Hé, dat kruiste mijn bericht. Dank je voor je reactie. Gek is dat, heb het hele verhaal met droge ogen zitten typen en nu ik jouw reactie lees, stromen de tranen over m'n wangen. Fijn trouwens dat het met Yara zo goed gaat. Mariëlle was met 4 maanden en een week 6780 gram en 63 cm en met 6,5 maand 7760 gram en 68 cm. Een maand geleden woog ze 8260 gram en was ze 70 cm. Dus met haar vergeleken is Yara wel een flinke dame!
@Hinke: Nu ik je complete verhaal lees, krijg ik ook een brok in mijn keel. Wat moet het vreselijk zijn om te moeten vrezen voor het leven van het wonder wat je net op de wereld hebt gezet. Maar uit alles blijkt dat jullie meisje een echte kanjer is en beslist niet onder doet voor 'het gemiddelde kind' (dat niet eens bestaat..)!
Hinke, het is inderdaad heerlijk om te zien hoe je meisje zich ontwikkelt. Het is sowieso allemaal al heel bijzonder om mee te maken hoe je kindje zich ontwikkelt, maar in jouw geval kan ik me voorstellen dat het extra bijzonder is. Hier hebben beide meisjes op de couveuse-afdeling gelegen, maar alleen Alyssa heeft in de couveuse gelegen. Het was allemaal heftig genoeg, maar niet te vergelijken met wat jullie hebben meegemaakt. Alyssa is met een spoedkeizersnee gehaald omdat haar hartslag wegviel, ze kwam er vrij slap en erg bleek uit en ze hebben haar een beetje op gang moeten helpen, waarna ze nog 3 dagen in de couveuse heeft gelegen. Daarna nog 2 dagen in een bedje op de couveuse-afdeling en de laatste dag bij mij op de kraamafdeling. Ik ben naderhand best nog een tijd bang en onzeker geweest over haar ontwikkeling. Het was niet bekend of ze zuurstofgebrek had gehad voor en tijdens de bevalling en het was afwachten hoe zij zich zou ontwikkelen. Gelukkig ontwikkelde ze zich volgens het boekje en is die angst weggeëbt. Yelina lag in eerste instantie bij mij op de kraamafdeling, maar is na een paar dagen alsnog opgenomen op de couveuse-afdeling. Dat was ook goed, want ze dronk maar heel weinig en wat ze dronk kwam er met grote golven weer uit. Ze woog nog maar amper 2200 gram. Ook op de couveuse-afdeling ging het drinken erg moeizaam, maar nadat ze een paar voedingen met alleen de sonde had gehad was ze weer een beetje aangesterkt en begon zelf wat te drinken. Wat ze niet opkon kreeg ze via de sonde, maar dat ging niet goed. Daardoor ging ze weer met grote golven spugen. Pas toen we de verpleging op onze hand zagen, de sonde eruit mocht en zij zichzelf moest bewijzen ging het redelijk goed met drinken en mocht ze toch nog ineens vrij snel naar huis. Ook thuis is ze nog maanden blijven doorspugen, maar gelukkig zagen we wel verbetering. Inmiddels spuugt ze mede dankzij Nutriton wat ze krijgt sinds ze een maand of 2 was krijgt niet meer. Soms een klein mondje als ze na het eten te snel wild gaat doen. Afbouwen van de Nutriton gaat nog niet, dan begint ze meteen weer te spugen, dus voorlopig blijven we het nog wel even doorgebruiken. De arts op het CB heeft dat zelfs ook aanbevolen. Na beide bevallingen is de placenta onderzocht en beide keren bleken er behoorlijke problemen met de placenta te zijn. Ze waren helemaal op, de meisjes kregen er geen voeding meer van, ze waren al aan het afbrokkelen en er zat en lichte chronische ontsteking in. Na Alyssas geboorte hebben ze me gezegd dat bij een volgende zwangerschap de kleine eerder zou worden gehaald, helaas hebben ze dit niet gedaan. Dat had een hoop gespuug kunnen voorkomen, want voor zover ik weet worden vrij veel babys die vruchtwater hebben binnengekregen daar erg misselijk van. Na Yelinas geboorte hebben ze me weer gezegd dat bij een eventuele volgende zwangerschap de kleine eerder zou worden gehaald. Of deze zwangerschap nog een keertje gaat komen weet ik niet. Ik zou zelf wel willen, maar mannetje niet meer. De tijd zal het leren of hij nog eens een keertje omgaat. Moet hij alleen niet al te lang mee wachten, want we worden er niet jonger op.
Ik moest trouwens erg lachen om jullie reacties van ons supermarktavontuur. In eerste instantie had ik er met Alyssa niet zo heel veel moeite mee, maar zij vond het zelf maar niks als ze aan haar kwamen. En nadat ik op een gegeven moment een ouder heerschap vlakbij de supermarkt tegen een boom zag piemelen en hij daarna doodleuk met z'n handen in een wandelwagen ging om de kleine aan te raken had ik er ineens genoeg van. Vond dat ronduit onhygiënisch. Niet dat ik een schoonmaakfobie heb ofzo, verre van dat, maar wat ik zag vond ik zo goor, dat ik er meteen genoeg van had. Kijken mag, aankomen niet. En ik ben blij te weten dat ik daarmee niet de engiste ben.
Getverderrie! Ik geloof dat ik keihard was weggerend. Brrrr... ik zit hier helemaal te griezelen ! Wat rot voor je dat je 'worstelt' met de wens voor een derde kindje. Ik ben voor mezelf blij dat die wens bij mij tot dusverre uitblijft, véél te bang om weer te moeten doorstaan wat we hebben doorstaan om Jasmijn te krijgen. Daar heb ik mijn leeftijd ook voor tegen. De ene na de andere 'september-2008-mama' wordt nu zwanger en behalve dat ik erg blij voor hen ben, doet het me verder gelukkig niets. Ik hoop dat dat zo blijft, geeft een hoop rust... Maar omdat jij die wens wel hebt, hoop ik voor jou dat je man nog van mening verandert. Men kan wel zeggen: 'Wees blij met wat je hebt!', maar een sluimerend verlangen laat zich niet zomaar wegdrukken, ook al ben je zeker blij met de twee meiden die je hebt...
Lola, ik denk niet dat hij omgaat. Hij heeft nog te zeer in z'n geheugen gegrift staan dat de zwangerschappen vrij moeizaam verliepen, mede omdat ik erg weinig energie had, waardoor hij bijna alles in z'n eentje mocht opknappen. Van het huishouden tot en met de (eind)administratie van m'n bedrijf. En ergens kan ik me toch best goed voorstellen dat hij dat niet nog een keertje wil doormaken. En ja, ik ben inderdaad dolgelukkig met onze 2 meiden, maar ja, dat geluk, dat smaakt naar meer.
Lieve meiden, bedankt voor jullie reacties. Doet me echt goed! Inez, toch wel heftig, je verhaal. Kom ik later op terug. Heb nu even weinig tijd, wil morgen naar school en ben even wat aan het voorbereiden. Hoezo leraren hebben zeven weken vakantie? Hahahaha! Hehe, maar wel vandaag lekker wezen fietsen met man en kind . Dat ik hier wel even langswip, is ook omdat Mariëlle vandaag maandig is en ik toch even wil zie staan "krummel is nu 9 maanden oud!"
Inez, Wat een vies verhaal van die vieze vingers richting je kind... Ik moet wel glimlachen om je wens voor een derde. Ik lees je berichtjes natuurlijk al een tijdje en dat onderwerp komt, zo lijkt het, nu toch een beetje vaker terug. Ik snap hem heel goed. Natuurlijk ben je zo rijk met twee mooie meiden, maar als die wens toch steeds vaker naar boven komt is het niet makkelijk om te negeren. Hier geeft mijn vriend aan tevreden te zijn nu, met Yara. (ben ik op zich ook natuurlijk) Maar nu mijn cyclus weer terug lijkt te komen (1x lichte ongi, maar laatst ook al weer vruchtbaar slijm), het hoeft van hem ook niet veilig. Hij is vooral bang voor nieuwe teleurstellingen en er TE VEEL mee bezig te zijn. Dat heb ik ook eigenlijk wel hoor. Het zou zo zonde zijn je te veel te focussen op de wens voor een nieuw kindje. Ik snap jou ook heel goed Lola! Zeker als het nu weer een paar keer mis zou gaan, dan denk ik dat ik ook wel een punt erachter zou willen zetten, puur uit zelfbescherming. Maar goed, in eerste instantie moet ik maar gewoon proberen de tekenen van vruchtbaarheid te negeren. Ik heb vooral de wens voor 'ooit' een tweede. Maar het hoeft ook niet meteen nu. Ik begin net weer met werken en we krijgen binnen een half jaar de sleutel van ons nieuwe huis, redenen om NU niet als ideaal te zien. Maar als ik eerlijk ben dan zou ik blij zijn als het me gewoon 'overkomt'. Goh! Het is hier ook niet druk geweest de laatste dagen. Ik lees het laatste berichtje van Hinke van 16 augustus. Hinke, welke groep doe jij? Ik krijg dit jaar weer dezelfde groep 1/2 Voor mij voor 2 dagen nu, samen met een net nieuwe collega. Vers van de Pabo en erg enthousiast. Dat is erg leuk. Gisteren en vandaag ook op school geweest om voor te bereiden. Vandaag was Yara mee, gisteren was mijn moeder er een paar uur om op te passen. Maar mijn vader is onverwacht naar het ZH gegaan. Hij is 1 nacht opgenomen om onderzoeken te doen. Hij was er voor een heleboel klachten en vergeetachtigheid. Voorlopige conclusie; misschien een beginstadium van Alzheimer, enkele lichte herseninfarcten gehad, poliepen in de dunne darm... Allemaal nog niet heftig, maar toch ook niet helemaal geruststellend. Maandag waren we voor het eerst in het ZH en donderdag komt er opeens een heleboel op ons af. Hakt er behoorlijk in.Ik ben ook 2 keer meegeweest en ook dat was vermoeidend, het duurde behoorlijk lang. Nou verder ook nog mooi nieuws. Yara's eerste tandje is met precies 5 maanden doorgekomen.Papa heeft het ontdekt, alleen hij had het zelf nog niet door. Hij dacht zal ik ook eens voelen, toen meende hij een ribbeltje te voelen, maar hij had niet door dat dat echt een tandje was
Anna, daar is ze lekker vlot mee, met haar eerste tandje. Leuk dat je weer gaat beginnen met werken, maar het zal vast ook wel weer wennen zijn. Goed dat je cyclus zich ook weer aan het herstellen is en de tijd zal het leren of en wanneer jullie voor een brusje voor Yara gaan. Vervelend dat je vader niet in orde is. Dat hakt er inderdaad behoorlijk in. En nog een half jaartje tot jullie het nieuwe huis inkunnen, dat begint zolangzamerhand ook al op te schieten. Lijkt me erg leuk om de vorderingen van de bouw te zien. Ik kan me voorstellen dat wat het weer gaan werken en het nieuwe huis betreft het voor nu ook nog even niet hoeft, weer zwangeren, maar als het je overkomt is het ook wel weer erg leuk. Hier zit nog niet echt schot in de vorderingen voor een nieuw huis. Het huis van schoonmama staat nog steeds te koop. Wachten is op de verkoop van haar huis zodat we weten wat ons budget zal zijn. Wel hebben we al de goedkeuring voor subsidie op zonnepanelen. En natuurlijk zijn we voor onszelf ook steeds een beetje aan het kijken hoe we het huis zouden willen indelen, aangezien schoonmama er ook bij inkomt. Zij heeft er wel wat andere ideeën over dan wij, maar ik denk dat het ook belangrijk is om een indeling te maken die handig is voor als zij er ooit niet meer zou zijn. Haar gedeelte zal dan of bij ons worden aangetrokken of worden verhuurd.
Vandaag zijn we lekker een dagje uitgeweest naar de Koishow in Arcen. Dat was weer erg leuk. We gaan er al jaren naar toe, alleen hebben we vorig jaar overgeslagen omdat ik toen pas net 3 weken daarvoor bevallen was en niet voldoende hersteld van de keizersnee om 'even' 1 1/2 uur heen en 1 1/2 uur terug te rijden en daar een halve dag rond te hobbelen met een pasgeboren baby en een peuter. Het weer was vandaag heerlijk om er rond te hobbelen. Niet te warm, niet te koud, maar vooral ... droog. Alyssa vond het helemaal geweldig om al die Kois daar te zien. Van 'simpele' en goedkope Eurobabykoitjes van een paar eurocent tot grote, maar vooral hele dure Japanse showvissen waarvan wij alleen maar kunnen dromen. Want daar gaan we dus echt geen tienduizenden eurie voor neerleggen. Maar evengoed blijft het leuk om al die showvissen daar te zien.
Hinke, het lijkt me niet meer dan logisch dat met het ziekteverleden van Mariëlle jullie je sneller zorgen maken. Wij tellen ook elke dag onze zegeningen, met hoe goed Danique het doet, maar ik kan me voorstellen dat het bij jullie een extra randje heeft. Het kwartier waarin voor Danique's leven gevreesd werd was al meer dan genoeg voor mij, laat staan wat jullie hebben meegemaakt. Mijn stiefvader is inmiddels thuis, maar het gaat niet erg goed. Geen hartaanval meer of zo hoor, maar hij is moe moe moe, voelt zich niet goed, vaak benauwd, s bang, etc. En mijn moeder gaat ook niet lekker nee, veel meer last van haar vergeetachtigheid en warrigheid, ook erg moe, angstig, etc. Inez, dat zeg je heel mooi : geluk smaakt naar meer. Ik heb er echt last van, dat er geen 2de hier zal komen. Het doet gewoon pijn, ik zou het zo graag willen. Maar ja, eigen schuld..... Jullie hadden vandaag super weer voor de Koishow! Anna, gefeliciteerd met Yara's tandje Bij Danique ontdekte ik vandaag een kiesje toen ze met haar laadklepje wijd open zat om er met beide knuistjes een stuk perzik in te stoppen. Ze heeft er helemaal geen last van gehad. Yara ook niet van het tandje? Heftig, je vader in het ZH en de dingen die je gehoord hebt. Gaan ze nog meer onderzoeken doen?
Hier is het een beetje erg druk. Mijn man heeft vakantie en dan denk je een beetje rust te krijgen. Alleen kregen we dus het idee om wat dingen in de woonkamer te veranderen om zo wat meer ruimte te maken voor Rosanne. Gevolg was dus wel dat we boven ook weer ruimte moesten maken om weer spul neer te zetten en dus gelijk daar weer een hoop op moeten ruimen We hebben een groter huis nodig met een flinke zolder. Ik heb met Rosanne ook dat je toch denkt van ontwikkeld ze zich wel goed genoeg. Zij is de eerste dag gestopt met ademen en moest toen ook de couveuse in en dan denk je toch zal ze er iets aan over hebben gehouden. Gelukkig ademde ze toen wel weer snel en konden ze niks vinden. Als je kleintje een hersenbloeding heeft gehad dan zal die angst van gaat alles wel zoals het hoort nog groter zijn. Maar zo te lezen gaat ze heel erg goed. Nog 2 nachtjes slapen en Rosanne is jarig. De taart hebben we al een tijdje terug besteld , er komt een bumba taart. Alleen is die dus van marsepein en niet leuk om in te slaan, er komt dus voor haar apart nog een slagroomtaartje. En nu maar hopen dat ze er ook wat mee gaat doen, gelukkig is de koemelkallergie niet zo erg dat ze gelijk flink last van de slagroom zou krijgen. Maar is wel spannend zo`n eerste verjaardag en je denkt toch zelf terug aan de bevalling en hoe het eerste jaar is omgevlogen. Mijn man wil heel graag een 2e maar ik ben daar nog niet aan toe en heb nog steeds erg mijn twijfels of ik dat ook wel wil. Dat ongevraagd aan je kind zitten vind ik ook irritant. Rosanne blijkbaar ook, vrijdag zat er weer een aan haar en ze zetten het gelijk op een brullen. Denk niet dat die vrouw ooit nog zomaar een kindje aan raakt. Ik ga me hier eens aankleden en dan nog even wat boodschappen halen.
Hoe gaat het nu met je vader, Annna? Yara al een tandje ? Emma heeft er pas twee en is nog steeds zo kaal als een biljartbal. Mensen denken daardoor dat ze pas een half jaar oud is... tot ze gaat staan en overal langs loopt...
Rosanne ook alweer bijna een jaar, wowie! Heel veel plezier alvast Cindy, en ook stertke met de trip down memory lane
Ha ha, die memorylane kan ik dus echt wel verwachten over 7 maanden. Goed te weten, dan kan ik me er op voorbereiden Lola, lachen joh dat ze Emma zo jong schatten. Heb ik juist wel andersom met kinders die al een hele bos haar hebben. Vind ik erg moeilijk te schatten hoe oud/jong ze zijn. Yara's tweede tandje is trouwens al in aantocht! Straks heeft ze een echte tandenlach. Ach die tandjes zijn nog niet echt nodig he!Gelukkig heeft ze me (nog) niet gebeten. Ik kan voorlopig moeilijk plaatsen hoe de voorlopige uitslag van de onderzoeken bij mijn ouders is aangekomen. Het is toch raar als je de bevestiging krijgt van beginnende dementie, terwijl je het eigenlijk ook wel verwacht. Zelf probeer ik zo min mogelijk te doemdenken.Voorspellingen zijn moeilijk te maken en hoe lang iedereen nog meegaat is ook de vraag. Uiteindelijk zijn onze ouders toch op een leeftijd gekomen waarin ze in de laatste fase zitten. Genieten van alles wat er nu nog is en kan vind ik het belangrijkste.
Heee..ik kende dit topic niet. Voor degenen die me nog niet kenden (want ik zie al veel bekende gezichten) Ik kletste altijd mee op het 35+ forum voor meiden die een kinderwens hebben of al zwanger zijn maar inmiddels ben ik bevallen van een heerlijke dochter, ze is inmiddels 5 weken. Ik heb ook een dochtertje van bijna twee en twee zonen van 16 en 18. Maar hier wil ik ook nog wel meekletsen hoor!
Cindy, alvast gefeliciteerd met Rosanna. 1 jaar al weer, wat vliegt de tijd. Lola, Alyssa heeft heel lang een echte babyface gehad, waardoor mensen haar veel jonger inschatten dan ze was. Vond dat zelf wel grappig. Lotuss, gezellig dat je hier komt meekletsen! Natas, ik kan het me zo goed voorstellen dat het pijn doet, jammer dat Chris echt niet meer wil. Anna, hoe is het nu met je vader? Hier lekkere drukke dagen gehad. Heb vandaag op een braderie in Harskamp gestaan. Er was best flink wat volk op de been, maar helaas hielden de meeste mensen de knip stijf dicht. Iedereen had tegenvallende verkopen. Maar evengoed was het best wel leuk. Het leek even helemaal fout te gaan met het weer, maar na een paar flinke buien klaarde het toch nog helemaal op. Gelukkig maar.
Natas, ik lees net pas dat het met je moeder en stiefvader niet zo heel goed gaat op dit moment. Hopelijk gaat er toch nog verbetering in deze situatie komen. Sterkte meid!