Hey meiden, Ik word helemaal kriebelig. Mijn vriend heeft grote moeite met afscheid nemen van spullen. Dat was al zo toen ik bij hem in trok, jaaaren geleden. Ik kon daar altijd prima tegen, maar nu er een baby op komst is, moét er simpelweg ruimte gemaakt worden. Omdat ik weet hoeveel moeite hem dat kost, ben ik samen met hem maanden geleden gestart met het maken van planningen. Ondertussen zijn die planningen al 80 x veranderd. Ik zie wel voortgang, maar ik merk dat ik me opeens druk maak nu. Mijn handen jeuken, ik wil zó graag poetsen en kleren wassen. Ik heb de volgende vraag: Ik heb de deadline dat alle troep weg moet zijn verschoven tot wanneer ik 36+5 ben. Daarna kan ik eindelijk beginnen aan de schoonmaak. Vinden jullie dat te laat? Nu twijfel ik nl of ik niet te veel geduld met hem heb gehad. Ik begin door de troep mijn eigen spullen kwijt te raken. Er komen steeds meer baby spullen bij waar geen plek voor is. Ik vind dat het huis niet lekker ruikt . Gisteren en eergisteren heb ik onze hal behandelt met anti schimmel en de muren en plafond opnieuw geschilderd omdat we maanden geleden een lekkage hebben gehad. Zucht. Ik had denk ik liever had gehad dat mijn vriend wat actiever of sneller zou zijn. Zijn dit nou mijn eigen hormonen? Ik wil geen ruzie met hem maken. Ik weet dat het gevoelig ligt bij hem. Maar ik ben zo bang dat t kindje eerder komt. We zijn er echt nog niet klaar voor.
Oef ik vind dat je veel geduld hebt met hem! Hij moet als de wiedeweerga op gaan ruimen en schoon gaan maken nu! Want stel dat je eerder bevalt en bovendien dan kan jij daarna ook nog ff je rust pakken en genieten dat het opgeruimd en schoon is! Geef hem een grote schop onder zijn kont zou ik zeggen.
Ik vind inderdaad ook dat je (te) veel geduld met hem hebt gehad. Een baby kan ook met 36/37 weken geboren worden. Is hij in het weekend vrij? Gewoon een lijstje maken (niet te groot, want is niet echt motiverend misschien) wat hij echt moet gaan doen. En er wel bij zeggen dat als het lijstje klaar is, je nog meer dan genoeg andere taken voor hem hebt Haal lekkere broodjes voor hem ofzo als hij zo hard aan het werk is, en laat merken dat je er erg mee zit dat er nog zoveel moet gebeuren. Mijn vriend werkt regelmatig 7 dagen in de week. En daarna doet hij nog heel veel in huis. (Laminaat leggen, keuken schilderen, babykamer helemaal geschilderd en in elkaar gezet etc) Heb je misschien nog mensen om je heen die je kunnen helpen? Al zou één iemand maar de badkamer voor je doen. (Soppen etc) en een ander de wc en hal ofzo. Kun jij bijvoorbeeld de slaapkamer doen en een dag erna weer wat anders!
UItestellen tot 36+5 is wel echt last minute werk hoor. Hij moet nu toch echt gas gaan geven. Het is niet alleen het opruimen en weggooien wat er moet gebeuren. Jij moet nog gaan wassen, bedje moet opgemaakt, kamertje ingeruimd, etc. Je hebt hem nu echt wel genoeg tijd gegeven om zijn spullen uit te zoeken en weg te ruimen. Zoals @Prettykitty schrijft, maak een lijstje voor hem wat overzichtelijk is. En geef aan dat er nog meer moet gebeuren dan alleen dat lijstje. Als uiterste dreigement kan je nog zeggen dat als hij geen gas gaat geven dat dan alles in de container cq op de vuilstort beland, dat jij dan de keuzes voor hem gaat maken en dat hij dan pech heeft. Van de andere kant, met genoeg hulp kan ook alles snel worden klaargemaakt... wij zijn met 36 weken zwangerschap nog verhuisd. Vanaf dat moment moest dus alles nog worden gedaan. Uiteraard hadden wij ontzettend veel hulp. We hoefden gelukkig alleen maar de babykamer en de woonkamer echt "op te knappen". Mijn vader is direct begonnen met schilderen en laminaat leggen in de babykamer. Dag daarna hebben mijn vriend en zwager de meubels in elkaar gezet, mijn moeder en ik hebben het wiegje klaargemaakt en de kleertjes gewassen. Dag drie was ik al bezig met het inruimen van de kasten etc. Tussendoor werden de woonkamer klaargemaakt en alle spullen uitgepakt.
Eens met de rest. Er moet nu actie komen. Het is toch van de zotte dat je in je eigen huis je eigen spullen kwijt bent. En als hij er echt zo veel problemen mee heeft is mischien professionele hulp wel handig aangezien hij klinkt als een (beginende)hoarder. Er komt een baby aan en dat kan al binnen 2 weken zo zijn. En dan moet het huis gewoon veilig en schoon zijn.
Ohhhh thnx meiden. Moet er ook een beetje van huilen . Jullie hebben natuurlijk helemaal gelijk! Beetje jaloers op pretty Kitty ook. Ik ben degene geweest die de babykamer heeft geschilderd en de meubels heeft opgeknapt. En nu ook weer de hal. Ik voel ook weinig begrip vanuit hem. Bv als ik zijn spullen verschoven heb, omdat ik anders de was niet kan ophangen, reageert hij verbaast, wil niet dat ik spullen verschuif. En hij vindt dat ik nieuwe kleren voor hem moet kopen. Dat soort dingen. Ik wil niet zijn moeder gaan worden. Ik heb zo nog een aantal voorbeelden, maar ik stop met klagen. Dit heeft geen zin. Het gaat erom dat ik merk dat ik lichamelijk steeds minder aan kan en ik het idee heb dat hij dat niet ziet/ niets mee doet. Hij werkt 4 dagen in de week en heeft daarnaast nog wat huizen die hij verhuurt. Bij een van zijn huizen is hij op dit moment bezig met de aanbouw. Ik ben steeds bang dat hij zijn prioriteiten niet goed stelt. Gelukkig komt mijn vader 3 november helpen. Mijn schoonouders weten ervan en staan direct voor ons klaar als het nodig is. Dat voelt fijn. Maar zijn moeder heeft altijd al een conflict met hem gehad op het gebied van opruimen. Zij kan er heel erg slecht tegen, haar geduld is meteen op. Is voor hun beiden niet prettig als t zo ver moet komen. Deadline vervroegen gaat helaas niet. Dan zou dit weekend alles gedaan moeten zijn, dat lukt niet. Ik vraag me al af of we überhaupt de deadline wel gaan halen. Mocht dat niet lukken dan wil ik mijn vader vragen om alles wat op de vloeren ligt naar de kelder te verplaatsen. Ik wist eerst niet of ik dat wel kan maken, maar nu ik jullie berichten lees denk ik van wel. Dan is het even pech voor mijn vriend. Dat ik in troep leef kan ik nog net aan, maar de baby niet, dat gaat echt mijn grens over. Ook geruststellend om jouw verhaal te lezen hopmarjanneke. Idd als de nood hoog is, dan komen de hulptroepen van allerlei hoeken aanwaaien en is het zo gepiept. Maar toch respect hoor dat jij met 36 weken nog bent verhuist! Baby ligt btw erg diep al. Dieper kan niet zei vk. Ze zei ook dat t niets hoeft te zeggen kwa eerder bevallen, maar toch.. had me iets gerust gevoeld als ie lekker hoog lag.
Ik denk dat je eens een serieus gesprek moet hebben met hem. Wat zijn verwachtingen zijn van jullie relatie en wat jij verwacht. Je zegt namelijk dat je niet zijn moeder wilt worden, maar het klinkt alsof je een puberzoon hebt waarvan je de spullen niet mag verplaatsen maar wel nieuwe kleren voor moet kopen. Een goed gesprek kan een hoop helder maken voor jullie allebei. Praat dan vooral vanuit jezelf en probeer niet te beschuldigend te klinken want dan loopt het gesprek vast. Dan over de deadline.. ik had met 36 weken een verhoogde bloeddruk en moest ala minute rust gaan houden. Met 37+3 is mn dochter geboren. In die 1,5 week mocht ik echt niet het hele huis gaan schoonmaken hoor! Dus ik zou zorgen dat je dit weekend hulptroepen hebt en met meerdere mensen het huis eens grondig aanpakt. Dan is het van je lijstje en mocht er dan iets gebeuren dan ben je er in ieder geval klaar voor. Succes in ieder geval!
Poeh wat heftig! Mijn eerste is geboren dmv keizersnede met 37+5 en ik kon die week ervoor ook weinig meer beginnen... Houd er inderdaad rekening mee dat de kleine ook eerder kan komen. Zou zeker een goed gesprek aangaan met je vriend, voor nu en ook in de toekomst, anders verbeterd het nooit.
Ik zou gaan beginnen!!! Bij mij stond me tas nog niet klaar. Met precies 35+6 nog een verlaagd plafond in de keuken. Met precies 36 weken kwam s avonds de stukadoor tot 00.00 bezig geweest met schoonmaken van de keuken en om 04.00 braken mijn vliezen. Dacht echt nog lang niet te gaan bevallen voelde me nog prima en totaal nog geen voortekenen. Dus ik zou zeggen ga beginnen want een baby kan dus ook eerder komen
Je mag zijn spullen niet verplaatsen? Hmm nou ik zou zeggen of ik verschuif het, of ik gooi het in de container. Dan moet hij het maar opruimen. Er komt een baby aan. Die gaat echt niet wachten totdat de kamer klaar is of dat zijn vader eens de troep opruimt. Lees ook dat je zelf met anti schimmel etc bent bezig geweest. Ik weet niet of het schadelijk is, maar bijvoorbeeld HG schimmel spray is enorm heftig van geur en slaat op je keel. (Dus ook dat had hij voor je moeten doen) Hihi ik snap dat je een beetje jaloers bent op mij, maar je bent veel te lief voor hem! Je moet hem echt achter zijn broek aan zitten, en zou lekker aan mijn schoonouders vragen of ze je willen helpen. (Zijn moeder is niet voor niets bij voorbaat al klaar met haar zoon zijn gedrag) Succes, en schroom je niet om hulp in te schakelen.
Jouw gevoel is helemaal niet raar hoor! Je zit nu in de periode dat je het nestje klaar wilt maken voor je kleine. Zeg je vriend ook dat de vk en kraamzorg je erop aan gaan spreken als het huis niet netjes en schoon is (dat doen ze ook echt hoor!) en dat jij dat dus echt niet wilt. Stel een datum vast wanneer alles weg moet zijn. Zo niet, dan vraag je hulp aan familie om alles naar de vuilstort te brengen. Zijn keuze dan toch? Succes!
Eens met @Freddel dat er eerst maar eens een goed gesprek moet plaatsvinden. Anders gaat dat ook een boel frustratie opleveren als de baby er is denk ik. Daarnaast vind ik ook dat je veeeeeeel te lief bent voor hem. Ik had allang alles op de kelder gegooid of in de kliko Dan had ie het maar moeten opruimen toch? Vind niet dat ie mag klagen als jij dingen verplaatst terwijl jij al 100x gevraagd hebt om het op te ruimen Dus als hij niks doet dit weekend zou ik persoonlijk een statement maken en alles wat in de weg ligt in vuilniszakken doen en naar de kelder verplaatsen. Jammer voor hem, de baby is coming, daar doe je niks aan!
Ik ben dan weer raar precies... Hier waren voor beide kinderen de kamers pas maanden na hun geboorte klaar. Ging ook prima. De eerste tijd slaapt je kindje toch nog bij jou op de kamer. Kleren wassen hier ook pas op 38 weken gedaan, geloof ik. Dus als je het mij vraagt heb je nog tijd
Tja als je het al gewoon netjes samen en met overleg hebt gedaan en het gebeurt gewoon niet, dan gewoon zelf de regels maar maken. Hoeft ook geen verassing te zijn, zou het gewoon melden wat je de volgende dag gaat doen, en klaar.. De ruimte die je nodig hebt voor een goede hygiene voor je kind maak je (samen met iemand) vrij. Alle spullen die in de weg staan plork je 'netjes' op een andere plek. Hij kan toch onmogelijk een goede reden hebben behalve egoisme voor het verkiezen van zijn eigen spullen boven de benodigdheden van jullie kind. Als jij dan de volwassene moet zijn, so be it. Ik doe thuis ook een hoop zelf hoor, maar als je man 4 dagen werkt dan snap ik het excuus niet om de overige 3 dagen van de week zn eigen ding te doen ipv preppen voor de baby-days..
Hier ook nog niet klaar maaaaaar volgens mij is je man een groter probleem dan het feit dat je er nog niet klaar voor bent. Kleding wassen? Zo gebeurd! Bedje in elkaar zetten? Zo gebeurd! Het probleem is dat je man blijkbaar een groter probleem heeft dan pure laksheid in dingen doen. Ik zou inderdaad een goed gesprek met hem aan gaan en zonodig professionele hulp inschakelen.
Tja, dan moet er wel plaats zijn voor een wiegje. Als hij al boos word omdat zij even spullen verplaatst om de was op te kunnen hangen omdat er anders te weinig plek is denk ik echt dat er een grote container voor het huis moet komen om de boel te legen en daarna het huis goed hygiënisch schoon te maken en vooral iemand om hem op professioneel vlak te helpen met zijn haorder problematiek.want iemand die niks wil opruimen,boos word als er iets verschoven word. Zijn hoogzwangere vriendin een schimmelprobleem alleen laat oplossen.heeft echt hulp nodig. En ik denk ook echt dat er NU hulp nodig is want met zoveel spullen kan je het onmogelijk schoon houden en dat is niet goed voor de baby. En nee een baby heeft echt niet meteen een eigen kamer nodig, wel een schoon hygiënisch huis waar hij/zij veilig kan opgroeien. en dat betekend uiteraard niet dat alles 10x per dag met dethol hoeft geboent te worden.maar een beetje bewegingsruimte en ruimte om een bedje ect beer te zetten of gewoon even de was op te kunnen hangen is wel zo handig.
Ha meiden, lief jullie reacties! Ik merk dat het me echt een steuntje in de rug geeft. Het klopt voor een groot deel wat Lieke zegt, maar ik denk niet dat hij een hardcore hoader is, misschien een beetje. Maar dat hij een probleem heeft is wel duidelijk. Ik heb ooit wel gedacht aan professionele hulp en hij vindt dat hij die in het verleden wel nodig had, maar nu kan hij het zelf, vindt hij. Ik ben nog niet overtuigd dat hij het helemaal zelf kan, maar wil hem wel een kans geven. Gisteren was ik zo moe. We hebben nog geen kast voor de baby (nog geen plek voor vanwege de hoeveelheid spullen) en heb gisteren mijn eigen kledingkast leeggehaald in zakken gestopt en naar de kelder gebracht (ik kan toch bijna alle kleren niet aan nu). Was lichamelijk niet al te goed voor me, al die trappen op en neer, maar t voelt fijn dat de baby in elk geval een schone kast heeft. En ik weet dat mijn kast eraan komt. Daarnaast ontdekte ik opeens meelmotten doordat ik een tiental maden op het plafond zag. Stond er nog een grote zak meel open die we al jaren hebben en nooit gebruiken omdat mijn vriend geen afstand kon doen van onze kapotte broodbakmachine. Hij wil hem maken, maar doet dat vervolgens niet. (Zo komen wij dus aan al die spullen). Ik denk dat ik dat door mijn hormonen nu nog slechter trek dan anders, dus heb ik al onze droge voorraad weggegooid en gelijk de kastjes schoon gemaakt. Ik was dus best moe toen hij gisteren avond thuis kwam. Even met hem gesproken. Gevraagd of hij ervoor kan zorgen dat na het weekend alle spullen van de vloer weg zijn. "Ja is goed". Bij mij is de waarde van "ja is goed" wel gedaald, want hij kan nog wel eens van gedachte veranderen, maar idd gaat dan alles naar de kelder en idd bereid ik hem dan daarop voor natuurlijk. Hij had een dag eerder gezegd dat hij de kapstok en de kasten aan de muur zou monteren. Toen ik hem vroeg om dat te doen zei hij "nee" "waarom niet?" "Geen zin". Ineens voelde ik echt al mijn energie uit mijn lichaam verdwijnen. Ik vond het ook nodig om te vertellen hoe ik me voelde, lichamelijk maar ook emotioneel. Dat ik me er niet lekker bij voel dat ik het huis niet kan poetsen voor de kleine. Ik zei dat ik graag het wiegje naast ons bed wil hebben, maar ik vind daar onze slaapkamer niet schoon genoeg voor. Hij zei beweerde dat het juist wel schoon is, daar hij een paar weken terug alle spullen heeft afgestoft met de stofzuiger. Ik moest hem echt even een lesje huishoudkunde geven voor hij begreep dat daar nu allang alweer een laag stof op ligt. En daarnaast is er een schimmel plek op de slaapkamermuur. Wil ik al heel lang weg halen, maar wederom het probleem dat ik daar niet bij kan vanwege de spullen. Toen was zijn oplossing dat we in de babykamer konden slapen. Maar we passen daar met z'n tweeën niet in en ik ga na een bevalling echt niet op een matje op de grond liggen. Ook gezegd dat ik het idee heb dat hij niet ziet of niet begrijpt dat ik zo veel werk lichamelijk nu niet meer aan kan. Hij ziet dat wel, zei hij, maar dan moet ik ook niet zo voel doen. Goed punt, vond ik. Dus heb hem gevraagd om de tafel en keukenblad op te ruimen. Ik zag later dat hij alleen het overgebleven eten in een bakje in de koelkast had gehad. Gevraagd of hij de rest ook kon doen. Toen ik naar bed ging, zag ik dat hij alleen één pan had afgewassen. Ik zei dat er nog schillen van groenten liggen en plastic afval. "Ja er is geen plastic afvalzak" "die is er wel, maar die moet je zelf even pakken". Nu kom ik beneden en heeft hij het gewoon niet opgeruimd. Normaal zou ik mijn schouders ophalen en het zelf gedaan hebben, maar ik heb bedacht dat ik niet de rest van mijn leven op deze manier wil door brengen met hem. Gelukkig staat ie nu (volgende ochtend) alles te monteren en gaat hij zo de keuken opruimen. Maar voelt niet heel fijn om er zo achter Goed, ik ga er voor nu vanuit dat de vloeren leeg zijn na het weekend. Ik kijk er enorm naar uit. Voor nu kan ik in elk geval de beneden verdieping goed opruimen en poetsen. Net op tijd, want morgen komt de kraamhulp. Ik hoop dat ze niet vraagt of we een Huistour kunnen geven . Vind t ergens wel spannend, maar aan de andere kant... Dan ziet ze het maar. Ik moet het ook aandurven om een probleem een probleem te laten zijn. Dan kunnen we ook geholpen worden. Ik zal jullie op de hoogte houden . Thnx ladies!
Lieve @Gember ik zit echt met grote verbazing jouw topic te lezen. Vind het heel knap dat je er nog zo rustig onder blijft. Als ik zo in je laatste post lees wat hij onder opruimen verstaat zou ik echt voor aankomend weekend hulp vragen voor het opruimen. Schimmel in je slaapkamer? Dat is geen gezonde omgeving voor een pasgeboren baby! Daar zal kraamzorg en de verloskundige ook echt niet blij mee zijn. En voor jullie is het uiteraard ook niet gezond. Heel veel succes! Ik hoop voor je dat je vloeren leeg zijn na het weekend....
Lief Pepper. Ik wil zo graag dat hij het zelf kan, zoals hij dat zegt. Ik heb t er echt voor over dat er een mogelijkheid is dat het toch niet lukt. Want dan hebben we ook echt iets... Een startpunt voor een nieuwe doorontwikkeling... Dat zou ik hem (en mezelf) ontnemen als andere mensen het nu van hem gaan overnemen. Ik hoop zo dat hij het zelf kan. Maar ik moét het weten. Ik ben van plan om nog wel wat jaartjes met hem door te brengen namelijk.