Poeh meid, wat een heftige situatie. Toch hoor ik een enorme kracht bij je, ga daar ook alsjeblieft van uit, van de kracht die in je zit! Heel veel sterkte!
Als het je lukt, ga dan zsm het alimentatiebedrag uit laten rekenen en vraag alvast een 'scheiding van tafel en bed' aan bij het juridisch loket. De alimentatieplicht gaat dan in vanaf het moment dat je kindje is geboren en vraag na dat als je bent gescheiden van tagel en bed, of hij dan alsnog automatisch het gezag krijgt. Ik zou niet te lang wachten. Dat is alleen maar in zijn belang mbt betalen.
Ja hoor dat mag. Bij ons was er "lijfelijk" geen ander, wel waren er gevoelens voor een ander. Het eerste half jaar was heftig. Maar wij zijn er uit gekomen, door veel praten en therapie. Ik blijf denk ik altijd snel wantrouwen, maar we hebben een fijn en liefdevol gezin op dit moment.
Tjeetje wat erg!!!! Laat dit aub. niet de bevalling overschaduwen. Geniet, geniet en geniet! De problemen tussen je man en jezelf later aanpakken. Laat je niet gek maken
Is er nog een manier om er toch samen uit te komen door bijv. relatie therapie? Je gaf in je eerste bericht al aan dat het al een hele tijd niet lekker liep en dat jij last had van woede aanvallen enzo. Dit geeft hem absoluut niet het recht om vreemd te gaan, laat ik dat voorop stellen maar misschien (als je dat zelf ook wilt natuurlijk) om er toch samen uit te kunnen komen.
Ik wil niet het topic van TS overnemen, maar zoals zij ook al schrijft, is er vaak wat meer aan de hand dan alleen maar vreemdgaan. Ik had HG in een heftige vorm, BI en mijn schoonmoeder overleed. Ik kon er niet voor mijn man zijn. En het is niet goed te praten, maar dat hij gevoelens kon ontwikkelen kan ik achteraf begrijpen. Ik was niet de vrouw waar hij terecht kon.......
Nou sorry hoor, maar je trouwt toch in voor EN tegenspoed? Ik kan dat soort dingen nooit begrijpen. Dat je dan missch meer openstaat voor een ander, gevoelens ontwikkeld voor die persoon, tot daar aan toe. Maar dat je er ook nog iets mee doet, dat je je vrouw van 38 wk zwanger alleen achter laat? Daar is geen excuus voor vind ik.
Klopt, mijn man heeft er ook niets mee gedaan. Maar het was er wel. Voor TS is de situatie veel zwaarder!
Ja we zitten met een koophuis daar zit ik nu voorlopig in en na mijn bevalling gaan we dingen regelen.
Ik zou zo in therapie gaan echt waar maar of dat er van zijn kant in zit weet ik niet... Ik laat hem nu even met rust en als straks die kleine er is hoop ik dat dat wat los maakt bij hem en kan ik er over beginnen maar hij is gewoon verliefd op dat meisje...
wat een dickhead! geen excuus voor zijn gedrag... zo zijn wij vrouwen nou eenmaal wel..excuses bedenken en onszelf de schuld geven... " hij zal wel in de war zijn, doordat de druk te groot is, omdat hij vader word" " Ik ben niet de vrouw waar hij terecht kon" " Ik zat in de knel met mijn hormonen"..blablabla.. NEE! stelletje piemels! Ik snap dat je nog in een rollercoaster zit van emoties.. Maar geloof me, als jij weer in balans bent met jezelf over een tijdje.. Dan wil jij deze loser echt niet meer! Therapie.. ja.. das mooi.. maar je blijf altijd achterdochtig.. Vertrouwen in de man waarvan je dacht die te kennen is totaal weg.. Bah.. sorry hoor.. ik ben misschien wat fel..maar dit verdient niemand! Zeker geen hoogzwangere vrouw.. wat een kneus... Voor als je nog moet bevallen..heel veel sterkte en kracht toegewenst.. Voor als je al bevallen bent.. focus je op je kindje en probeer je zoveel mogelijk in de watten te laten leggen door alle hulp die rondom je hebt. Want dat verdien je! Probeer hoe moeilijk ook, echt te genieten van je kindje..maak veel foto's en filmpjes..
Koude rillingen als ik het verhaal lees. Maar ben het wel met bovenstaande eens. Maak jezelf geen verwijten. Mannen lopen hun p*k achterna wanneer het even lastig wordt. Geen excuus! Ik wens je heel veel kracht en sterkte de komende tijd. Fijn dat je zo'n enorm vangnet hebt!
Ja zover het kan gaat het goed. Vandaag 40 weken zwanger en nog geen baby boy op komst Ik heb goeie dagen en dagen vol verdriet en zwakte.. Ik heb haar nummer ik weet waar ze werkt en zou het liefst haar de waarheid zeggen maar iets in mij zegt dat ik erboven moet gaan staan en me niet moet verlagen tot hun niveau...
Nou meid dit soort 'harde' reacties heb ik wel nodig. Het zet mij met beide voeten weer op de grond en bedenk me weer dat hij mij idd niet verdient. Ik ben uitgerekend vandaag maar er is nog niks op komst maar kan niet meer lang duren. Bedankt!