Hallo meiden! Na zoveel reacties te hebben gehad op mijn vorige topic, wat mij er ook bovenop heeft geholpen hoor ik nu ook graag weer jullie mening.. Allereerst een update, afgelopen zaterdag is mijn zoontje Lucas geboren, het is een heerlijk ventje en doet het ontzettend goed! Bevalling is allemaal goed gegaan, in totaal 11uur met 3 kwartier persweeen. Lucas was 52 cm en woog 4060 gram! En dat alles zonder inknippen, uitscheuren etc etc , teamwork haha! 1e 2 nachten kwam hij alleen als hij honger had, om vervolgens weer in slaap te vallen. Gisteren nacht niet geslapen, hij had krampjes.. En afgelopen nacht heeft hij al 6uur aan een stuk geslapen! Verder alles gaat super, echt vol op aan het genieten. Ik had de vader dus (lees mijn vorige topic) zaterdag een mailtje gestuurd met "Lucas is geboren." Nu weet ik dat hij gisteren een gesprek met zijn moeder heeft gehad, waarbij zij hem denk heeft aangesproken op zijn gedrag. Nu viel ik vanmiddag haast van me bed af, ik had een mail van hem gekregen, wellis waar apart mailtje maargoed.. Had er niet meer opgerekend dat hij nog uberhaubt zou antwoorden en had het los gelaten voor mijzelf. Het volgende stond erin: "Gefeliciteerd Anke! Ik zal als je zelf wilt gewoon komen kijken. Met vriendelijke groet, .... " Nu zal ik mijn mening en gevoel even uiten, maar hoor graag jullie reacties! Ik heb van de ene kant zoiets van je hebt kansen genoeg gehad en je kunt het vergeten. Andere kant vind ik dat Lucas wel recht heeft op zijn vader (hij lijkt er ook nog is op...) + dat ik toch alle rechten heb, gezien hij niet erkent heeft. Dus ik heb alles zelf in de hand gelukkig, ook qua bezoek etc kan hij mij niks maken. Ik denk als hij hem ziet, dat hij zijn besef gaat krijgen en zijn spijt krijgt, wat ik hemzelf stiekem ook wel gun.. Wat hij heeft laten lopen en wat zijn acties tot gevolg hebben (hem niet volledig in zijn leven zal hebben). Andere kant ben ik bang dat als ik hem laat komen, dat hij dingen gaat opeisen etc en de stress weer toeslaat. (ik heb op papier staan dat hij niks met mij of de kleine te maken wil hebben en dat hij niet wou erkennnen, dus daarin kan hij niks maken). Wat vinden jullie, ik zit nogal in dubbio namelijk ...
Allereerst gefeliciteerd met Lucas! ik heb je vorige topic niet gelzen maar bij deze mijn reactie: Ik zou hem langs laten komen. Ouderlijk gezag heeft hij niet en krijgt hij ook niet. Zelf na erkenning moet er nog een aanvraag gedaan worden bij de rechtbank. Misschien krijgt hij spijt en wil hij toch af en toe contact houden. Voor Lucas ook wel zo fijn als hij later contact heeft met zn papa. Doe wat je hart in geeft!
Ik had je al gefeliciteerd , bij deze nog een keer . Na aanleiding van je 1e verhaal zou er geen haar op mijn hoofd zitten om de ex maar een glimpje van je mooie zoon te geven. Daarvoor is er echt te veel gebeurd. Natuurlijk is dit mijn mening, maar je moet echt jezelf (en de kleine man) gaan beschermen tegen teleurstellingen. Laat hem eerst maar eens zichzelf bewijzen. En niet na een simpel mailtje maar afspreken. Pfff.. Ik word hier helemaal kwaad van op de bank haha Geniet lekker van de mooie tijd met je kleine mannetje....
Van Harte gefeliciteerd!!! Geweldig om te lezen dat jullie bevalling goed verlopen is en dat Lucas een zeer tevreden ventje is. Wat babydaddy betreft zou ik hem onder mijn voorwaarden wel toelaten echter mijn grenzen blijven houden hoe emotioneel dan ook! Hij heeft in het verleden bewezen niet voor jullie te kiezen maar onder invloed van ouders en zelfs nieuwe vriendin andere keuzes gemaakt. Hij blijft inderdaad de vader van Lucas maar voor nu - zeker het eerste jaar zou ik hem de ruimte geven om te anders te bewijzen op een zeer rustige tempo!!! Geen erkenning geven - zelfs als het een tijdje goed gaat en dat hij er zelf om vraagt!!! Zijn psychische staat moet ook weer stabiel zijn voordat je uberhaupt ergens op hem zou kunnen bouwen! Lijkt wel dat ik mijn toekomst beeld aan het schrijven ben voor als mijn dochtertje geboren is.. Je kracht is een inspiratie voor anderen ! Ik hoop dat je wat aan mijn mening hebt.. Ik hoop ook dat ik het allemaal goed begrepen heb!!!! Want ik heb je verhaal wel gevolgd.... Liefs en geniet er van Okotber13
Als hij zelf wil, zou ik hem 1 keer de kans geven je zoontje te zien. Daarna kan je nog zien hoe dat loopt en of je hem nog toelaat in jullie leven. Voorlopig heeft hij geen rechten en hangt het dus van jou af. En hij zal nog héél véél moeite moeten (willen) doen om ooit rechten te krijgen. Veel eisen stellen kan hij dus niet.
Dank jullie wel voor jullie meningen! Ik heb zojuist eerst gemaild, met daarin dat ik het gevoel heb alsof hij het zelf niet echt zelf wil en waarom nu wel gezien hij er niks mee te maken wou hebben.. Ik kan dan gelijk aan zijn antwoord zien of hij oprecht is waardoor mijn keuze ook makkelijker zal zijn..
Ik zou eerst eens lekker genieten van je knulletje, eerst even op krachten komen, dan heb jij al lekker tijd gehad met je zoontje zonder het gedoe van je ex en ben je daarna ook wat krachtiger als ie toch weer rotzooi gaat trappen.
Ik zou ook de komende tijd eerst flink genieten van je kleine mannetje. Gewoon even niet mailen of bellen, krijg je alleen maar stress van. Misschien dat je t.z.t. hem wel kunt toelaten in je leven, maar dan moet je er 100% achter staan. Lucas heeft nu vooral behoefte aan een stabiele, gezonde en gelukkige mama.
Van harte gefeliciteerd met de geboorte van Lucas! Ik heb je andere topic niet gelezen, en weet dus niet wat er allemaal heeft gespeeld tussen jou en de vader van Lucas. Maar in het algemeen is mijn mening dat je eerst en vooral aan het belang van Lucas moet denken, dat gaat gewoon voor het jouwe. Hoe pijnlijk dat soms ook kan zijn. En het lijkt mij in zijn belang te weten wie zijn vader is, en daar op een of andere manier een relatie mee te kunnen hebben. Als je bang bent dat zijn vader hem schade zal toebrengen, moet je hem daar natuurlijk tegen beschermen. Maar in alle andere gevallen vind ik dat je hem toe moet laten in het leven van zijn zoon. Gewoon, omdat die er (naar mijn mening) recht op heeft zijn vader in zijn leven te hebben. In elk geval: veel sterkte en wijsheid gewenst. Het lijkt me een moeilijke situatie.
Wat Bri ook zegt, probeer te denken vanuit het standpunt van Lucas en niet dat van zijn vader. Maar ook ik kan je vorige topic niet voor de geest halen. Als zijn vader in het verleden bewezen heeft niet echt een vaderfiguur te zijn, zou ik dat zeker meenemen in je beslissing. Natuurlijk zou hij eventueel zijn zoontje kunnen zien, maar mijn gevoel zegt, niet bij jou thuis! Gewoon op neutraal terrein. Daarmee maak je de vader duidelijk dat hij zijn zoon mag zien, maar dat hij geen toegang meer heeft tot jouw privé leven. Verder zou ik ook iemand meenemen die je dan vertrouwd, als je vantevoren al aan voelt komen dat hij je onder druk gaat zetten. Verder zijn er ook een hoop vaders die pas vader gevoelens krijgen bij het zien van hun kind, die dan pas beseffen dat ze vader geworden zijn, zou dat ook voor hem kunnen gelden?
Gefeliciteerd meid! Eerst maar eens genieten van je zoon! Heb je vorige topic gelezen, dubbel gevoel. Zou in eerste instantie zeggen waarom nu opeens wel contact, echter ja alleen hem zien is misschien niet verkeerd. Zou wel zorgen fat er iemand anders bij is voor het geval hij moeilijk gaat doen.
Hallo allemaal.. Vandaag is hij.dan toch langs geweest. Heb de eer aan mezelf gehouden en heb het voor de kleine gedaan. Zag dat hij zenuwachtig was en wist zich niet echt een houding te geven. Hij heeft Lucas de fles gegeven en zag dat hij het toch wel moeilijk vond. Toch was voor mijn gevoel gelijk duidelijk dat ik met mijn gevoelens voor hem echt klaar ben. Dus dat was een fijne bevestiging voor mezelf . Hij noemde zichzelf 1x papa en was geïnteresseerd in hoe de bevalling gegaan was en.hoe lucas het tot nu toe deed. Hij wou vaker komen, maar dat komt op zn tijd. Hij heeft zn zoon kunnen zien, nu kan ik weer gaan genieten!
meid, ik wil je eerst van harte feliciteren met de geboorte van je zoon, proficiat en geniet er lekker van..... Wat betreft je ex, hmmmm vind ik persoonlijk een vrij lastige vraag. Al heeft hij je zoon niet erkend en dit op een papiertje geschreven, hij kan alsnog de erkenning gaan aanvechten via de rechtbank, de kans dat hij die erkenning alsnog gaat krijgen is vrij groot, want de rechters kijken naar het belang van het kind en dat is dat ze recht hebben op een vader én een moeder. Daarbij wordt ook gekeken naar de band die vader heeft met zijn kind, is er wel of geen band, bla bla bla. In jouw geval is jouw zoontje nog maar net geboren en is Lucas nog te klein om te beseffen wie zijn ouders zijn, (tuurlijk ben jij zijn mama dus begrijp me niet verkeerd) een rechter zal omgang blijven stimuleren, dus mocht je ex het in zijn hoofd halen om tóch die erkenning te krijgen, zal hij die vroeg of laat ook krijgen, mits hij er nooit iets mee doet......moeilijk dus.....wat is wijsheid????? Ik wens je heel veel kracht hierin!
Wat goed van je! En ook prima om te kijken hoe het gaat, niet te overhaasten maar een rustig tempo te vinden waarin het contact tot stand komt.
+1 Kom eerst bij, geniet, laat de leukste mensen als eerste je mooie kindje bewonderen en dan is hij aan de beurt. Ennuh, van harte gefeliciteerd!!! Oh lees nu net verder... jeetje wat knap van je! Ik had m mooi even laten wachten.
lieve meid, ik heb je vorige topic ook gelezen.... werd er helemaal stil van! wat heb jij een shit achter de rug zeg.... Echt eerst een hele dikke vette respect en een knuffel voor jou! wat ben je een enorm sterke vrouw! Petje af! En Natuurlijk gefeliciteerd met je prachtige zoon! Fijn dat alles goed is gegaan en dat je kunt genieten! Heb je voldoende fijne mensen om je heen nu die je kunnen helpen en met je mee kunnen genieten? Wat betreft de papa: Goed gedaan! Vanuit het oogpunt van je zoon: hij kan er niets aan doen dat zn papa zo is. Dus geef je zoon de kans een band op te bouwen met zn vader. Dat neemt niet weg dat ik m persoonlijk echt een eikel eerste klas vind en m wel zou willen wurgen als ik je verhalen lees.... Maar ik ben zelf kind van gescheiden ouders en niets is zo vervelend voor een kind als onderlinge haat tussen de ouders. Het is heet gemeen en oneerljk, want dat betekent dat jij af en toe contact met hem zal moeten hebben terwijl je dat niet wilt, maar geloof me: als jij het voor elkaar krijgt de "neutrale" persoon te blijven in dit alles (wat je volgens mij al heel goed doet, dus respect!!) dan zal je zoon je hier dankbaar voor zijn. Plus dat je het jezelf nooit zal kunnen verwijten: jij hebt alles gedaan wat je kon en hem niets verboden. Kortom: je bent goed bezig! Goed dat je hem je zoon hebt laten bezoeken. Maar laat het voorlopig hier ook maar lekker bij hoor, hij heeft nu wel even genoeg gehad Laat hem, zoals eerder gezegd maar eerst even wat moeite doen. Maar laat hem wel toe als hij het wil. De tijd zal het leren of hij zich gaat ontwikkelen als vader. wellicht is het "nieuwtje" er snel af en zul je geen last meer van hem hebben, wellicht ontwikkelt hij zich wel echt als vader en kunnen jullie er samen uit komen wat betreft erkenning en bezoeksrecht. Doe wat voor jou goed voelt en probeer te handelen vanuit het oogpunt van je zoon. Maar dit doe je al en gaat je al goed af. Goed bezig dus en ga vooral zo door! En heel veel geluk voor jou en je lieve zoon! Ik hoop dat je, wanneer de tijd rijp is, iemand mag ontmoeten die wel de vader voor je zoon wil zijn die jij wilt en er voor jullie beiden zal zijn. Dikke knuffel voor jou!