Dames, Wie heeft hier ook zo'n last van? Ik ben vandaag precies 39 weken zwanger en ben sinds mijn verlof bang dat het op het laatste moment nog mis gaat. Dat ik te laat aanvoel dat ik de kleine te weinig voel, dat mijn placenta niet meer voldoende functioneert of dat er iets mis gaat met hem tijdens de bevalling. Ik heb een hele voorspoedige zwangerschap en het voelt nu alsof het niet zo goed kan blijven gaan. Volgens mijn VK mag ik niet klagen over de hoeveelheid beweging die ik voel. Tijdens rustige dagen en uurtjes voel ik de kleine eigenlijk altijd wel een paar keer per uur. En tijdens drukkere dagen en uren soms continue. Toch maak ik me enorme zorgen als ik de kleine maar een of twee keer per uur voel. Ik ben bang dat ik niet op tijd aan de bel trek en de kleine toch iets overkomt. Vandaag voel ik de kleine weer iets minder na een drukke avond. Bovendien heeft de kleine nog geen hikjes gehad vandaag, terwijl ze afgelopen dagen 3 x per dag de hik heeft gehad. Reden om mezelf weer even druk te maken of dit wel goed is... Zijn jullie er ook veel meer mee bezig dat het op het laatst nog mis kan gaan?
Nou mijn kindje was 1 van een tweeling. Ik ben ook bang dat er daardoor iets misgaat. Maar heb ook steeds weer andere zorgen bijv. over de bevalling zelf. Ik denk dat dat bij "moeder worden" hoort. Welke zorgen dan ook. Ik probeer steeds te "vertrouwen" dat alles goed zal gaan, al is dat soms moeilijk met de hormoontjes.
Ik herken dit ook heel goed hoor! Op dit moment ben ik 36 weken zwanger en ben ik ook wel eens bang voor alles wat komen gaat..... Wij weten ook dat onze knul wrs. best flink gaat worden en dit is mijn eerste kindje dus er schiet van alles door m'n hoofd. "Wat als het kindje straks 'vast blijft hangen' en geen zuurstof meer krijgt? Wat als het een keizersnede moet worden? Wat als er buiten straks bergen sneeuw ligt en je niet op tijd in het ziekenhuis komt? Wat als...." En zo kan ik nog wel even doorgaan... Maar ik denk dat je idd het beste ervan moet maken en vertrouwen in jezelf moet hebben!
Ik herken het wel..alles gaat eigenlijk te goed zodat je denkt dat er wel iets mis moet gaan, maar meid, zwangerschappen gaan in de meeste gevallen gewoon goed! Dat is de natuur die regelt dat het menselijke ras niet uitsterft om het maar heel plastisch te zeggen. Probeer ervan te genieten dat het jou gegund is! Ik vond het ook allemaal zo onwerkelijk en kon me geen voorstelling maken van het moederschap, maar het hielp me wel als ik het probeerde te visualiseren. Gewoon even fantaseren over hoe de kleine dalijk in het bedje ligt te slapen, welke kleertjes je hem/haar eerst gaat aantrekken etc. Misschien dat dat je aandacht afleid van je angstige gevoelens door ze te verruilen voor hele gelukkige gedachten. Hoop dat dat ook bij jou werkt!