Hallo forum leden, Ik heb speciaal voor deze vraag een account aangemaakt op deze pagina, omdat ik vaak meelees maar nooit echt reageer. Ik zit met het volgende om de situatie kort uit te leggen zal ik een begin proberen te maken. Een aantal jaar geleden werd bij mij de ziekte van graves geconstateerd met een erg hoge tsh waarde ernaast hiervoor behandeld dmv radioactief jodium en medicatie anderhalf jaar. Ik kreeg daarbij ook te horen dat 1 van mijn eierstokken stil lag en niet functioneerde de ander maakte alleen follikels aan en daarbij had ik geen baarmoederslijmvlies. Mijn menstruatie bleef dus altijd uit ik kon dus niet zwanger worden. Wonder boven wonder werd ik dat na de behandeling toch! Hieruit is na een hele heftige zwangerschap met veel problemen en complicaties toch een pra htig meisje gekomen die het allemaal heeft overleefd. Vlak hierna werd weer de ziekte geconstateerd en ben daar nu voor in behandeling weer meegekregen dat ik geen kinderen mag en kan krijgen omdat ik niet alleen de ziekte van graves heb met een bult antistoffen maar ook heb ik een rhesusfactor waardoor een tweede zwangerschap gevaarlijker is. Je voelt um al aankomen, nu ben ik wonder boven wonder toch zwanger! 3,5 week en ik sta voor een hele moeilijke beslissing ik moet alle gesprekken met de internist en gynaecoloog afwachten maar ik zou zo graag jullie advies willen horen! Zouden jullie de zwangerschap afbreken omdat de risico's heel hoog zijn dat het ongeboren kindje komt te overlijden omdat het mentaal en fysiek niet goed kan groeien. Of zouden jullie alle risico's voor lief nemen en de mogelijke gevolgen erbij. (Al ben ik vreselijk tegen abortus!)
Hi mamasprinses, He wat sta jij voor een moeilijke keuze zeg. Ik denk dat niemand kan zeggen hoe je goed handelt of niet. Eerlijk, ik ben ook tegen abortus. Ik vind elk leventje een wonder. Maar er spelen zoveel factoren mee. Is het alleen gevaarlijk voor de kleine of breng je jouw leven ook in gevaar? Wanneer je je eigen leven op het spel zet, besef dan wel dat je ook een dochtertje hebt die misschien straks moederloos door het leven zal gaan. En voor je dochter komen er zat momenten in haar leven waar ze haar moeder hard nodig zal hebben. Wat voor gevaren brengt het mee voor de baby in je buik? Wat kun je verwachten? Wat vindt je man/vriend? Praat er over met je familie en mensen die dicht bij je staan. Want waar je ook voor kiest, je hebt een heleboel steun nodig lijkt mij. Een argument om de kleine een kans te geven is dat je toch maar zwanger bent geworden. Elk leven verdient een kans. Wie weet wat voor bijzonder kind zich in je buik ontwikkelt. Misschien klinkt het dubbel. Maar ik wil je wel feliciteren met je zwangerschap. En je sterkte wensen met de moeilijke keuze.
Wat een moeilijke keuze zeg! Verschrikkelijk. Wat zijn de risico's voor jou als moeder? Ik denk dat dat voor mij de beslissende factor zal zijn... Ik vind het wel erg bijzonder dat je ondanks dit alles zo maar zwanger bent geworden, persoonlijk geloof ik niet in toeval enzo, dus dat zou voor mij ook zwaar wegen. Maar dat is natuurlijk heel persoonlijk. Sterkte met alles ts!
Wat vreselijk moeilijk. Ik weet te weinig van de ziekte en de risico's af, maar ik denk dat zelfs als ik daar meer van zou weten, ik niet zou kunnen zeggen of ik de zwangerschap af zou breken of niet. Het enige dat ik wil zeggen is, zorg dat jij en je partner er samen in staan en verlies elkaar niet uit het oog. Zelf heb ik nogal de neiging om op mijn eigen eiland te gaan zitten bij verdriet en twijfels, maar ik raad het niemand aan. Luister naar je gevoel en naar dat van je partner. Heel veel sterkte.
Ik weet ook niets van de ziekte maar als het risicos voor jezelf heeft zou ik er wel goed over nadenken, je heb al een kind en die wil haar moeder houden! Kijk als kindje kan overlijden maar met jou alles goed blijf gaan dan is het de risico die je neemt en het proberen waard, lijkt mij.
Wat fijn dat er mama's reageren! Voor zover ik nu weet, hartfalen en verder niets! Ik denk exact hetzelfde ik voel me zo gezegend met mijn dochter die ik heb en dit is door velen op ons hart gedrukt. Ze is dysmatuur geboren hartproblemen suikerproblemen een hele slechte start waarbij we haar bijna kwijt waren ze is ook met spoed gehaald anders had ze het niet overleefd. De risico's voor het ongeboren kindje zijn nog hoger omdat ik momenteel de ziekte heb plus het rhesusfactor en dit het tweede kindje is. Ik weet dat de kans op overlijden voor de 30e week 90% is als de baby sterk is en het daar voorbij schopt kan het geboren worden met achterstanden zowel mentaal als fysiek. Mocht de baby bloedarmoede hebben na de bevalling is de kans op overlijden dus ook sterk verhoogd er zijn zoveel dingen die spelen waar door ik gewoon nirt meer helder kan nadenken. Ik moet sowieso de gesprekken afeachten met de artsen en daarna verder kijken ....
Gefeliciteerd met je zwangerschap. Echt heel bijzonder. Maar wat dubbel ook. Snap je zorgen heel goed. Persoonlijk geloof ik niet dat abortus een oplossing is. Ik geloof dat leven heilig is. Idd goed in gesprek met je man. Ik wens je heel veel sterkte voor alle spannende tijden die voor je liggen!!
Bedankt voor alle reacties! Word erg gewaardeerd. Ik ben iemand die mezelf ook gauw afsluit voor de rest van de buitenwereld en heb nu al helemaal niet de behoefte om dit naar buiten te brengen. Er zijn ook maar weinig die weten van mijn situatie laat staan van de zwangerschap en alle zorgen daarbij. vind het zo moeilijk allemaal.
Als je dochter al zo'n slechte start heeft gehad en dit kindje hier nog meer kans op heeft zou ik er toch eens heel goed over nadenken. Ik ben op een bepaalde manier tegen abortus maar in sommige situaties is het toch wel "fijn" dat zoiets bestaat.. Denk dat niemand je hier echt een antwoord op kan geven. Ik zou het zo snel mogelijk bespreekbaar maken met je Gyn. Hij kan je denk ik de beste en de slechtste situatie voorleggen zodat jullie daaruit een keuze maken.... Ik weet helemaal niets van je ziekte, dus kan er verder weinig over zeggen. Succes met je beslissing. En sta achter je beslissing..
Je staat voor een lastige beslissing! Maar laat je eerst goed informeren over zwangerschap en ziekte van Graves. Hier ook een graves patient en ik ben gewoon zwanger. Ondanks behandelingen heb ik ook de anti-stoffen nog in mijn bloed zitten. In het 2de trimester word er weer hierop geprikt. (meestal verdwijnen de antistoffen door een zwangerschap in het 2de trimester) Mochten deze nog aanwezig zijn, word er een behandel plan op gesteld. Medicatie word verhoogd (indien nodig) En ze houden jou en het kindje goed in de gaten. In het 3de trimester kan het zijn (ook al heb je nog de anti-stoffen er is maar 5% kans) dat het kindje een versnelde hartslag krijgt of een vergrote schildklier. Op dat moment gaan ze kijken waar het kindje het beter heeft (buiten of binnen de baarmoeder) Ze zullen het zolang het niet gevaarlijk is gewoon laten zitten aangezien dat beter is voor het kindje. Verder heb ik niet veel ervaring met het rhesusfactor maar weet wel dat daar medicatie voor word gegeven tijdens de zwangerschap. Weet niet wanneer je voor het laatst radioactief jodium hebt gehad? Maar kan het niet zijn dat ze het vooral daarop hebben gegooid met betrekking tot beter niet zwanger worden? Verder ben ik van mening dat als jouw arts dit bij voorbaat heeft geroepen dat je beter op zoek kan naar een andere. Ik heb mij door meerdere artsen laten informeren met betrekking tot een zwangerschap en graves. En deze hebben mij allemaal het zelfde verteld: Je bent verplicht om medisch te bevallen i.v.m. grotere kans op complicatie's na de tijd. Ook zal er een behandel plan moeten worden opgesteld tussen de gyn en internist. Voor tijdens de zwangerschap, bevalling en voor in de kraamperiode. Ik hoop dat je wat aan mijn lap tekst hebt Maar laat je niet snel afschepen! Want het is dus wel gewoon mogelijk.
THey hallo! Je lap tekst is erg duidelijk. Bij mij is dus het geval dat de antistoffen zo hoog zijn dat dit al een gevaar was voor ons eerste kindje placenta liet los van de baarmoederwand en daarbij was de navelstreng niet volgroeid hierdoor is zij dysmatuur geboren en hebben ze mij en mijn man op het ergste voorbereid. Hen tijdens de zwangerschap geen medicatie gehad omdat dit geen nut had tegen antistoffen wel werd ik iedere 4 weken gedurende de hele zwangerschap geprikt en iedere 10 dagen een groeiecho en regelmatig een ctg. Onze dochter lag er zo slecht voor dat de kans op overlijden iedere dag van de zwangerschap toenam waardoor ze dus op het laatst met spoed gehaald is anders had ik haar niet eens in mijn armen kunnen sluiten. Ze is geboren met hartproblemen suikerproblemen en tempproblemen ze heeft een hele poos in het ziekenhuis gelegen omdat het niet goed ging hartslag die continu wegviel suiker die niet omhoog kon blijven dit allemaal ten gevolge van antistoffen tijdens de zwangerschap. Nu is het dus zo dat ik nu op dit moment word behandeld voor de ziekte en daarbij een rhesusfactor draag dit is ons tweede kindje en zitten dus allemaal extra risico's aan vast. Heb tijdens de zwangerschap van onze dochter een prik gehad voor dit rhesusfactor. Ik hoop dat mijn lap tekst ook een beetje duidelijk is. Dit is dus de situatie in het kort.
Waarom is de kans op overlijden 90%? Komt dat door de Graves? Of door Rhesus? Ik heb ook Graves, ben ook behandeld met jodium en heb ook torenhoge antistoffen. Mijn antistoffen dalen juist tijdens de zwangerschap en van de risico's die jij noemt heb ik nog nooit gehoord. Daarom vraag ik mij af waar ze precies vandaan komen?
Ik wil je veel sterkte wensen..wat moeilijk Ik heb alleen het rhesus en vorige week mijn anti d prik gehad hiervoor.. Bij mijn eerste ook gehad en nu dus weer want ook dit kindje is positief en ik negatief maar dit is gecontroleerd met 12 en met 27 weken het hoeft niet altijd zo te zijn want het kindje kan ook positief zijn of negatief zoals de moeder en bij de bevalling krijg ik hem ook.. Voor zover ik weet is er nu geen probleem meer en zijn wij beide beschermd nu.. Nogmaals heel veel sterkte
Ik begrijp wat je bedoelt, maar ook mijn anti-stoffen zijn torenhoog. maar net wat Alva zegt. Meestal dalen ze dus tijdens de zwangerschap en de gevaren wat jij verteld staan bij mij ook niet bekent met betrekking tot graves. Verder is het wel zo dat je dus nog in behandeling bent en ze de ziekte nog niet onder controle hebben? Want als dat het geval is en je wil echt voor dit kindje gaan zou ik vandaag nog bellen naar je internist! Succes met jullie keuze! en je zwangerschap natuurlijk!
Voor je jezelf helemaal gek gaat maken (wat ik heel goed begrijp) zou ik eerst naar je arts gaan en bespreken hoe of wat. Pas als je alle informatie hebt, kun je een keuze maken. Maar ik zou het wel snel doen, je bent nu nog echt heel pril zwanger en elke dag dat je kindje groeit is het moeilijker om afscheid te nemen. En wie weet valt het allemaal juist heel erg mee en ben je van de grootste zorgen af. Sterkte!