Mijn zoon van net 1 heeft de ene drifbui na de andere.. Hij gaat hierbij heel hard gillen, gooit zichzelf achterover gaat met zijn hoofd op de tafel of op de grond bonken.. Hij heeft het zodra iets niet gaat zoals hij wil of als ik hem even neerzet als hij dit niet wil of als hij ergens aanzit wat niet mag.. hij is op z'n moment ook niet af te leiden.. Ik leg hem nu neer op de grond zodat hij zich in ieder geval niet achterover kan gooien.. En dan negeer ik hem verder maar het heeft niet echt effect want hij gaat gerust 10 minuten door.. soms nog langer.. Ik heb geen idee hoe ik hier nu het best mee kan omgaan.. Iemand ideeen?Tips??
Hier is het wat minder heftig dan bij jou, maar wel hetzelfde. Huilen als hij iets niet mag, boos worden om niks. Huilen om het minste of geringste. Tips heb ik niet echt voor je, ik negeer het ook wel. Soms vind hij het fijn om samen te spelen, dat doen we dan ook wel, maar het huishouden moet af en toe ook even gebeuren.
Hier ook zon fase. Naar mijn gevoel is die drift een opstapeling van heel veel teleurstellingen en als er dan wéér iets niet lukt dan kan dat de druppel zijn. Ik neem mijn dochter daarom ook op mn schoot met haar gezicht naar mij toe, zeg niets en kijk haar niet echt aan. Ze gaat zich dan heftig afzetten en dr benen strekken. Ik doe mn armen om haar heen en hou mn eigen handen dan vast, zodat ze genoeg ruimte heeft om zich te bewegen, maar zorg er wel voor dat zn op mn schoot blijft. Dat kan dus wel bij ons. Weet niet of jouw kindje bewegelijker of sterker is. Na een tijdje, als ze het grootste gedeelte kwijt is ga ik zachtjes tegen dr mompelen en eventueel pak ik haar speentje. En dan is het goed, Ik heb er zelfs een theorie voor ik vind dat ze mag voelen dat boosheid ook mag. (Binnen bepaalde kaders, zoals dingen kapot maken en pijn dien) maar zelfs als ze heeel teleurgesteld of alles zat is, is mama er om te helpen. Ook denk ik dat ze het nodig heeft om zich ergens tegen af te kunnen zetten en dan de drift er even uit te laten komen. Ik bijt t liefst potloden kapot als ik woest en verdrietig tegelijk ben. Of is dat stom? Hihi
Lemmy heeft dit ook even gehad. Wij hebben zijn driftbuien totaal genegeerd. Hij bonkt stampt slaat en gilt maar een eind heen. Nou duurt het hier meestal max 10 minuten. Als ik merk dat zijn drift eruit is zeg maar dan pak ik hem op, knuffel hem veeg zijn tranen weg slokje drinken en over. Zijn drift duurt nu steeds korter en komt steeds minder vaak voor.
Hier begint er ook een koppie op te komen.. Wat een pittig karaktertje! Met name dus als hij iets doet wat niet mag, en ik hem na 2x "nee" zeggen erbij weghaal of wanneer ik even de aandacht niet voor hem heb (koken o.i.d.). Hij gilt dan alles bij elkaar. Ik laat hem dan gewoon even, boos worden is prima maar geef hem er geen extra aandacht voor. Zodra hij gekalmeerd is speel ik met hem, en tja dat kan dus wel even duren...
Mijn pittig dametje kan dan ook ineens erg gaan huilen als iets niet mag. Blijft lastig want ik vind het zo zielig als ze huilt. Onder het eten probeer ik de rust te bewaren door haar over haar bolletje te aaien en rustig uit te leggen waarom iets niet kan of afleiden. Hele dramatische toestanden hebben we tot nu toe niet gehad. Hopelijk blijft het zo. Echt tips heb ik dus ook niet. Wel goed dat je zoon op een veilige plek probeert te leggen. Boosheid mag ook geuit worden, maar negeren vind ik ook weer zo bruut. Misschien dat rustig praten of zachtjes zingen werkt. Het kindje is meestal toch erg nieuwsgierig wat je zegt of zingt en wordt misschien dan rustiger om te luisteren.
Ik laat m ook zn gang gaan, maar ik benoem het altijd wel. (mamma ziet dat jij boos bent, maar je kunt niet met een aansteker spelen dat is gevaarlijk) Dit omdat ik het wel belangrijk vind dat hij begrijpt dat hij ook boos mag zijn. Sinds ik dat gedaan heb (eerst was ik altijd altijd van het afleiden), komen ze veel minder vaak voor.
Ruimte geven om boos te mogen zijn. En dan ook gewoon even geen aandacht aan besteden. Dit is een fase waar ze even doorheen gaan. Zorgen dat ze zichzelf geen pijn doen is het belangrijkste verder wordt het vanzelf weer minder. Hier heeft die fase bijna 5 maand geduurd helaas.
Hier af en toe. Probeer te voorkomen dat ik vaak 'nee' moet zeggen. Alleen bij.dingen wat echt gevaarlijk is. Als ze de keukenkastjes leegtrekt, geef ik haar een paar dingen waar ze mee mag spelen. Prullenbak is vies maar de papierbak mag ze wel leegtrekken. Op de bank klauteren is geen probleem maar over de rand hangen is gevaarlijk en zeg ik dat ze moet gaan.zitten. Dat snapt ze nu aardig. Ze zit hier ook regelmatig nog even in de box, kan ze even rustig spelen. Protesteert ze wel even maar als ik uit het zicht ben, is het over.
Niet om je aan te vallen of om te oordelen. Mijn zoontje is pas 9 mnd dus ik heb er echt nog geen verstand van. Maar toen ik dit las dacht ik meteen, als iemand mijn ruimte zou gaan beperken al ik gefrustreerd of boos ben zou ik alleen maar giftiger worden. Waarom doe je dat? Om te voorkomen dat ze zich pijn doet of er dingen stuk gaan? En helpt het wel.... Nogmaals ben nieuwschierig of het werkt, wil echt niet vervelend doen!