Nou, Eelco groeit als kool. Hij woog 6690 gram en was 62,5 cm lang. De afgelopen weken is hij dus ruim 200 gram per week gegroeid Bij de prikken was het brullen, maar gelukkig snel kunnen troosten. Thuis meteen de fles, die er goed inging. Daarna lag hij prinsheerlijk op de bank naast me te kletsen tegen god mag weten wat..en had hij spontaan zijn duim ontdekt!
Ah gosh dat duimpje, zo lief! Fijn dat Eelco zo lekker gaat Lies en zo goed groeit. Da's even zieilg he, de prikjes. Och och, wat kunnen ze hartverscheurend huilen. Anna, gefeliciteerd met Linde!!! Jeetje, een jaar alweer, een dreumes...... dat duurt bij Quinten nog heeeeeel lang Danique heeft vandaag nog een paar keer overgegeven en is een lamlendig vogeltje op de bank geweest, arm ding. Vanavond leek het iets beter te gaan, koorts bijna weg, heeft wat gegeten wat ze binnen hield en ze kreeg ook weer wat praatjes terug Maar ik durf er niet op te gokken dat ze morgen helemaal beter is, ik laat wel m'n zus komen (geen tante-dag morgen, maar m'n zus is zo lief om haar vrije dag hieraan te spenderen) Dan kan ik tenminste naar kantoor want daar is het zó ont-zet-tund druk, kreun. Chris kan ook niet thuis blijven, heeft vrijdag een giga deadline in z'n nek hijgen.
Gister een heel zielig mannetje....enorm huilen. Na de fles van 22 uur alles ondergespuugd, waarna hij nog harder ging huilen. Uiteindelijk een zetpilletje gegeven, waarna hij in slaap viel rond 0030 uur. Maar ja, om 0130 wilde hij wel weer wat eten, ant de vorige fles was verloren gegaan...en net ook al weer wakker. Papa geeft nu fles, maar ik kreeg al een lachje..gelukkig. Rotprikjes!
Anna, nog van harte met Linde! 1 jaar alweer, tijd vliegt! Natas, fijn dat je zus vandaag toch een tantedagje kan houden. Liesben, sneu dat je mannetje toch nog last heeft gekregen van z'n prikjes. Op zich heb ik niet echt een hekel aan het CB, maar om nu te zeggen dat ik er voor m'n plezier heenging/ga dat kan ik nu ook weer niet zeggen. Ik had geen last van ze, maar ook zeker geen gemak. Het is goed dat ze er zijn, maar het feit dat het min of meer verplicht is en ze er altijd zo'n drama van maken als je een keertje overslaat omdat je ook net een afspraak hebt bij de kinderarts. Daar kunnen ze ook meten en wegen. Maar goed, in principe hoef ik nog maar 1x met Yelina en daarna is het aan de schoolarts. Bij de KNO-arts laten ze er geen gras over groeien, ik kan dinsdagmiddag al terecht.
Fijn dat je zo snel bij de KNO arts terecht kunt, Dombo! Liesben, wat vervelend dat Eelco zo'n last van de prikjes heeft gehad. Hopelijk gaat het vandaag beter. Lekker jochie trouwens, op die foto. Natas, sterkte met je zieke, zielige meisje. Naar is dat hè, als ze zich zo beroerd voelt? Je voelt je zo machteloos. En dan je werk, waar toch op je gerekend wordt, lastig hoor. Fijn dat je zus wilde komen. Annna, wow. Linde alweer een jaar? Gefeliciteerd! Wat gaat dat hard zeg. Mukkie, niemand kan voor je beslissen of je wel of niet voor een tweede gaat, dat moet je toch echt zelf doen. Rationeel kan ik allerlei plussen en minnen bedenken, maar daar gaat het niet om.
Danique is wel weer beter, al eet ze nog heel slecht. In gedrag heeft ze iets heel hyper's wat ik niet goed kan plaatsen. Heel gezellig hoor, maar de grens naar een drama-ontploffing is dun. Dombo, fijn dat je zo snel terecht kan bij de KNO. Ah gosh Lies, arme Eelco. Heeft hij vandaag nog overgegeven?
wow Hinke, las ik het goed? Natas, jij verstond het toch ook??? Bedankt voor de felicitaties. En weltruste nu
Spannend Hinke Hier alles goed. Vandaag hebben we voor weinig een tweede kinderwagen gekocht op MP. die komt dan bij mijn moeder te staan waar Eelco minstens één dag per week is. Scheelt een hoop gezeul elke keer. Het was echt een koopje, als we hem vandaag nog ophaalden was het 30 euro...en hij ziet er prima uit! Het is een Quinny Y2K, inclusief reiswieg en wandelwagen. Vanmiddag een proefrondje gelopen en niks mis mee! Verder vanmorgen een nieuw record verbroken...Eelco werd pas om 06:40 uur wakker!
Leuk koopje Liesben en heerlijk, die nachten die al wat langer gaan worden. Natas, graag gedaan! Ik heb vanmiddag weer heerlijk een paar uurtjes rondgecrossed op de Veluwe. Beetje fris, maar het was wel weer genieten.
Heel handig Lies, een wagen bij je moeder. Dat gedoe met in- en uitklappen, in je auto, sjouwen en slepen, pfffff Je had mooi weer vandaag Dombo! Ik zat vanmiddag bij de kapper, heb het wat anders dan anders laten knippen. Wel even wennen, heb ineens een (voor mijm doen) bloot voorhoofd Quinten heeft een kwartier gevouwen gelegen van het lachen toen ik thuis kwam. Elke keer als hij mij zag kwam ie niet meer bij. Weet nog niet of dat een complimentje is of juist niet..... Wij zijn bezig met de keuze van een basisschool. Lastig!!! Komende week gaan we bij 2 scholen langs, ik hoop dat er dan wat dingen duidelijker worden. De schoolgidsen zien er allemaal prachtig uit, de inspectierapporten gaan een beetje gelijk op, moeilijk kiezen dus. De een is dichtbij en veel kids uit de wijk gaan daar naar toe, de ander ligt verder weg (15 min. met de auto) maar heeft een continuerooster wat ons een voordeel lijkt. De een heeft BSO onder dak, bij de ander moet je kind opgehaald worden. Maar hoe belangrijk zijn dat soort dingen, lastig inschatten als je er nog geen ervaring mee hebt.
Wow Hinke, dat wordt spannend!!!hoop dat het snel raak is! leuk een broertje/zusje!!! het is idd een zeer persoonlijke kwestie en ik ben er nog niet helemaal uit...een tweede is zeer welkom maar nu???de timing is zoooo belabberd maar het gevoel is erg sterk...ik zal er toch grotendeels voor opdraaien en een pasgeboren kindje (met borstvoeding, dat wil ik erg graag weer) en een dreumes/peuter in wording en de meeste avonden/nachten en ochtenden alleen...koken/huishouding/verzorging kindertjes ikke en praktisch alleen ikke...hm...kortom het is nog niet duidelijk of het nu met de hele verandering (plan om naar NL te gaan) zo verstandig is... vandaag zit ik bv al de hele dag alleen (slecht koud weer hier) en dat is niet fijn...
Liesben: heel handig een wagen bij je moeder! dat hebben wij ook gedaan zodat je niet hoeft te slepen.en super zo'n koopje! hier hebben ze helaas geen MP of tweedehands winkels. is niet zo grieks geloof ik...maar we hebben wel een goed autostoeltje gevonden en opgehaald toen we in NL waren.scheelt 'n hoop geld!en wat goed en heerlijk dat jullie mannetje al zo lang slaapt! natas: hahaha! Meestal schrikken kindjes van een verandering in het haar van mama maar deze reactie heb ik nog niet gehoord! haha! grappig! tja, een compliment of niet? de basisschool al! ja dat is weer wat anders...kan me voorstellen dat het een lastige keuze is...als beide scholen voordelen hebben. dichtbij is ook fijn en ook omdat er dan veel vriendjes in de buurt wonen. maar je moet ook verder kijken naar andere voordelen!na de zomer is het zover? Dombo: klinkt erg acief en sportief!!! zal mooi zijn ook nu in de winter...ach ik mis Nederland wel! wij hebben geboekt voor april!!!we gaan 10 dagen, heerlijk! Ons mannetje wordt steeds leuker haha! hij heeft dit weekend twee nieuwe woordjes gezegd (geleerd): hap (wordt meer 'ap') en mooi! zo schattig, want nu zegt hij de hele dag door: maan mooi! gisteren zijn we naar een voorstelling geweest waar acrobatiek gecombineerd werd met muziek, acts en clowns. ons mannetje heeft ademloos gekeken, tussendoor klapte hij in z'n handjes en danste op ons knieen! zo leuk! er waren meer kinderen en ook een paar kleine kindjes, o.a. het zoontje van vrienden van ons, iets jonger dan Vaios. daarna konden de kids lekker rondrennen en spelen in de ruimte. We zagen daar ook een vriendin van ons en ik ben met die vrienden van ons en zoontje naar haar huis gegaan. vier volwassenen (die vriendin van ons is gescheiden en heeft een dochtertje van net 4) en twee dreumesjes en een kleuter en hond. leuk! Stefanos moest werken maar ik had eigenlijk geen zin om weer alleen thuis te zitten...het was gezellig, kids leuk gespeeld, Vaios in innige omhelzing met Mari het dochtertje van vriendin, en muziek maken met z'n kleine vriendje! daarna ben ik alleen met twee tassen en wagentje en half slapend kind in taxi naar huis gebracht (taxi is hier vrij goedkoop en soms de enige oplossing om thuis te komen) en gelukkig was de chauffeur zo aardig om de spullen naar binnen te sjouwen zodat ik de kleine die inmiddels echt onder zeil was in mijn armen, te dragen! vandaag is Vaios een klein beetje uit z'n doen, maar na een goed middagslaapje is hij weer helemaal vrolijk! het heeft me (ons) goed gedaan!
Dat klinkt heel gezellig Mukkie! Zou leuk zijn als je dit soort dingen vaker kan doen. Ik zie scheel van het lezen van schoolgidsen, onderwijsinspectierapporten en websites, word krankjorum van het afwegen van voordeel zus tegen nadeel zo. Man, wat is dat lastig zeg het kiezen van een school.
Halloooooo! Ben ik ook weer eens even, spuit elf.. Oooow...wat leuk Hinke! Hopelijk binnenkort goed nieuws! Altijd leuk om te horen, en spannend!! Moeilijk Mukkie, kan me voorstellen dat het wikken en wegen is. Soms is het beter bij beslissingen je hart te volgen. Maar soms is het beter om juist je verstand de boventoon te laten voeren. Dus wat zegt je hart en wat zegt je verstand? En wat kan je het beste volgen? Inderdaad kan je daar alleen zelf uitkomen. Maar het is misschien wel fijn als anderen met je mee praten of even je hart luchten is ook altijd lekker denk ik. Oei prikjes Lies, daar ben ik geen fan van Vroeger stond ik daar nooit bij stil, 3 van mijn 4 kinderen hebben er nooit last van gehad. Maar Sophie kwam ter observatie in het ziekenhuis te ligen na haar 1e. Dat heeft mijn onbevangenheid wel verandert wat dat betreft. Maar goed, ben op een langzamer tempo verder gegaan. Ze moet nog 1 DKTP en de BMR. Moeilijk Natas, de keuze voor een school. Goed naar je kind kijken zou ik zeggen. Tenminste, als je kiest voor een speciale vorm van onderwijs. Mijn twee zonen waren prima op hun plek op het Montessori onderwijs. Rosalie zit hier nu ook op, in groep 1. Maar ik heb mijn twijfels of ze misschien niet beter af zou zijn op de Vrije school. Gezien haar gevoelige aard. Binnenkort oudergesprekken maar ik heb nu al het gevoel waar het over zal gaan. Ze tipte al even iets aan bij de deur en dat leek in kant op te gaan waar ik niet blij mee ben en waarvan ik weet dat dit er niets mee te maken heeft. Rosalie is hoogstwaarschijnlijk (ze is nog klein tenslotte) hoogsensitief. Niet zo verwonderlijk want dat ben ik ook. Net zoals papa en oma van twee kanten, en meer familieleden. Heeft ook 20% van de bevolking dus zo bijzonder is dat niet. Ik heb het er niet zo vaak over want ik heb het idee dat mensen het soms gebruiken om zich achter te verschuilen of aandacht te krijgen. Beetje zielig te doen zelfs. Hoogsensitieve mensen zijn namelijk echt niet allemaal teruggetrokken mensen die niets aankunnen. Ik vind het ook geen zwakte of gebrek. Het is alleen soms wat anders, of lastig. Al zullen mensen daar bij mij niet eens veel van merken in de dagelijkse omgang denk ik. Het heeft zeker ook voordelen. Maar als ik een test doe...ik herken er heel veel in, niet alles maar heel veel. Zo deed ik ook een test voor kinderen, voor Rosalie vanmorgen. Weer viel mijn mond open door de herkenning bij mezelf! Dat had ik dan weer nooit eerder gelezen. (Voor Rosalie vind ik het nog wat moeilijker te beantwoorden omdat ze nog zo klein is en ik niet precies kan peilen wat er in haar om gaat) Het zijn ook kinderen die opkomen voor(of affiniteit hebben met) de underdog bijvoorbeeld. (Ik was een vechtersbaasje en heel sterk, maar altijd voor anderen die gepest werden. Ik werd er zelfs door andere klassen bijgehaald als er zoiets aan de hand was) Kinderen met een heel sterk rechtvaardigsheid gevoel, en ook geen affiniteit met autoriteit. Kan ik ook nu nog slecht tegen. Maar dat was pas in de 5e of 6e klas hoor, dat dat naar boven kwam. Wel was ik tegelijkertijd héél verlegen als ik me niet veilig voelde, en onzeker. Kon dichtklappen en daardoor bijv. m'n cito toets verpesten. omdat ik niet tegen die druk van op dat moment moeten presteren kon. Je moet nu nog niet op mijn vingers kijken. Perfectionistisch ook. Maar niet met alles, alleen met dingen die ik belangrijk vind. Rosalie is dus meer het verlegen teruggetrokken meisje. Buiten de deur dan alleen, want thuis is ze heel anders. Ze is heel gelijkmatig van karakter, niet moeilijk ofzo. Lief maar geen doetje thuis. De juf gaf aan (niet zo handig even snel bij de deur) dat ze moeilijk contact met haar krijgen, ze praat nauwelijks tegen hen. Kijkt ze liever niet aan, wel als ze erom vragen, en ze is dromerig. Ook zei ze dat ze dan zo zit te krassen op haar tekening... (Onzin, ze komt met hele gedetailleerde tekeningen thuis) Krassen doet ze alleen om een achtergrond in te kleuren. Thuis tekent ze ook graag en heel mooi echt, ze is heel creatief. Dus die observatie klopt al niet zo. Maar goed, de combinatie die ze opnoemde deed mij vermoeden dat ze mogelijk zitten te denken in de richting van PDD nos. Iets in haar houding en manier van praten geeft mij dit gevoel. Heb er nog geen gesprek over gehad maar ik heb wel dat gevoel, al kan ik daar nog niet op vooruit lopen natuurlijk. En dat klopt ook echt niet. Ik ken de symptomen, heb als peuterjuf veel kindjes moeten observeren. En scholing gehad over opvallend gedrag bij kinderen. Rosalie past daar echt niet in. Niets in haar ontwikkeling doet dat vermoeden. Ze lachtte juist heel snel, haar taalontwikkeling is normaal verlopen tot wat sneller juist. Geen opvallende manier van spreken, geen moeite met veranderingen en geen buien, geen eenzijdig spel, haar motoriek is juist heel goed, maakt goed oogcontact, laat zich troosten, praat met je en niet tegen je, kan zich inleven in anderen, speelt graag met haar zusje of nichtjes, is eigenlijk niet eens dromerig thuis,trekt zich niet terug, kortom, ik herken haar daar echt niet in. Had anders al lang aan de bel getrokken. Bovendien, bij PDD nos is het vaak zo dat de ouders al vanaf baby het gevoel hebben dat er iets niet klopt en de omgeving pas veel later iets gaat merken. Vaak pas rond een jaar of 7. Bij hoogsensitieve kinderen heb je zelf meestal het gevoel dat er niet veel aan de hand is terwijl de omgeving een kind dan teruggetrokken en verlegen vindt. Want dat is ze wel, heel verlegen voor vreemden, al is het wel al een heel stuk minder geworden. Ach, Rosalie heeft het in elk geval erg naar haar zin op school. Ik zie ook wel dat ze heel anders is zodra ze de school binnen stapt. Door alle indrukken en kinderen komt er als het ware niet veel meer uit. Ze kijkt met een tevreden gezichtje naar de kinderen om zich heen, wat die allemaal aan het doen zijn en wat er allemaal gebeurt. Ze ook heeft een paar vriendinetjes. Ze zit ook nog maar een halfjaar op school natuurlijk en kindje zoals zij zal wat langer nodig hebben. Wel heb ik wat materiaal uitgeprint, ik vind namelijk wel dat ze moeten weten waarom ze soms het idee hebben dat ze geen contact met haar krijgen, of dat ze droomt. Speciaal een stukje wat gaat over gevoelig kindjes in het onderwijs. Ben ook wel benieuwd wat ze gaan mededelen, ik ken haar ook nog niet goed natuurlijk. Want als ze nu al die richting op zouden denken, terwijl ze niet eens met mij overlegd hebben of dit wel klopt en hoe ze thuis is, hoe haar ontwikkeling tot nu toe is verlopen.. Tja...daar zou ik niet vrolijk van worden, zacht uitgedrukt.. Maar goed, misschien heb ik het mis. In elk geval is het niet handig om dat soort dingen te zeggen zo even snel bij de deur. Aan de andere kant ben ik nu wel voor bereid en kan ik ze hopelijk uitleggen hoe die kleine aap van mij een beetje in elkaar zit. En verder is het wel positief dát ze tenminste signaleren. Toch?