he meiden wat gaan jullie doen wel of niet een 20wkn echo? wij hebben besloten dta niet te doen en we hebben geen van de onderzoeken gedaan en we vertrouwen erop dat het goed mag gaan en we laten moeder natuur haar gang lekker gaan...ook met mijn eerste kindje hebben we geen enkele onderzoeken gedaan dat was toen(5 jaar terug)ook lang niet zo aan de orde en dat is een kerngezonde dochter!ik ben benieuwd of er meer niet of wel voor de 20 wkn echo gaan
Ik ga hem ook zeker doen! Is toch ook leuk om je kindje te zien! Bij mijn oudste was deze echo niet standaard, maar nu wel, dus ik ga er zeker gebruik van maken ja!
ik doe het asoluut wel,het dat met damian ook gedaan,moeder natuur of geen moeder natuur,wil wel weten wat ze van plan is met mijn kindje.
Wij zaten ook in twijfel, maar hebben wel gekozen voor en 20 weken echo. Om te weten of er redenen zouden zijn waarom we misschien beter in ziekenhuis zouden kunnen bevallen dan thuis. Thuis heeft onze voorkeur, maar mocht de baby nu direct na de geboorte extra hulp nodig hebben omdat er iets te zien zou zijn op 20 weken echo dan zouden we naar ziekenhuis gaan. Dus eigenlijk meer om een weloverwogen keuze te kunnen maken voor t welzijn van t ukkie. Alles was goed enneh ik twijfel nu waar ik wil bevallen, hahah omdat ik nu denk...tsja er kunnen natuurlijk ook dingen mis gaan bij geboorte...haha dus daar twijfelen we nu ff lekker over verder!
Wij hebben het wel gedaan! Ik wilde gewoon heel graag mijn kindje weer zien. nooit het idee gehad dat er ook maar iets niet in orde zou zijn, maar gewoon leuk om te zien. Waarom wil jij het eigenlijk niet doen? Ben je niet nieuwsgierig? Ik was gewoon té nieuwsgierig om het niet te doen
Wij hebben het ook gedaan. Wilde ook graag weten wat Moeder Natuur verzonnen had . Maar Combitest en nekplooi hebben we niet gedaan.
We doen het denk ik niet. Het is best leuk om te zien dat alles goed is en te weten wat het wordt, maar het kan ook anders lopen... als je ziet dat er iets niet goed is, maakt dat de rest van je zwangerschap heel moeilijk, terwijl het geen absolute zekerheid of uitsluitsel geeft. We willen sowieso verder geen onderzoeken, omdat we er toch nooit voor zouden kiezen om de zwangerschap af te breken. Ik denk ook dat het voor het kindje het beste is om het zoveel mogelijk 'met rust te laten'. Hoewel het natuurlijk wel heel leuk is om het te zien en te zien dat alles goed is! Dat snap ik wel...
wij hebben en een combi test en een 20 weken echo gedaan. Zeker de 20 weken echo vond ik nuttig. Als er wat aan de hand zou zijn zouden ze daar in het ziekenhuis op kunnen inspelen of naar een speciaal ziekenhuis kunnen gaan en daar bevallen. Gelukkig was alles in orde en zit alles erop en eraan.
Wij hebben beide wel gedaan (combitest en 20-weken echo). Vooral om de reden die hier ook al eerder genoemd is: dan weet je of het verstandig is om extra hulptroepen paraat te hebben bij de bevalling! Het is natuurlijk niet fijn om je nog eens 20 weken ongerust te maken als je weet dat er wat aan de hand is, maar als je er pas achter komt na de geboorte (en sommige dingen kun je ook niet eens meteen zien), kan het meteen alle hens aan dek zijn. Ik vond het geruststellend - al is dat achteraf misschien heel makkelijk praten, met alleen goede uitslagen.
Het is denk ik, zoals Mili al zegt, verstandig om het wel te doen. Mocht er nou wat mis zijn, zodat het kindje meteen na de geboorte extra zorg nodig hebben, dan kan je in het ziekenhuis bevallen. Er hoeft dan niet gezocht te worden wat er mis is, want dat is al bekend(er) door de echo.
hoi hoi de combitest enzo dat heb ik niet gedaan maaar wel vandaag me 20 weken echo gehad ik was gewoon te nieuwsgierig maar heb nooit het gevoel gehad dat er iets niet in orde zou zijn natuurlijk heb je wel een lichte angs van stel dat maar verder als dat ging het gelukkig niet en heb dan ook een prachtige echo met mega veel foto's meegekregen groetjes nathalie
Ik ben een (as) mama die wel voor de 20-weken echo heeft gekozen en bij wie er wat mis blijkt te zijn met het ongeboren kindje. Ons kindje heeft een behoorlijke hartafwijking. Deze diagnose heeft geleid tot een vruchtwater-punctie, en daaruit is gebleken dat we een zoon verwachten met een volkomen normaal chromosoombeeld. Maar wel met een hartafwijking dus. Dit houdt concreet in, dat ik en mijn kindje nu onder controle zijn bij de beste deskundigen in een academisch ziekenhuis. Ik heb elke 4 weken een uitgebreide echo van het hartje van de kleine, onder begeleiding van de kindercardioloog. Elke keer wordt gekeken hoe de ontwikkeling zich voort zet en wat straks de beste behandeling zal zijn. Ik ga straks ook in dat ziekenhuis bevallen, waarschijnlijk in aanwezigheid van de kindercardioloog. Ons kindje zal er na de geboorte naar de IC gaan, en waarschijnlijk snel geopereerd worden. Ik kan nu al mijn wensen, angsten, emoties al duidelijk maken aan de artsen, en merk dat zij doen wat ze kunnen voor mij als mama, maar zeker ook voor ons kindje. Daarnaast ben ik al een heel eind met een stuk verwerking. Zo zal mijn kraamtijd niet wordenm wat ik gehoopt had (om maar een klein zijstraatje te nomen), dat kan ik nu een plekje geven, en ik kan me langzaamaan proberen voor te bereiden op wat komen gaat. Wanneer ik geen 20 weken echo had gehad, was ik nu onbezorgd zwanger geweest van mijn 2e kindje. Dan had ik een ideaalplaatje in mijn hoofd van de kraamtijd (omdat die bij onze eerste in het water is gevallen door pre-eclampsie, vroeggeboorte en dysmaturiteit), had ik misschien wel besloten thuis te willen bevallen, en was ik na de geboiorte ontzettend snel van mijn blauwe wolk gevallen. Ons kindje zou dan naar alle waarschijnlijkheid (uitgaande van verhalen van anderen)O blauw geworden zijn, naar het ziekenhuis gebracht worden, doorverwezen worden naar een ac ziekenhuis, en daar moest dan nog bepaald worden wat er precies aan de hand was. En omdat dat dus wat tijd in beslag neemt, met de nodige gevolgen vandien. 2 compleet verschillende scenario's, waarvan ik zelf de voorkeur geef aan de eerste. Nog maar kort geleden was de 20-wekenecho nog helemaal niet aan de orde. En toen gingen ook de meeste zwangerschapen goed...dat klopt. Ik zou dan die persoon geweest zijn bij wie het dus niet goed ging, en daarom ben ik nu erg blij met de hedendaagse techniek. Die is er niet voor niks...
Jeetje wat een verhaal...ik bedoel krijg er kriebels van lijkt me zo erg om te horen. Wel goed dat ze nu weten wat het is en dat je onder controle staat. Wil je heel veel sterkte wensen en duim dat alles goed mag gaan met jou en de kleine.
Ik ben op dit moment 20 weken zwanger. Mijn man en ik hebben besloten niet een 20-weken echo te laten uitvoeren. Bij mijn eerste zwangerschap heb ik niet eens een termijnecho gehad, en bij de tweede wel, al was het volgens de huisarts niet nodig. Nu, bij de derde, zit ik voor het eerst bij een verloskundige omdat de huisarts geen bevallingen meer begeleidt. Dat is al heel anders! Je krijgt veel meer informatie en onderzoeken aangeboden. Van ons hoeft het allemaal niet. Het komt ook voor dat er iets wordt gevonden bij een echo wat later niks blijkt te zijn. En wat als het kind echt een heel zware afwijking heeft en er wordt voorgesteld de zwangerschap af te breken? Of wat als je het kind wel geboren laat worden en je later vragen krijgt waarom je het niet af hebt laten breken? Want dat kon toch, als ze het op de echo hadden gezien? Je hebt het nu eenmaal niet voor het kiezen. Wij laten het allemaal op ons af komen en hopen op weer een gezond kind, en beseffen hoe bevoorrecht we dan zijn. En als het kind dan toch niet helemaal in orde blijkt te zijn, dan is dat zo en accepteren we dat zoals het is. Het lijkt me trouwens vreselijk te horen bij de echo dat er iets aan de hand is, zoals een hartafwijking en wens iedereen die dit overkomt heel veel sterkte!