Ik moet echt even mijn ei kwijt. Na bijna 2 jaar was ik dan eindelijk zwanger en bleef ik zwanger. Super blij met het wonder dat in mijn buik groeit. Helaas al vanaf het begin af aan veel problemen in deze zwangerschap wat begon als tweeling zwangerschap waarvan helaas 1 kindje niet verder is gaan groeien, daarnaast zeer regelmatig bloedverlies gehad, poliepen, bekkeninstabiliteit, ontstekingen aan de baarmoeder, teveel harde buiken en een baarmoedermond die zacht werd waardoor ik met 18 weken thuis kwam te zitten. Eerste kindje is te vroeg geboren dus was best bang dat dit nogmaals zou gaan gebeuren. Echt uitgekeken naar 24 weken want dan doet het ziekenhuis er alles aan om het kindje te redden. Met 28 weken begon ik last te krijgen van flinke voorweeen en met 29 weken zette deze weeën door met geluk kon het ziekenhuis ze nog remmen. Nu ben ik 34 weken zwanger en nog altijd elke dag, de hele dag last van voorweeen. Ik slaap daardoor gewoon niet meer en als ik slaap is het max 2 uur op een hele nacht. Ik ben helemaal gesloopt en heb nog een kindje rondlopen. Moest net echt even uithuilen, want heb zo echt geen puf meer voor de bevalling en de tijd erna met een baby die zorgt voor slapeloze nachten. Helaas is mijn vriend heel veel weg en valt er veel op mijn schouders. Zijn er meer meiden die zolang last hebben gehad van voorweeen/oefenweeen?
Harde buiken vanaf wk 20, zo hard dat ik benauwd werd. Met wk 32 in het ziekenhuis, weeenremmers en longrijpingsprik gehad. Na een week weer naar huis. Gelukkig is de kleine met 38 wkn gehaald, ik was helemaal op. Zeker het slechte - niet slapen breekt je op. Eventueel kan een gynaecoloog slaapmiddelen voorschrijven, maar dat voelde voor mijzelf niet goed. Het heeft me flink wat tijd gekost om te verwerken, zolang in angst en spanning te hebben gezeten. Denk voor zover mogelijk aan jezelf, dit is best zwaar.
Ik had bij de eerste vanaf 27 weken veel voorweeen. gelukkig veroorzaakte dat geen ontsluiting, dus niet echt te vergelijken met jou situatie. Ik sliep ook weken zeer slecht, mocht weinig meer doen. Uiteindelijk bevallen met 39w3d, en wee-opwekkers nodig gehad 😅
Ja, bij mn eerste ook met 29 weken het hele gedoe van weeën remmers en 2 opnames.. ik heb toen doorgelopen en bevallen op 40 weken. Was er helemaal klaar mee!! Huilend bij de gyn, die me een paar keer probeerde te strippen. Ik weet hoe zwaar het is meis, heel veel sterkte! Probeer tochnog even door te gaan.. beter voor de baby. Heb je hulp in je omgeving? Probeerje dagen een beetje vol te plannen en niet teveel aandacht besteden aan de voorweeen, anders word je gek.
Dank jullie voor de reacties, helaas ben ik niet de enige die dit heeft. Echt niet leuk! Ik heb het er vandaag met mijn gyn over gehad, ze kon zien dat ik steeds contracties had en begreep dat dit en de slapeloze nachten niet te doen waren. Ik mag as vrijdag een nachtje in het ziekenhuis slapen met pethidine (of zoiets), een pijnstiller die ervoor zou moeten zorgen dat ik een nacht kan doorslapen. Tegelijkertijd houden ze de baby en mij goed in de gaten die nacht. Erg fijn dat ik straks iig 1 nacht bij kan slapen. Mag dit dan meerdere keren doen totdat de baby zich aanmeld of word ingeleid. Hoop zo dat ik me van het weekend wat beter ga voelen.
Hier ook helaas veel en lang voorweeën gehad. Wat fijn dat je die mogelijkheid hebt gekregen! Heel veel sterkte de komende tijd.