Hoi dames, Ik heb gister een gesprek met de anesthesist gehad, maar twijfel nog steeds heel erg of ik een ruggenprik wil of niet. Gelukkig hoef ik het niet vooraf aan te geven en mag ik op elk moment tot de 7cm ontsluiting voor de ruggenprik kiezen, je weet immers totaal niet wat je te wachten staat en hoe lang het allemaal duurt etc. Daarom ben ik benieuwd of jullie zijn bevallen met of zonder ruggenprik, en wat jullie ervaringen (zowel positief als negatief) zijn?
Ik wilde percee geen medicatie en het op eigen kracht doen. Mijn bevalling ging heel anders dan gemiddeld. Ik bleef 6 uur lang op 2 cm hangen met daarbij een weeenstorm. Ik kon niet meer... er zat maar 30 sec tussen mn weeën in.Ik moest wel een prik anders werd het een keizersnee en dat wilde ik helemaal niet. toen die prik eenmaal gezet was was echt een verademing, heb geen pijntje meer gehad...en binnen 20 minuten van 2 naar 10 cm omdat ik me toen ineens kon ontspannen.ik zou het zo weer doen!!
Ik ben zonder ruggenprik bevallen maar ben dan ook thuis bevallen. Ik ben in 4 uur tijd van 2 naar 10 cm gegaan en vond het goed te doen. Ik vind je teen stoten veel pijnlijker dan bevallen maar nu had ik ook een droombevalling dus kan niet oordelen over lannge bevallingen.
Wow je teen stoten veel pijnlijker als bevallen..dat is wel echt een droombevalling geweest, of je hebt een hele hoge pijngrens hahaha @ts ik heb ook ruggenprik gehad bij 1e, was totaal de controle over mezelf kwijt en lag aan de weeopwekkers die super sterk waren maar mn ontsluiting schoot geen ene meter op. daarna ging het gelukkig veel beter maar bij deze bevalling hoop ik gewoon zonder ruggenprik te kunnen bevallen ik dacht dat als alles dan goed gaat je ook eerder uit het ziekenhuis naar huis mag (dacht ik hoor?) en ik ga nog ff opzoeken of het ook nadelige effecten op de baby kan hebben een ruggenprik, zegmaar dat ze dan wat suffer kunnen zijn ofso, maar dat weet ik eigenlijk nog niet of dat zo is in iedergeval, suc6 met je keuze, ik denk dat je het het beste op het moment kan beslissen
Ik wilde het ook zonder doen, had me niet eens laten informeren over pijnbestrijding. Na 13 uur regelmatige rugweeën had ik nog maar 3cm ontsluiting. De verloskundige heeft toen voor het eerst het woord ruggenprik laten vallen en daar had ik wel oren naar Eenmaal in het ziekenhuis heb ik eerst pethidine gekregen. De anesthesist was vreselijk druk en het zou nog heel lang duren voordat ie me zou komen helpen, áls ie al kwam. Eigenlijk wilde ik geen pethidine, ze hadden verteld dat je er suf en misselijk van wordt en dat je zelfs in slaap kan vallen. Ik wilde er graag bij blijven, maar goed, toen die anesthesist maar niet kwam heb ik zo ongeveer gesmeekt om die pethidine. In het begin was het naar, ik voelde mezelf weg zakken. Uiteindelijk werkte het zo goed, dat ik dat maar half in de gaten had. Even later kwam alsnog de anesthesist en kreeg ik ook nog een ruggenprik. Het zetten was een beetje gevoelig, maar echt NIKS vergeleken bij die ***weeën. Daarna was dus m'n hele onderkant gevoelloos. Wel raar hoor, ik zat de hele tijd m'n benen te aaien en mezelf er over te verwonderen dat ik niks meer voelde Door die ruggenprik kreeg ik wel weeopwekkers omdat de ontsluiting dan langzamer kan gaan, werd me verteld. Die weeopwekkers zijn op een gegeven moment ook heel hoog gezet want het schoot echt niet op. Toen kwam ik opeens in een soort van weeënstorm terecht, al voelde ik daar niet veel van. Af en toe kwam het er iets door heen, maar ik hoefde ze niet weg te zuchten. Uiteindelijk was ik binnen een kwartier van 6 naar 10cm ontsluiting gegaan en moesten ze heel snel die ruggenprik 'uitzetten' (of hoe zeg je zoiets?) Ik kon namelijk gaan persen, maar voelde de persdrang niet. Na 3 kwartier wachten had ik genoeg gevoel om mee te persen en weer 3 kwartier later was miniNooNoo er. De rest van de avond en nacht waren m'n benen nog wel wat gevoelloos, maar ik kon wel gewoon lopen en douchen. De twee dagen er na heb ik een beetje een beurs gevoel gehad op de plek waar de prik gezet was, gewoon het blauwe plek idee zeg maar. Mijn ervaring is dus heel erg positief, ik moet er niet aan denken dat ik het zonder had moeten doen...
hier nooit meer een ruggenprik! hier is het dus echt fout gegaan. ik moest verplicht een ruggenprik omdat ze mij anders niet wilde inleiden. ze hebben de prik verkeerd gezet waardoor hij in een zenuwbaan is gekomen. links was ik compleet verlamt en rechts verkrampte me alles. hierdoor had ik veel meer pijn met als zonder ruggenprik. phetadine heb ik gehad om te gaan slapen de avond ervoor hier ben ik zo stoned van geraakt dat ik die uren gewoon niet meer weet. al met al heb ik een bevalling gehad van 47 uur. waarvan de laatste 3 met ruggenprik. nooit meer.
Ik ben thuis bevallen zonder ruggenprik. Het is allemaal goed gegaan. In totaal heeft het 8 uur geduurd. Natuurlijk ken ik jou niet en ik heb helaas geen voorspellende gave over hoe je bevalling gaat verlopen... Zoals je al schrijft hoef je nu geen keuze te maken. Laat het lekker over je heen komen en zie het gewoon op het moment zelf. Je lichaam maakt zelf ook hormonen aan die voor een natuurlijke pijnbestrijding zorgen voor jouw en je kindje. Gewelig vond ik dat. Helemaal na de bevalling, ik kreeg een adrenalinestoot waardoor ik de hele wereld weer aankon!
Bij mij werd tijdens een weeenstorm de ruggenprik aangeboden. Ik heb daar dankbaar gebruik van gemaakt. Ik heb van 4 tot 10 cm ontsluiting niks gevoeld en zelfs nog ruim een uur geslapen. Ideaal! Als ik ooit weer een kindje mag krijgen teken ik er weer voor! Ik kon zo goed uitgerust de persweeen aan.
Beide keren zonder de ruggenprik. De eerste keer wilde ik die wel heel graag, alleen was het 's nachts dus niet beschikbaar. Ik kreeg toen 2 x pethidineprik. Wat een verschrikking. Ik was zo suf als een konijn, kraamde wartaal uit en de pijn voelde ik evengoed. Toen mij zoontje geboren was heb ik dat niet ervaren zoals het hoort. Ik was vooral blij dat alles over was en naar de baby heb ik de eerste uren niet naar om gekeken. Het schijnt door die pethidine te komen. Mijn tweede bevalling was echt een droombevalling. Niks nodig gehad en de geboorte ook veel bewuster meegemaakt. Maar ik snap je angst heel goed. Ik heb tijdens mijn tweede zwangerschap ook goede afspraken over de ruggenprik gemaakt met de verloskundige en het ziekenhuis. Mocht ik het niet meer trekken, dan zou ik er 1 krijgen (tot 7 cm). Dat gaf op zich al veel rust. Maar gelukkig dus niet nodig gehad.
Ik ben bevallen zonder ruggenprik al had ik een moord gedaan om er wel 1 te krijgen. Ik heb gesmeekt om een ruggenprik maar ipv daarvan kreeg ik eerst een pethidineinjectie en werd ik daarna op de morfine gezet. Dit hielp allebei totaal niets en ik dacht op een gegeven moment echt dat ik dwars doormidden zou scheuren. Het ziekenhuispersoneel wist allang dat de anesthesist niet uit zijn bed wilde komen om een ruggenprik te zetten maar niemand wilde me dat vertellen waardoor ik ontzettend het gevoel heb dat ik aan het lijntje ben gehouden. Ik heb nu naar mijn mening onnodig een naar gevoel aan mijn bevalling overgehouden. Het advies wat ik jou wil geven is neem pas een beslissing op het moment dat je aan het bevallen bent maar wees vooral heel blij dat je indien nodig de optie hebt om een ruggenprik te nemen.
Twee keer bevallen zonder pijnstilling en dat ging prima. Het is niet pijnloos maar ik vond het echt heel goed te doen. Het staan van het hoofdje vond ik het meest pijnlijk maar dat duurt niet lang. Elke bevalling is persoonlijk, elk mens is anders. Kijk hoe het gaat en hou je opties open. Ik vind zelf hoe minder medisch ingrijpen hoe beter (voor vrouw en kind) Eerste bevalling: 16 uur nauwelijks voelbare weeën en geen persweeën. 3800 gram en 2 hechtingen (ziekenhuis) Tweede bevalling: 4 uur, wel weeën en persweeën. 4100 gram, sterrekijker en geen hechtingen (thuis)
2x zonder pijnbestrijding, 2x thuis. Moment supreme heb ik heus wel gedacht, waaaaah, ziekenhuis>> ruggenprik. Weeen zijn wel te doen naar mij mening, alleen dat staan van het koppie vond ik worse nightmare. Ik ben het met bovenstaand eens, zo min mogelijk medisch ingrijpen als het niet hoeft. Het is toch niet geheel zonder risico.
1e keer ben ik zonder ruggenprik bevallen. (duur bevalling 27 uur, langdurig gebroken vliezen en weeën die niet spontaan kwamen) 2e keer met ruggenprik omdat ik vrij snel na het breken van de vliezen heftige buik-/en rugweeen kreeg. Ik kom me niet richten op 1 soort weeen. Dus koos ik voor de ruggenprik (duur bevalling 5 uur).
Bij de eerste heb ik een ruggenprik gehad omdat ik maar niet kon ontspannen tussen de weeen in. Was was kompleet in paniek van de pijn die het deed De ruggenprik was een verademing. Bij mijn zoontje wilde ik weer een ruggenprik, maar toen ik het vroeg had ik al 7 cm ontsluiting. Toen een pethidine-spuit gehad. Was wel van de wereld, maar heb niet meer doorgehad dat ik aan het bevallen was. Echt een uitkomst voor mij. Toen ik mocht persen was ik in 1 klap helemaal nuchter!
2 Keer thuis en dus 2 keer zonder pijnbestrijding. Ben zelf ook van mening dat het beter is voor beide partijen om het zonder te proberen. Maar ja, thuis heb je ook geen keus, had ik me mogen bedenken Tjah, bevallen is gewoon ontzettend pijnlijk (degene die het met een teen stoten vergeleek hoort bij de heeeeeeeeeel gelukkige 0,01% denk ik) maar op zo'n moment denk ik gewoon dat het even niet anders is en het er bij hoort en het vroeg of laat allemaal weer voorbij is.
Wat een uiteenlopende reacties! Ik heb inderdaad al besloten om gewoon tot het laatste moment te wachten, je weet toch nooit hoe je bevalling gaat verlopen van tevoren. Ik ben het eens met zo weinig mogelijk medisch ingrijpen; iets wat ze hier in Frankrijk nog niet echt doorhebben want je bevalt hier bijna standaard met allerlei toeters en bellen (thuis kan ook niet). Ben verder ook niet bang voor de pijn of de bevalling zelf, maar het is wel een fijn idee dat je die optie toch hebt mocht het volledig uit de hand lopen. Hihi, als je een bevalling minder pijnlijk vond dan je teen stoten heb je inderdaad wel een droombevalling gehad
Thuis bevallen dus vanzelfsprekend zonder enig middel van pijnbestrijding.. Heb echt een giga pijnlijke weeenstorm gehad. Mijn weeen waren volgens de VK zeer krachtig. En ja, heb echt heel veel pijn gehad. Tussen de weeen door bijna geen adempauze. Kon maar net tussendoor een slokje water nemen en hup, daar kwam de volgende wee alweer. Er zat ongeveer 10 seconden tussen elke wee. Gelukkig duurde de bevalling 5 uurtjes. Maar kan me goed voorstellen dat je een ruggenprik wil als het allemaal te lang duurt. Nu ga ik weer voor een thuisbevalling, maar heb wel de zenuwen als ik aan de pijn van de weeen denk, hoor! Zeg ik heel eerlijk. Maar het ziekenhuis is gewoon niks voor mij (tenzij het moet natuurlijk).
Ik had ook vantevoren geen beslissing genomen, denk ook niet dat dat kan. Ik wist niet wat er ging gebeuren en hoe ik me zou voelen. Toen de weeen begonnen heb ik met 4cm om een ruggenprik gevraagd omdat ik rugweeen had en bang was voor de pijn die ging komen. Op dat moment viel het nog mee. Eenmaal in het zkh werden mijn vliezen gebroken en kreeg ik een weeenstorm. Ik bem niet meer getoucheerd voor de ruggenprik maar bleek direct na het zetten al volledige ontsluiting te hebben. Ik heb dus alleen geperst met de prik, hier zetten ze hem pas uit na het hechten. Wat ik er super aan vond, was dat de persweeen minder heftig waren waardoor ik rustig kon persen en geen schade had. Dat heb ik echt aan de ruggenprik te danken.
Ik ben thuis bevallen zonder ruggenprik. Eerlijk gezegd had ik ook geen tijd om daar aan te denken want alles verliep heel vlot. Het was een heftige ervaring, maar achteraf ook heel mooi. Binnen 5 uur was ze er. Dus ik heb geen ervaring met bevallingen van een dag of langer. Mijn allerbeste tip is om er gewoon ontspannen in te gaan en het over je heen te laten komen. Dan verloopt de ontsluiting vaak het beste, en wat je zelf zegt; als het nodig is kan die ruggenprik altijd nog. Ik zou me er dus niet teveel zorgen over maken, het komt echt goed!
ik heb een zware en lange bevalling gehad en wou absoluut geen ruggenprik maar ze hebben me verplicht omdat de ontsluiting niet vorderde ik heel vroeg persweeen had rugweeen buikween en het was een sterrekijkertje dus was een keizersnede niet ver meer af ruggenprik was verkeerd gezet voelde alles nog dus heb er enorm veel spijt van bij een tweede komt er geen naald meer in men rug te zitten