Hallo dames, Afgelopen zondag zijn ML en ik erachter gekomen dat ik zwanger ben (ik had al zo'n vermoeden hoor) en daar zijn we natuurlijk erg blij mee. Nu heb ik in december (bij 5 weken) en in april (bij 5,5 weken) al een miskraam gehad en ik merk dat ik nu wel heel erg angstig ben. Aan de ene kant voelt het wel goed, maar door de eerdere ervaringen ben ik wel heel erg bang. Als mijn afscheiding veranderd, of ik mijn borsten even wat minder voel word ik gelijk bang. Het beïnvloed alles wat ik doe. Ik kan lekker veel werken en dat zou afleiden, maar dat lukt niet echt. Verder merk ik ook dat mijn hormonen ook niet echt meehelpen, het tast enorm mijn relativeringsvermogen aan, waardoor ik echt in paniek kan raken en heel erg moet huilen en dat kan ik dan ook weer niet stoppen. Dat is niet echt handig met werk. Dit gebeurde gisteren. Achteraf thuis kon ik er wel om lachen, maar het is niet handig. Ik krijg 1 oktober mijn eerste echo, ik ben dan 7+1, dus das mooi vroeg. Hebben jullie tips hoe ik met deze angst om kan gaan? Alvast bedankt!
Voor mijn twee laatste zwangerschappen heb ik ook 2 miskramen gehad, rond 6 wk en rond 8 wk. Dus ik begrijp je onzekerheid supergoed. Bij zwangerschap nr. 3 hield ik ook alles met panische angst in 't oog: 's morgens meteen aan mijn borsten voelen, of ze nog pijn deden; onderbroek checken; bij elk pijntje zwangerschapspagina opzoeken Dus heel begrijpelijk dat je er angstig door wordt. Op een gegeven moment kreeg ik in zwangerschap 3 terug wat bruinverlies, dus -angstig als ik was- meteen naar de gyn gebeld. Ik mocht meteen komen voor een echo: het hartje klopte Een blok die van m'n schouders viel! Moest voor alle zekerheid nog hormonen bijslikken, maar alles is toen goed gegaan, en ondertussen loopt er hier een gezonde dochter rond Hou nog even vol dus, je gaat zien: als die eerste echo goed is, gaat dat relativeren weer heel wat beter. En het is gewoon vaak domme pech, die miskramen. Het hoeft deze keer echt niet zo te gaan, dit is gewoon een supergoede zwangerschap En hou je intussen maar zo druk mogelijk bezig om je gedachten te verzetten. 1 oktober is zo daar!
Dag lieflief! Hier ook weer zwanger na 2 miskramen. Tot nu toe gaat alles goed en ik moet zeggen dat ik nu pas een klein beetje minder gestressed begin te zijn.. De eerste weken waren vreselijk maar nu nog steeds bij iedere echo ben ik zo nerveus of ze wel een kloppend hartje zien. Ik kan je eigenlijk niet zo veel advies geven. Probeer rustig en positief te blijven. En misschien helpt het je dat het hier nog wel goed gaat na ook 2x miskraam.. GEFELICITEERD!!
1 miskraam gehad en nu al bang om weer zwanger te worden. Wat als het weer fout gaat. Ik denk dat het er niet toe doet hoeveel miskramen je hebt gehad. Ja ligt er misschien ook hoe je ermee om gaat. Maar ik kan je angst echt begrijpen. En het ergste is nog je hebt zelf geen grip op de zaak helaas . Meestal lees ik dat men na een eerste miskraam nog een miskraam krijgt. Of het zo is? Geen idee maar ik lees het wel vaak. En dat de derde keer dan wel goed gaat en hopelijk gaat het bij jou net zo!!
ik ken je gevoel, hier 8 mk`s gehad, nu 10,5wk zwanger, maar nog steeds bang dat het misgaat. ik probeer er zo min mogelijk aan te denken. hoe moeiilijk het ook is, probeer te ontspannen, stress is niet goed voor de kleine
Hey lieflief, Hier ook terug zwanger na 2miskramen dit jaar.. 1 spontaan op 5 weken en 1 op 8 weken waarbij het hartje was gestopt met kloppen... Ik begrijp je angst volledig!! Het is ook meer dan normaal dat je bij alles wat in paniek schiet.. maar toch ga je moeten proberen om het een klein beetje los te laten. Het is ook niet fijn voor jezelf dat je elke keer zo angstaanvallen krijgt, denk dat het ook niet zo goed is voor je beebje daarbinnen. Maar ik weet het, tis gemakkelijker gezegd dan gedaan.. ook ik heb nog veel angst om weer mijn beebje te verliezen!!! Je hebt er geen grip op en dat maakt het zo moeilijk hé! Ook ik voel elke morgen (zelfs de hele dag door) aan men borsten of ze nog steeds pijn doen.. en als ik moest zien dat mijn agscheiding veranderd van kleur.. O GOD, ik word helemaal gek! Dat was trouwens bij mij het symptoom dat het mis zat bij de 8 weken.. had 2weken ervoor nog een echo gehad en toen klopte het hartje mooi.. op 8 weken was het juist 2dagen gestopt met kloppen en groeien zei de gyn! Dus vandaar die verandering in mijn afscheiding heb ik altijd gedacht, maar zeker weten.. het kan ook gewoon puur toeval geweest zijn! Ik voel me wel meer zekerder bij deze zwangerschap, en das wel fijner want bij de vorige 2 had ik al van bij het begin van de positieve test een negatief gevoel.. bleek telkens te kloppen! Veel moed en sterkte, we komen er wel!!!
Bedankt voor jullie reacties. Het doet me beseffen dat het niet raar is ofzo. Vandaag heb ik weer een goede dag en heb ik eigenlijk geen angst ervaren, zo gek dat het per dag verschilt. Ik heb vandaag lekker gewerkt enzo. Ook geen angst bij het naar de wc gaan. Elke morgen als ik wakker word denk ik: weer een dag verder. Ik probeer zoveel mogelijk te ontspannen en het ene moment lukt dat beter als het andere moment. Het zal nog wel even spannend blijven. Jullie ook allemaal veel geluk en succes!