Ik had dit in het begin door het extreme misselijk zijn en niks kunnen eten. Op een gegeven moment gaat ook gewoon je lichamelijke gesteldheid op je geestelijke inspelen natuurlijk. Het lijkt me erg vervelend zeker aangezien je toch hoopt van je laaste weekjes te genieten. Ik kan me er verder nietzoveel bij voorstellen aangezien ik na de eerste 16 weken een super zwangerschap heb gehad en haar met alle liefde tot 41+4 weken heb gedragen, net 8 uur voor ik ingeleid zou worden. Aangezien ik in het begin zo beroerd ben geweest kan ik me wel wat voorstellen bij het gevoel wat jullie hebben. Heel veel sterkte hoor, dat jullie ukjes maar snel geboren mogen worden he!
ik kan het heel goed begrijpe hoe je je voelt maar ja 37 weken is nog te vroeg om in te leiden als er geen echte reden voor is ik zit nu op 30 weken en ik ben het ook zo zat loop van af 20 weken al met zware bi waardoor ik dus al niks meer kon met 26 weken vliezen gebroken gelukkig is het een hoge vliesschuer en mocht ik wel gewoon naar huis maar het is niet niks echt totaal niks mogen en hele dag op bed/bank liggen nu zit ik al 1 week in de thuismoningtoring omdat de bbay het op het moment niet goed doet dus elke dag komen ze thuis een ctg maken nou ja op dinsdag na dan dan moet ik zelf naar ziekenhuis om ctg te maken en bloed te laten prikken en een echo maar ze gaan mij wel inleiden met 37 weken omdat het anders niet te doen is maar ik ben het u al zat en als ik er aan denk dat ik nog 7 weken moet pffffffff van mij mag het over 3 weken wel klaar zijn weet wel dat de kleine dan nog te klein is maar wil zo graag me lichaam terug maar ja alles voor ukkie
tja, toch wel herkenbaar.. Loop nu ook al sinds week 24 aan te modderen met vroege weeen, ziekenhuisopname en bedrust en heb daardoor ook het idee van een uitzichtloze situatie en ben toch een beetje van mijn roze wolk gevallen.. Elke keer een nieuwe mijlpaal die dan nog zoooo ver weg lijkt, en als je er dan eindelijk bent, tja dan moet je alsnog gewoon verder natuurlijk. Nu 32 weken en dat vind ik al heel wat, maar dan het idee dat het ook best nog 9 weken kan duren.. moet er niet aan denken, in lichamelijk en emotioneel opzicht dan.. Voor de beeb is het natuurlijk veel beter en ik heb niet al die weken voor niets zo hard gevochten. Dus heel dubbel.
wat ben ik blij te lezen dat ik niet de enige ben die het zo zat is ik ben nu 37 weken en 2 dagen zwanger heb sins donderdag avond ook vlinke slijm verlies.. of het nu slijm is van de slijmprop of een schimmel infectie dat weet ik niet... ( volgends de vk is het geen schimmel infectie maar hoort het er gewoon bij ) Ik hoop dat dit heel snel over is.. en dat ik snel mijn uk in mijn armen mag sluiten.....