even mijn ei kwijt... ik heb een lekker vrolijke maar puberende peutermeid van 2,5 daarbij ben ik sowieso altijd al chronisch moe en nu 37 weken zwanger... ik vraag me af hoe jullie het huishouden doen. ik lijk er maar niet uit te komen. alles wat ik doe doet pijn, en als ik dan eindelijk opruim dan is ondertussen dochterlief weer een kast aan het uitruimen of met van alles en nog wat aan het strooien/gooien... of probeert of je ook de kasten en tafels met potlood kan versieren... daardoor is geen enkele kamer een beetje fatsoenlijk. ik hoef geen steriel huis, maar kom er niet eens aan toe om het normaal netjes bij te houden zonder mega stapel schone was, volle wasmand, berg vaat en alle spullen die nog rondslingeren... (hebben onze complete voorraadkast/opberg kast in de woonkamer moeten uitstallen omdat alles in elkaar is gestort in die opberg ruimte... en dan hebben we ook pas een nieuwe garage waar nog veel moet gebeuren dus vriendlief is daar druk mee (en werkt nog eens vaak 7 dagen in de week)... hoe in hemelsnaam moet ik dan ook nog de babykamer netjes maken, dochter haar kamer netjes maken *die is net verhuisd naar een nieuwe kamer en dan ook de rest een beetje toonbaar houden... ben nu als de dood dat ik nu opeens moet bevallen... terwijl ik juist met een gerust hart op onze kleine wil 'wachten' zonder stress... sorry voor het hele verhaal maar moet het toch even van me af schrijven... voel me echt ten einde raad met alles...
Ik zou wat laten vallen... je huis hoeft toch niet spik en span te zijn? Neem je rust... je bent je energie binnenkort nodig!
Een deze dagen kleine meid even naar opa-oma-buurvrouw-zus/tante. En man en vriendinnen inschakelen om je te helpen.
Is het financieel mogelijk om de laatste paar weekjes nu een huishoudster te nemen? Gewoon om affetoe even lekker alles schoon te maken
als t je zoveel onrust oplevert, wat ik wel begrijp, is t dan n idee aan familie of vrienden te vragen om je soms te komen helpen? t is ook pittig hoogzwanger met n peuter en n man die zoveel weg is. . Ben ervan overtuigd dat je naasten je zeker willen helpen
huishoudster zou ik nooit doen, vreemden in huis wil ik niet en heb het geld er ook niet voor helaas gaat even de kleine ergens heen brengen lastig en iemand vragen om hulp... schoonouders hebben ook zo hun problemen (schoonma is pas behandeld aan borstkanker...) en mijn eigen ouders nouja... mijn moeder heb ik niet meer en mijn vader tja heb ik niets aan.... erg lastig rest van mijn familie zit in het buitenland. vrienden in de buurt heb ik ook niet meer helaas...
Schakel hulp in voor oppassen, klussen en huishouden. Bij de eerste deed ik nog wel wat huishoudelijke klusjes, maar echt op mijn dooie akkertje. Bij de tweede was ik nergens meer toe in staat. Hulp ingeschakeld voor huishouden en oppassen. Het is niet zo gek dat het niet allemaal meer lukt .
Waar gaat de kleine heen als je gaat bevallen dan .. dan blijft er niets over al loslaten of man aan het werk zetten, desnoods neemt hij een dag vrij.
Als je dochter op bed ligt beneden rustig aan de slag en ik neem aan dat je een box hebt haar daar ff in zetten. Doe ik ook met m'n zoontje. Dan heb ik ff m'n hsnden vrij en kan ik wat doen zonder dat hij weer achter mij rommel maakt. Soms doet hij s morgens nog ff een dutje in de box omdat het hem te lang duurt.
tja dat zal wel bij mijn schoonouders worden, maar vind opruimen hier toch wel heel veel gevraagd. ze is net weer een beetje fit... box heb ik niet meer. ze gaat wel naar de psz 4 dagdelen per week, maar die moet ik echt gebruiken om bij te slapen. probeer dan soms ook wel wat te doen, maar het lukt dan gewoon niet... en heb het idee dat ik daar ook op afgerekend word door mijn vriend... die dan weer met een zucht om zich heen zit te kijken...
ik doelde ook meer op opa laten oppassen en vriendinnen te vragen helpen. Ook al wonen die niet in de buurt als het vriendinnen zijn willen ze je vast wel even een dagje helpen toch.
waarvoor ? dat je hoogzwanger bent, je man veel werkt en je ook een peuter hebt waardoor je niet aan je huishouden toe komt.. heel normaal hoor. Ik mocht bij beide met jouw termijn ( Alhoewel ik van dochter nooit 37 weken zwanger ben geweest ) niets meer al weken. Mijn man en vriendinnen, moeder moesten alles doen.
mja misschien is het gewoon het idee dat hulp vragen bij ons thuis altijd 'zwak' was en dus nooit gedaan werd. (met wel alle gevolgen vandien). heb ook altijd het idee dat het anderen wel altijd nog fluitend lukt, maar blijkbaar is dat ook een beetje een verkeerd beeld
Geen hulp vragen en jezelf over de kop werken is in mijn ogen juist zwak. Ik zou elke vriendin die hoogzwanger is met liefde helpen met huishouden. sterker nog ik deed meestal ook even wat qua huishouden als ik een bakkie kwam doen.
Mijn man werkt ook veel en heb geen oppas. Heb hem toen ik 38 weken was een dag vrij laten nemen om de 3 oudste (was zomervakantie) mee op pad te nemen. En dan echt van 09.30 tot 21.00 uur. Heb op die dag praktisch alles kunnen doen en daarna was het bijhouden.
Hier deed mijn man op het laatst gewoon echt het meeste en ik heb wel een huishoudster, heerlijk. Daarbij ging mijn oudste af en toe een dagje maar opa en oma. Vervelend dat je die optie niet hebt, maar laat dat nette huis dan alsjeblieft gewoon een beetje los. Vraag of je man 's avonds een stukje voor z'n rekening kan nemen en doe alleen het hoognodige.
Ik ben bij de tweede met 36 weken t ziekenhuis ingegaan en toen moest ik alles loslaten.... Met 37 weken mocht ik weer naar huis maar wel volledige bedrust en dagelijks thuis controle door Vk. Die weken hebben mijn ouders gekookt en gaven ze bij ons af. Mijn vriendinnen hebben de babywas en de strijk van manlief ( uniformblouses) gedaan. En de oudste ging bijna fultime naar de gastouder. Tja als t niet gaat, gaat t niet en heb je de mensen om je heen nodig, dat is geen zwakte! Uitgeput aan de bavalling beginnen is ook geen goede zaak. Als mensen je echt na stan willen ze vast wel even helpen om al die pech ( kast in elkaar gevallen) mee op te vangen en jou een prettiger gevoel te geven in de laatste weken!
Mee eens! Het huis is niet zo belangrijk nu. snap ook goed dat je het moeilijk vind om hulp te vragen, ik zie er nu ookal tegenop dat ik straks misschien niet alles goed meer zelf kan.
Je zal wel niet in de buurt wonen, maar had je best een dagje willen helpen! En ik geloof dat er echt wel iemand in de buurt is die je wil/kan helpen. Even het gevoel van 'falen' los laten en gewoon vragen .