Ppffff, nu net tegen t einde aan verandering van plan maakt mij verward, in schok, bang, teleurgesteld etc etc....Waarom? Ik heb tot nu toe een gewonen zwangerschap afgezien van te lage ijzergehalte een hele tijd en de gewoonlijke kwalen waar de meesten mee kampen. Dit keer voelde ik de kleine vrij vroeg en bewoog dag en nacht, hyperactief en daar was ik erg blij mee! Maar nu sinds 6Juni ong erg weinig en soms op een dag geen beweging en dus 6JUni aan de ctg scan, toen Donderdag weer en Vrijdag, vandaag en morgen weer. De ctg scans zagen er afgelopen dagen stukken beter uit, maaaaaar nu komt t : ik kreeg Vrijdag ineens te horen: we hebben besloten met een groep artsen na overleg dat we je Maandag gaan inleiden Ze willen geen risico nemen zo de laatste 2 weken en word dus Maandag opgenomen. Ik zie er zoooooo tegenop omdat ik toucheren vreselijk vind en dat gaat nu dus vast vaak gebeuren en ze beginnen emt gel inbrengen voor de baarmoedermond die nog potdicht zit:x Wat wil ik duidelijk maken met dit verhaal...uuhmmm ben doods en doodsbang en huil al sinds ik heb gehoord over de inleiding. AL die dgn doorbrengen in t ziekenhuis, me zoontje missen, toucheren, gel inbrengen, bevallen en hoe? Alles spookt door me hoofd! Tuuurlijk alles voor de gezondheid van ons prinsje en wat moet dat moet, maar meiden kunnen jullie mij beetje aanmoedigen, moed inspreken en vooral jullie ervaringen met me delen van jullie inleiding en hoe dat nou voelt zo gel inbrengen. Ene zegt uiterlijk Dond heb je je kindje, ander zegt kan gebeuren dat t niet aanslaat en dat je alsnog doorloopt tot de baby zich vanzelf aandient na 40wk... Vertel me aub wat jullie hebben meegemaakt, denken, vinden en ervaren hebben.Ben zooo bang, ik wil en durf niet meer nu t zo moet. IK ben een voorstander van t komt wanneer t er zelf klaar voor is en ik forceer niets met ananas eten, veel lopen,sexen etc etc dus voel me nu schuldig tegenover me baby dat ik m eerder laat komen dan ie maybe zelf van plan was...maarja zijn gezondheid gaat voor en mocht er ineens iets misgaan zal ik t mezelf nooit vergeven!!! Sorry voor mijn lange verhaal, maar echt ben echt kapot van angst en verdriet en heb wat dit betreft erg lage pijngrens omdat ik t toucheren een hel vind!!! Erg gevoelige onderkant helaas Bedankt alvast voor t lezen en graag zie ik jullie reacties tegemoet meiden! (K)
He wat schrikken! ondanks dat ze zekerheid willen mbt de gezondheid van je baby kan ik me voorstellen dat het rauw op je dank valt. Veel sterkte!
Dankje! Ja had t helemaaaal niet verwacht. Ze zei eerst:deze scan ziet er stukken beter uit, prachtig en er achteraan... Maandag gaan we je inleiden blablablabla.....wtf???!!! Komt echt zooooo onverwachts maar wat nu, overleef ik dit? voelt iig alsof ik langzaam doodga van binnen vd angst
Ja je overleefd het wel. Wie weet komt het toch nog vanzelf op gang...ennuh...dan toucheren ze ook. toucheren kan je niet ontwijken, je kan wel van tevoren zeggen dat je zo weinig mogelijk getoucheerd wilt worden. Dus alleen als het moet, en niet tussendoor even om gewoon te kijken. Het zal vast goed komen, al is het eng. Maar vertel daar ook dat je bang bent, dan houden ze er rekening mee. Gewoon je angsten bespreekbaar maken, en duidelijk aangeven wat je wel en niet wilt. Ook vragen of ze alles willen uitleggen voordat ze iets gaan doen. Daar heb je recht op.
lieve schat.. snap je bezorgdheid.. maar die gel en alles, is niks om je zorgen over te maken.. dat ze die gel inbrengen.. voel je niks van.. behalve dat het wat nattig is.. en erna een beetje eruit kan lopen.. je ligt veilig aan de ctg.. en hopelijk komen dan lekker vlot de weeen op gang.. en heb je snel je kleine moppie in je handen. thuis moet je de situatie gewoon uit handen geven.. je achterban kan dat prima aan... Knuf!!
het komt goed, echt waar!! je bent in veilige handen!!! ik ben zelf niet ingeleid, maar zou dat wel worden (die nacht is het vanzelf begonnen). Ik heb toen ook vele info opgezocht en ervaringen gevraagd. En wat mij opviel: er is geen peil op te trekken!! echt bij iedereen verloopt het anders! Ik zou goed aangeven dat toucheren pijn doet (was bij mij ook) en dus dat ze dat niet te vaak moeten doen! verder heb je altijd de mogelijkheid van pijnstilling als het te veel voor je wordt en wordt de baby erg goed in de gaten gehouden!! Neem wat afleiding mee, boekje, laptop, weet ik het , voor als het inleiden inderdaad even duurt. Probeer naar het positieve te kijken: je hebt bijna je kleine man in de handen!! (als ze je gaan inleiden omdat ze geen risico willen lopen met de kleine, gaan ze er echt wel voor zorgen dat de kleine niet alsnog 2 weken blijft zitten hoor!) Succes!! je kunt het!!!!
Ook ik ben 2 maanden geleden ingeleid, ivm zwangerschapssuiker. Oké ik was dan inmiddels wel 40+4, maar in overleg met gyn pas toen gestart met inleiden en niet vóór t weekend (kindje lag nog erg hoog, verweking bmhals halverwege en een vingertopje ontsluiting, dus niet echt positief om in te leiden met 40 wk) Hier in Duitsland beginnen ze met toediening van Cytotec, een tabletje wat zorgt voor de verweking van je baarmoederhals etc. De gyn had mij ook verteld dat het zeer waarschijnlijk niet dezelfde dag nog op gang zou komen en dat het mogelijk enige dagen kon duren Ik ben op maandagochtend begonnen en uiteindelijk dinsdagochtend om 7.47 uur bevallen van een mooie dochter. Niet zozeer op de tabeltjes.... de laatste heb ik maandagmiddag tegen zes uur gehad en na 22 uur was t weer "uitgewerkt". Mogelijk is het wel wat gaan rommelen. Maar snachts rond drie uur ofzo werd ik getoucheerd en zat ik nog steeds op 1 cm ontsluiting. Al met al ben ik gedurende de inleiding en de bevalling maar twee keer getoucheerd.... en dat in Duitsland.... waar je gedurende de gehele zwangerschap bij iedere controle door je Frauenartzt wordt getoucheerd Het enige wat ik je kan meegeven is dat je moet proberen te zuchten en te ontspannen wanneer ze gaan toucheren. En wat al is gezegd, aangeven dat je zo weinig mogelijk wilt worden getoucheerd. Sterkte ermee en ik hoop dat je snel je kleine man in je armen mag sluiten.
Ook ik ben ingeleid, bij mij duurde het wel 3 dagen maar dat komt doordat de gel zijn werk niet goed genoeg deed. Van het inbrengen van de gel voel je echt helemaal niets, daar hoef je niet bang voor te zijn. Toucheren vond ik ook erg vervelend, maar kun je ook niet echt onderuit. Ze geven max 3 keer gel op een dag en voor ze het geven moeten ze toch even kijken of het nog wel nodig is, of je niet al ontsluiting hebt. Met 2cm ontsluiting breken ze je vliezen en komen de weeën wel op gang. Daarna is het dus een bevalling als elke andere. Succes!
@ Alle meiden : thanks voor jullie berichten! Ik heb de angst voor toucheren opgelopen tijdens mijn zoontje toen ik thuis 5cm had en ze voor t eerst kwam voelen en t was een helse pijn terwijl er nog niet eens de helft vd vinger naar binnen ging.... Sindsdien dus doodsbang. Dit alles is vanaf t begin van deze zwangerschap bekend bij de vk en t ziekenhuis weet dit inmiddels ook en mijn fysio... Toevallig afgelopen week een oefentoucheren gedaan bij de vk en dat ging super, maarja dan weet je dat t oefenen is.... Ik heb oefeningen gdn bij de fysio ( ademhaling en ontspanning) en idd nu aangegeven in ziekenhuis dat ik t zo min mogelijk wil alleen als nodig is en op een rustig tempo zodat ik me kan ontspannen op t moment. OOk ik heb veel gelezen over t inleiden en hoelang t duurt etc, en idd er is geen peil op te houden en bij ieder weer zeer verschillend! Vandaar ook mijn topic over ervaringen van meiden die hier zitten en ingeleid zijn en hoe t bij hun ging... ik benzo benieuwd dat als de gel niet zijn werk doet wat ze dan gaan doen. Toch niet na 4dgn naar huis sturen lijkt mij en je tijd laten uitzitten na 4dgn gedoe? Word er uiteindelijk gekozen voor een keizersnee??? ppfff gaat echt van alles door me koppie. IK neem zowiezo voldoende mee om mezelf te vermaken, want ow wat is t daar saai en stilletjes zeg bah Hoeveel procent kans is er dat ik toch reageer op de gel, hoeveel cm ontsluiting kan zo een gel maken als je nog potdicht zit en dat je toxh binnen 4dgn bevalt...? Hoor echt heel graag zoveel mogelijk ervaringen van meiden die ingeleid zijn, hoe t verliep en hoe ze t allemaal hebben ervaren. Ik blijf bang, terwijl ik mezelf blijf aanpraten: laat t over je heen komen, diep in uit ademen, ontspannen en denken: t moet toch gebeuren en t kindje moet er een keer uit... Waarom ben ik toch zo bang?! Heb al een prachtige zoon en die was een natuurlijke bevalling zonder scheuren knippen pomp niets ! Ppffff, wasx t allemaal maar al achter de rug
ze breken je vliezen als je 2cm hebt? Dit vroeg ik mij dus ook af, hoe zit t met de vliezen die nog neit gebroken zijn uit zichzelf en je krijgt gel... Hoe breken ze je vliezen dan en hoe voelt dat?
Als de gel zn werk doet krijg je vanzelf wat weeen/ontsluiting zoals bij een gewone bevalling.. als ze je vliezen dan gaan breken voel je niks van.. ja een bak water!
het breken van de vliezen voel je idd niks van.. behalve dat er wat warms langs je billen loopt whaha.. je moet al je zorgen en al je vragen op papier zetten en gewoon meenemen naar het ziekenhuis.. op die manier kan je het voor jezelf zo duidelijk mogelijk maken zodat je niet voor verassingen komt te staan..
Ook ik hád een gevoelige onderkant (heb een ingreep gehad na deze bevalling) en ik vond het niet vervelend.. Ik kreeg wee opwekkers via t infuus dus gel weet ik niet hoe dit is.. maar mij viel het inleiden voor de rest alles mee. Succes met de laatste loodjes en de bevalling, ik hoop voor je dat t echt allemaal mee gaat vallen.
Mijn zorgen valt weinig van op papier te zetten... t is en blijft angst voor pijn van het toucheren, ik wil gwn geen gefriemel aan me onderkant en dingen die naar binnen gaan... en ja zorgen maak ik me niet echt want vertrouw op de meiden daar, maar wil gwn graag ervaringen horen van dames die ingeleid zijn met gel en hoelang t heeft geduurd en wat t heeft gdn etc etc... en hoe zij dit hebben ervaren de pijn en vliezen breken etc. Ik heb alle vragen die ik hun wilde stellen al gesteld en ga alles morgen nog een keer aangeven wat ik wel en niet fijn vind..maarja aan hun vragen is anders als ervaringen lezen van degenen die t hebben doorgemaakt
Meiden die t over de vliezen hebben: ja idd je voelt waater langs je benen lopen, maar op welke manier breken ze je vliezen dan of breken die vanzelf na de gel? Ppffff, wat is dit eng en nieuw allemaal zeg....wou dat ik nu spontaan weeen ontsluiting van 7cm en gebroken vliezen had hahahaha verlang nu wel ergggg naar een natuurlijke manier
Ik ben ingeleid met gel en ik vond het reuze meevallen. Eerst brengen ze de gel in (voelde ik niks van) en dan mag je aan een ctg hangen. Bij mij hielp het iets, maar niet genoeg. Uiteindelijk hebben ze mijn vliezen gebroken (voelde ik ook niks van) en toen ging het wel erg snel. Ik ging 's ochtends naar het zh en 's avonds was Sem geboren. En toucheren hebben ze idd heel vaak gedaan om te kijken hoe ver de ontsluiting was en ik moet zeggen dat dat het onprettigst was. Ik wens je alvast heel veel succes en ik hoop dat het allemaal heel snel gaat.
Het kan beide. Bij mn eerste heeft de VK mn vliezen gebroken (met die haaknaald) toen ik ongeveer 7cm ontsluiting had. Bij deze tweede bevalling braken mn vliezen spontaan, ook rond de 7 a 8 cm. VK had net daarvoor getoucheerd en was van 4 naar 7 cm gegaan in een paar minuten. En nog een paar minuten later kreeg ik persdrang en klapten mn vliezen. Nog geen half uur later was mn dochter ook al geboren
PPffff, een haaknaald???!!! OMG krijg echt steeds meer de zenuwen zo! Hoop echt dat ze spontan breken me vliezen en dat mijn cm's snel vorderen door de gel... Kan echt niet meer tegen deze stress en hoop dat ik Maandag nog levend aankom in t ziekenhuis Het verschilt natuurlijk per persoon heel erg hoe alles verloopt, maar toch fijn te lezen alle ervaringen. Thanks meiden voor t delen van jullie verhaal met mij... Owww duim aub allemaal voor me dat t snel achter de rug is en dat t allemaal idd reuze zal meevallen ( dat zal ik vast achteraf pas beseffen en toegeven ) ik kan me gwn niet over mijn angst heenzetten zo stom!
Meid, probeer je niet te veel op te fokken. Dat is echt niet nodig. Ik ben bij beide zwangerschappen ingeleid (1x Hellp, 1x Pre-eclampsie) met 36 en 37 weken. En ik zou echt morgen weer zo willen bevallen. Ik zal mijn ervaringen vertellen: - 36 weken, inleiden vanwege Hellp Smorgens om 08.00 uur werd ik naar de verloskamer gereden. Hebben me daar getoucheerd, was idd ook niet prettig, maar hoe meer je je ontspant (makkelijk gezegd, ik weet het), des te minder pijn het doet. Zoals verwacht alles potdicht. Ze hebben gel ingebracht, daar voelde ik echt niks van. Moest helaas wel de hele tijd aan het ctg blijven liggen omdat Amy nogal een rustig kindje was en ze het niet vertrouwden. 4 uur later nogmaals getoucheerd...weer niet grappig en nogmaals gel. En om 17.00 uur nog eens een keer. Hebben de hele dag een beetje tv gekeken, boekjes gelezen, spelletjes gedaan, verveeld etc. Rond 20.00 uur kreeg ik wat buikpijn, maar volgens de ctg waren het geen weeen. Om 21.30 uur stonden ze op het punt me terug naar de afdeling te sturen met een slaappil, maar om 21.30 uur braken spontaan mijn vliezen. Ze konden meteen dweilen. Vanaf dat moment kwamen ook langzaamaan de weeen op gang. Een uurtje later redelijk heftige weeen. Om 23.15 vroeg ik iets tegen de pijn, want het was behoorlijk heftig en ik was erg moe... Om 00.09 uur kreeg ik toestemming voor een ruggenprik want ik had nog maar 3 cm ontsluiting. Een kwartier later wilden ze net een infuus aanprikken ter voorbereiding toen ik ineens heftige persweeen kreeg. En nog een kwartier persen later lag mijn dochter op mijn buik. Heftig maar heel snel dus. Achteraf een superbevalling! De tweede keer werd ik met 37 weken ingeleid. Smorgens om 08.00 uur zat alles nog potdicht, dus gel ingebracht. Paar uurtjes gewacht (met mijn laptop naast me in de verloskamer terwijl ik updates gaf aan de andere december-mama's). Was wel iets heel licht aan het rommelen, maar niks bijzonders. Om 11.30 uur weer getoucheerd (was al iets minder pijnlijk) en het was iets verweekt allemaal dus is even besloten het zo aan te kijken en geen nieuwe gel in te brengen. Nog lekker even gelunched in het ziekenhuis. Maar was bang dat mijn vliezen spontaan in het restaurant zouden breken dus weer terug naar de verloskamer. Om 14.30 uur was er genoeg ontsluiting om mijn vliezen te prikken. Dit vond ik echt jammer want ik hoopte dat het vanzelf zou gaan. Achteraf maakt het me echt niks uit. Het prikken zelf voelde ik niks van...het is echt niet eng. Je blijft alleen vanaf dat moment wat lekken....dus netbroekje met dikke pamper erin...haha Nog even gaan douchen, maar al snel werden de weeen heftiger en dus terug op bed. Rond 16.30 was het weer echt niet grappig meer en om 17.03 gevraagd om een vlos om ontsluiting te checken of het al opschoot of anders pijnbestrijding. Maar was net overdracht van diensten dus het kon volgens de verpleegster wel even duren eer de vlos er was. Ikke boos natuurlijk. Draai me were op mijn zij en jawel hoor...ineens weer persweeen. En toen stonden er binnen een minuut ineens 3 mensen aan mijn bed. 12 minuutjes later lag mijn 2e dochter op mijn buik. Dus al met al heb ik 2 snelle bevallingen gehad. Beide keren ingeleid en zou het echt bij de derde weer doen als ik de keuze had. Mijn beide dames zijn ook echt prima ter wereld gekomen en zeker mijn jongste dochter was er echt al helemaal klaar voor. Als je van tevoren het toucheren even goed bespreekt met je vlos/arts denk ik dat je je echt nergens zorgen over hoeft te maken. Ik hoop dat je iets aan mijn ervaring hebt.