Hallo medemama's! Ik heb hier de laatste maanden al heel wat raad gevraagd over het slapen van mijn lieve popje. Ondertussen gaat het tijdens de nacht al VEEL beter. Zo slaapt ze van 19.30u tot +/- 2.30u en dan drinkt ze aan de borst. (dit weekend is ze bij oma blijven slapen en heeft ze een fles van 220 ml afgekolfde melk gedronken) Nadien slaapt ze tot +/-6u en drinkt opnieuw aan de borst. Met een beetje geluk slaapt ze verder tot 8.30u. Zo niet, dan staan we op rond 6.30u. Nu is mijn vraag: ik heb haar onbewust de slechte gewoonte aangeleerd om aan de borst in slaap te vallen en haar zo in bed te leggen. De laatste tijd wordt ze echter onmiddellijk wakker en zet het op een enorm krijsen. Hoe kan ik haar helpen zelf te leren inslapen in haar bedje? Weet er iemand of ze dit op termijn zelf leren of blijft dit voor altijd zo? Misschien goed om te weten: ons meisje weigert pertinent een flesje afgekolfde melk van mezelf en de papa. Van oma wel, maar die is er niet steeds.
Ik ben wat 'extra's' gaan toevoegen aan het ritueel. Dus tijdens het voeden zorgde ik dat er een slaapliedje speelde, ik voedde altijd op haar kamer, na een vast ritueel, op een gegeven moment heb ik haar wakker in bed gelegd terwijl verder alles hetzelfde bleef (dus zelfde rutieel met muziekje, alleen niet in slaap voeden). En ja, dat was wel huilen; proberen te troosten in bed, dat lukte hier wel als ik haar in bed nog goed vasthield. En zo leerde ze aan dat nieuwe riteel wennen; daarna kon ik steeds wat makkelijker troosten. En nu met 19 maanden stapt ze zelf in bed en kruipt onder de deken
Dit is ook de verlatingsangstfase. Ik keek in die tijd erg naar mn kind. M had behoefte aan bij mij in slaap vallen en dan laaaaaaang wachten voor ik haar veilig in bed kon leggen. T viel vrij snel in slaap en ging meestal lief slapen. S werd woest in mn armen, in bed, bij ons in bed, kortom boos! Bij hem werkte in bed leggen. Even wachten (15 sec). Troosten. Ff wachten. Troosten. Etc. En dan huildr hij na de 10e troostsessie 5 sec en viel hij in slaap. Soms wat langer laten huilen als ik het troosten te vaak vond terugkeren. Bij hem echt ad hoc aanklooien dus. S is inmiddels de makkelijkste. Geeft aan dat hij weer in bed wil en geeft geen kik. Dus ik zou niet perse bang zijn voor gewenning.