hallo dames ik moet gewoon even mijn verhaal kwijt.. op dit moment kan ik totaal niet genieten van mijn zwangerschap voor 3 weken terug is mijn schoonmoeder bij de bus geweest voor dat bevolkings onderzoek naar borstkanker.. ze heeft 15 jaar geleden ook al is borstkanker gehad en ze zag er zo ontzettend tegen op om daar heen te gaan vooral omdat dit haar laatste jaar was op die strenge controle nou ja goed hup beetje moed in gepraat en daar ging ze heen. ze kwam al een beetje verbijsterd terug omdat ze het idee had dat het niet goed was. is natuurlijk ook wel spannend maar goed weer positief blijven en van het beste blijven uitgaan een week later jaa hoor dokter aan de deur ze moest naar het ziekenhuis omdat ze toch een plekje hadden gevonden .. SCHRIK nou goed het kon ook litteken weefsel zijn omdat ze vorig jaar is gevallen dus nou goed weer positief blijven tot vorige week uitslag van het onderzoek. toch weer borstkanker en ook nog is een agressief soort SCHRIK!! nu ziet ze haar hele leven voorbij vliegen echt ontzettend sneu voor haar! maar ze ziet het allemaal niet meer zitten. je kunt je wel voorstellen hoe gestres en hoe de sfeer nu is.. nu heeft ze buiten mijn vriend om nog 2 andere zoons en een man die totaal niet voor hun zelf kunnen zorgen eten koken wassen nee ho maar dat kunnen ze niet dus komt het op mij neer. en natuurlijk doe ik het met plezier voor ze.. absoluut! maar ik wordt ook steeds moeier mijn lichaam geeft aan dat ik rustig aan moet doen maar goed dat kun je nu toch niet doen straks krijgt ze een operatie waarbij de borst wordt weggehaald dus zij kan straks de eerste tijd ook niks .. en die jongens kunnen dus echt totaal niks het komt er dus op neer dat het op mij aan komt.. aangezien hun ook nog geen vriendinnen hebben en contact met de familie is er ook weinig... geloof me als ik het kon deed ik het! maar ik ben straks ook steeds verder in mijn zwangerschap dus ik weet niet goed hoe ik dit allemaal doen dus tips zijn echt van harte welkom! ik baal nu eigenlijk best wel heel erg dat ik zwanger ben. als ik dat niet was geweest had ik waarscheinlijk zelf ook veel sterker in mijn schoenen gestaan maar ik heb er totaal geen puf voor. ik ben moe en mijn engergie is weg.. mijn emoties heb ik neit onder controle dus ik weet het allemaal even niet meer..! sorry maar ik moest gewoon even mijn verhaal kwijt!
meis de opmerking ik baal wel erg dat ik zwanger bent, vind ik nogal een harde opmerking al kan ik er wel inkomen gezien de situatie.. kan er niet iemand anders voor ze zorgen.. en daarbij hoe oud zijn ze? want anders leren ze het zelf ook maar es.. dan komen ze bij wijze van bij jullie eten met zn allen en de was en zo doen ze dan zelf.. want je moet wel proberen te genieten van je zwangerschap hoe moeilijk dat nu ook is.. het is zo bijzonder. ik ken het wel want had het zelf ook in mijn zwangerschap ging mn oma met darmkanker zwaar achteruit en overleed,en mn opa kreeg een herseninfarct. probeer te genieten van de trapjes en bewegingen.. dan geniet je toch iets.. Sterkte meis!
Ten eerste heel veel sterkte de komende tijd. Kan me voorstellen dat iedereen hier erg van geschrokken is. Is het niet mogelijk om huishoudelijke hulp te vragen? (thuiszorg) en anders misschien zelf gewoon huishoudelijke hulp zoeken. Kan me voorstellen dat jij het allemaal niet in je eentje aan kan en al helemaal niet als je staks wat verder bent.
Een trap onder hun reet verkopen dat is wat ze moeten krijgen, kom nou.. Dat je af en toe even helpt is tot daar aan toe, maar als je het niet meer trekt, doe t dan ook niet.. de baby gaat voor hoor. ^^
Jeetje, wat een verhaal! Allereerst wil ik je alle sterkte van de wereld wensen, want dat kan je wel gebruiken! Ondanks dat jij voor je familie wil zorgen, moet je ten aller tijde ook goed voor jezelf blijven zorgen hoor! En als het je allemaal te veel wordt zou ik dit echt aan geven, dat kunnen ze je echt niet kwalijk nemen!! Je moet gewoon doen wat binnen je kunnen ligt, maar nooit de grens over gaan. Dat is simpelweg niet goed voor jou, maar ook niet voor je beebje! Misschien moet je eens samen gaan zitten met zijn allen en het gewoon open op tafel gooien en kijken of je er zo met zijn allen uit kan komen. Gewoon de taken netjes verdelen en zorgen dat iedereen ze nakomt! Dit kunnen ze je niet kwalijk nemen. Nogmaals heel veel sterkte de komende tijd en altijd naar je eigen lichaam blijven luisteren hoor!
ppfff is zeker een verhaal zeg. Ik zou je echt aanraden om in gesprek te gaan met de andere zoons en echtgenoot. Hierin kan je vertellen dat je met alle leifde van de wereld hun bij wil staan, maar dat het nu voor jou ook een intensieve periode gaat aanbreken. Niet nu alleen omdat je zwanger bent, maar ook strakjes als je kindje geboren is. Het houdt dan niet op maar wordt nog intensiever. De enige mogelijkheid voor jou om hen bij te staan is als ze allemaal hun steentje bijdragen. Alleen dan komen jullie tot de beste manier om met deze situatie om te gaan. Hoe rot het voor de zoons is, het is nu eenmaal zo en zij kunnen niet verwachten dat hun steeds van alles uit handen wordt genomen. Een openhartig gesprek hierover lijkt mij dan ook goed. Anders blijven ze er vanuit gaan dat jij het blijft doen. Heel veel sterkte en zorg goed voor jezelf!!!!
meid aller eerst heel erg veel sterkte met je schoonmoeder. de operatie zal wel snel plaats vinden gelukkig kunnen ze het nog weg halen. maar als het een agresiefe vorm van kanker is zal ze hoogs waarscheindelijk ook bestraling en/of chemo gaan krijgen deze periode al waarscheindelijk nog veel zwaarder gaan worden dus maar dat haar man nog geen wasje kan draaien of koken vind ik een schande hij moet zijn vrouw en ook jou nu volledig ontlasten van dit alles. haar zoons zijn neem ik aan ook volwassen omdat je zegt dat ze nog geen vriendinnen hebben laten ze fijn hun eigen handen uit de mouwen steken ze zijn gewoon lui dus. Anders kun je kijken of je misschien thuiszorg voor je schoonouders kan krijgen die kan dat zowiezo het huishouden voor haar rekening nemen dit kan en zou haar man dan moeten regelen met de arts. in iedergeval heel erg veel sterkte!
Meid, dit klinkt niet goed. Je moet om jezelf en je kindje denken! Tip van prinsesje88 vind ik goed: ga met z'n allen om de tafel zitten want dit kan nooit goed gaan. Die broers van je vriend en je schoonvader moeten het dan maar leren om wat te doen; schoonmaken en wassen is geen wetenschap! Als er gezonde (volwassene) huisgenoten zijn, worden zij geacht het huishouden over te nemen en krijg je zeer waarschijnlijk geen huishoudelijke hulp via de thuiszorg, tenzij er sprake is van overbelasting van deze huisgenoten. Je kan voor de zekerheid informeren bij de gemeente waar je schoonmoeder woont (bij het WMO loket). Wel kan je natuurlijk zelf op zoek gaan naar een hulp door te kijken op marktplaats, te informeren bij bekenden of via briefjes op het prikbord bij supermarkten. Heel veel sterkte de aankomende tijd met je schoonmoeder en natuurlijk met je zwangerschap!
Daar was ik inderdaad al beetje bang voor... Maar navragen zou ik zo en zo even doen. Niet geschoten is altijd mis!
heel erg bedankt voor jullie reacties!! ik ga er zeker wat mee doen! de zoons zijn 25 en de jongste is 17,, het is gewoon altijd zo geweest mijn schoonmoeder is altijd huismoeder geweest en daarbij alles gedaan voor de kinderen. zelf ken ik dit totaal niet omdat mijn moeder gescheiden was en wij bij ons thuis allemaal een handje mee moesten helpen waardoor we al vroeg het huishouden zelf konden doen en al vrij vroeg zelfstandig zijn geworden ik vind het ook een schande dat ze zelf niet kunnen koken en wassen echt geen van allen maar hun weten ook niet beter.. en ik ben wel iemand waarbij een ander altijd voor gaat maar goed in dit geval zou dat ons kindje moeten zijn.. maar goed we gaan ons best doen en ik ga zeker met hun om de tafel echt heel erg bedankt!