor Mukkie, zo'n dilemma..helaas kan ik je geen bindend advies geven. Ik zou zeggen: volg je gevoel! Er spelen in jouw geval meerdere factoren mee..werk, relatie, leeftijd. Wat laat je het zwaarst wegen? Moeilijk! Wat betreft de leeftijd...ik was ook 39 toen ik zwanger werd, 40 toen ik beviel. Ik zou het zo weer doen. Oké, Eelco heeft Down, maar ook dat zou me niet weerhouden. Het weerhoudt ons wel van een 2e..Omdat ik nu, als ik weer zwanger zou raken, wel prenatale screening zou doen. Ik heb nu een heerlijk kind (met Down), maar 2 zou ik niet aankunnen. En ik wil gewoon niet voor de beslissing komen te staan om een zwangerschap af te moeten breken. Wat ik dus wel zou doen dan. Dus hebben we besloten het bij 1 te laten. Maar daar ben ik al dolgelukkig mee. Van de week was het 1 jaar geleden dat we de IUI hadden..en wat toen begon als een klompje cellen is nu een heerlijk joch van 15 weken. Wat kan je leven toch overhoop gehaald worden in 1 jaar tijd! Was echt een emo-momentje voor mij.
dank voor jullie reacties...het is idd een lastige 'beslissing', want wie zgt dat 't (meteen) lukt? en of het goed allemaal moet je ook afwachten...ik ben wel voor gevoel volgen, dat heb ik ook gedaan toen ik naar griekenland vertrok...nu is de situatie heel anders, ook hier in dit land. we hebben er lang over gedaan om ons kindje te krijgen. we mogen al blij zijn dat we hem in ons leven hebben!maar het verlangen naar een broertje of zusje is groot...onverwacht groot.kan ik t aan? en de strijd in mn relatie die nog steeds aanwezig is maar wel veel minder... Natas ik denk dat jij idd een uitzondering bent! maar wel een heel mooi voorbeeld dat het wel kan! ik ken in mn omgeving ook wel vrouwen die pas laat kinderen hebben gekregen... liesben ik kan me voorstellen dat het even emo was, precies een jaar geleden!en straks alweer de eerste hapjes...en een tweede kindje met het risico dat je voor zo'n onmogelijke keuze staat...ik zou t ook niet over mn hart kunnen verkrijgen om de zwangerschap af te breken...en nu zijn jullie gelukkig met jullie lieve mannetje, dat is ook zoveel waard! de komende tijd moet ik maar even aan introspectie doen ja...als ik een momentje voor mezelf heb... fijne week!
Mukkie, da's een lastig dilemma. Ook ik zou zeggen, volg je gevoel. Zelf zou ik denk ik toch voor een tweede gaan, ondanks de hindernissen. Kids vergen enerzijds veel van je, zeker als je het voornamelijk alleen zult moeten doen, anderzijds krijg je er ook een hoop voor terug. Liesben, wat een heerlijk moment om aan terug te denken. Vanmiddag ben ik met Alyssa bij de HA geweest en hij zou een doorverwijzing faxen naar de KNO-arts. Hij zag een kleine afwijking in haar linkeroor, wat de reden zou kunnen zijn dat ze met haar linkeroor bepaalde tonen niet/niet goed hoort. Ik ben benieuwd wat er bij de KNO-arts uit gaat komen. Aan haar voeten wilde hij voorlopig nog even niets doen, dat moesten we voorlopig eerst maar even een jaartje aankijken. Wel het advies meegekregen om te zorgen voor schoenen met goede zolen.
Hier weer een ziek kind, Danique heeft vandaag 6x overgegeven, verhoging en belabberd. Zelfs 3 slokjes water kwamen er in een golf weer uit. Morgen maar weer iets met m'n werk regelen want ik denk niet dat ze naar het KDV kan. Arm moppie, ze was echt zielig. Gelukkig slaapt ze nu lekker. Wat een bizar idee Lies, een jaar geleden was die knapperd van je nog maar een paar cellen! Dombo, hopelijk kan je snel terecht bij de KNO.
Ha Liesje en Eelco hebben ook een soort verjaardag. Een jaar geleden rond deze tijd liep ik nog te spoken door de donkere nacht en hoopte ik dat mijn kindje toch nog spontaan zou komen. Als ik toen had geweten, wat ik nu weet, had ik me zeker geen zorgen gemaakt. Het viel me zo mee! Nu spook ik nog zo laat rond omdat ik voor haar een knuffelpopje aan het maken ben. Morgen de laatste details en dan kan ze knuffelen Natas, beterschap voor Danique, hopelijk slaapt ze lekker door en is het morgen ook verdewenen uit haar lijfje. Dombo, ik zou zeker naar een goede schoenwinkel gaan nu. Eentje waar ze echt goed opmeten en ook kleine adviezen kunnen geven, voor steun op lichte correctie. Kost je een flinke duit, maar je meisje zal er vast baat bij hebben.
Gefeliciteerd met je dochter Annna! Ik begrijp dat ze vandaag 1 jaar is? Waar blijft de tijd hè? Arme Danique...beterschap! Dombo, spannend naar de KNO. Kunnen jullie snel terecht? En inderdaad, wat Annna zegt, ga eens naar een goede (orthopedische) schoenenwinkel waar je haar voeten goed op kunnen meten. Wie weet wat ze kunnen betekenen! Wij gaan vanmiddag naar het CB voor 2e prikken. Ik hoop dat hij er net zo weinig last van heeft als van de 1e. En ik ben heul benieuwd wat meneer nu weegt!
Natas, ach arme Danique, er heerst weer van alles op dit moment. Beterschap voor je kleine meisje. Hoop dat ze snel weer beter is. Liesben, succes vanmiddag op het consternatiebureau! Anna, leuk zo'n knuffelpopje. Succes met de laatste details. Ik weet het, van die schoenen, maar die flinke duit ... is nu helaas iets wat we echt niet kunnen missen. Ik heb nu geluk dat ik voor weinig goede laarzen voor haar heb kunnen halen bij de locale schoenenwinkel. Geen idee hoelang de wachtlijst is voor de KNO-arts. Meestal kun je er wel vrij snel terecht.
consternatiebureau Ik zag er in het begin erg tegenop, had zoveel verhalen gehoord. Tot nu toe vind ik ze erg relaxed. Heb wel de mazzel dat ik alleen nog de kinderarts daar heb gezien, en dat is een erg leuk mens. En heel relaxed dus..Volgende keer zal ik wel bij de verpleegkundige komen. Maar vandaag heb ik weer de arts. Jeuj
gefeliciteerd Anna!wat gaat zo'n jaar snel he?! fijne dag! Dombo, wat vervelend voor je meisje naar de KNO...hopelijk kunnen ze iets voor haar doen en komt het goed...?en wat schoenen betreft: eigenlijk zou je toch verwachten in een land als Nederland (een van de rijkste landen in Europa!!!) dat daar een vergoeding voor beschikbaar is...goede schoenen kunnen een hoop doen!en het is toch in het belang van elk kindje! (kinderbijslag is nu ook niet zoveel heb ik begrepen...) Jeetje Natas! wat zielig dat je meisje ziek is!hoe is het nu met haar?beterschap!!! en veel succes vanmiddag Liesben. wij gaan hier meteen naar de KA, want er bestaat niet zoiets als CB. maar dat bevalt prima!je betaalt er wel voor dan he...dat is wel zo!maar ik ben tevreden met de aandacht die ze geven aan je kind en de arts neemt echt de tijd.fijn mens en de andere bij wie we ook eens zijn geweest, ook een fijn mens (allebei vrouwen...hm heeft dat er iets mee te maken? haha!)