Bij mama en papa in het grote bed liggen... Ik breng haar altijd terug naar haar bedje en dan slaapt ze weer verder. Iemand die ook zwanger is en waarvan de dochter erg bezig is met de baby die eraan komt zei tegen me dat het misschien helpt vaker te zeggen dat ze altijd mama's grote meid zal blijven. Dus ik die nacht dat ik haar terug in bed legde nogmaals zo toegesproken.... Zegt mn meisje ineens ; mama... Ben jij trots op mij??? KRAK daar brak m'n hart... Tranen over mn wangen toen ze dat vroeg. Misschien voelt ze toch concurrentie op komst ookal heeft ze het er niet zo heel vaak over..
Ach meiske.. Misschien inderdaad nog vaker zeggen wat voor een supergeweldige dochter ze is! Want dat is ze, toch? Wij doen het ook, ook al is mijn zoontje pas 19 maanden. Hij krijgt de hele dag door veren in zijn kont gestoken hahahaha! Eigenlijk deden we dat altijd al, maar nu een beetje extra. Ik voel me ook een beetje schuldig omdat er nog een kindje komt, heb jij dat niet? Gewoon, omdat hij me dan moet gaan delen.. Hij kan nog niet praten zoals jouw meisje helaas dus ik weet niet wat hij ervan denkt.
Het is een heerlijk kind en ben dol op dr! Kan me nu nog niet eens voorstellen dat ik van nog een mensje zoveel kan houden als van haar... Waar ik me schuldig over voel is dat ik weinig geduld met haar heb. Ze zit op een lastige leeftijd, de zogenaamde peuterpubertijd en dat vind ik nu erg zwaar. Ik zei pas nog tegen vriendinnen dat ik het zielig voor haar vind dat ik nu geen leuke moeder voor haar ben maar die periode van gejengel kennen ze allemaal en wanneer je hoogzwanger bent is dat extra lastig dus volgens hen moet ik me daar niet schuldig over voelen.... (i'll try en gelukkig is het niet elke dag kommer en kwel ) Wij hebben haar in de 3 jaar ook nauwelijks weggebracht uit logeren en de laatste tijd doen we dat dus wel... Niet alleen omdat we dan 's nachts bij kunnen tanken maar ook voor als de bevalling begint.. Dan moet ze natuurlijk ook weg en ik zou het erg vinden dat het over komt als hey... nu komt er een baby en nu moet ik ineens weg??? Verder ben ik zelf enigskind en vind ik het alleen maar meer dan geweldig dat ze grote zus wordt... Ik weet dat er vast ruzie zal worden gemaakt onderling maar ik heb een broer/zus altijd erg gemist dus ben heeel erg blij! Uiteraard voor mezelf omdat er een tweede komt maar ook zeker voor onze dochter. Wordt helemaal emo als ik er aan denk dat ze straks haar broetje/zusje kan komen bewonderen!
Dat ongeduld met lastige momenten herken ik wel. Ik heb nu ik zwanger ben ook veel vaker momenten dat ik bekaf ben en weinig kan hebben en als ons guppie dan zo enorm gaat jengelen en zeuren dan verlies ik sneller dan normaal mijn geduld. Mijn ideaal is om hem altijd rustig te benaderen en zijn buien zoveel mogelijk met mijn hoofd op te lossen maar helaas, dat lukt nu niet altijd . Ik voel me dan ook zo enorm schuldig maar probeer mezelf voor te houden dat een mama ook maar een mens is en niet altijd perfect kan reageren. Even voor de duidelijkheid, mijn geduld verliezen staat gelijk aan een keer flink tegen hem blaffen oid, ik zal hem niet slaan.. Gelukkig is het inderdaad niet elke dag zo! Fijn dat je me even herinnert aan het leuke van een broertje of zusje . Ik vergeet dat de laatste weken weleens... en voel me dan zo schuldig voor wat ik die kleine 'aandoe'. Onzin eigenlijk hè, het is meestal fijn om broers en/of zussen te hebben. Zelf heb ik van kleins af aan al ruzie met mijn zus en dat is nooit goedgekomen maar ik denk ook dat de opvoeding daar heel veel mee te maken kan hebben.
Maar dan snap ik ook wel dat je dat ook zo kan zien wat een broer of zus betreft. Vervelend dat jij het zo hebt ervaren met je zus. En wat je zegt, kan ook aan opvoeding liggen. Fijn dat je het ook anders kunt zien.
Overdag is ook zo belangrijk he? Ik probeer meestal een middagslaapje met de baby te doen, maar valt vaak net op een tijdstip dat de oudste thuis komt van school. Gelukkig is manlief vaak s ochtends speciaal voor mij thuis en gaat hij later werken, zodat ik nog kan uitslapen. Heel lief..
ik ben nu 38 weken en 1 dag; heb al wat ontsluiting, maar wordt woensdag pas/ al ingeleid ivm zwangerschapsdiabetus. ik hoop dat dit topic weer actief wordt nu. zou het wel gezellig vinden om de laatste loodjes door de kletsen
Wordt je woensdag ingeleid? Wauw, dan mag je al heel snel je kindje in je armen houden.. Dit topic is behoorlijk actief hoor
ja das idd best snel, kan ook bijna niet wachten. foutje van mn pc, die ging toen ik dit poste maar tot pagina 12.
pff gister was t heerlijk aan t rommelen (had sterke hoop dat t spontaan door zou zetten), maar vannacht geslapen als een roos aan de ene kant natuurlijk heerlijk, maar aan de andere kant nog een dagje wachten. vind t inleiden wel spannend, maar jah nog geen 24 uur verwijderd van t inleiden. hoe gaat t met de anderen hier?
Mij ook maar 3 juli ook mooi!! Vandaag sterfdag oma, morgen van 2 ooms van mij en donderdag van mijn schoonvader. Hopelijk 1 van deze 3 dagen. Zetten we een rouwdag om in iets prachtigs!! Vanavond ook volle maan, misschien scheelt dat ook. Zometeen naar gyn, kijken wat die zegt. Bij mij speelt het ook mee dat we hebben afgesproken dat we bij 41 weken afspraken maken... Heb hiervoor geplande ks gehad en inleiden willen ze niet ivm risico wond. Dus na 41 weken waarschijnlijk weer ks en daar zit ik niet op te wachten, vind het heel wat en ik wil zo graag op een natuurlijke manier bevallen. Dus benauwd me ook wel een beetje dat ik maar tot week 41 de kans heb natuurlijk te bevallen. Geeft druk!!
ja gister had een nichtje van me 18 geworden dus was wel blij dat t van zaterdag op zondag niet doorzette. maar gister had ik wel mooi gevonden omdat mn oma dan ook jarig is. morgen ook weer mooi, tegelijk met verjaardag van een vriendin van me! maar t mag vandaag beginnen. nu maar zien wat er gebeurt. ik snap wel de druk van binnen bepaalde tijd via natuurlijke manier kunnen bevallen. misschien is een ontspanningsoefening om die 'druk' los te laten handig om t alsnog spontaan te laten beginnen.
Ik ontspan me een ongeluk, heb al hele 'gesprekken' met de beeb gevoerd dat hij best mag komen nu, maar het helpt niet **hij luistert nu al niet naar zijn moeder**