Bedankt voor je reactie! Fijn dat iemand reageert.. jeetje wat spannend zeg.. aan de ene kant je blijdschap maar nu dus moeten wachten of t goed gaat. Duim heel hard voor je en hopelijk kunnen we elkaar op de hoogte houden.. zou ik fijn vinden.. Nu ben ik alleen nog op zoek naar mensen die iets kunnen zeggen over m’n klachten.. mn borsten zijn supergevoelig en nog steeds kramp en lage rugpijn. Ik denk echt dat mn ongesteldheid eerder komt dan verwacht.. maar goed.. zo niet., ik laat het je weten . Ik was al eerste van m’n vriendengroep toen zwanger en nu val ik juist met de mensen om me heen buiten de boot, qua leeftijd en kinderwens want iedereen is al ‘klaar’. Vind dat best lastig. Maar hopelijk hier toch wat steun.. ik wens je veel geluk toe en ik hoop dat het goedkomt en zo niet, dan ben ik er ook voor je om tegen aan te kletsen
Nou de mijne is jonger, net 12.. maar vroeg mij af.. ik heb een aantal klachten beschreven.. zou m’n ongesteldheid dan eerder komen of zouden t ook begin tekenen van eventuele zwangerschap kunnen zijn? Verwacht het niet, maar hoop altijd.. miss enige ervaring met de omschrijving van de klachten? Of dat iemand anders dat weet.. zou ik erg mee geholpen zijn, dank je wel! Daarnaast.. hoe ver ben jij nu met beginnen of ja zoals ik al zei, ben bleu dus wil niks verkeerds zeggen; proberen of ben je al zwanger?
mijn kinderen zijn nu 13 en 10, de oudste gaat in de wolken zijn, de jongste weet ik niet, is echt een mama kindje en heb een sterke band met haar
ja heel dubbel, ik was zo blij en dan opeens zo gebroken… ik vrees dat t niet goed zit, bloed nu al 6 dagen.. het is wel sinds vandaag bruin bloed, als t mis is hoop ik dat mijn lijf t zelf heeft losgelaten en dat t bloeden nu minder en minder zal worden. Overmorgen een echo. ik denk betrefd je symptomen dat je gewoon moet afwachten.. en testen zodra t kan. Meer kun je toch niet doen nu. Hier nog wel veel mensen in mn omgeving die zwanger zijn of net bevallen zijn.. ook allemaal boven de 37… zelf heb ik nu spijt dat ik 10 jaar gewacht heb maar ja t kriebelde niet.. was ook gewoon druk met mn 2 dochters die maar 2 jaar schelen, nu zijn ze zelfstandig en is t echt t juiste moment maar ja nu nog hopen dat t me meezit natuurlijk als je wil kletsen ik ben er voor je
Ik blijf nog steeds duimen voor je.. dagen zullen nu wel langzaam gaan tot die echo maar dan heb je in ieder geval een antwoord. Ben er voor je! M’n fysieke en mentale gezondheid was tijd niet ok, m’n rug nog steeds niet en dat blijft zo, helaas. Dus mocht ik zwanger raken vind ik dat ook spannend. M’n zoontje van 12 zou t leuk vinden hij is erg goed met kleine kinderen. Heb altijd al zwangerschapswens nog gehad maar kon gewoon niet eerder en hoopte er op 3-4.. nu al superblij als t alsnog lukt. Dynamiek thuis gaat wel totaal veranderen weer. Vind t jammer voor m’n zoon qua leeftijdsverschil al hebben we dat vroeger wel goed uit kunnen leggen waarom ‘alleen’. Nu is hij zelfstandig en biedt ook veel voordelen. Tis maar net hoe je er in staat denk.. nou, ik ga braaf wachten en hou je op de hoogte . En voor jou heel veel succes.. duim echt hard mee!!
dankjewel! Ik ben zo blij als t tijd is voor die echo poehhh, ik draai echt door, voel me zooo uitgeput ook en verdrietig, ergens weet ik dat t mis is, maar diep van binnen toch hoop, zitten googlen en dan kom je toch veel goeie zwangerschappen tegen van vrouwen die bloedverlies hebben, maar ja, daar kan ik natuurlijk niks mee nu. ik ben zelf enig kind en heb daar nooit last van gehad en kwa leeftijdsverschil ik denk dat t nu wel groot is en idd dan wel jammer maar later hebben ze wel mekaar en ik denk dat zon baby in huis ook zoveel liefde geeft, dan is heel t gezin op een wolk volgens mij
Ik voel helemaal met je mee.. ik behoor ook tot die groep vrouwen . Onze zoon zou een miskraam zijn.. hebben daar ook even verdriet over gehad en dachten daarna; op naar volgende ronde. Alleen wilde ik op een gegeven moment zekerheid of alles ‘schoon’ was, ook ivm een gebeurtenis bij iemand die ik kende. Bij die echo kregen we opeens te horen dat ik (nog) zwanger was en hartslag.. sorry, daar heb je nu natuurlijk niks aan.. maar t was zo ongelooflijk.. bleek ook ergens een wond te hebben vandaar de klodders bloed / bloedproppen enz.. mocht je echo niet goed zijn..is niet fijn en geef ruimte aan je verdriet en hopelijk met goede moed weer verder. . Ik voel ondertussen al bekende ongesteldheid gevoel.. dus zal er wel aankomen bij mij. Al ben ik nooit zo misselijk geweest voor een ongesteldheid als nu, maar ja.. wat ik al eerder zei; ons lichaam kan ons op verschillende manieren voor de gek houden. Ik blijf duimen voor je en als je een persoonlijk bericht wil sturen mag dat uiteraard . Ik heb juist 3 oudere zussen en ben t nakomertje, heel lang vervelend gevonden totdat je wat meer gelijk bent ( uit huis/ partner / kind ) dan valt dat deels wel weg. Ik denk dat 2 kinderen dicht op elkaar voor mij vroeger miss zelfs te zwaar was geweest met de kennis van nu. Dus we hopen alleen maar dat onze tijd hierin nog mag komen. Zo niet, dan hebben we het geprobeerd en zal ik het af moeten sluiten. Maaaar, zover is het nog niet, voor ons beiden niet!
dat gebeurd blijkbaar zoveel dat bloedverlies terwijl de baby toch goed groeit, is echt een nieuwe wereld voor me, mijn 2 zwangerschappen nooit 1 druppel bloed gezien, wist niet dat t kon gebeuren en dat t dan toch nog goed zat! En gelukkig maar zeg dat jouw zwangerschap goed eindigde!! Ik hoop heel stiekem dat t bij mij ook gewoon goed zit maar ik besef nu ook wel dat die kans heel klein is. Ik verlies nu niet veel bloed meer, het is gewoon bruinverlies nu, iets in me zegt dat alles er al uit is… maar ja morgen weet ik t echt zeker.. nog even in spanning… ja klopt ik was ook van t wknd met vlagen misselijk en dacht ook meteen hey mss zit beebje er toch nog? Maar t zal de moeheid ook geweest zijn en de stress. En idd we geven t een kans.. als t lukt lukt t en lukt t niet dan moest t zo zijn denk ik maar. ja snap dat als je nog klein bent dat t leeftijdsverschil wel erg groot is en ergens een gemis maar op latere leeftijd heb je dan wel iets aan mekaar toch? 2 kids dicht op mekaar is idd zwaar! Ik had t niet zo goed gekund denk ik zonder de hulp van mijn ouders en schoonouders, het is dan echt een paar jaar rennen en draven
Ja het was bij mij ook echt een bloedprop / klont met veel bloedverlies dus ze gingen al van miskraam uit, was ook pas 6e week denk. Gelukkig anders afgelopen . ja elke zwangerschap en lichaam is anders.. ik kan er met mezelf ook geen touw op trekken. Maak mezelf soms ook beetje gek en dan probeer je weer luchtig te doen alsof je makkelijk kan wachten en niet zo ongeduldig moet zijn.. maar ondertussen . Ik stuur je morgen wel een privébericht of jij mij.. wanneer je er aan toe bent om de uitslag te delen.. nogmaals succes
ja dat wachten is slopend, ben zo blij dat ik vandaag de echo heb en hoop dat als t mis is waar ik ook vanuit ga dat ik alles zelf al kwijt ben geraakt. Ben zo bang voor een curretage brrrrr.. Dat is goed, ik laat iets weten vanavond! Dankjewel!
Ik zie dat ik gelogen heb over mijn leeftijd haha, ik ben al 43 en wordt bijna (feb) 44 We houden ook nog hoop hoor, maar als het niet meer komt, is het ook goed. Dankbaar voor 2 gezonde jongens!
Hi! Ik ben 39 en hebben al lang een kinderwens maar kon niet eerder. Al een zoon van 12 en willen het toch alsnog proberen, zitten in de 4e ronde. Vind t allemaal best spannend vooral gezien de kansen ed maar hopen dat het ons gegund is.. wens het ook iedereen toe Liefs Chantal
Hebben jullie nooit twijfels? Ik bedoel.. die van ons zijn nu 12 en 9.. Maar het is ook zo makkelijk nu: ze worden steeds zelfstandiger, met een baby begin je weer helemaal van voor af aan.. nog los gezien van wat praktische dingen zoals opvang (mijn ouders gaan niet meer 1x p.w. op een baby passen, deden ze bij de oudsten wel) en slaapkamer tekort. Zijn zomaar wat dingen dat ik soms ook wat twijfels heb, maar aan de andere kant heb ik altijd gezegd dat ik graag 3 kinderen wil.. en dat wil ik nogsteeds. En tuurlijk de oudste kan een uurtje oppassen e.d., en het kan ook voordelen hebben, maar snappen jullie een beetje wat ik voel en bedoel? En mocht er een 3e komen dan lossen al die "problemen" zich heus wel op hoor, maar toch
Ohhhh echt wel hoor… het is dat de kinderwens zwaarder weegt en dat ik dan denk, mocht t ons gegund zijn, weer zo’n heerlijk friemeltje vast kunnen houden.. die geur.. en ja dan denk ik ook; onze zoon is nu 12.. kunnen nu paar uur weg zonder hem; hij staat zelf op en doet zn brood en gaat naar school; onze woning is al klein; weer opnieuw beginnen met eten klaarmaken en dan de fase van kruipen, alles pakken, t nee woord, niet meer makkelijk naar een verjaardag of feestje gaan. Overal bij moeten helpen, veel minder slaap, voor een afspraak nog meer tijd inplannen want eer je klaar bent om de auto in te stappen… zomaar wat dingen hahaha.. maar ja.. t idee van t begin weegt uiteindelijk toch t zwaarst, veel wordt opgelost met de tijd en je krijgt er zoveel moois voor terug . Maar snappen doe ik zeker
Jaaa hier ook hoor soms die twijfels vooral vlak na mijn miskraam 3 weken geleden, toen ging ik wel ff nadenken of ik t echt nog wel wil maar t verlangen werd enkel sterker na die miskraam… hier kunnen we ook gewoon paar uur weg en ze doen alles zelf maar ik mis dus juist dat zorgen voor iemand, nu zijn ze echt aan t puberen en zijn mij op t moment liever kwijt dan rijk dus ik verlang echt naar een kleine
Hoi Dames, Hier een moeder van 42. Bijna 43. Hebben ook 2 kids van 11 en 13. 6 jaar geleden perongeluk zwanger. Na de nipt bleek dat het kindje niet met het leven verenigbaar zou zijn hebben we besloten de zwangerschap af te breken. Daarna kwam toch de wens voor een 3e. Eerste paar jaar wilde mijn man echt niet. Maar nu is hij niet echt voorzichtig. Dus de kans zit er in. Deze maand ook. Lees en schrijf dus graag met jullie mee.
Wat betreft twijfels. Ja die zijn er. Ze zijn nu zelfstandig, kunnen even alleen blijven en noem het maar op. Maar de gedachte aan zo'n kleine friemel waar je lekker mee kan knuffelen. En dan als ze beginnen met lopen en rabbelen. Heerlijk toch. Oppas is een ding id. En hier ook ruimte tekort.. of we hebben nu een kantoor omdat we beide thuiswerken. Maar ja. Dus die moeten we opgeven. Maar dat komt ook wel goed. Meeste is op te lossen.
wat leuk! Wie weet binnenkort een positieve zwangerschapstest dus Ik ben net 40 en wilde eigenlijk al op mn 37ste maar hier wilde manlief ook echt niet… tot hij in oktober 2023 opeens toch wel wilde en t was toen ook meteen raak maar helaas werd dit een miskraam Maar ik geef de hoop nog niet op! T verlangen is enkel sterker geworden na de miskraam Ik heb ook al 2 kids, van 10 (bijna 11) en 13. Liefs!
Oh net zo oud als onze kids dus. Leuk en spannend. Waarom wilde je man eerst niet en nu wel? Hoe ver ben je in je cyclus? Ik vandaag 7 dpo. Maar voel niks geks. Wel slecht geslapen vannacht. Had het warm en iets last van mn buik. Maar we zullen nog even geduld moeten hebben
Jazeker spannend geen echte reden eigenlijk.. druk met werk en de kids die eigenlijk net zelfstandig werden, hij zag t niet voor zich nog een kleine, zijn toen ook even uit mekaar geweest omdat hij t ook even niet wist betrefd ons maar kwam uiteindelijk na 4 maanden daarop terug en toen was er voor mij uiteraard een soort van wantrouwen en onzekerheid en die moest hij eerst terug goed maken dus een kleine was toen t laatste waar we aan dachten.. maar nu alles weer gewoon goed voelt wil hij t wel enorm graag en bij mij kriebelde t ook toch nog wel.. stond er wel best nuchter in en was ook mega verrast toen ik meteen zwanger bleek na t stoppen met de pil, des te harder kwam t aan dat t een miskraam werd, en op dit moment heb ik geen idee van mn cyclus omdat ik na de miskraam nog geen menstruatie heb gekregen. Miskraam begon op 10 januari dus is heel recent, bloeden stopte op 22 januari en sindsdien zijn we wel weer intiem en volgens mn app heb ik nu mijn ovulatie maar ja ik weet t dus niet zeker, ben wel bezig met ovulatie testen en gister was die heel erg donker dus tja we blijven gewoon zoveel mogelijk intiem en verder maar afwachten… nou hopelijk is die buikpijn ergens goed voor ik duim voor je! Liefs!