Even de meningen peilen Is het "not done" om je baby een naam te geven waarvan de laatste letter hetzelfde is (of klinkt) als de beginletter van de achternaam? Denk aan: Liz Schouten, Sef Vrieze, Daan Nauta, enz... Of is dat juist geen enkel probleem? Benieuwd wat jullie vinden!
Ik kan nogal een pietlut zijn. Heb er bij onze naamkeuze absoluut rekening mee gehouden. Overigens struikel ik over sommige naamcombi's in meer of mindere mate.. Bij bijvoorbeeld Mats Simons heb ik er meer moeite mee dan bij Sam Meulenbroek. Als jij de naam hebt zou ik je er niet te veel door laten belemmeren.
@Stringetje: Fijn om te horen dat ik niet de enige pietlut ben! Ben het met je eens dat de uitspraak belangrijk is. Maar soms kan iets geschreven ook best raar staan (Sepp Peters bijv.) Voor een meisje zijn we er denk ik wel uit... nu nog DE jongensnaam!
Vaak loopt de naam dan net niet lekker vind ik, zeker als het om een s gaat. Ik heb er dus rekening mee gehouden. Maar ik kan begrijpen dat anderen zich er niet aan storen hoor.
Het ligt er voor mij een beetje aan om welke letters het gaan. Bij de S is het wel storend maar bij andere letters maakt het minder uit.
Ik vind dat totaal niet storend.. Bij ons begint de tweede naam met de letter waarop de eerste naam eindigt.
Ik vind het niet zo storend, en dan vooral bij namen waarvan je de klank kent. Dus Thomas Simons, daar gaat niemand denken dat je eigenlijk "Toma Simons" heet ofzo. Of "Thomas Imons" Met een minder bekende naam zou ik er wel voor oppassen, want dan krijg je wellicht dat mensen de naam niet goed verstaan. Dan zou ik liever voor duidelijkheid gaan. Alliteratie vind ik ook irritanter inderdaad.
bij de S zou ik het niet doen of ook bij de letters M (Bram Martens) en N (Lien Namen) zou het storend zijn voor mij. een L (Karel Lots) ook niet. letters waar je anders bewust een pauze moet inlassen om de naam duidelijk te maken. Onze achternaam is met een N en namen die eindigden om een N vond ik niet klinken, het werd 1 geheel.
Om precies deze reden is bij ons ook bij voorbaat een aantal namen afgevallen die op een S eindigen, want wij hebben dus een achternaam die begint met een S. Zoals een aantal meiden voor mij hier al aangaven vinden ook wij die dubbele S-klank storend. De naam loopt dan gewoon niet meer lekker. Persoonlijk ben ik ook heel gevoelig voor rare/vervelend klinkende initialen, vandaar dat ik ook geen namen wilde die beginnen met een S (want dan worden de initialen dus SS...) Door deze beperkingen vielen bij ons hele leuke namen af zoals Simon, Saar/Sara, Sjoerd maar ook Cas, Guus, Roos en Iris. Maar gelukkig bleven er nog genoeg leuke namen over om uit te kiezen!
Ik vind het persoonlijk ook wel een dingetje, ik zou er niet gauw voor kiezen al vind ik het niet met alle letters even erg.
Ik struikel er wel vaak over. Mijn eigen achternaam begint met een K. Mijn ouders vonden voor een jongetje Mark heel mooi, maar hebben het om die reden niet gedaan. Mark Kamphuis zeg maar, dat klinkt gewoon niet prettig. De achternaam van mijn man (die mijn dochter ook heeft) begint met een Ha-klank, waardoor namen die eindigen op -a of -ah ook afvielen. Als ik het uitsprak botste het toch wat. Het doet me denken aan een grappig fragment uit het programma 'De Kwis' waarin ze het hadden over 'Frit Sissing' en 'Rube Nicolai' en verderop ook nog 'Fred Eeven'. Hier terug te kijken v.a. 6:45: De Kwis kijk je op npo.nl
Hier ook 2 keer k, en heb nooit begrepen hoe mijn ouders dit konden doen!! Ik heb het altijd moeilijk uit mijn mond kunnen krijgen, en zou er dus ook zeker rekening mee houden bij de namen van mijn eigen kinderen! Maar ik denk wel dat het bij de ene letter misschien storender is als bij de andere. Gelukkig gebruik ik nu de achternaam van mijn man!